محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1843516587
- احادیثی از امام جواد (ع) از زبان رهبر معظم انقلاب
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: احادیثی از امام جواد (ع) از زبان رهبر معظم انقلاب تهران-ایرنا- احادیثی از امام جواد (ع) که در سخنرانی ها و دیدارهای رهبر معظم انقلاب بیان شده است در آستانه میلاد آن حضرت منتشر شد.
به گزارش ایرنا از دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آیت الله العظمی خامنه ای ، متن احادیث روایت شده از زبان رهبر معظم انقلاب در سخنرانی ها و دیدارهای مختلف با ایشان به شرح ذیل است:
** سربلندی خانواده های شهیدان و جانبازان و اسیران در امتحان دفاع مقدس
مربوط به پیام به خانواده های شهدا و ایثارگران در آستانه ی هفته ی دفاع مقدس در تاریخ 23/6/1368
همه ی کسانی که در جنگ تحمیلیِ هشت ساله، چه با حضور خود یا فرزندان و عزیزانشان، حضور و فعالیتی داشته اند، مخصوصاً خانواده های شهیدان عزیز و جانبازان و اسیران گرامی، باید بدانند که در امتحانی بزرگ شرکت کرده و در آن سربلند بیرون آمده اند. خدا را بر این توفیق بزرگ، سپاس بگزارند و روحیه ی دفاع از اسلام را که موهبتی عظیم است، برای خود حفظ کنند.
پروردگارا! این بندگان صالح را همواره مشمول رحمت و فضل خود قرار ده و شهیدان عالی قدر ما را با اولیایت محشور فرما. «انّک سمیع مجیب»(1)
1) قنوت الإمام محمد بن علی بن موسی ع منائحک متتابعة و أیادیک متوالیة و نعمک سابغة و شکرنا قصیر و حمدنا یسیر و أنت بالتعطف علی من اعترف جدیر اللهم و قد غص أهل الحق بالریق و ارتبک أهل الصدق فی المضیق(...) اللهم صل علی محمد و آل محمد و قو ضعف المخلصین لک بالمحبة المشایعین لنا بالموالاة المتبعین لنا بالتصدیق و العمل الموازرین لنا بالمواساة فینا المحبین ذکرنا عند اجتماعهم و شد اللهم رکنهم و سدد لهم اللهم دینهم الذی ارتضیته لهم و أتمم علیهم نعمتک و خلصهم و استخلصهم و سد اللهم فقرهم و المم اللهم شعث فاقتهم و اغفر اللهم ذنوبهم و خطایاهم و لا تزغ قلوبهم بعد إذ هدیتهم و لا تخلهم أی رب بمعصیتهم و احفظ لهم ما منحتهم به من الطهارة بولایة أولیائک و البراءة من أعدائک إنک سمیع مجیب و صلی الله علی محمد و آله الطیبین الطاهرین »
ذکر قنوت امام محمد تقی (ع): [پروردگارا]دهش های تو پیاپی و بخشش های تو دنباله دار و نعمت های تو سرشار و شکر ما کم و ثنایمان اندک و تو شایسته مهربانی نسبت به کسی که اعتراف [به تقصیر] می کند، هستی. خداوندا! اهل حق گلوگیر شده اند و صادقان در تنگنا قرا گرفتند[مجال گفتن حقایق را ندارند]...... خدایا بر محمد وآل محمد درود فرست و سستی و کوتاهی مخلصان درگاهت را با (توجه به) محبت همراه کنندگانمان، به دوستی تبعیت کنندگانمان، به قبول و کار یاری دهندگانمان که کمک کنندگان مایند و کسانی که عاشق یاد ما در نشست هایشان هستند نیرو بخش (یعنی خدایا کوتاهی مخلصان را با توجه به خصوصیات آنان (که در ادامه می آورد) درگذر و تبدیل به قوت کن). پروردگارا آنان را استوار گردان و خدایا دین ایشان که برایشان راضی گشتی، محکم گردان، و نعمت خود را بر ایشان تمام و خالصشان کن و آنان را [برای خود] برگزین و خدایا فقرشان را بر طرف و آشفتگی تنگدستی و نیازشان را اصلاح کن و گناهان و اشتباهاتشان را ببخشای و دل هایشان را بعد ازآنکه هدایت نمودی، منحرف نگردان و ایشان را با نافرمانیشان تنها وامگذار و با آنچه با پاکی به ولایت اولیائت و بیزاری از دشمنانت به آنان دادی، آنان را حفظ گردان. براستی که تو شنوای اجابت کننده هستی و بر محمد و نسل پاکش درود فرست.
مهجالدعوات و منهج العبادات،سید بن طاووس ص 59 البلدالأمین ،کفعمی ص 286 المصباحللکفعمی،کفعمی ص231 بحارالأنوار،علامه مجلسی ج 82 ص 225
** تنبلی و بی اعتنایی به کار ، مانع راه کمال انسان
مربوط به بیانات در دیدار زائرین و مجاورین حرم مطهر رضوی، تاریخ 15/1/1371
از جمله موانع دیگری که انسان را از راه کمال باز می دارد، تنبلی، تن پروری، بی اعتنایی به کار و بی شوقی نسبت به حرکت است. شما در دعای شب اول ماه رمضان می خوانید: «اللهم اجعلنا ممن نوی فعمل و لا تجعلنا ممن شقی فکسل و لا ممن هو علی غیر عمل یتکل.(1)» ببینید چه عبارتهای پر مغز و چه درسی در پوشش دعاست! دعا کننده از این که جزو کسانی باشد که دچار کسالت و بی عملی هستند، به خدا پناه می برد. نمی خواهد از جمله کسانی باشد که می خواهند، اما عمل نمی کنند و انتظار دارند بدون کار کردن نتیجه بگیرند و بدون کشتن بدروند. «و لا تجعلنا ممن شقی فکسل و لا ممن هو علی غیر عمل یتکل.» می گوید: خداوندا! مرا جزو کسانی که فقط به آرزو تکیه می کنند و به عمل و تلاش نمی پردازند، قرار مده.
