محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1846006109
سگ نباید آدم شود
واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: سگ نباید آدم شود
چندی پیش نوشتهای را خواندم که توصیه رهبر انقلاب به مطالعه رمان «دل سگ» در آن آمده بود. بعد از آن، به تهیه و مطالعه این رمان مشتاق شدم تا هم کتابی را که رهبر در دو مقطع، آن را «هنرمندانه» دانسته است بخوانم و هم به توصیه این صاحب‌نظر در حوزه رمان، عمل کنم.«دل سگ» را می‌شود از چند بعد بررسی کرد: اولاً بعد اخلاقی که در برخی گفتگوهای کاراکتر‌های اصلی داستان قابل لمس است. در بعدی دیگر نگاه جهت‌دار و ضدانقلابی «میخائیل بولگاکف» در سرزنش انقلاب روسیه کاملاً آشکار است؛ موضوعی که مطمئناً هدف اصلی نویسنده در نگارش این رمان بوده است.نویسنده با به کارگیری تمثیل‌هایی به این هدف دست یافته است و این نکته‌ای است که شاید در زمان نگارش «دل سگ» در ذهن مخاطب، بی‌تأثیر نبوده است. روند داستان «دل سگ» برای مخاطب، به اندازه کافی جاذبه‌هایی دارد. هر زمان که احساسات ضدانقلابی «بولگاکف» قلیان کرده است، به وضوح دیالوگ‌هایی از سمت شخصیت اصلی و البته محترم داستانش، به خورد مخاطب می‌دهد.آقای عزیز! اگر به فکر هاضمه‌تان هستید توصیه‌ام این است که سر میز غذا از بلشویسم یا پزشکی حرف نزنید و خدا به دور، هیچ‌وقت قبل از شام اخبار روزنامه‌های شوروی را نخوانید«دل سگ» در زمانی نوشته شده است که «میخائیل بولگاکف» از راه روزنامه‌نگاری آزاد روزگار می‌گذارنده است. به قول «مایکل گلنی» در مقدمه کتاب: «هدف اصلی بولگاکف گریز از زندگی قلم‌به‌مزدی و بدل شدن به نویسنده‌ای "واقعی" بود.» این اعتراض به روزنامه‌ها و اخبار و مطالب منتشر شده‌ی ناخوشایند آقای نویسنده، در جایی از «دل سگ» به خوبی دیده می‌شود:«آقای عزیز! اگر به فکر هاضمه‌تان هستید توصیه‌ام این است که سر میز غذا از بلشویسم یا پزشکی حرف نزنید و خدا به دور، هیچ‌وقت قبل از شام اخبار روزنامه‌های شوروی را نخوانید.»… «اصلاً روزنامه نخوانید. یک وقت در مطبم سی نفر را آزمایش کردم. فکر می‌کنید نتیجه چه شد؟ مریض‌هایی که هرگز روزنامه نمی‌خواندند حال‌شان خیلی بهتر بود… آنها که روزنامه می‌خوانند؛ نه تنها وزن کم کردند، بلکه واکنش عصبی زانویشان کم شد، بی اشتها شدند و نشانه‌های افسردگی عمومی در آنها دیده می‌شد.»از آن‌جا که بولگاکف در آثار دیگرش مثل «گارد سفید» از روند و خاطرات زندگی خود، ردپایی به جای گذاشته است، شاید ردپاهایی از تجربیات شخصی‌اش در «دل سگ» هم دیده شود. راوی «دل سگ» دانای کل است. فضای داستان از همان ابتدا با نجوای درونی یک حیوان و بروز احساسات و آمالش که تخیلی آمیخته با واقعیت است، پر شده است.از آن‌جا که بولگاکف در آثار دیگرش مثل «گارد سفید» از روند و خاطرات زندگی خود، ردپایی به جای گذاشته است، شاید ردپاهایی از تجربیات شخصی‌اش در «دل سگ» هم دیده شودماجرای داستان تخیلی «دل سگ» از این قرار است که پرفسور «فیلیپ فلیپوویچ»، با یک عمل جراحی سگی را به انسان تبدیل می‌کند. بعد از این واقعه تخیلی، از سگ انسان شده - شاریکوف - رفتارهایی دیده می‌شود که پرفسور و دستیار جوانش «بورمنتال» از کار خود پشیمان می‌شوند.داستان از تفکرات یک سگ ولگرد که از سنگ‌دلی انسان‌ها آزرده شده است، آغاز می‌شود. مخاطب از همین‌جا تیغ طعنه‌آمیز سبک نوشتاری آقای نویسنده را لمس می‌کند. فضای جامعه داستان، سرشار از بی‌رحمی آدم‌هایی است که برای دست یافتن به یک لقمه بیشتر به حق هم‌نوعان خود تجاوز می‌کنند؛ چه رسد به حیوان ولگردی مثل شاریکوف!شاریکوف که روزگار «سگ»ی‌اش را در همین جامعه گذرانده و در نتیجه به عقاید و فحاشی‌های شهروندان جامعه‌اش خو کرده است، پس از متحول شدن و تبدیل شدن به انسان، همان آموزه‌ها را از خود نشان می‌دهد و به موجودی غیرقابل کنترل، ناآرام و بی‌صفت تبدیل می‌شود.