محبوبترینها
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1840671038
گزارش سمينار كودك و شاهنامه /قصههاي تراژيك شاهنامه براي كودكان قابل روايت نيست
واضح آرشیو وب فارسی:مهر: گزارش سمينار كودك و شاهنامه /قصههاي تراژيك شاهنامه براي كودكان قابل روايت نيست
سمينار "كودك و شاهنامه" در قالب جشنواره اي به همين نام صبح امروز توسط ماهنامه شهرزاد و با حضور هنرمندان، نويسندگان و كودكان در سالن سينماي كاخ موزه نياوران برگزار شد.
به گزارش خبرنگار مهر، مريم كريم زاده نويسنده كودك و نوجوان در اين سمينار گفت: دهه هاي 40 و 50 اغلب بازنويسي ها از شاهنامه به زبان ساده و روايت آسان نزديك بودند ولي در دهه هاي اخير بازنويسي هاي خلاق بيشتر مورد توجه قرار گرفتند و اين نشان دهنده توجه بيشتر جامعه به مقوله بازنويسي و بازآفريني شاهنامه است.
وي افزود: بچه هاي امروز نياز به شيوه هاي مدرن براي بازنويسي و بازآفريني شاهنامه دارند. طبق تحليل من در موارد بازنويسي شده پرطرفدارترين داستان اين كتاب قصه رستم و سهراب است.
اين محقق ادبي تعداد بازآفريني هاي شاهنامه و متون كهن را اندك دانست و ادامه داد: در خصوص بازنويسي شاهنامه براي كودكان 150 اثر از سال 1335 تا 1384 شناسايي شده است كه تنها چهار عنوان از آن بازآفريني حقيقي داستانهاي شاهنامه بوده اند و مابقي تنها در حد ساده نويسي بوده است.
وي كمبود نقد نظري را از دلايل افت سطح كيفي بازنويسي و بازآفريني هاي شاهنامه دانست.
روايتهاي شاهنامه غالبا تراژيك اند كه اين مسئله براي كودكان قابل روايت نيست
در ادامه، منوچهر اكبرلو - نمايشنامه نويس - نحوه حضور روايتهاي شاهنامه را در ادبيات دراماتيك بررسي و تشريح كرد.
وي گفت: رمز ماندگاري اسطوره ها انطباق آنها با دو اصل ازلي و ابدي بودن است. آثار توليد شده در حوزه نمايشنامه از شاهنامه همواره عين روايت را منتقل كرده اند و اين امر آفتهايي در پي دارد. اين روايت را فردوسي در بهترين شكل نقل كرده و تكرار آن كار بيهوده اي است. مثلا رستم هميشه با ويژگي هاي برتر جسماني در آثار نمايشي شناخته شده و ديگر جنبه هاي شخصيتي او مورد توجه قرار نگرفته است.
اكبرلو تكيه بر پهلواني هاي رستم را استفاده ابزاري از شاهنامه دانست و افزود: شاهنامه، ايلياد و اوديسه و مهابهاراتا به عنوان قله هاي اسطوره سازي در جهان بيشتر منبع الهام هستند نه رونويسي. اسطوره ها از سويي گام در طلوع تاريخ بشري دارند و از سويي در زندگي روزمره ما نيز موجودند ولي ما در شناخت آنها كوتاهي مي كنيم.
وي در خصوص دشواري كار در نوشتن نمايشنامه هايي از شاهنامه براي كودكان متذكر شد: روايتهاي شاهنامه غالبا تراژيك اند كه اين مسئله براي كودكان قابل روايت نيست.
سال گذشته سه برنامه قصه گويي از برنامه هاي صدا وسيما حذف شد
سپس مصطفي رحماندوست - شاعر و نويسنده كودكان - ضمن ابراز گلايه از برنامه هاي صدا وسيما در زمينه قصه و قصه گويي براي كودكان خاطرنشان كرد: در سال گذشته سه برنامه قصه گويي از برنامه هاي صدا وسيما حذف شده كه يكي از آنها برنامه پرطرفدار "شب بخير كوچولو" بود كه خودم آن را اجرا مي كردم.
رحماندوست همچنين درباره كتابش "بازي با انگشتهاي من" تصريح كرد: اين كتاب به زبانهاي انگليسي و فرانسه ترجمه شده و مترجمان آن دليل انتخابشان را لزوم قصه گويي براي كودكان عنوان كردند. من بازنويسي هاي آتوسا صالحي را از شاهنامه خيلي دوست دارم. در دهه هاي گذشته مي گفتند شاهنامه، شاهنامه است و مردم نامه نيست پس بايد نابود شود ولي در حقيقت شاهنامه مردم نامه است و اين امري است كه دانشمندان آن را درك مي كنند. شاهنامه مي تواند كتاب باليني همه ما باشد حتي اگر كودك آن را نفهمد. خود من در كودكي شاهنامه را نمي فهميدم اما اشتياق پدرم به خواندن شاهنامه آن را برايم تبديل به يك راز كرده بود و من همواره مي خواستم هر چه سريع تر اين راز را تشخيص دهم.