1 ) « صلی أبو جعفر محمد بن علی الرضا ع صلاة المغرب فی لیلة رأی فیها هلال شهر رمضان فلما فرغ من الصلاة و نوی الصیام رفع یدیه فقال اللهم یا من یملک التدبیر و هو علی کل شیء قدیر یا من یعلم خائنة الأعین و ما تخفی الصدور و تجن الضمیر و هو اللطیف الخبیر اللهم اجعلنا ممن نوی فعمل و لا تجعلنا ممن شقی فکسل و لا ممن هو علی غیر عمل یتکل اللهم صحح أبداننا من العلل و أعنا علی ما افترضت علینا من العمل حتی ینقضی عنا شهرک هذا و قد أدینا مفروضک فیه علینا .... »
خدایا ای کسی که مالک تدبیری و بر هر چیزی توانایی ای کسی که خیانت دیده ها و هر آنچه سینه ها پنهان می کنند و درون می پوشاند را می دانی و اوست نکته سنج دانا. خدایا ما را از کسانی قرار ده که نیت می کند و عمل می نماید و ما را کسانی که بدبخت شد و تنبلی کرد قرار نده و نیز از کسانی که عمل نکرده تکیه می کنند. خدایا بدن هایمان را از بیماری ها سلامت بدار و ما را به آنچه بر ما از عمل واجب نمودی یاری کن تا اینکه این ماه تو پایان پذیرد و ما هم اعمالی که بر ما واجب گرداندی انجام داده باشیم.
الإقبال الاعمال،سید ابن طاووس ص22؛ مستدرک الوسایل،نوری،ج7،ص444 ؛ مفاتیح الجنان ، شیخ عباس قمی ، ص 217 (در اعمال مخصوص شب و روز ماه رمضان)
** عبادت شدن خواب و تنفس روزه دار، به خاطر نیت روزه
مربوط به بیانات در خطبه های نمازجمعه، تاریخ 10/12/1376
روزه فقط این نیست که انسان نخورد و نیاشامد. این نخوردن و نیاشامیدن، باید از روی نیّت باشد، والاّ اگر شما یک روز به خاطر گرفتاری و یا اشتغال به کار، دوازده ساعت، پانزده ساعت فرصت نکنید چیزی بخورید، هیچ ثوابی به شما نخواهند داد. اما همین امساک را وقتی با نیّت انجام دادید - «اجعلنا ممّن نوی فعمل»؛ نیّت کند و به دنبال آن، عمل انجام دهد - این همان گوهر درخشانی می شود که به شما ارزش می بخشد و روحتان را قیمتی می کند.
شرط روزه، نیّت است. نیّت یعنی چه؟ یعنی این عمل را،این حرکت را، این امساک و تمرین را، جهت دادن برای خدا، در راه خدا، به خاطر انجام دستور الهی. این است که به هر کاری ارزش می بخشد.لذا در دعای شب اوّل ماه مبارک می خوانید که: «اللّهم اجعلنا ممن نوی فعمل ولا تجعلنا ممن شقی فکسل»(1). کسالت، بی رغبتی و بی نشاطی برای کار - چه کار معنوی و چه کار مادّی - شقاوت است.
روزه، یکی از بهترین کارهاست. با این که به ظاهر اقدام نکردن است؛ اما در باطن اقدام است، عمل است، کار مثبت است. چون شما نیّت این کار را دارید؛ لذا از هنگامی که وارد صحنه ی روزه داری می شوید - یعنی از بعد از لحظه ی طلوع فجر - تا آخر روز به طور دائم به خاطر این نیّت، در حال عبادتید. اگر هم بخوابید، عبادت می کنید. همین طور راه بروید، عبادت می کنید.
این که از قول نبّی اکرم علیه و علی آله الصّلاة والسّلام نقل شده است که فرمود: «انفاسکم فیه تسبیح و نومکم فیه عبادة»؛ خوابیدن و نفس کشیدن شما عبادت است، خواب چطور عبادت می شود؟ نفس کشیدن چطور «سبحان اللَّه» گفتن می شود؟ این به خاطر آن است که شما بی کار هم که باشید، هیچ اقدامی هم که نکنید، چون با این نیّت وارد این وادی شده اید، یکسره در حال عبادتید.
در روایت دیگر می فرماید: «نوم الصّائم عبادة و صمته تسبیح»؛ سکوت هم که می کنید، مثل این است که «سبحان اللَّه» می گویید. و «عمله متقبّل و دعائه مستجاب(2)»؛ عمل شما مقبول، و دعایتان مستجاب است. سکوت شما عبادت است، نفس کشیدن شما عبادت است، خوابیدن شما عبادت است. چرا؟ چون شما این امساک و این دست کشیدن از بخشی از لذّات جسمانی را، برای خدا در یک مدّت سی روزه - ماه رمضان - تجربه می کنید.
