تور لحظه آخری
امروز : سه شنبه ، 15 آبان 1403    احادیث و روایات:  امام علی (ع):آگاه باشيد كه دانش آينده، اخبار گذشته و درمان دردهايتان و نظم ميان شما در قرآن است. ...
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها

تبلیغات

تبلیغات متنی

صرافی ارکی چنج

صرافی rkchange

سایبان ماشین

دزدگیر منزل

تشریفات روناک

اجاره سند در شیراز

قیمت فنس

armanekasbokar

armanetejarat

صندوق تضمین

Future Innovate Tech

پی جو مشاغل برتر شیراز

لوله بازکنی تهران

آراد برندینگ

موسسه خیریه

واردات از چین

حمية السكري النوع الثاني

ناب مووی

دانلود فیلم

بانک کتاب

دریافت دیه موتورسیکلت از بیمه

قیمت پنجره دوجداره

بازسازی ساختمان

طراحی سایت تهران سایت

irspeedy

درج اگهی ویژه

تعمیرات مک بوک

دانلود فیلم هندی

قیمت فرش

درب فریم لس

زانوبند زاپیامکس

روغن بهران بردبار ۳۲۰

قیمت سرور اچ پی

خرید بلیط هواپیما

بلیط اتوبوس پایانه

تعمیرات پکیج کرج

لیست قیمت گوشی شیائومی

خرید فالوور

پوستر آنلاین

بهترین وکیل کرج

بهترین وکیل تهران

اوزمپیک چیست

خرید اکانت تریدینگ ویو

خرید از چین

خرید از چین

تجهیزات کافی شاپ

نگهداری از سالمند شبانه روزی در منزل

بی متال زیمنس

ساختمان پزشکان

ویزای چک

محصولات فوراور

خرید سرور اچ پی ماهان شبکه

دوربین سیمکارتی چرخشی

همکاری آی نو و گزینه دو

کاشت ابرو طبیعی و‌ سریع

 






آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1826005041




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
archive  refresh

کوچک خان بزرگ


واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: کوچک خان بزرگ11 آذر یادآور سالگرد شهادت «شیخ میرزا یونس» معروف به «میرزا کوچک جنگلی» و «سردار جنگل» است. مردی که از حوزه علمیه برخاست؛ در انقلاب مشروطه مبارزه کرد؛ جمهوری جنگل را بنا نهاد؛ و سرانجام جان در راه غیرت و دینداری و آزادگی تقدیم نمود.آنچه در پی می‏آید ادای دینی کوچک است به این رادمرد بزرگ ایران و گیلان:
میرزا کوچک خان
میرزا انسانی عفیف و مهربان بود. دلی نازك‌تر از برگ گل و مقاومتی سخت ‌‌تر از صخره‌های كوهستان داشت. او تنها یك مرد نبود بلكه جوانمردی وارسته بود. او حظ نفس و زندگی راحت و جاه و مقام‌ را به یك سو افكند. بر توسنی‌های نفس لگام زد. اما خود اسیر خدمت خلق گردید. او می‌دید كه خون هزاران جوان و پیر، عالم و عامی، در راه نهضت مشروطیت ایران به خاك ریخته شده ولی عناصر بدنام و بدكام و بدكنش مانند دوالپا برگرده ملت ایران سوار شده‌اند و با شلاق ستم پیكر كهنسال ایران را شكنجه می‌دهند و این شكنجه‌ها را می‌دید و رنج می‌برد.تا روزی كه احساس كرد این شلاق‌ها هر روز وی را می‌آزارد و روان او را مانند خوره می‌خورد، ناگزیر آزرده به گیلان شتافت و كرد آنچه را كه می‌دانیم...نه به وعده حكومت فریفته شد و نه مژده حكومت بزرگتری او را منحرف ساخت. به وعده‌ها پوزخند می‌زد و به نامه مشفقانه و خیرخواهانه سفیر روس بی‌اعتنایی می‌كرد...میرزا تنها خودش بود و یك دنیای باطن. مكنت او فقط یك قران پولی بود كه در جیبش یافته شد. ولی یك‌ قران جاویدی كه همیشه برای صاحبش نامی برابر گنج قارون بجا گذاشت. از آن عالی‌ تر و انسانی ‌تر آن كه میرزای سرمازده و خسته و كوفته در حال نزار دل ندارد رفیق راه خود را تنها گذارد، لذا گائوك را بر دوش می‌كشد و می‌خواهد او را از گدوك عبور دهد. دل ندارد زنده یا مرده همرزم خود را به دست دشمن بسپارد هر چند كه خود زنده اسیر شود...ای یكه ‌سوار جنگ‌ و جنگل، بدرود (اعدام مبارزان جنگل به امر تیمورتاش)
کوچک خان بزرگ
آرامگاه میرزا در سلیمان داراب (رشت)
کوچک خان بزرگ
امضا و مهر میرزا
کوچک خان بزرگ
سردار بی‌سر، ای غرور جنگل گیلسر بریده میرزا در دستان یك قزاق
کوچک خان بزرگ
رضا اسكستانی كه سرمیرزا را از بدن جدا كرد
کوچک خان بزرگ
دیدار نماینده دولت مركزی (آذری ) با میرزا كوچك‌خان
کوچک خان بزرگ
و اینک لحظاتی زیبا از زندگی میرزا را مرور می کنیم : دمپختك میرزا كوچك خانیمرحوم‌ آیت‌ الله حاج‌ شیخ‌ حسین‌ لنكرانی، میرزا را‌ مجاهدی‌ دلسوز، وطن خواه، فداكار و شریف‌ می‌ شناخت‌ و در باب‌ آن‌ بزرگمرد و نیز گائوك‌ آلمانی‌ مشهور خاطرات‌ جالبی‌ اظهار می‌ داشت. خاصّه، داستان‌ «دمپُختكِ‌ میرزا كوچك‌خانی» را با آب‌ و تابی‌ ویژه‌ بیان‌ می‌ كرد و خود نیز در خلال‌ ذكر آن، منقلب‌ می‌ شد...‌ داستان‌ مزبور از این‌ قرار بوده‌ است‌ كه:‌ در بحبوحهِ‌ كشمكش‌ مرحوم‌ میرزا با دولت‌ وثوق‌ الدوله، مناطق‌ مختلف‌ كشور و از آن‌ جمله‌ پایتخت، دچار قحطی‌ بود و از كمبود شدید ارزاق‌ عمومی‌ رنج‌ می‌ برد. نزاع‌ میان‌  جنگلی ها و مركز نیز - كه‌ نتیجه‌ طبیعی‌ و قهری‌ آن، انسداد راه‌ تهران‌ - گیلان، و محرومیت‌ اهالی‌ پایتخت‌ از برنج‌ شمال‌ بود  مزید بر علّت‌ شده‌ بود.‌ مرحوم‌ میرزا كوچك‌ خان‌ كه‌ از شرف‌ ملّی‌ و اسلامی‌ برخوردار بود و تنها  با معدود عناصر خائن‌ مركز (وثوق‌‌الدوله‌ و...) ستیز داشت، در پی‌ اقدامات‌ و مراجعاتی‌ كه‌ از تهران‌ به‌ وی‌ گردید اظهار داشت‌ كه‌ من‌ با مردم‌ كشورم‌ دشمنی‌ ندارم‌ و پذیرفت‌ كه، در عین‌ ستیز  با دولت‌ حاكم، برنج‌ مصرفیِ‌ اهالی‌ پایتخت‌ را تأمین‌ كند. منتهی‌ شرط‌ كرد كه‌ چون‌ وثوق‌ الدوله‌ و دستگاه‌ وی‌ را به‌ رسمیت‌ نمی‌شناسد، برنج‌ را تنها به‌ كسانی‌ تحویل‌ خواهد داد كه‌ نمایندگان‌ طبیعی‌ و امین‌ محلاّت‌ تهران‌ باشند.