وي درباره وضع مطالعه در ايران خاطرنشان كرد: من يك بار گفتم وضع مطالعه در ايران خيلي خراب است و يكي از دوستان گفت: آقا اين قدر سياه نمايي نكنيد. من قبول دارم كه اوضاع از 30 سال پيش بهتر شده و يا انجمني تشكيل شده كه براي كودكان مي نويسند و 300 عضو دارد كه البته من عضو آن نيستم اما قبول كنيد در خصوص فرهنگ سازي روي آثاري مثل شاهنامه كم كار كرده ايم. بازنويسي شاهنامه مثل خريدن نوار قصه براي بچه هايمان است اما بچه صداي پدر و مادرش را مي خواهد بنابراين بهتر است خود شاهنامه را براي بچه ها بخوانيم.
نگاه فردوسي و مولانا به هستي و جهان بسيار شبيه است
در ادامه فرزانه اخوت مقاله اي در خصوص تفاوتها و شباهتهاي مثنوي و شاهنامه و رعايتهاي مورد نياز در بازنويسي براي كودكان ارائه كرد.
وي گفت: اولين نكته ضرورت آشنايي با فردوسي و شاهنامه است چون شاهنامه سند ملي ماست و باعث بالا رفتن اعتماد به نفس در كودكان ما مي شود. فرض كنيد حافظه خود را از دست داده ايد؛ چه فاجعه اي رخ مي دهد؟ شاهنامه حافظه تاريخي همه ايرانيان است و مسبب اصلي دوام و قوام زبان فارسي است. شاهنامه پاي خود را از مرزهاي ايران فراتر گذاشته به طوري كه اروپائيان بيشتر درباره آن تحقيق كرده اند. به عنوان مثال "پل هامبر" سوئيسي تحقيقي درباره لغات عربي در شاهنامه انجام داده است.
وي ادامه داد: در اثر مولانا تاكيد بر رفتن از سطح به عمق است و از لفظ به معنا؛ چون فردوسي مشكل حراست از زبان فارسي را حل كرده بود. فردوسي به خوبي مي دانست كه چه مي كند و چه وظيفه اي بر دوش مي كشد و اين مسئله در اين بيت به خوبي مشهود است: "پي افكندم از نظم كاخي بلند / كه از باد و باران نيابد گزند، بسي رنج بردم در اين سال سي / عجم زنده كردم بدين پارسي." اما مولانا فقط به قوم ايراني فكر نمي كند. دغدغه او همه انسانيت است و به نظرم مهاجرت او از ايران يك سفر نمادين بود. در نحوه سرودن نيز اين دو كتاب با هم تفاوتهايي دارند.
اخوت تصريح كرد: فردوسي طي 30 سال مطالعه و جمع آوري دقيق به نگارش شاهنامه مي پردازد اما مولانا در اواخر عمر دچار تحولي عميق مي شود كه مثنوي معنوي پس از آن سروده مي شود. در واقع مولانا در حالتي شبيه وجد و خلسه مثنوي را نگاشته است. به رغم تفاوتهاي ساختاري شديد در معنا، اين دو اثر بسيار به هم نزديك اند و نگاه فردوسي و مولانا به هستي و جهان بسيار شبيه است. اين مسئله است كه بازنويسان ما بايد آن را به خوبي درك كنند. به عنوان مثال از نكات مهم در مشابهت دو اثر، اهميت موسيقي در شاهنامه و مثنوي و همچنين نوع نيايشهاست. در نگاه شرايط ظالمانه زمان نيز دو شاعر بسيار شبيه يكديگرند.
وي اضافه كرد: من در خصوص انتقال اين دو اثر به مخاطب كودك و نوجوان پيشنهاداتي دارم. اولا بازنويس اين آثار بايد به خوبي شاعر را بشناسد و با افكار او آشنا باشد. ناآشنايي نويسندگان با كل شاهنامه باعث شده است تا در بازنويسي دچار ضعف و حتي اشتباه در انتقال مفاهيم باشيم. ديگري بحث تصويرسازي است كه در اين آثار حائز اهميت است.
