تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1835980169
نقش مهرباني در زندگي زناشويي
واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: خبرگزاري فارس: ايفاي مسؤوليت خانوادگي، ايثار، سعه ي صدر، سياست، عقل صبر عفو و علم مي خواهد. رياست خانه مواظبت از خانواده است كه «رئيس القوم خادمُهُم ـ رئيس يك قوم يا جمعيتي خدمتگزار آن است». ايفاي مسؤوليت خانوادگي، ايثار، سعه ي صدر، سياست، عقل صبر عفو و علم مي خواهد. رياست خانه مواظبت از خانواده است كه «رئيس القوم خادمُهُم ـ رئيس يك قوم يا جمعيتي خدمتگزار آن است». در فرازهاي پيش آمد كه چون زنان در انجام وظايف خويش كوتاهي كردند آنها را «موعظه» كنيد و گفتيم بهترين راه براي تأثير موعظه مهرباني، عطوفت و ملايمت است. قرآن شريف در باره ي «لقمان» مي فرمايد: «و إذ قال لُقمانُ لِإبنه و هُو يَعظُهُ يا بُنيّ لا تُشرك بالله إنّ الشّرك لَظُلمٌ عظيمٌ (1) «لقمان در مقام موعظه ي فرزندش گفت: اي پسرك من، به خدا شرك نياور كه همانا شرك گناه بزرگي است.» در اين آيه «لقمان» در مقام موعظه كردن، با تلطّف و عطوفت سخن مي گويد، و فرزندش را با مهرباني پند مي دهد. و سپس گفته ي خويش را بر پايه ي استدلال استوار مي كند. زيرا، تندي و پرخاش كردن نه تنها امكان تأثير موعظه را ازبين مي برد، بلكه سبب گستاخي و تجرّي مي شود. استفاده از روايات در «موعظه» براي موعظه ي خانواده استفاده از روايات اهل بيت، خاصه رواياتي كه با آن موضوع خاص، تناسب بيشتري داشته باشد، بسيار ثمربخش است. مثلاً گفته مي شود: در روايات آمده است؛ «زني كه در مقابل همسرش زبان درازي كند، زبانش در صف محشر آنقدر كشيده مي شود كه روز قيامت اهل محشر اين زبان را پايمال مي كنند». يا «رسول گرامي (صلي الله عليه و آله وسلم) در شب معراج، در دوزخ زناني را ديدند كه از زبانهايشان آويزان شده بودند، هنگامي كه علت آن را از جبرائيل سؤال كردند، جبرائيل گفت اينها زناني هستند كه در مقابل شوهرشان زبان درازي كرده اند». البته، بيان اين احاديث و موارد بايد جنبه موعظه داشته و در كمال عطوفت باشد، و هرگز با تندي و سوء خلق موعظه نكنيم كه در اين صورت نه تنها اثر مطلوب ندارد، بلكه اثر سوء خواهد گذاشت. منشأ اختلاف زن و مرد بايد توجه داشت كه معمولاً ناسازگاري ها تقصير طرفين است، و چنين نيست كه تنها زن مقصر باشد و يا مرد و عمدتاً منشأ ناسازگاري ها و اختلاف ها خودخواهي و عدم «سعه ي صدر» است. بطوري كه اگر جامعه اي «سعه ي صدر» داشته باشد و خودخواهي ها را از خود دور كند نزاعها هم برطرف مي شود، بلكه اساساً مشكل و ناسازگاري پيش نمي آيد. بديهي است كه هيچگاه توافق اخلاقي كامل ميان دو نفر، از جمله زن و مرد حاصل نمي شود. زيرا، اين توافق تنها در ميان انبياء و اولياي الهي متصوّر است كه ارواحشان متحد است و همگي تسليم محض امر باري تعالي هستند. از اين رو، نبايد انتظار داشت كه در يك خانواده زن و مرد در تمام جزئيات با هم توافق داشته باشند، اختلاف يك امر طبيعي است، و نبايد روابط خانوادگي را تحت تأثير قرار دهد و كانون خانواده را متزلزل كند. چاره ي اختلاف سليقه در خانواده، داشتن «سعه ي صدر» است. يعني زن، و مرد هنگام روبرو شدن با اختلافات و مشكلات از تندي كردن و داد و فرياد بپرهيزند، عاقلانه و با آرامش ريشه ي اختلاف و مشكل را پيدا كنند و سپس در انديشه ي چاره جويي برآيند. پس از برطرف شدن مشكل، منصفانه خداي را شاهد بگيرند كه در بروز مشكل كداميك نقش اساسي داشته است. انعطاف مرد مردانگي اقتضا مي كند كه اگر مرد در بروز اختلاف مقصّر بوده است اقرار كند