داستان از تفکرات یک سگ ولگرد که از سنگ‌دلی انسان‌ها آزرده شده است، آغاز می‌شود. مخاطب از همین‌جا تیغ طعنه‌آمیز سبک نوشتاری آقای نویسنده را لمس می‌کندمحیطی که شاریکوف پیش از تحول در آن زندگی کرده است، محیطی سرشار از امنیت و شادی است. بنا بر این، منظور بولگاکف از تبدیل سگ به انسان و توصیف جامعه وحشی، روزگار بعد از انقلاب در شوروی آن روز است. اما در همین جامعه سرشار از نخوت، آدم‌های کم‌یابی هم پیدا می‌شوند که در عین وقار، حاضر نیستند به هر قیمت و شکلی زندگی کنند. آدم‌هایی که از نظر نویسنده سرشان به تن‌شان می‌ارزد و شجاع و متین به حساب می‌آیند. نمونه بارز چنین آدمی «فیلیپ فیلیپوویچ» است. گویا نویسنده تمامِ آنچه از شخصیت، نگاه، خستگی‌ها و حتی آمالش در خویشتن سراغ دارد، در پشت شخصیت اصلی داستانش یعنی همان پورفسور فیلیپوویچ به زیرکی به نمایش گذاشته است.فیلیپوویچ درست مثل خالق اصلی‌اش «بولگاکف» پزشک است و درست مثل او که در زمان نگارش «دل سگ» به اجبار و برای گذران زندگی روزنامه‌نگاری می‌کرده است، از روزنامه‌های شوروی و اخبار منتشر شده در آن بدش می‌آید. او در اولین صحبت‌های رسمی‌اش در داستان خود را چنین به مخاطبش معرفی می‌کند:«دوست عزیز، شما که مرا می‌شناسید، نه؟ من مرد واقعیاتم، مردی که متکی به مشاهده است، دشمن فرضیه‌های بدون پشتوانه‌ام. نه تنها در روسیه، بلکه در اروپا هم مرا به این صفت می‌شناسند. اگر چیزی بگویم، به این معناست که بر پایه واقعیاتی قرار دارد که نتیجه‌ام را از آن گرفته‌ام…»فیلیپوویچ درست مثل خالق اصلی‌اش «بولگاکف» پزشک است و درست مثل او که در زمان نگارش «دل سگ» به اجبار و برای گذران زندگی روزنامه‌نگاری می‌کرده استو بعدتر در ادامه چنین معارفه‌ای و خواندن دیالوگ‌های جهت‌دار پروفسور، از زبان دکتر «بورمنتال» می‌شنویم: «حرف‌های‌تان بوی ضد انقلاب می‌دهد، فیلیپ فیلپوویچ. خدا کند به گوش کسی نرسد.» و فیلپوویچ در اعتراض به این حرف که بولگاکف می‌داند در ذهن مخاطبش ایجاد شده و آن را از زبان «بورمنتال» جاری کرده است، از تفکر خویش چنین دفاع می‌کند:«من به کسی لطمه نمی‌زنم. در حرف‌هایم هیچ چیز ضد انقلابی نیست. از قضا این کلمه‌ای است که من نمی‌توانم به سادگی تحمل کنم. آخر این دیگر چه صیغه‌ای است؟ هیچ‌کس نمی‌داند. به همین علت است که می‌گویم در آنچه گفتم هیچ چیز ضد انقلابی وجود ندارد. برعکس سرشار از عقل سلیم و عمری تجربه است…»فیلیپوویچ افکار و برخوردهایی بسیار محترمانه دارد؛ تا جایی که وقتی از تحول سگی که پیش از انسان شدنش، آن را دوست داشته است به ستوه می‌آید، با برخورد خشونت‌آمیز دستیارش- بورمنتال- در برابر سگ مقابله می‌کند.البته فیلیپوویچ راه حل بهتری برای از بین بردن معضلی به نام شاریکوف تغییریافته دارد؛ آن هم جراحی دیگری است که باز شاریکوف را به همان حیوانی تبدیل می‌کند که اگر لقمه‌ای غذا و جایی گرم برایش فراهم باشد، آزارش به کسی نمی‌رسد.فیلیپوویچ افکار و برخوردهایی بسیار محترمانه دارد؛ تا جایی که وقتی از تحول سگی که پیش از انسان شدنش، آن را دوست داشته است به ستوه می‌آید، با برخورد خشونت‌آمیز دستیارش- بورمنتال- در برابر سگ مقابله می‌کنداین همان نکته اساسی است که در پیچ و خم داستان هنرمندانه روایت شده است: حضور انقلابیون یا به عبارتی «پرولتاریا» که قبل از متحول شدن‌شان اغلب از قشر ضعیفی هستند که به شیوه‌ای حیوانی روزگار می‌گذرانند. بعد از تحول هم فقط ظاهرشان تغییر می‌کند وگرنه، اینان همان وحشی‌مسلکانی هستند که باید در پوسته‌ای از کارگری و حقارت که جامعه نصیبشان کرده است، به زندگی ادامه بدهند و اگر بر خلاف این حرکت کنند، وبال گردن آدم‌های شریفی چون فیلیپوویچ و دیگر اعضای خانه‌اش -دستیار و خدمه‌اش- می‌شوند.