اخوت به نقل خاطره اي از خود پرداخت و گفت: من در كانون اصلاح و تربيت شاهنامه تدريس مي كردم و نتايج فوق العاده اي كه پس از آن حاصل شد باعث شد ايمان بياورم كه شاهنامه كتابي براي همه مردم است.
فردوسي در نپرداختن به ذهن و مسائل كودك تقصيري ندارد
پس از او نوبت به محمدرضا يوسفي - نويسنده كودك و نوجوان - رسيد كه گفت: بايد به خاطر داشته باشيم كه با اثري حماسي روبرو هستيم. اگر شاهنامه را به عنوان حماسه بشناسيم مي توانيم آن را به سه عنوان تقسيم كنيم: اسطوره، افسانه و قصه. اما اسطوره ها مبناي اصلي شاهنامه هستند و اين چيزي است كه همواره براي محققان ديني، ملي و تاريخي مورد توجه بوده است.
يوسفي درخصوص نقش فردوسي در ماندگاري زبان فارسي گفت: از يك پروفسور مصري سئوال كردند چرا شما با وجود مدنيت كهن و قوي پس از حمله اعراب حتي مليت خود را از دست داديد و او در پاسخ گفت چون ما فردوسي نداشتيم. مهم ترين منابعي كه فردوسي، شاهنامه را از آنها استخراج كرده روايتهاي شفاهي مردم بوده كه منابعي بسيار غني هستند. مخاطب اوليه آثاري مثل شاهنامه مخاطبان عام و بزرگسال اند ولي در ساختار برخي قصه ها ما به كودك برخورد مي كنيم اما بايد به خاطر داشته باشيم برخورد فردوسي با همه چيز در شاهنامه برخوردي حماسي است. مثلا دوران كودكي سهراب در شاهنامه بسيار كوتاه است و حتي مي توان گفت كه سهراب اصلا كودك نيست چون فردوسي او را در 10 سالگي سرآمد دلاوران و مردان خطاب مي كند.
وي تصريح كرد: فردوسي در نپرداختن به ذهن و مسائل كودك تقصيري ندارد چون وظيفه فردوسي در شاهنامه اين نبوده است اما جايي كه داستان ايجاب مي كند - مثل داستان كيخسرو كه بهترين و طولاني ترين مدت كودكي را در شاهنامه داراست - فردوسي حق مطلب را در عين ساختار ادبي حماسي ادا كرده است. اين چيزي است كه بازنويسان شاهنامه در حوزه كودك و نوجوان بايد مد نظر قرار دهند. در گذشته رسالت حفاظت و انتقال مفاهيم شاهنامه بر عهده نقالان بود ولي امروزه بر دوش نويسندگان و هنرمندان است.
پس از آن آتوسا صالحي - نويسنده كودكان و بازنويس شاهنامه - از برگزاري سميناري با اين مضمون تشكر كرد و گفت: ضرورت بازنويسي شاهنامه براي كودكان در اين است كه الگوهاي مناسبي براي فرزندانمان ايجاد كنيم. چون خرد و پهلواني شاهنامه بهترين منبع الگوپذيري براي نوجوانان است. به اعتقاد من فانتزي موجود در شاهنامه در نمونه هاي هم ترازش بي نظير است كه اين مي تواند تخيل كودكان ما را بارور كند اما در عين حال همه داستانهاي شاهنامه قابليت انتقال به زبان كودكان را ندارد و اين نكته اي است كه بايد درباره آن به تحقيق و كنكاش پرداخت. من در بازنويسي هاي خود سعي كرده ام اسطوره ها را از تك بعدي بودن خارج كنم و شخصيتهاي خاكستري را كه مي توانند بافت دراماتيك ايجاد كنند پيدا كنم تا براي بچه ها باورپذيري بيشتري داشته باشد.
پس از اتمام سخنراني ها علي كاشفي خوانساري - دبير جشنواره - برگزيدگان نخستين جشنواره كودك و شاهنامه را معرفي كرد.
در ابتدا هدايايي به رسم تجليل از مرحوم "م. آزاد" به خانواده وي اهدا شد. محمود مشرف تهراني (م. آزاد) بيش از 20 بازنويسي از شاهنامه ارائه كرده بود.
محمد ميركياني مدير گروه كودك و نوجوان شبكه اول سيما نيز كه سه تحقيق در حوزه شاهنامه براي كودكان داشته، مورد تقدير قرار گرفت.
آتوسا صالحي نيز با انتشار 22 عنوان كتاب از پديدآورندگان فعال اين عرصه شناخته و تقدير شد.
جمعه 27 ارديبهشت 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[مشاهده در: www.mehrnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 2055]
-
گوناگون
پربازدیدترینها