و با كمال شهامت عذرخواهي نمايد. چه اگر مقصر باشد ولي زير بار نرود و اشتباه خود را نپذيرد، هرگز نمي تواند به موعظه ي زن بپردازد و موعظه اش بي اثر خواهد بود. در اينجا خود بيشتر محتاج موعظه و نصيحت است. اين حالت حكم به ناحق دادن است. در اين باره استاد بزرگوار ما، رهبر عظيم الشأن انقلاب، مي فرمودند: ضرب المثل «حرف مرد يكي است» كه در ميان مردم رواج دارد، نادرست است. مرد كسي است كه وقتي مرتكب اشتباهي شود اقرار كند. زيرا ما معصوم نيستيم، مسلماً اشتباهات بسياري داريم و لازم است كه به اشتباه خود اقرار كنيم. بنابراين، انسان بايد قابل انعطاف باشد. تنها كسي مي تواند در زندگي اجتماعي موفق باشد كه خوي نرم و انعطاف پذيري داشته باشد، در غير اين صورت انسان مستبد و مطرود جامعه خواهد شد. از جمله نشانه هاي مروّت و مردانگي در آن است كه در نزاع و اختلاف حق را به صاحبش دهيم. اين سخن كه اگر مرد به اشتباه خويش اعتراف كند زن جسور و گستاخ مي شود و حرمت مرد مي شكند از وسوسه هاي شيطاني است زيرا همه چيز در برابر حق بي ارزش است، و بايد به آن سر تسليم فرود آورد. امام حسن مجتبي (ع)، به «جناده» فرمودند: «إذا اَردتَ عِزّاً بِلا عَشيره و هَيبَتاً بِلا سُلطانٍ فاخرُج مِن ذُلّ معصيه الله إلي عِزّ طاعه الله عَزّوجلّ (2)» «اگر كسي بخواهد عزيز شود بدون اينكه عشيره اي داشته باشد، بر دلها حكومت كند و با هيبت و حرمت باشد بدون اين كه سلطنت كند، بايد لباس خواري گناه را از تن بركند و لباس عزت بندگي الهي را بر تن نمايد.» «إنّ الّذين آمنوا و عَملوالصّالحات سَيجعلُ لهُم الرّحمن وِدّاً (3)» «آنان كه به خدا ايمان آوردند و نيكوكار شدند، خداوند رحمان آنها را محبوب مي كند.» گذشت و خطاپوشي از ديگر صفاتي كه مرد و زن در كانون خانواده بايد داشته باشند، گذشت و خطاپوشي است. اين خصلت نيكو در سيده ي ائمه ي معصومين و انبياي الهي (عليهم السلام) جلوه ي تام دارد. آن بزرگواران بسيار با گذشت و خطا پوشند. روزي شخصي از اهل شام به مدينه آمد، چشمش به امام حسن (عليه السلام) افتاد، او را نمي شناخت. وقتي از هويت او پرسيد و او را شناخت تحت تأثير تبليغات سويي كه دشمنان اهل بيت عصمت پراكنده بودند حضرت را «قُربه إلي الله!!» دشنام گفت، بعد از آنكه عقده ي دل خود را گشود و ناسزا و فحش بسيار داد، امام حسن (عليه السلام) بدون اين كه خشمناك شوند و اظهار ناراحتي نمايند، نگاهي پر مهر و عاطفه به آن مرد انداختند، چند آيه قرآن را، مبني بر حسن خلق داشتن تلاوت فرمودند و افزودند: «ما براي هر نوع خدمت و كمك به تو آماده هستيم». سپس، از او پرسيدند: «آيا اهل شام هستي؟» جواب داد: «آري». آنگاه فرمودند: «من با اين گونه برخورد و خلق و خوي آشنايي ديرين دارم و سرچشمه ي آن را نيك مي دانم. تو در شهر ما غريبي اگر احتياجي داري آماده ايم تا به تو كمك دهيم، و در خانه ي خود از تو پذيرايي كنيم، تو را بپوشانيم و به تو پول دهيم». مرد شامي كه منتظر عكس العمل شديدي بود و تصور چنين گذشت و عفوي را نداشت چنان منقلب شد كه گفت: «آرزو داشتم در آن وقت زمين شكافته مي شد و من در زمين فرو مي رفتم و اين چنين نشناخته و نسنجيده گستاخي نمي كردم. تا آن ساعت كسي در روي زمين از حسن بن علي و پدرش (سلام الله عليهما) برايم مبغوض تر نبود، ولي از آن هنگام به بعد كسي نزد من از او و پدرش محبوب تر نيست». نمونه اي ديگر از روايات از امام صادق (ع) روايت شده است كه فرمودند: «اَلعفوُ عِند القُدره مِن سُنن المُرسلين و المُتّقين (4)» «عفو كردن در حال قدرت از سنتهاي رسولان خدا و انسانهاي پرهيزكار است.» و امير