واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: زیارت اربعین به چند روایت
علمای اعلام اتفاق دارند که اربعین، روز بیستم ماه صفر است؛ و زیارت اربعین هم که مأثور وارد شده و مثاب است، همان زیارت بیستم ماه صفر است. شیخ طوسی ابوجعفر محمد بن حسن متوفی 460 در کتاب «التهذیب» صفحهی 17 جلد 2 باب فضل زیارت الحسین «علیهالسلام» مینویسد: اخبار وارده در زیارت مقید به اوقات خاصه است که از آن جمله روز عاشورا و روز بیستم ماه صفر است، طبق روایت جابر بن عبدالله انصاری که اولین زائر بوده. در «مصباح المتهجد» صفحهی 551 در استحباب زیارت حسین روز اربعین که بیستم ماه صفر است مینویسد: روزی است که جابر در این روز به زیارت آمد. و سید ابنطاووس در «اقبال» و علامهی حلی در «المنتهی» و علامهی مجلسی در مزار بحار و شیخ یوسف بحرانی در «حدائق» و حاجی نوری در «تحیة الزائر» و شیخ عباس قمی در «مفاتیح»، همه از شیخ طوسی نقل کردهاند. فقط شیخ بهائی در «توضیح المقاصد» مینویسد: اربعین حسین 19 ماه صفر میشود، و این نظریه روی حساب دهم محرم است که جزو عشرهی اول میشود، و باید چهلم جزو عشرهی دوم 19 باشد، و این رأی اولین خلاف متعارف است، ثانیا ربطی به ثواب و زیارت مأثوره ندارد، چه همه ساله که اختلاف حسابی در تمام و ناقص بودن نیست که بگوئیم اگر ماه محرم 29 روز بوده، اربعین نوزده میشود، و چهلم را از روز 11 محرم میشمارند، چنانچه مجلسی از کفعمی در وجه تسمیهی زیارت اربعین در حدیث حضرت عسکری «علیهالسلام» مینویسد: اربعین روز بیستم ماه صفر است که چهل روز پس از عاشورا میباشد، یعنی چهلم شهادت حسین «علیهالسلام» است، و این همان روزی است که جابر بن عبدالله انصاری برای زیارت قبر سیدالشهداء آمد و حدیث نبوی را روایت کرد، و اول زائر قبر حسین در اولین اربعین بوده. جابر و ام سلمه و ابن عباس در خبر زیارت اربعیندر روایات چنین استنباط میشود که جابر از امسلمه و ابنعباس پرسید: از حسین «علیهالسلام» چه خبری دارید؟ آنها گفتند که: حسین بن علی به دست کوفیان شهید شد. اما امسلمه چنان چه در روایت است، از پیغمبر «صلی الله علیه و آله و سلم» شیشهای که خاک کربلا در آن بوده گرفت و فرمود: هر وقت این خاک خون شد، بدان که حسین «علیهالسلام» را کشتند. و امسلمه هر روز پس از حرکت حسین از مدینه به مکه و عراق، به آن شیشه نگاه میکرد تا عصر عاشورا دید خون شده!! فهمید حسین را کشتهاند، چنان چه سیوطی در «خصایص الکبری» صفحهی 215 جلد 2 مینویسد که: امسلمه بدین نحو مطلع شد، و جابر از امسلمه پرسید و برای زیارت اربعین حسین «علیهالسلام» از مدینه به کربلا حرکت کرد. شیخ ابوجعفر محمد بن علی طبری که از علمای قرن ششم است، در «بشارة المصطفی لشیعة المرتضی» صفحهی 89 چاپ نجف مینویسد: جابر چون نابینا بود، با عطیهی عوفی از مدینه به کربلا آمدند، ولی متعرض این که چه روزی رسیدند نمیشود. شیخ طوسی در «تهذیب» و «مصباح المتهجد» تصریح میکند که روز بیستم صفر برای زیارت حسین «علیهالسلام» آمدند. مجلسی از کفعمی در وجه تسمیهی زیارت اربعین در حدیث حضرت عسکری «علیهالسلام» مینویسد: اربعین روز بیستم ماه صفر است که چهل روز پس از عاشورا میباشد، یعنی چهلم شهادت حسین «علیهالسلام» است، و این همان روزی است که جابر بن عبدالله انصاری برای زیارت قبر سیدالشهداء آمد و حدیث نبوی را روایت کرد، و اول زائر قبر حسین در اولین اربعین بودهکیفیت زیارت جابر، روز اربعین