1 ) صلی أبو جعفر محمد بن علی الرضا ع صلاة المغرب فی لیلة رأی فیها هلال شهر رمضان فلما فرغ من الصلاة و نوی الصیام رفع یدیه فقال اللّهُمَّ یا مَنْ یَمْلِکُ التَّدْبیرَ وَ هُوَ عَلی کُلِّ شَیْءٍ قَدیرٌ، یا مَنْ یَعْلَمُ خائِنَةَ الاعْیُنِ وَ ما تُخْفی الصُّدُورُ، وَ تُجِنُّ الضَّمیرُ وَ هُوَ اللَّطیفُ الْخَبیرُ، اللّهُمَّ اجْعَلْنا مِمَّنْ نَوی فَعَمِلَ ، وَ لا تَجْعَلْنا مِمَّنْ شَقِیَ فَکَسَلَ، وَ لا مِمَّنْ هُوَ عَلی غَیْرِ عَمَلٍ یَتَّکِلُ. اللّهُمَّ صَحِّحْ أَبْدانَنا مِنَ الْعِلَلِ، وَ اعِنّا عَلی مَا افْتَرَضْتَ عَلَیْنا مِنَ الْعَمَلِ، حَتّی یَنْقَضِیَ عَنّا شَهْرُکَ هذا، وَ قَدْ ادَّیْنا مَفْرُوضَکَ فیهِ عَلَیْنا، اللّهُمّ اعِنّا عَلی صِیامِهِ، وَ وَفِّقْنا لِقِیامِهِ، وَ نَشِّطْنا فیهِ لِلصَّلاةِ، وَ لا تَحْجُبْنا مِنَ الْقَراءةِ، وَ سَهِّلْ لَنا فیهِ ایتاءَ الزَّکاةِ. اللّهُمَّ لا تُسَلِّطْ عَلَیْنا وَ صَباَ لا تَعَبا، وَ لا سُقْما وَ لا عَطَبا، اللّهُمَّ ارْزُقْنا الافْطارَ مِنْ رِزْقِکَ الْحَلالِ، اللّهُمَّ سَهِّلْ لَنا فیهِ ما قَسَمْتَهُ مِنْ رِزْقِکَ، وَ یَسِّرْ ما قَدَّرْتَهُ مِنْ امْرِکَ، وَ اجْعَلْهُ حَلالا طَیِّبا نَقِیّا مِنَ الاثامِ، خالِصا مِنَ الاصارِ وَ الاجْرامِ.
عبدالعظیم حسنی روایت کرده است که امام جواد (ع) بعد از نماز مغربی که هلال ماه رمضان را دید و قصد روزه کرد دو دستش را بلند نمود و فرمود: ای خدائی که تدبیر امور عالم به دست قدرت اوست و از اشاره به گوشه چشمها (خیانت دیده ها) و سر دلها و راز درونها آگاه است که او خدای نکته سنج دانای به تمام اسرار عالم است. ای خدا ما را از آن بندگان صالح گردان که چون نیت کنند در پی آن عمل نمایند و از آنان که به کسالت محروم از سعادتند و آنان که به کاری نکرده اعتماد کنند و پاداش خواهند مگردان. خدایا بدن ما را از امراض سالم دار و به ادای عملی که بر ما فرض کردهای یاری فرما تا آنکه چون این ماه تمام شود ما هم ادای واجبات تو را کرده باشیم. خدایا در این ماه ما را به روزه آن یاری کن و برای قیام طاعت توفیق عطا فرما و در نماز نشاط کرامت کن و ما را از قرائت قرآن محجوب مساز و در این ماه ما را بر ادای زکات به آسانی موفق دار. ای خدا بر ما بیماری و رنج و درد و هلاک را مسلط مگردان. ای خدا افطار ما را از رزق حلال خود روزی گردان ای خدا در این ماه رزقی که قسمت ما فرمودهای به آسانی برسان و هر چه نصیب و تقدیر ما کردهای به امر خود سهل فرما و حلال و دلپسند و پاکیزه از ظلم و گناه و خالص از خطا و زشتی گردان.
إقبالالأعمال،سیدبن طاووس ص 22 ؛ مستدرک الوسائل،نوری،ج7ص444 ؛ مفاتیح الجنان، شیخ عباس قمی، ص 217 (اعمال مخصوص شب و روز ماه رمضان)؛
2 ) إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ ص خَطَبَنَا ذَاتَ یَوْمٍ فَقَالَ أَیُّهَا النَّاسُ إِنَّهُ قَدْ أَقْبَلَ إِلَیْکُمْ شَهْرُ اللَّهِ بِالْبَرَکَةِ وَ الرَّحْمَةِ وَ الْمَغْفِرَةِ شَهْرٌ هُوَ عِنْدَ اللَّهِ أَفْضَلُ الشُّهُورِ وَ أَیَّامُهُ أَفْضَلُ الْأَیَّامِ وَ لَیَالِیهِ أَفْضَلُ اللَّیَالِی وَ سَاعَاتُهُ أَفْضَلُ السَّاعَاتِ وَ هُوَ شَهْرٌ دُعِیتُمْ فِیهِ إِلَی ضِیَافَةِ اللَّهِ وَ جُعِلْتُمْ فِیهِ مِنْ أَهْلِ کَرَامَةِ اللَّهِ أَنْفَاسُکُمْ فِیهِ تَسْبِیحٌ وَ نَوْمُکُمْ فِیهِ عِبَادَةٌ وَ عَمَلُکُمْ فِیهِ مَقْبُولٌ وَ دُعَاؤُکُمْ فِیهِ مُسْتَجَابٌ فَاسْأَلُوا اللَّهَ رَبَّکُمْ بِنِیَّاتٍ صَادِقَةٍ وَ قُلُوبٍ طَاهِرَةٍ أَنْ یُوَفِّقَکُمْ لِصِیَامِهِ وَ تِلَاوَةِ کِتَابِهِ فَإِنَّ الشَّقِیَّ مَنْ حُرِمَ غُفْرَانَ اللَّهِ فِی هَذَا الشَّهْرِ الْعَظِیمِ وَ اذْکُرُوا بِجُوعِکُمْ وَ عَطَشِکُمْ فِیهِ جُوعَ یَوْمِ الْقِیَامَةِ وَ عَطَشَهُ وَ تَصَدَّقُوا عَلَی فُقَرَائِکُمْ وَ مَسَاکِینِکُمْ وَ وَقِّرُوا کِبَارَکُمْ وَ ارْحَمُوا صِغَارَکُمْ وَ صِلُوا أَرْحَامَکُمْ وَ احْفَظُوا أَلْسِنَتَکُمْ وَ غُضُّوا عَمَّا لَا یَحِلُّ الِاسْتِمَاعُ إِلَیْهِ أَسْمَاعَکُمْ وَ تَحَنَّنُوا عَلَی أَیْتَامِ النَّاسِ کَمَا یُتَحَنَّنُ عَلَی أَیْتَامِکُمْ وَ تُوبُوا إِلَی اللَّهِ مِنْ ذُنُوبِکُمْ وَ ارْفَعُوا إِلَیْهِ أَیْدِیَکُمْ بِالدُّعَاءِ فِی أَوْقَاتِ صَلَوَاتِکُمْ فَإِنَّهَا أَفْضَلُ السَّاعَاتِ یَنْظُرُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ فِیهَا بِالرَّحْمَةِ إِلَی عِبَادِهِ یُجِیبُهُمْ إِذَا نَاجَوْهُ وَ یُلَبِّیهِمْ إِذَا نَادَوْهُ وَ یَسْتَجِیبُ لَهُمْ إِذَا دَعَوْهُ أَیُّهَا النَّاسُ إِنَّ أَنْفُسَکُمْ مَرْهُونَةٌ بِأَعْمَالِکُمْ فَفُکُّوهَا بِاسْتِغْفَارِکُمْ وَ ظُهُورُکُمْ ثَقِیلَةٌ مِنْ أَوْزَارِکُمْ فَخَفِّفُوا عَنْهَا بِطُولِ سُجُودِکُمْ وَ اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ تَعَالَی ذِکْرُهُ أَقْسَمَ بِعِزَّتِهِ أَنْ لَا یُعَذِّبَ الْمُصَلِّینَ وَ السَّاجِدِینَ وَ أَنْ لَا یُرَوِّعَهُمْ بِالنَّارِ یَوْمَ یَقُومُ النَّاسُ لِرَبِّ الْعالَمِینَ أَیُّهَا النَّاسُ مَنْ فَطَّرَ مِنْکُمْ صَائِماً مُؤْمِناً فِی هَذَا الشَّهْرِ کَانَ لَهُ بِذَلِکَ عِنْدَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ عِتْقُ رَقَبَةٍ وَ مَغْفِرَةٌ لِمَا مَضَ
امام رضا(ع) از پدران بزرگوارشان از امیر المؤمنین علیهم السّلام نقل فرمودند که: روزی پیامبر اکرم (ص) برای ما سخنرانی کرد، فرمودند: ای مردم، ماه خدا با برکت و رحمت و آمرزش به شما رو کرده است، ماهی که نزد خدا از تمام ماهها برتر است و روزهایش بهترین روزها و شبهایش بهترین شبها و ساعاتش بهترین ساعات است و آن ماهی است که در آن ماه به مهمانی خدا دعوت شدهاید و در آن از اهل کرامت خدا گشتهاید، نفسهایتان در این ماه تسبیح و خوابتان در آن عبادت است و اعمالتان در آن مقبول است و دعایتان مستجاب، پس با نیّتهای صادق و قلبهای پاک از خدا بخواهید که شما را به روزه گرفتن و خواندن کتابش موفّق نماید، چرا که بدبخت کسی است که در این ماه با عظمت از آمرزش خداوند محروم ماند، و با گرسنگی و تشنگیتان در این ماه گرسنگی و تشنگی قیامت را به یاد آورید و به فقیران و مساکین خود صدقه بدهید و بزرگان خود را احترام کنید، به کودکان خود مهربانی کنید و با خویشان خود ارتباط برقرار کنید و زبانهایتان را حفظ کنید و گوشهای خود را از آنچه شنیدن آن حلال نیست ببندید، به یتیمهای مردم مهربانی کنید تا بر یتیمهای شما مهربانی کنند، از گناهانتان به درگاه خداوند توبه کنید.