مؤمنان علي (ع) در باره عفو فرموده است: «هنگامي كه قدرت داريد عفو كنيد، همانا شكر كردن قدرتي كه خداوند به شما عطا فرموده عفو است (5)» گذشت حضرت يوسف (ع) از گناه برادرانش و زليخا، سرمشقي براي روندگان راه اولياي خدا است. پيامبر خدا از آن ظلم عظيمي كه برادرانش در حق او كردند، در اوج عزت و قدرت با بزرگواري و جوانمردي گذشت كرد و به آنان گفت: شما مرا عزيز مصر كرديد. پس از چهل سال كه پدر را ملاقات كرد به او گفت: «شيطان ميان من و برادرانم فساد كرد.» از جرم زليخا، نيز، گذشت و 9 سال زندان را به هيچ انگاشت. بنابراين، بايد از گذشت و خطاپوشي پيامبران و پيشوايان دين (عليهم السلام) درس عبرت آموزيم و خود را از مصاديق آيه ي شريفه قرار دهيم كه فرمود: «واليَعفُوا وليَصفحُوا ألا تُحبّون أن يَغفر اللهُ لكُم واللهُ غفورٌ رّحيم (6)» اهل ايمان بايد گذشت داشته باشند و گناه ديگران را ناديده بگيرند. مگر دوست نداريد كه خدا هم از گناهان شما درگذرد؟ البته، خدا بسيار آمرزنده و مهربان است. آثار گذشت اگر انسان در محيط خانواده يا جامعه اشتباهات كوچك را ناديده پندارد و گذشت كند، اثر مناسبي در آن محيط دارد، و صفا و صميميت را در پي خواهد داشت. مهمتر اينكه اين امر باعث مي شود كه پروردگار عالم در روز قيامت از بديها و خطاهاي انسان چشم بپوشد و او را ببخشايد. وجود عفو و گذشت يقيناً كانون خانواده را با حرارت نگاه مي دارد موجب بخشش گناهان مي شود. پس هر گاه با اشتباهات و خطاي يكديگر روبرو شديد، بايد شعله هاي پرفروغ رأفت و عفو از قلبهاي شما زبانه بكشد و خطاها را بسوزاند، تا بذر عشق و محبت و گذشت در كانون گرم خانواده تان جوانه بزند و در سايه ي عفو و رحمت زندگي گرم و سراسر شور و حال و معنويت داشته باشيد. نقش تفاهم در زندگي شيريني و لذت و معنويت خانواده رهين تفاهم است. اگر تفاهم باشد استحكام و تثبيت نظام خانواده حتمي است. «احمد حنبل» يكي از پيشوايان اهل سنت، در كتاب معروف خود «مُسند» از قول عايشه چنين گويد: «روزي رسول خدا (صلي الله عليه و آله و سلم) در خانه ي من بودند «صفيه» (7) از غذايي كه پخته بود براي حضرت فرستاد. چون كنيزك حامل غذا را ديدم، لرزه بر اندامم افتاد و از خود بيخود شدم، ناگاه ظرف غذا از دست او گرفتم و دور انداختم. سپس، چشمهاي رسول خدا (صلي الله عليه و آله وسلم) را ديدم كه به من خيره شده بود، آثار خشم و نفرت از رفتار خويش را در سيمايش به خوبي مشاهده كردم. از خشم رسول خدا (صلي الله عليه و آله وسلم) به حضرتش پناه بردم و گفتم اميدوارم كه مرا نفرين نكني.» پيامبر (ص) فرمودند: عايشه، توبه كن. عايشه گفت: «چگونه اين عملم را جبران كنم». حضرت فرمودند: غذايي مانند غذاي «صفيّه» و ظرفي مثل ظرف او تهيه كن و برايش بفرست (8). در اين مورد و نمونه هاي ديگر نيز پيامبر خدا (صلي الله عليه و آله وسلم) با بزرگواري و سعه ي صدر همواره سعي مي كردند كه با برخوردي عاطفي و معقول مشكلات را برطرف كنند، و با تكيه به فرموده ي قرآن همواره آنان را نصيحت مي كردند. ما نيز در پيروي از پيامبر عاليقدر خود هنگام ديدن اشتباهات، لغزشها را ناديده بگيريم و در صورت لزوم كاملاً مؤدبانه و با لحني كه نشان دهنده ي موعظه و دلسوزي است تذكر بدهيم و اختلاف و اشتباه را با داد و فرياد و كتك كاري و بدزباني چاره جويي نكنيم. با تمسّك به روايات و سيره ي اهل بيت عصمت و طهارت (عليهم السلام) همديگر را موعظه كنيم، از زندگي سراسر پند آن بزرگواران درس بگيريم و سخنان گهربار آنان را بازگو كنيم. چند روايت ديگر با اين كه پيشتر به نمونه اي از احاديثي كه در اين موضوع