واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: همه دعواهای آقای خاص
مورینیو دستبردار نیست. كافی است كمی از شرایط ناراضی باشد تا حسابی دعوا راه بیندازد. رئال او این فصل تنها یك بار شكست خورده، در لالیگا، كوپا دلری و لیگ قهرمانان نتایج خوبی گرفته و از شانس بالایی برای قهرمانی در هر سه جام برخوردار است اما به نظر میرسد آقای خاص هنوز نتوانسته شكست 5- صفر مقابل بارسا را فراموش كند و همین باعث شد تا بعد از دیدار هفته گذشته، حسابی گرد و خاك راه بیندازد و مدیران باشگاه و در راس آنها خورخه والدانو را متهم به ترسو بودن كند. هرچند فلورنتینو پرز به سرعت دست به كار شد و با ترتیب دادن یك جلسه آشتیكنان، اجازه نداد رئال گرانقیمتش دچار بحران شود، اما نباید فراموش كرد یك طرف درگیری آقای خاص است، مردی كه میتواند یكتنه به جنگ دنیا برود از هیچ مبارزهای نمیترسد.بنابراین نباید چندان به این آرامش امیدوار بود. تنها كسب چند جام میتواند این خاطره بد را از ذهن سرمربی پرتغالی پاك كند، وگرنه باید دیر یا زود منتظر گردگیری حسابی دیگری از او باشیم.مورینیو در همه سالهایی كه به عنوان یكی از بهترینهای اروپا و جهان خود را معرفی كرده، بارها با مربیان، مدیران، داوران و بازیكنان تیمهای حریف درگیری لفظی پیدا كرده است. در اینجا نگاهی خواهیم داشت به معروفترین دعواهای آقای خاص:جنگ با رافا بنیتسهیچ چیز به اندازه شكست موجب عصبانیت مورینیو نمیشود، مخصوصا اگر این شكست با یك گل مشكوك رقم خورده باشد. شكست چلسی مقابل لیورپول در نیمهنهایی لیگ قهرمانان با گل جنجالی لوئیس گارسیا موجب شد تا آقای خاص سرمربی حریف را به شدت مورد حمله قرار دهد.
او بنیتس را یك آدم كچل رقتانگیز توصیف كرد و گفت كه داور دلش به حال سرمربی لیورپول سوخته چون نهتنها قیافه خوبی ندارد بلكه افتخارات چندانی نیز به دست نیاورده است. دعواهای این دو تا زمانی كه مورینیو در لیگ برتر مربیگری میكرد، ادامه داشت و با جدایی او از چلسی برای مدتی به دست فراموشی سپرده شد اما زمانی كه بنیتس جانشین مورینیو در تیم اینتر شد، این پرونده قدیمی نیز بار دیگر به جریان افتاد. پس از قهرمانی اینتر در جام باشگاههای جهان آقای خاص گفت:«انتظار داشتم بنیتس به دلیل فرصتهایی كه برای قهرمانی در اختیارش گذاشتم، از من تشكر میكرد!» اما بنیتس آنقدر درگیر موقعیتش در نرآتزوری بود كه فرصت جواب دادن پیدا نكرد.جنگ با آرسن ونگرتنها كسی كه در جزیره مورینیو با احترام از او یاد میكرد، سرالكس فرگوسن بود. وگرنه حتی مربی متشخصی مانند ونگر نیز از دست نیش و كنایههای سرمربی پرتغالی در امان نبود. او بارها برتریهای تیمش مقابل توپچیها را به رخ سرمربی فرانسوی كشید اما اوج اختلاف آنها به زمانی بازمیگردد كه مورینیو شخصا با اشلی كول قرار گذاشت و او را قانع كرد تا به استمفوردبریج برود. چند هفته قبل نیز مورینیو در پاسخ به ادعاهای ونگر در مورد ولخرجیهای رئال گفت سرمربی آرسنال بهتر است به فكر هواداران تیمش باشد كه در حسرت جام ماندهاند.جنگ با فرانك رایكارد و آندرس فریسكاگرچه مورینیو در بارسلونا بود كه به عنوان مترجم پلههای ترقی را طی كرد و توانست اندكاندك خود را به عنوان یك مربی معرفی كند، با این وجود او همواره با كینه و نفرت از باشگاه كاتالانی یاد میكند و رویارویی با این تیم برای او همیشه معنای متفاوتی دارد.