عیون أخبار الرضا ، شیخ صدوق ج 1 ص 295 ؛ أمالی ، شیخ صدوق ، ص 93 ؛ إقبال الاعمال ، سید بن طاووس ، ص 2 ؛ مصباح الکفعمی، کفعمی ص633 ؛ بحارالأنوار ، علامه مجلسی ، ج 93 ، ص 356 ؛
**ناطق من الله بودن دعوت کنندگان به وحدت
مربوط به بیانات در دیدار شرکت کنندگان در مسابقات بین المللی قرآن کریم، تاریخ 18/3/1392
امروز هر حنجره ای که به وحدت دنیای اسلام دعوت کند، حنجره ی الهی است، ناطق من الله است. هر حنجره ای و زبانی که ملتهای مسلمان را، مذاهب اسلامی را، طوایف گوناگون اسلامی را به دشمنی با یکدیگر تحریک کند و عصبیتها را علیه یکدیگر تحریک کند، ناطق من الشیطان است. «من اصغی الی ناطق فقد عبده فان کان النّاطق عن اللّه فقد عبد اللّه و ان کان النّاطق ینطق عن لسان ابلیس فقد عبد ابلیس».(1) آنهائی که از زبان ابلیس حرف میزنند، خودشان و مستمعین خودشان را به طرف جهنم میبرند؛ خودشان را هم دچار هلاکت میکنند. «أ لم تر الی الذّین بدّلوا نعمت اللّه کفرا و احلّوا قومهم دار البوار. جهنّم یصلونها و بئس القرار»؛(2) «یقدم قومه یوم القیامة فأوردهم النّار»،(3) که درباره ی فرعون است.
کسانی که امروز دنیای اسلام را از اتحاد و یکپارچگی دور میکنند - در حالی که احتیاج به یکپارچگی، امروز بیشتر از همیشه است - اینها به نفع شیاطین کار میکنند، به نفع ابلیس ها کار میکنند.
1 ) مَنْ أَصْغَی إِلَی نَاطِقٍ فَقَدْ عَبَدَهُ فَإِنْ کَانَ النَّاطِقُ عَنِ اللَّهِ فَقَدْ عَبَدَ اللَّهَ وَ إِنْ کَانَ النَّاطِقُ یَنْطِقُ عَنْ لِسَانِ إِبْلِیسَ فَقَدْ عَبَدَ إِبْلِیسَ.
امام جواد علیه السلام فرمودند: هر کس به سخن سخنرانی گوش دهد، او را پرستش کرده است. پس اگر او از خدا سخن بگوید خدا را پرستیده است، و اگر از زبان ابلیس سخن بگوید ابلیس را عبادت کرده است.
تحف العقول، حسن بن شعبه حرّانی، ص 456؛ بحارالأنوار، علامه مجلسی، ج 2، ص 94؛ الحیاة، محمدرضا حکیمی، ترجمه احمد آرام، ج 2، ص 463.
2) سوره مبارکه ابراهیم آیه 28
أَلَم تَرَ إِلَی الَّذینَ بَدَّلوا نِعمَتَ اللَّهِ کُفرًا وَأَحَلّوا قَومَهُم دارَ البَوارِ ﴿28﴾
آیا ندیدی کسانی را که نعمت خدا را به کفران تبدیل کردند، و قوم خود را به سرای نیستی و نابودی کشاندند؟!
2) سوره مبارکه ابراهیم آیه 29
جَهَنَّمَ یَصلَونَها ۖ وَبِئسَ القَرارُ ﴿29﴾
(سرای نیستی و نابودی، همان) جهنم است که آنها در آتش آن وارد می شوند؛ و بد قرارگاهی است!
3) سوره مبارکه هود آیه 98
یَقدُمُ قَومَهُ یَومَ القِیامَةِ فَأَورَدَهُمُ النّارَ ۖ وَبِئسَ الوِردُ المَورودُ ﴿98﴾
روز قیامت، او در پیشاپیش قومش خواهد بود؛ و (به جای چشمه های زلال بهشت) آنها را وارد آتش می کند! و چه بد آبشخوری است (آتش)، که بر آن وارد می شوند!