در مزار بحار از سید ابنطاووس نقل میکند که عطیه میگوید: کنت مع جابر بن عبدالله یوم العشرین من صفر فلما وصلنا الغاضریة اغتسل فی شریعتها و لبس قمیصا کان معه و جعل علی رأسه و جسده من السعد و مشی حافیا حتی اذا وقف علی قبر الحسین کبر ثلاثا و خر مغشیا علیه فلما أفاق قال: عطاء عوفی یا عطیهی عوفی گفت: من با جابر بودم که روز بیستم ماه صفر به غاضریه رسیدیم، در شریعه غسل کرد و لباس پاکیزه پوشید و پارچهای به سر بست و قدمها را کوتاه برمیداشت تا رسید کنار قبر حسین، سه بار تکبیر گفت و بیهوش افتاد. چون به هوش آمد این نحو زیارت خواند: السلام علیکم یا آل الله السلام علیکم یا صفوة الله السلام علیکم یا خیرة الله من خلقه السلام علیکم یا سادة السادات السلام علیکم یا لیوث الغابات السلام علیکم یا سفینة النجاة السلام علیکم و رحمة الله و برکاته السلام علیک یا وارث علم الأنبیاء السلام علیک یا وارث آدم صفوة الله السلام علیک یا وارث نوح نبی الله السلام علیک یا وارث ابراهیم خلیل الله السلام علیک یا وارث اسماعیل ذبیح الله السلام علیک یا وارث موسی کلیم الله السلام علیک یا وارث عیسی روح الله السلام علیک یابن محمد المصطفی السلام علیک یابن علی المرتضی السلام علیک یابن فاطمة الزهراء السلام علیک یا شهید ابن الشهید السلام علیک یا قتیل ابن القتیل السلام علیک یا ولی الله و ابن ولیه السلام علیک یا حجة الله و ابن حجته علی خلقه، أشهد أنک قد أقمت الصلوة و آتیت الزکوة و أمرت بالمعروف و نهیت عن المنکر و بررت والدیک و جاهدت عدوک، أشهد أنک تسمع الکلام و ترد الجواب و أنک حبیب الله و خلیله و نجیبه و صفیه و ابن صفیه زرتک مشتاقا فکن لی شفیعا الی الله یا سیدی أستشفع الی الله بجدک سید النبیین و أبیک سید الوصیین و بأمک سیدة نساء العالمین لعن الله قاتلیک و ظالمیک و شانئیک و مبغضیک من الأولین و الاخرین. آن گاه صورت روی قبر حسین نهاد و بعد چهار رکعت نماز خواند و به طرف قبر حضرت علی بن الحسین آمد و گفت: السلام علیک یا مولای و ابن مولای لعن الله قاتلیک و لعن الله ظالمیک انی أتقرب الی الله بمحبتکم و أبرء الی الله من عدوکم. سلام بر تو ای مولای من فرزند صاحب اختیار من، لعنت خدا بر کشندگان تو و لعنت خدا بر ستمکاران به تو، من به سوی خدا پناه میبرم به دوستی شما و بیزاری میجویم از دشمنان شما. آن گاه قبر علی اکبر را بوسید و دو رکعت نماز خواند و به طرف قبور شهدا رفت و گفت: السلام علی الأرواح المنیخة بقبر أبیعبدالله السلام علیکم یا شیعة الله و شیعة رسوله و شیعة أمیرالمؤمنین و الحسن و الحسین السلام علیکم یا طاهرون السلام علیکم یا مهدیون السلام علیکم یا أبرار السلام علیکم و علی ملائکة الله الحافین بقبورکم جمعنی الله و ایاکم فی مستقر رحمته تحت عرشه.