تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1816405963
به بهانه روز تئاتر/ هنري براي آگاهي بخشيدن و انعكاس ارزشها
واضح آرشیو وب فارسی:ايرنا: به بهانه روز تئاتر/ هنري براي آگاهي بخشيدن و انعكاس ارزشها
داخلي. فرهنگي. تئاتر.
فرضيههايي درباره خاستگاه تئاتر وجود دارد، اما يكي از آنها كه تفكر برانگيزتر است و بر واقعيت اين هنر صحه مي‌گذارد اين حكايت است، كه: شبي در آغاز روزگار زندگي جمعي بشر در غارها گروهي از انسان‌هاي نخستين گردهم آمده بودند تا دور آتش خود را گرم كنند و لحظاتي در كنار هم بسر برند.
ناگهان يكي از آنان فكري كرد و ايستاد و از سايه خود براي به نمايش گذاشتن داستانش و سرگرمي ديگران استفاده كرد.
با بكارگيري نور شعله‌هاي آتش، او شخصيت‌هايي را به ظهور رساند كه بزرگتر از زندگي بر ديوار غار بودند و عجب كه ديگران به نوبت همان كار را كردند و در ترسيم قوي و ضعيف، ستمگر و ستمديده، خدايگان و انسان بازي كردند.
امروز نور افكن‌ها جايگزين آن آتش بزرگ شده و لوازم صحنه جاي ديوارهاي غار را گرفته‌اند تا واقعيت‌ها، ارزش‌هاي انساني و هر آن چه كه خوب است براي آموزش، اشاعه فرهنگ متعالي و انساني به نمايش بگذارند.
صورتك‌هاي خندان و گريان، نفس درنفس تماشاگر، هم احساس با احساس تماشاگر نقش‌ها خلق مي‌شوند، حكايت‌ها به نمايش گذاشته مي‌شوند و آن همه حرف را كه نمي‌توان به راحتي گفت در قالب يك نمايش بيان مي‌شود تا تماشاگر خود پند گيرد از بدي و بها دهد به هر آن چه كه خوب است و بايد باشد.
اين حكايت به يادمان مي‌آورد كه تكنولوژي آغاز تئاتر نيست و هم اين كه تئاتر نه تنها نبايد تهديد انگاشته شود بلكه آن را بايد به عنوان عنصري براي زندگي ديد.
بقاي هنر تئاتر بسته به ظرفيت آن در استفاده از ابزارها و زبان جديد است كه چگونه تئاتر مي‌تواند با كمك تكنولوژي صحنه‌هاي ديروز و پيامدهاي عظيم اجتماعي زندگي امروز را در بين مردم به نماش بگذارد.
براي نماياندن جهان با تمام پيچيدگي‌ها هنرمند مي‌بايست اشكال و رخدادهاي نوين را در ميان نمايش ابدي نور و سايه تشخيص دهد.
تئاتر از آغار شكل‌گيري در جهان بر اساس اسناد و مدارك موجود تاكنون بيش از دو هزار و ۷۰۰سال قدمت دارد اما اين آغاز راه تئاتر نيست زيرا از همان ابتدا انسان بر اساس همان روايت از آغاز بود و تاكنون و تا وقتي كه انسان است ادامه دارد.
بايد گفت كه ايران زمين يكي از قديمي‌ترين ديار در جهان است كه در قالب نمايش تئاتر مردمانش سعي كرده‌اند آرمان‌ها، ارزشها و اخلاق نيكو را در بطن اين آيين به نمايش بگذارند.
با توجه به پيشينه بسيار غني كشور ايران در عرصه هنرنمايش تئاتر كه به عنوان مادر هنرهاي نمايشي محسوب مي‌شود، مي‌توان از همه هنرمندان و دست‌اندر - كاران اين عرصه خواست كه با كمك اين هنر ارزش‌هاي والاي انقلاب، دفاع مقدس آرمان‌هاي والاي اسلام، نفوس زيبا و اخلاقي انساني را براي مردم به نمايش بگذارند و كاري كنند كه مردم بيش از گذشته با اين هنر عجين شوند.
نبايد بعضي بي‌مهري‌ها نظير نبود امكانات، اعتبار و مكان باعث شود كه اين هنر اصيل و ماندگار جايگاهش در بين مردم كم رنگ شود.
تئاتر نقطه‌اي براي آغاز تحرك است، براي رسيدن به خوبي‌ها، نمايش زشتي‌ها براي زيبا جلوه دادن آنچه خوب است و نمايان كردن بدي‌ها با جلوه‌اي نامناسب اين خوي تئاتر است كه بايد حفظ شود و بماند تا همواره به وسيله تئاتر آموزش داد.
تئاتر، بهترين فرآيند هنري است كه با استفاده از آن در هر منطقه فرهنگ و ويژگي‌هاي خوب را به نمايش گذاشت تا همه درك كنندند مشتركات بشري را.
تئاتر، در قالب نقش، رنگ، نور، صدا و چهره مي‌تواند هر آن چه را ناپسند است به گونه‌اي بسيار زيبا به نمايش بگذارد تا ديگران به گونه‌اي با دوري از آنها و يا حذف آن رفتار در زندگي خود به اخلاق و كرامت انساني بيشتر انس گيرند.
مديركل مركز هنرهاي نمايشي كشور معتقد است تئاتر يكي از هنرهاي ماندگار در طول روند تكامل جامعه بشري بوده است.
حسين پارسايي تئاتر را معترض مي‌خواهد اما محترم، نمي‌پذيرد هر حرفي را بدون لفافه لازم هنري در قالب نقش‌ها در تئاتر عنوان كرد و اين نظر را حرف خرد و اراده جمعي مي‌داند.
وي خواستگاه تئاتر را در كشور ما مذهب و آيين‌هاي سنتي مي‌داند و معتقد است بايد بر همان اساس در هر منطقه به شكلي نوين و امروزي به اجرا گذاشته شود.
وي تئاتر را خلق انديشه معنا مي‌كند و تلاشي براي پايدار كردن ارزشها، ماندگار كردن سنت‌هاي خوب ، طرح شفاف واقعيت‌ها روزمره زندگي مي‌نامد.
به گفته پارسايي نبايد مسايل و مشكلات مادي باعث شود كه از عشق و علاقه افراد هنرمند به نمايش تئاتر كاسته شود.
اين اميدي براي مسوولان و جوانان و هنرمندان با آتيه كشور است كه به وسيله هنر نمايش‌و فارغ از موانع مادي، آيين‌ها، فرهنگ‌ها و سنت‌هاي خوب اصيل ايراني را در طرحي نو به جهانيان معرفي كنند. ك/۴
پنجشنبه 26 ارديبهشت 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ايرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 157]
-
گوناگون
پربازدیدترینها