** تحقق عدالت در دوران ظهور حضرت مهدی(سلام الله علیه)
مربوط به بیانات در دیدار پژوهشگران و کارکنان مؤسسه «دارالحدیث» و پژوهشگاه «قرآن و حدیث»، تاریخ 21/3/1393
اگر ما جامعه ی بشری را در طول تاریخ به کاروانی تشبیه کنیم که دارد یک مسیری را میرود، [این] سؤال مطرح است که این کاروان به کجا میرود؟ مقصد این کاروان کجا است؟ منتهاالیه این سِیر کجا است؟ این یک سؤال جدّی است؛ این باید در هر جهان بینی ای پاسخ داده بشود. ادیان به این پاسخ داده اند. پاسخهای نحله های فکری غیر دینی در این زمینه یکسان نیست، لکن پاسخ ادیان به این سؤال، تقریباً یکسان است؛ پاسخ مشخّصی است. تا آنجایی که ادیان الهی و ادیانی را که رونویسی از ادیان الهی اند، می شناسیم - ولو خودشان هم الهی نباشند، امّا پیدا است اصول و قواعد کار را از ادیان الهی گرفته اند - همه معتقدند که این کاروان در پایان، در آخر راه، به یک منزلگاه مطلوب و دلگشا و دلنشین خواهد رسید. خصوصیّت عمده ی این مقصد هم «عدالت» است؛ عدالت، خواسته ی عمومی بشریّت از اوّل تا امروز و تا آخر است. اینهایی که سعی میکنند در مبانی و تفکّرات اصولی، معتقد به تنوّع و تغییر و تحوّل و مانند اینها بشوند، این را نمیتوانند انکار کنند که خواسته ی بشریّت از روز اوّل تا امروز چند خواسته است، که از جمله ی اساسی ترین آنها عدالت است؛ بشر دنبال عدالت [است]؛ هیچ وقت از این خواسته منصرف نشده است و در نهایت، این خواسته برآورده میشود، که در آثار ما [آمده] : «یَملَأُ الله بِهِ الاَرضَ قِسطاً وَ عَدلاً کَما مُلِئَت ظُلماً و جَورا» (1) - در اغلب متون «کَما مُلِئَت» [است]، در بعضی هم «بَعدَ ما مُلِئَت» - این پاسخ همه ی ادیان است. در واقع هر فردی از آحاد بشر میداند که این سِیر عمومی بشر به کجا منتهی خواهد شد. اگر بخواهیم تشبیه کنیم، این جور باید بگوییم که یک مسافری یا یک کاروانی از پیچ وخم های دشوار، از معبرهای سخت، از کوهستانها، از وادی ها، از درّه ها، از لجن زارها، از خارزارها، همین طور دارد عبور میکند، راه را میپیماید، برای اینکه خودش را به یک نقطه ای برساند؛ این نقطه کجا است؟ این نقطه عبارت است از یک اتوبان، یک جادّه ی مهم، یک جادّه ی باز، یک راه هموار. همه ی آنچه در تاریخ بشر تا امروز مشاهده میکنیم، حرکت در همان کوره راه ها و در همان فرازونشیب ها و در همان خارستانها و لجن زارها و مانند اینها بوده است؛ بشریّت دارد همین طور این راه را طی میکند تا به اتوبان برسد؛ این اتوبان، دورانِ مهدویّت است، دوران ظهور حضرت مهدی (سلام الله علیه) است.
1 ) دَخَلْتُ عَلَی سَیِّدِی مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیِّ بْنِ مُوسَی بْنِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ ع وَ أَنَا أُرِیدُ أَنْ أَسْأَلَهُ عَنِ الْقَائِمِ أَ هُوَ الْمَهْدِیُّ أَوْ غَیْرُهُ فَابْتَدَأَنِی فَقَالَ لِی یَا أَبَا الْقَاسِمِ إِنَّ الْقَائِمَ مِنَّا هُوَ الْمَهْدِیُّ الَّذِی یَجِبُ أَنْ یُنْتَظَرَ فِی غَیْبَتِهِ وَ یُطَاعَ فِی ظُهُورِهِ وَ هُوَ الثَّالِثُ مِنْ وُلْدِی وَ الَّذِی بَعَثَ مُحَمَّداً ص بِالنُّبُوَّةِ وَ خَصَّنَا بِالْإِمَامَةِ إِنَّهُ لَوْ لَمْ یَبْقَ مِنَ الدُّنْیَا إِلَّا یَوْمٌ وَاحِدٌ لَطَوَّلَ اللَّهُ ذَلِکَ الْیَوْمَ حَتَّی یَخْرُجَ فِیهِ فَیَمْلَأَ الْأَرْضَ قِسْطاً وَ عَدْلًا کَمَا مُلِئَتْ جَوْراً وَ ظُلْماً وَ إِنَّ اللَّهَ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی لَیُصْلِحُ لَهُ أَمْرَهُ فِی لَیْلَةٍ کَمَا أَصْلَحَ أَمْرَ کَلِیمِهِ مُوسَی ع إِذْ ذَهَبَ لِیَقْتَبِسَ لِأَهْلِهِ نَاراً فَرَجَعَ وَ هُوَ رَسُولٌ نَبِیٌّ ثُمَّ قَالَ ع أَفْضَلُ أَعْمَالِ شِیعَتِنَا انْتِظَارُ الْفَرَجِ.
حضرت عبدالعظیم علیه السلام فرمود: خدمت حضرت جواد علیه السلام مشرف شدم و می خواستم از آن جناب سئوال کنم آیا قائم که مهدی موعود است اوست یا غیر او؟ پس آن بزرگوار ابتداء فرمود و گفت: ای ابوالقاسم، قائم ما آن مهدی است که انتظار غیبت او واجب است، و وقتی که ظاهر می شود مطاع است، و سوّمِ از فرزندان من است. به حق آن کسی که محمّد را به نبوت فرستاد و مخصوص کرد ما را به امامت! اگر باقی نماند از دنیا مگر یک روز، خداوند طولانی می کند این روز را تا آن که بیرون آید آن بزرگوار، و پر کند زمین را از عدل و داد چنان که از جور و ستم پر شد[ه باشد]. و خداوند سبحان امر او را اصلاح می کند در همان شبی که فردای آن ظاهر می شود چنان که اصلاح فرمود امر حضرت موسی علیه السلام را در وقتی که رفت آتش از برای عیالش بیاورد، پس مراجعت کرد در حالتی که پیغمبر خدا بود بعد از آن فرمود: افضل اعمال شیعه ما انتظار فرج است.
