واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی: تاریخ انتشار جمعه 14 تیر 1387 تعداد مشاهده : 99 تفاوت معیار بررسی و سنجش آثار در تلویزیون و وزارت ارشاد تهران - خبرگزاری ایسکانیوز : شهرام اسدی کارگردان سینمای کشورمان پس از پخش فیلم سینمایی «اوینار» به کارگردانی وی و حذف 24 دقیقه از صحنه های فیلمش در نامه ای سرگشاده به رییس سازمان صد و سیما اعتراض کرد. به گزارش روز دوشنبه گروه فرهنگی هنری باشگاه خبرنگاران دانشجویی ایران"ایسکانیوز"، در بخشی از این نامه آمده است: شاید به اطلاع جنابعالی نرسانده باشند که این فیلم سینمایی نود دقیقهای در این پخش تلویزیونی با حذفی بیست و چهار دقیقهای مواجه بوده و بینندگان شما تنها شصت و شش دقیقه از آن را دیدهاند. آیا به نظر شما این فاجعه بار نیست؟ متن کامل نامه ای ارسالی اعتراض شهرام اسدی به رئیس صدا و سیما به شرح زیر است: برادر بزرگوار، جناب آقای ضرغامی،اولین سوال اینجاست که فیلمی که از نظر وزارت ارشاد جمهوری اسلامی ایران بلااشکال تشخیص داده شده و بدون حذف حتی یک فریم پروانهی نمایش گرفته و در سینماهای کل کشور به نمایش در آمده و بعدتر چند بار بدون حذف صحنهای و سکانسی از همین رسانهی ملی پخش گردیده، چگونه است که دچار چنین حذف فاحشی میشود. میفرمائید مصالح مملکتی و سیاست داخلی و خارجی امروز ایجاب میکند؛ میپرسم آیا غمض مسایل در آن زمان که صدام نمرده و بر مسند بود و جهانی تائید او میکردند بیشتر و حادتر بود یا اکنون که او را دست از جهان کوتاه است و همهی آن دوستان و مویدان، هم قسم به لغن و ذم او هستند؟ و سوال دوم اینکه اگر فیلمی مثل اوینار از نقطه نظر کارگزاران فرهنگی شما نیازمند حذف بیست و چهار دقیقهای است، در این صورت اصولا چه نیازی به پخش چنین فیلمی هست؟ و اگر گروه کارگزاران را سخن این است که ما را تنها همان شصت و شش دقیقهی باقیمانده مسند پسند است و بس؛ چه دلایلی در توضیح این عمل سبعانهی فرهنگی نان و غم سفرهای ماموریتی و ارتقاء خانه و خودرو و خود به رخ کشیدنها و غم موقعیتهای شغلی بالاتر هم بسیار بسیار دخیل است. اما بفرمائید من هنرمند را راهکار چیست که در میانهی این تلاطمات بیربط و بیارتباط ایستادهام به خلق اثری که صاف باشد و پالوده باشد و سر و گردنی بلندتر داشته باشد و یکسویه ننگرد و اسلامیت و ملیت و انسانیت مرا به این سو و آن سو نکشاند و بر مدار حقیقی خود نگاهدارد؟! و تکملهی آخر،در باب همین مجموعهی هفده قسمتی شیخ بهایی ساخته شدهی طابق النعل بالنعل بر اساس فیلمنامهی بارها خوانده شدهی پالایش شدهی از صافیها گذشتهی تصویب شدهی شش سال زمان برده، که امروز مواجه است با یکصد و هفتاد و سه مورد از ایرادات و اشکالات کاملا سلیقهای همین کارگزاران مصلحت اندیش با غم هایی از آن دست که شرحشان رفت. میگویند حلاج را که میخواستند بکشند ادلهی کافی و محکمه پسند نمییافتند به ناچار روی به جنید آوردند و او خط نوشت بر ظاهر امر کشتنی باشد، باطن را خدای داند. وقتی کارگزاران محب المیز والمقام، حتی توافق علنی و رسمی و حضوری با ریاست سازمان را هم در خصوص این مجموعه وقعی نمینهند، فردای پخش آن کاملا روشن است و دیگر چه باید گفت جز آنکه ابیاتی بیاورم از آن سفر کردهی عزیز قیصر امین پور؛ که والسلام، باقی بقایتان... چو گلدان خالی لب پنجره پر از خاطرات ترک خوردهایم گواهی بخواهید اینک گواه همین زخمهایی که نشمردهایم دلی سربلند و سری سر به زیر ازین دست عمری به سر بردهایم./120
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیک صالحی]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 152]