سپس به طرف قبر حضرت عباس بن علی «علیهالسلام» رفت و آنجا رسید گفت: السلام علیک یا أباالقاسم السلام علیک یا عباس بن علی السلام علیک یابن أمیرالمؤمنین أشهد أنک قد بالغت فی النصیحة و أدیت الأمانة و جاهدت عدوک و عدو أخیک فصلوات الله علی روحک الطیبة و جزاک الله من أخ خیرا. آن گاه دو رکعت نماز خواند و دعا کرد و برگشت. سلام بر تو ای مولای من فرزند صاحب اختیار من، لعنت خدا بر کشندگان تو و لعنت خدا بر ستمکاران به تو، من به سوی خدا پناه میبرم به دوستی شما و بیزاری میجویم از دشمنان شمازیارت جابر به نقل طبری
در کتاب «بشارة المصطفی لشیعة المرتضی» تألیف طبری صفحهی 89 مینویسد: عطیه گفت: با جابر بن عبدالله انصاری برای زیارت قبر حسین بن علی آمدیم تا به کربلا رسیدیم، جابر نزدیک شد، در شط فرات غسل کرد و یک جامهای و یک دوش اندازی مانند احرام حاجیان به خود پیچید، آن گاه کیسهای باز کرد مقداری مشک بر بدن مالید و گامها را کوتاه برمیداشت تا نزدیک قبر حسین رسید، دست میمالید تا نعرهای زد و غش کرد، و آب به صورت او پاشیدم تا به هوش آمد، سه بار گفت: یا حسین. حبیب لا یجیب حبیبه ثم قال: و أنی لک بالجواب و قد شحطت أوداجک علی أثباجک و فرق بین بدنک و رأسک فأشهد أنک ابن خاتم النبیین و ابن سید المرسلین و ابن حلیف التقوی و سلیل الهدی و خامس أصحاب الکسا و ابن سید النقبا و ابنفاطمة سیدة النسا، و ما لک لا تکون هکذا و قد غذتک کف سید المرسلین و ربیت فی حجر المتقین و رضعت من ثدی الایمان و فطمت بالاسلام فطبت حیا و طبت میتا غیر أن قلوب المؤمنین غیر طیبة بفراقک و لا شاکة فی الخیرة لک فعلیک سلام الله و رضوانه و أشهد أنک مضیت علی ما مضی علیک أخوک یحیی بن زکریا. ثم جال بصره حول القبر و قال: السلام علیکم أیتها الأرواح التی حلت بفناء الحسین و أناخت برحله أشهد أنکم قد أقمتم الصلوة و آتیتم الزکوة و أمرتم بالمعروف و نهیتم عن المنکر و جاهدتم الملحدین و عبدتم الله حتی أتاکم الیقین، و الذی بعث محمدا بالحق نبیا لقد شارکناکم فیما دخلتم فیه. زیارت اربعین به روایت صفوانگفتیم: برای زیارت اربعین سیدالشهداء روحی فداه دو زیارت نقل کردهاند: یکی از جابر بن عبدالله انصاری که خود زائر بوده، و یکی از حضرت صادق «علیهالسلام» که به صفوان تعلیم فرمودند. چنانچه شیخ طوسی در «مصباح المتهجد» صفحهی 551 به سند خود از صفوان بن مهران روایت میفرماید که حضرت صادق «علیهالسلام» فرمودند: تزور عند ارتفاع النهار - تقول. زیارت کن حسین «علیهالسلام» را در ارتفاع نهار، و ارتفاع نهار به صبح که آفتاب بالا آمده باشد، و ظهر که آفتاب وسط السماء باشد، و عصر که آفتاب میخواهد مرتفع شود، اطلاق میگردد. و چون در عبارت دیگر «حتی تظل» دارد شاید بعد از ظهر یا اول شب باشد. در هر حال روز اربعین، خواه اول آفتاب تا غروب آفتاب وقت زیارت مأثور و مرویه است، امام ششم فرمودند چنین زیارت کن: السلام علی ولی الله و حبیبه... الخ. گروه دین و اندیشه تبیانمنبع: زندگانی امام حسین (جلد 2)
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 353]