کمال الدین و تمام النعمة، شیخ صدوق، ج 2، ص 377؛ کفایة الأثر فی النص علی الأئمة الإثنی عشر، علی بن محمد خزاز قمی، ص 280؛ بحار الأنوار، علامه مجلسی، ج 51، ص 156.
** احتیاج مسئولان به کار جدی همراه با اخلاص
مربوط به بیانات در دیدار مسئولان نظام، تاریخ 16/4/1393
ما امروز به عنوان مسئولان کشور عزیزمان و مسئولان نظام جمهوری اسلامی، احتیاج مبرمی داریم به کار جدّی و پیگیر و همراه با صفا و اخلاص؛ این دعاها ما را به این سمت حرکت میدهد. یک دعا، دعای روز اوّل ماه مبارک رمضان است که من از این دعا، این فِقره را انتخاب کرده ام: اَللهُمَّ اجعَلنا مِمَّن نَوَی فَعَمِلَ وَ لا تَجعَلنا مِمَّن شَقِیَ فَکَسِلَ وَ لا مِمَّن هُوَ عَلی غَیرِ عَمَلٍ یَتَّکِل»؛(1) سه جمله است. جمله ی اوّل عرض میکند: اَلَّلهُمَّ اجعَلنا مِمَّن نَوَی فَعَمِلَ؛ پروردگارا ! ما را از کسانی قرار بده که با نیّت، با قصد، با معرفت عمل انجام میدهند؛ عملِ هدف دار، عمل همراه با نیّت، عملی که از پیش معلوم است که در چه جهتی و به سمت چه مقصدی است. جمله ی دوّم: وَ لا تَجعَلنا مِمَّن شَقِیَ فَکَسِل؛ ما را از آن تیره روزانی قرار نده که دچار تنبلی و بیکارگی هستند. کسالت یعنی تنبلی، یعنی بیکارگی؛ ما را از اینها قرار نده. دعا این را به ما تعلیم میدهد. جمله ی سوّم: وَ لا مِمَّن هُوَ عَلی غَیرِ عَمَلٍ یَتَّکِل؛ ما را از کسانی قرار نده که تکیه شان به چیزی غیر از عمل است. نشستن و آرزو کردن و حرّافی کردن و بافتن مطالبی به یکدیگر در جلسات، بدون اینکه عملی به دنبال آن باشد؛ ما را از اینها قرار نده. ببینید درس موجود در این دعا این است. مؤمن در روز اوّل ماه رمضان با این نفَس وارد این ضیافت الهی میشود. خود این یکی از مائده های بزرگ این ضیافت است. این یک دعا.
دعای دوّم، دعای هرروز ماه مبارک است؛ در این دعا عرض میکند: وَ اَذهِب عَنّی فیهِ النُّعاسَ وَ الکَسَلَ و السَّأمَةَ و الفَترَةَ وَ القَسوَةَ وَ الغَفلَةَ وَ الغِرَّة؛(2) پروردگارا! من را از این خصلتها و از این خصوصیّات برکنار بدار؛ این خصوصیّات اینها است: اوّل «النُّعاس»، خواب آلودگی؛ دوّم «الکَسَل»، یعنی همان بیکارگی و تنبلی؛ سوّم «السَّأمَة»، ملول شدن، از یک چیزی دل زده شدن، دل زدگی؛ بعد «الفَترَة» یعنی سهل انگاری، کارها را با سهل انگاری گذراندن، در کارها استحکام را رعایت نکردن؛ بعد «القَسوَة»، سخت دلی، تحجّر، عدم انعطاف؛ بعد «الغَفلَة»؛ غافل شدن و گیج خوردن از موقعیّت خود و آنچه دارد میگذرد و آنچه پیش روی ما است و آنچه پیرامون ما است؛ و آخری «الغِرَّة»؛ فریب خوردگی، مغرور شدن، فریب خوردن؛ من را از اینها برحذر بدار. ببینید اینها چه درسهایی است. خب، کاربرد این مفاهیم - که مفاهیم متعالی بسیار برجسته ای است - برای مسئولان و دارندگان شئون کاری و جمعی، خیلی مهم تر از کاربرد آن در مورد افراد معمولی و عادّی است. اینکه ما میگوییم ما را دچار تنبلی مکن، دچار قسوت نکن، دچار غفلت نکن، از دو نظر محتاج این درخواست الهی هستیم و محتاج این مراقبتیم: یکی از نظر شخصیِ خودمان که نلغزیم، اشتباه نکنیم، دچار مشکل نشویم؛ یکی از نظر حوزه ی مأموریّتمان و مسئولیّتمان. شما مثل ناخدایی هستید که دارد کشتی را میراند، مثل خلبانی هستید که دارد هواپیما را سِیر میدهد؛ مسئله ی شما فقط مسئله ی حفظ جان خودتان نیست؛ فرق میکنید با آن کسی که سوار اتومبیل شخصیِ خودش است و تنها دارد در جاده حرکت میکند؛ مسئولیّت او فقط مسئولیّت جان خودش است؛ شما نه، جماعتی با شما هستند. اینها است که کفّه ی مسئولیّت را و لزوم تعهّد را در مورد این مسائلی که ذکر شد سنگین تر می کند.