به طوری كه شكست مقابل آبی و اناریها در نوكمپ نیز برای او پذیرفتنی نیست. به همین دلیل پس از باخت مقابل بارسا در لیگ قهرمانان به شدت به رایكارد و فریسك تاخت و گفت صحبت مربی بارسا با داور سوئدی در تونل منتهی به رختكن روند بازی در نیمه دوم را تغییر داد. همین جمله كافی بود تا سیل ایمیلهای تهدیدآمیز از سوی هواداران چلسی برای فریسك ارسال شود. رایكارد و فریسك این مساله را تكذیب كردند اما برنده نهایی آقای خاص بود. چلسی با پیروزی در مجموع دو دیدار به مرحله بعد راه یافت و فریسك نیز از دنیای داوری خداحافظی كرد. او بعدها اعلام كرد هیچگاه مورینیو را نمیبخشد اما برای آقای خاص تنها پیروزی مهم است.جنگ با كلودیو رانیریمورینیو همواره از افتخاراتش برای تحقیر مربیان دیگر استفاده میكند و رانیری یكی از مربیانی است كه طعم طعنههای آقای خاص در این مورد را چشیده است. پس از اینكه رانیری هدایت یوونتوس را برعهده گرفت، مورینیو گفت اگر او هم مانند رانیری تا 60 سالگی تنها یك قهرمانی در جام حذفی به دست آورده بود، مربیگری را كنار میگذاشت. رانیری نیز در جواب موفقیت چلسی مورینیو را حاصل تلاشهای خودش دانسته بود. این درگیری فصل گذشته و با رقابت اینتر و رم برای فتح اسكودتو به اوج رسید. رانیری در پاسخ خبرنگار گاتزتا دلواسپورت در مورد مورینیو گفت اهمیتی به سرمربی اینتر نمیدهد و آقای خاص نیز در واكنش به این موضوع اعلام كرد نام رانیری او را به یاد ژان پلسارتر و كتاب تهوع میاندازد.جنگ با ژوزوالدو فریراسرمربی پرتغالی مالاگا در آستانه اخراج قرار داشت و این مساله به اندازه كافی آستانه تحملش را پایین آورده بود به همین دلیل دیگر تحمل زخمزبانهای مورینیو را نداشت. آقای خاص باز دست به مقایسههای معروفش زد و این خشم فریرا را برانگیخت. او گفت مربیان پرتغالی مثل خر كار میكنند اما این مورینیو است كه سودش را میبرد. مورینیو نیز در پاسخ گفت فریرا اگر 20 سال دیگر هم كار كند، باز همین خر باقی خواهد ماند. فریرا چند هفته بعد اخراج شد تا فرصتی برای جواب دادن به مورینیو پیدا نكند.
جنگ با مانولو پرسیادویكی از پرحاشیهترین دعواهای مورینیو همین چند هفته قبل با سرمربی گیخون رقم خورد. استفاده پرسیادو از چند بازیكن تعویضی در دیدار مقابل بارسا موجب عصبانیت مورینیو شد. او گفت پرسیادو چون میدانست تیمش مقابل بارسا شكست میخورد، از بازیكنان ذخیره استفاده كرده است در مقابل سرمربی گیخون كه حوصله كل كل كردن با مورینیو را نداشت، او را اراذل و اوباش توصیف كرد. درگیری لفظی آنها پیش از رویارویی رئال- گیخون اوج گرفت و اگر ماموران امنیتی نبودند، پرسیادو با مورینیو دست به یقه میشد. اما سرمربی گیخون برای اینكه دلش خنك شود به سمت اتوبوس رئال یك بطری آب پرتاب كرد و یكی از انگشتانش را نیز به سرمربی پرتغالی نشان داد.جنگ با دنی آلوزكمتر سابقه داشته مورینیو با یك بازیكن درگیری لفظی پیدا كند اما وقتی مدافع برزیلی بارسا دعوا را آغاز كرد، مورینیو بار دیگر نشان داد از هیچ درگیری رویگردان نیست. آلوز گفت مورینیو طوری صحبت میكند كه انگار فوتبال را او كشف كرده است و آقای خاص در پاسخ اعلام كرد درست است كه او فوتبال را كشف نكرده اما یك پرتغالی بود كه برزیل را كشف كرد. خوشبختانه برزیلیها چندان دلنازك نیستند وگرنه این جواب میتوانست حتی به قطع روابط دو كشور منجر شود!تنظیم برای تبیان: حسین محمدی
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 303]