مورد استناد واقع مي شود اشاره رفت، اما به دليل اهميت مطالب به ذكر چند نمونه ي ديگر، نيز مي پردازيم: معصوم (عليه السلام) مي فرمايند: «بهترين زنان شما زني است كه هر گاه همسرش را خشمناك كرد و مورد عضب وي قرار گرفت و يا اين كه هر گاه بر همسرش غضبي كرد، به او بگويد: دست من در دست توست و تسليم محض تو هستم (9)» و باز فرموده اند: «اگر زني بخوابد در حالي كه شوهرش از دست او راضي نباشد، ملائكه ي خدا تا صبح او را لعن مي كنند» اگر مرد بتواند اين گونه روايات را با تبسم و تسلط بر اعصاب و طمأنينه و آرامش براي همسر خود بخواند بسيار اثر بخش است. خوش خلقي اگر مرد در بروز اختلافات و مشكلات مقصر هم نباشد اما حق ندارد كه با همسر خود با زشتي و تندي برخورد كند. مرد وزن حق ندارند كانون گرم خانواده ،اولين مدرسه ي تعليم و تربيت فرزندان، را سرد كنند. در تاريخ اسلام مي خوانيم يكي از اصحاب رسول خدا (صلي الله عليه و آله وسلم)از دنيا رفت، حضرت در مراسم تدفين او شركت كردند و به دست حضرتش به خاك سپرده شد، مادرش با جسد مي گفت: براي تو گريه نمي كنم، چرا گريه كنم؟ در حالي كه به دست پيامبر (صلي الله عليه و آله وسلم) به خاك سپرده شدي، و حتماً سعادتمندي. وقتي مادر او از سر قبر رفت پيغمبر خدا (صلي الله عليه و آله وسلم) رو به اصحاب كردند و فرمودند: قبر چنان فشاري به او داد كه استخوانهاي سينه اش در هم شكست. اصحاب عرض كردند: يا رسول الله او كه آدم خوبي بود؟ حضرت فرمودند: آري، اما درخانه بداخلاق بود. اگر انسان بر اعصابش تسلط داشته باشد و خشم خود را فرو پوشد و سعه ي صدر داشته باشد، هم مشكلات خانوادگي او برطرف مي شود و هم در شب اول قبر راحتي دارد، و خداوند تبارك و تعالي روز قيامت از او خواهد گذشت. حسن نيت داشتن مسئله ي قابل اهميت ديگر اين است كه انسان درجامعه و در خانواده نبايد منفي باشد. بايد با حسن نيت مسايل را بنگرد. زيرا، منفي بافي براي انسان ايجاد عقده، خودخوري، غيبت و شايعه پراكني مي كند. آدمهاي منفي باف روز قيامت به شكل مگس وارد صف محشر مي شودن، چون در دنيا بسان مگسان در پي آلودگي و عيب و نقص و اشتباهند. از اين رو، هميشه خوبيهاي دوستان و همكاران، مخصوصاً خانواده ي خود را بايد در نظر داشته باشيم و از نقاط ضعف چشم بپوشيم. حضرت عيسي (عليه السلام) روزي با عده اي از اصحاب از محلي مي گذشتند.درراه به بُزي كه به مرداري تبديل شده بود برخوردند، هر يك از اصحاب زبان گشودند، و يكي از معايب آن را بگفتند، اما حضرت عيسي (عليه السلام) فرمودند:اين مردار عجب دندانهاي سفيدي دارد! رفتار پيامبر خدا به ما مي آموزد كه هميشه در پي يافتن عيوب ديگران نباشيم، كه چه بسا در پيكر مرداري نيز نقطه ي مثبتي يافت مي شود. پي نوشت : 1-سوره ي لقمان، آيه ي13. 2-مستدرك الوسايل، ج 11، ص 258، باب 18. 3-سوره ي مريم، آيه 96 . 4-بحارالانوار ج 68، ص 423. 5-سفينه البحار، جلد 2، صفحه ي 208. 6-سوره ي نور، آيه 22. 7-نام يكي از زنان پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله وسلم) است. 8-مسند احمد بن حنبل، جلد 6، صفحه ي 272. 9-بحارالانوار جلد 103، باب اصناف النساء. نويسنده: آيت اله مظاهري منبع:كتاب خانواده در اسلام سایت ما را در گوگل محبوب کنید با کلیک روی دکمه ای که در سمت چپ این منو با عنوان +1 قرار داده شده شما به این سایت مهر تأیید میزنید و به دوستانتان در صفحه جستجوی گوگل دیدن این سایت را پیشنهاد میکنید که این امر خود باعث افزایش رتبه سایت در گوگل میشود
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 215]
-
گوناگون
پربازدیدترینها