1 ) صلی أبو جعفر محمد بن علی الرضا ع صلاة المغرب فی لیلة رأی فیها هلال شهر رمضان فلما فرغ من الصلاة و نوی الصیام رفع یدیه فقال اللّهُمَّ یا مَنْ یَمْلِکُ التَّدْبیرَ وَ هُوَ عَلی کُلِّ شَیْءٍ قَدیرٌ، یا مَنْ یَعْلَمُ خائِنَةَ الاعْیُنِ وَ ما تُخْفی الصُّدُورُ، وَ تُجِنُّ الضَّمیرُ وَ هُوَ اللَّطیفُ الْخَبیرُ، اللّهُمَّ اجْعَلْنا مِمَّنْ نَوی فَعَمِلَ ، وَ لا تَجْعَلْنا مِمَّنْ شَقِیَ فَکَسَلَ، وَ لا مِمَّنْ هُوَ عَلی غَیْرِ عَمَلٍ یَتَّکِلُ.
عبدالعظیم حسنی روایت کرده است که امام جواد (علیه السلام) بعد از نماز مغربی که هلال ماه رمضان را دید و قصد روزه کرد دو دستش را بلند نمود و فرمود: ای خدائی که تدبیر امور عالم به دست قدرت اوست و از اشاره به گوشه چشمها (خیانت دیده ها) و سر دلها و راز درونها آگاه است که او خدای نکته سنج دانای به تمام اسرار عالم است ای خدا ما را از آن بندگان صالح گردان که چون نیت کنند در پی آن عمل نمایند و از آنان که به کسالت محروم از سعادتند و آنان که به کاری نکرده اعتماد کنند و پاداش خواهند.
إقبال الأعمال،سیدبن طاووس ص 22 ؛ مستدرک الوسائل، نوری، ج 7، ص 444 ؛ مفاتیح الجنان، شیخ عباس قمی، ص 217 (اعمال مخصوص شب و روز ماه رمضان).
2 ) أَنَّ عَلِیَّ بْنَ الْحُسَیْنِ ع کَانَ یَدْعُو بِهَذَا الدُّعَاءِ فِی کُلِّ یَوْمٍ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ ... اللَّهُمَّ أَذْهِبْ عَنِّی فِیهِ النُّعَاسَ وَ الْکَسَلَ وَ السَّأْمَةَ وَ الْفَتْرَةَ وَ الْقَسْوَةَ وَ الْغَفْلَةَ وَ الْغِرَّةَ...
امام سجاد(علیه السلام) این دعا در در تمام روزهای ماه رمضان می خواند: ... خدایا چرت و تنبلی و دلتنگی و سستی و سنگدلی و غفلت و فریب را از من در این ماه از بین ببر.
الکافی، ثقة الاسلام کلینی، ج 4، ص 75 ح 7؛ بحارالأنوار، علامه مجلسی، ج 94، ص 359؛ مفاتیح الجنان، شیخ عباس قمی، ص 202 (اعمال روزهای ماه رمضان؛ دعای اللهم هذا شهر رمضان...).
** لزوم جدی گرفتن اقتصاد مقاومتی در عمل
مربوط به بیانات در دیدار مسئولان نظام، تاریخ 16/4/1393
به مسئولین دولت عرض می کنم: اقتصاد مقاومتی را جدّی بگیرید. خب، رئیس جمهور محترم گفتند، مسئولین دیگر هم کم وبیش اظهار کرده اند، گفته اند، منتها باید عمل کرد: وَ لا مِمَّن عَلی غَیرِ عَمَلٍ یَتَّکِل؛(1) این جور نباشد که به زبان بگوییم، در عمل کُند حرکت بکنیم. در اقتصاد مقاومتی تکیه بر تولید داخلی است، بر استحکام بنیه ی درونیِ اقتصاد است. رونق اقتصادی هم این است؛ رونق اقتصادی با تولید حاصل میشود، با فعّال کردن ظرفیّتهای درونی کشور حاصل میشود، نه با چیز دیگر.
1 ) صلی أبو جعفر محمد بن علی الرضا ع صلاة المغرب فی لیلة رأی فیها هلال شهر رمضان فلما فرغ من الصلاة و نوی الصیام رفع یدیه فقال ... اللّهُمَّ اجْعَلْنا مِمَّنْ نَوی فَعَمِلَ ، وَ لا تَجْعَلْنا مِمَّنْ شَقِیَ فَکَسَلَ، وَ لا مِمَّنْ هُوَ عَلی غَیْرِ عَمَلٍ یَتَّکِلُ.
عبدالعظیم حسنی روایت کرده است که امام جواد (علیه السلام) بعد از نماز مغربی که هلال ماه رمضان را دید و قصد روزه کرد دو دستش را بلند نمود و فرمود: ... ای خدا ما را از آن بندگان صالح گردان که چون نیت کنند در پی آن عمل نمایند و از آنان که به کسالت محروم از سعادتند و آنان که به کاری نکرده اعتماد کنند و پاداش خواهند.
إقبال الأعمال،سیدبن طاووس ص 22 ؛ مستدرک الوسائل،نوری،ج7ص444 ؛ مفاتیح الجنان، شیخ عباس قمی، ص 217 (اعمال مخصوص شب و روز ماه رمضان).
سیام**1429
08/02/1394
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 29]
-
سیاسی
پربازدیدترینها