واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: به گزارش ايرنا به نقل از خبرگزاري حوزوي رسا، نشست علمي روششناسي دينپژوهي و اصطلاحنامه به همت مرکز اطلاعات و مدارک اسلامي و با همکاري مرکز همکاريهاي علمي پژوهشي، مديريت جنبش نرمافزاري، ظهر چهارشنبه در سالن کنفرانس مرکز همايشهاي دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم برگزار شد. عباس حري از اساتيد و فرهيختگان دانشگاهي به ارائه بازخوردي از روششناختي اصطلاحنامه پرداخت و گفت: اصطلاحنامه ريشه در رشته زبانشناسي دارد و با واژهشناسي فقهالغة شروع شده است، از اين رو ميتوان از روشهاي شناختهاي شدهاي براي دستيابي به آن استفاده کرد. وي با بيان اين که آنچه در واژهشناسي اتفاق ميافتد ارائه معنا و ترکيبات و ساخت صفات و قيود از آن است، اظهار داشت: اصطلاحنامه معروف روژه فرانسوي، نخستين مصداقي است که ميتوان از آن به عنوان يک اصطلاحنامه نام برد. اين استاد دانشگاه تهران افزود: مبادي اصطلاحنامه از ابتدا داراي پيچيدگي نبوده بلکه به تدريچ دچار اين تحول شده است و رشد آن زماني اتفاق افتاد که از زبانشناسي منفک شده و به جاي واژه اصطلاح، ترم به کار رفت. وي با بيان اينکه اصطلاح به يک حوزه موضوعي خاص اختصاص دارد، اما زماني که از ترمينولوژي صحبت ميشود معناي اصطلاحات مطرح نشده بلکه روابط اصطلاحات مطرح ميشود، ادامه داد: ترمشناسي از طريق مراجعه به متون پايه در هر رشته اتفاق ميافتد و به دنبال آن استخراج اصطلاحات صورت ميگيرد. حجتالاسلام محمدتقي سبحاني از اساتيد حوزه علميه قم نيز به ارائه اهميت اصطلاحنامه در فرايند دانشسازي پرداخت و ابراز داشت: اصطلاحنامه يا تزاروس به منظومهاي از واژگان مفاهيم وابسته به يک دانش گفته ميشود که در نهايت در بردارنده کليه معاني کليدي و نمايانگر ساختار طبيعي آن دانش است. وي افزود: شايعترين کاربرد اصطلاحنامه، سامانبخشي و ذخيرهسازي اطلاعات و دسترسي آسانتر به منابع و مدارک علمي است. اين استاد حوزه علميه قم با بيان اينکه اصطلاحنامه را ميتوان از دريچه ديگر، عنصر مهم و کارساز در فرايند توليد دانش تلقي کرد با اشاره به نقش آن در ابعاد کاربردي، خاطرنشان کرد: هدف از نقش اصطلاحنامه در ابعاد کاربردي، کارکردهايي است که در هر پژوهش علمي اعم از فردي يا گروهي به کار ميآيد و هر پژوهشگري به صورت ملموس با آن سروکار دارد. وي نخستين گام در مسير توليد دانش را دستيابي سريع به کاملترين و آخرين اطلاعات علمي معرفي کرد و ادامه داد: اطلاعاتي که بتواند پژوهشگر را به مهمترين دستاوردهاي علمي در آن موضوع راهنمايي کند و پرسشهاي بيپاسخ و برجاي مانده را نشان دهد از طريق يک نظام اطلاعاتي که برپايه تزاروس تنظيم شده، بهتر و بيشتر قابل دسترسي است. حجتالاسلام سبحاني تصريح کرد: در پژوهشهاي سنتي بيشترين زمان تحقيق، مصروف گردآوري اطلاعات و توصيف مفاهيم و نظريههاي پيشين ميشود، در حالي که در پژوهشهاي نوين، اينگونه اطلاعات را از پيش دادههاي تحقيق به شمار ميآورند و محقق کمترين زمان را براي دستيابي به اطلاعات پايه مصروف ميدارد. ک/1 /380/
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 249]