شخصیت دیگری که با مشخصاتش، برای بیان نظریات ضدانقلابی بولگاکف بسیار نقش‌آفرین است، «اشووندر» است. او نماینده انقلابیون و از همه حضورش جز ایجاد مزاحمت و خارج کردن زندگی از روال عادی، چیز دیگری دیده نمی‌شود.با «اشووندر» از فصل دوم و در انتهای فعالیت‌ها و عمل‌کردهای مؤثر و مفید یک روز کاری فیلیپوویچ، آشنا می‌شویم. او از اعضای «کمیته مدیریت خانگی» است که در مطب پرفسور حاضر شده است تا به اسم عدالت، بخشی از خانه پروفسور را صاحب شود. فیلیپوویچ و اشووندر بر سر همین موضوع درگیر می‌شوند و درست مثل پایان داستان، پیروزی با فیلیپوویچ است و شکست و استیصال سهم اشووندر!شخصیت دیگری که با مشخصاتش، برای بیان نظریات ضدانقلابی بولگاکف بسیار نقش‌آفرین است، «اشووندر» است. او نماینده انقلابیون و از همه حضورش جز ایجاد مزاحمت و خارج کردن زندگی از روال عادی، چیز دیگری دیده نمی‌شودپس از فیلیپوویچ، دکتر «بورمنتال» شخصیت دیگر مؤثر در داستان محسوب می‌شود. او دستیار جوان و به عبارتی مرید فیلیپوویچ است. «داریاپتروفنا» و «زینا» دو خدمه حاضر در خانه فیلیپوویچ، دو شخصیت دیگر از شخصیت‌های معدود این داستان هستند. این دو زن در رده‌ای پایین‌تر از شخصیت‌های دیگر قرار دارند. گویی نویسنده، تنها خواسته است حضور زنان و رنج‌های آنها در جامعه بعد از تحول را یادآوری کرده باشد. البته خیلی سطحی و کم‌رنگ به این نکته پرداخته است.در فصل‌های آغازین یک جمله کلیدی گفته می‌شود که همه روند داستان را می‌شود در همین جمله خلاصه کرد. بولگاکف این جمله را از زبان یکی از این زنان بیان می‌کند. آن‌جا که می‌نویسد: صدای زنانه‌ای گفت: «اگر به سگی روی میز غذا بدهید، بعد نه با عشق می‌توانید از شرش خلاص شوید نه با پول»!در این میان شخصیت بسیار نامحسوس دیگری هم وجود دارد: دربان ساختمان –فئودور- که انگار فقط شاهد برخی از حوادث داستان است. شاید او هم نماینده برخی از حاضرین در یک جامعه است که فقط شاهد اتفاقات هستند و البته گاهی هم‌دردی می‌کنند یا کنایه می‌زنند؛ اما در هر صورت هستند و فقط هستند!در فصل‌های آغازین یک جمله کلیدی گفته می‌شود که همه روند داستان را می‌شود در همین جمله خلاصه کرد. بولگاکف این جمله را از زبان یکی از این زنان بیان می‌کند. آن‌جا که می‌نویسد: صدای زنانه‌ای گفت: «اگر به سگی روی میز غذا بدهید، بعد نه با عشق می‌توانید از شرش خلاص شوید نه با پولدر انتها می‌توان تا حد زیادی حق را به بولگاکف داد که این‌چنین بی حد و مرز به انتقاد و اعتراض کرده و به عبارتی نظریاتش را بیان کرده است. البته در دوره شوروی نوشتن چنین داستان‌هایی مرسوم بوده است و نویسندگان دیگری چون «مایاکوفسکی» هم به آن پرداخته‌اند. اما نگارنده این سطور به طور خاص‌تر با نویسنده رمان «دل سگ» هم‌ذات‌پنداری می‌کند؛ چون روزنامه‌نگاری که برای گفتن حرف‌هایش محدود به ستون و کلمات است، وقتی تخیل و فنون داستان‌نویسی را برای آفرینش یک داستان بلند به کار گیرد، می‌تواند آزادی بیان را به بیش‌ترین شکل ممکن بروز دهد. هر چند نگارنده، کاملاً بر خلاف بولگاکف نویسنده، سرشار از جاذبه‌های تحول عمیقی به نام «انقلاب» است و البته شاید این همه اختلاف نظر به وجود آمده با وجود درک نویسنده «دل سگ»، ناشی از اختلاف‌های عمیق و ریشه‌دار «انقلاب» اسلامی ایران با تمام انقلاب‌های دیگر جهان است و بس!با این همه میخائیل «بولگاکف» با مرگ زودهنگامش نتوانست استقبال مخاطبینش را از نوشته پرتمثیل و ژرف خود ببیند! لیلا سادات باقری گروه کتاب تبیان - محمد بیگدلی
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 434]
-
گوناگون
پربازدیدترینها