‌شرط‌ مزبور، ناگزیر، از سوی‌ دولت‌ پذیرفته‌ شد و گونی‌‌های‌ برنج‌ شمال، دسته‌ دسته، از سوی‌ مأمورین‌ نهضت‌ جنگل‌ تحویل‌ معتمدین‌ محلاّت‌ پایتخت‌ داده‌ شد تا طبخ‌ گردیده‌ و در اختیار  مردم‌ قرار داده‌ شود.‌مرحوم‌ لنكرانی‌ می‌ گفت: مراسم‌ طبخ‌ و پخش‌ برنج‌ مزبور، كه‌ به‌ دمپختك‌ میرزا كوچك‌خانی‌  معروف‌ شده‌ بود، مراسمی‌ حقاً‌ دیدنی‌ و سرشار از شور و صفا و صمیمیت‌ و یكرنگی‌ بود و  شركت‌ داوطلبانه افراد گوناگون‌ (متمكن‌ و تهیدست) در تهیه‌ و توزیع‌ آن‌ غذا، نشانی‌ بارز از  همدلی‌ و هماهنگی‌ ملت‌ ایران‌ داشت.‌ در محلاّت‌ مختلف‌ دیگهای‌ بزرگ‌ را بر سر بار گذاشته‌ وبرنج‌ های‌ تحویلی‌ را در آب‌ جوشان‌ می‌ ریختند تا بپزد، در این‌ حال‌ ناگهان‌ می‌ دیدی‌ كه‌ سر و كلّهِ‌ یك‌ بانوی‌ با حجاب‌ و با شخصیت‌ و  آبرومند از میان‌ جمعیت‌ پیدا می‌ شد كه‌ پشت‌ سر او خادمی‌ ظرف‌ بزرگی‌ از روغن‌ را روی‌ سر یا  دوش‌ حمل‌ می‌ كرد. جمعیت، كوچه‌ می‌ داد و خدمتكار، به‌ اشارهِ‌ آن‌ خانم‌ ، ظرف‌ روغن‌ را بر زمین‌ می‌ نهاد و خانم‌ به‌ دست‌ خویش‌ ملاقه‌ را در ظرف‌ روغن‌ فرو می‌ برد و از آن، به‌  مقدار لازم‌ در آب‌ و برنج‌ جوشان‌ دیگ‌ می‌ ریخت...سپس‌ به‌ خادم‌ اشاره‌ می‌ كرد كه‌ ظرف‌ را  بردارد، و آنگاه عازم‌ محلاّت‌ دیگر می‌ شدند.‌  مرحوم‌ لنكرانی، به‌ اینجای‌ داستان‌ كه‌ می‌ رسید، در حالیكه‌ سخت‌ منقلب‌ شده‌ بود می‌گفت: به‌  راستی‌ كه‌ چه‌ صفا و صمیمیت‌ و معنویت‌ ویژه‌‌ای‌ داشت...‌ وداع‌ شورانگیز میرزا و همسرش‌ابراهیم‌ فخرایی‌ در كتاب‌ سردارجنگل‌ به‌ نقل‌ از یكی‌ از محارم‌ میرزا، جریان‌ آخرین‌ ملاقات‌ وی و همسرش‌ را شرح‌ می‌دهد:میرزا هنگام‌ وداع‌ به‌ همسرش‌ گفت: اوضاع‌ ما از همه‌ جهات‌  مغشوش‌ و نامعلوم‌ است...حیف‌ است‌ از طراوت‌ جوانیت‌ بی‌بهره‌ بمانی‌ در حالی‌ كه‌  طلاق‌ حلال‌ همه‌ این‌ مشكلات‌ است‌ و تو بعد از طلاق به‌ حكم‌ شرع‌ و عرف‌ می‌توانی شالوده‌  نوینی‌ را برای‌ زندگی‌ آینده‌ات‌ بریزی. ‌همسرش‌ گفت: من‌ این‌ پیشنهاد را نمی‌پذیرم... تأسفی‌ ندارم‌ و به‌ آنچه‌ به‌ من‌ وارد خواهد شد نیز  راضی‌ هستم...  محال‌ است‌ به‌ پیوند دیگری درآیم... و مطمئن‌ باش‌ عهد خود را تا لب‌ گور ادامه‌ خواهم‌ داد. این‌ بگفت،‌ و های‌های‌  گریست...‌میرزا از این‌ حالت‌ همسرش، سخت‌ منقلب‌ و متأثر گردید‌ و گفت:  از تو سپاسگزارم. معنی‌ همسر و شریك‌ زندگی‌ همین‌ است، ... شاید این‌ هم‌ جزء مشیت‌ الهی‌ باشد كه‌ امید و آرزوهای‌ چندین‌ ساله‌ام‌ زیر تلی‌ از  حوادث‌ و آلام‌ زندگی‌ مدفون‌ شوند ولی‌بدان‌‌ همسرت‌ از مال‌ دنیا نیز چیزی‌ نیندوخت.  تنها  چیزی‌ كه‌ از دارایی‌ دنیا دراختیار دارم‌ یك‌ ساعت‌ طلا است‌ كه‌  هدیه‌ انورپاشا است. من‌  اینك‌ آن‌ را به‌ تو می‌بخشم‌ كه‌ هر وقت‌‌ به‌ صدا در آمد به‌ خاطره‌ات‌ رجوع‌ كنی‌ و همسر  آزرده‌ و حسرت‌ بر دل‌ مانده‌ را به‌ یاد آوری. این‌ بگفت‌ و با چشمانی‌ اشك‌ آلود از همسرش‌  خداحافظی‌ نمود. ‌زن‌ باتقوا به‌ همان‌ نحو كه‌ گفته‌ بود به‌ عهدش‌ وفا كرد و پیشنهادهای‌ مكرر ازدواج‌ راكه‌ از طرف‌ افسران‌ قزاق‌ به‌ عمل‌ می‌آمد یكی‌ پس‌ از دیگری‌ رد كرد در حالی‌ كه‌ یادگار  عزیز فراموش‌ نشدنی‌ همسرش‌ (ساعت) تا آخرین‌ دقایق‌ زندگی‌ او، بالای‌ سرش‌ زنگ‌ می‌زد.  تنظیم : سیفی - فرهنگ پایداری تبیان





این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 429]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


گوناگون

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن