تور لحظه آخری
امروز : چهارشنبه ، 28 شهریور 1403    احادیث و روایات:  پیامبر اکرم (ص):اى على! از ارجمندى مؤمن در نزد خدا اين است كه برايش وقت مرگ، معيّن نفرموده است...
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها

تبلیغات

تبلیغات متنی

تریدینگ ویو

کاشت ابرو

لمینت دندان

لیست قیمت گوشی شیائومی

صرافی ارکی چنج

صرافی rkchange

دزدگیر منزل

تشریفات روناک

اجاره سند در شیراز

قیمت فنس

armanekasbokar

armanetejarat

صندوق تضمین

طراحی کاتالوگ فوری

Future Innovate Tech

پی جو مشاغل برتر شیراز

لوله بازکنی تهران

آراد برندینگ

وکیل کرج

خرید تیشرت مردانه

وام لوازم خانگی

نتایج انتخابات ریاست جمهوری

خرید ابزار دقیق

خرید ریبون

موسسه خیریه

خرید سی پی کالاف

واردات از چین

دستگاه تصفیه آب صنعتی

حمية السكري النوع الثاني

ناب مووی

دانلود فیلم

بانک کتاب

دریافت دیه موتورسیکلت از بیمه

خرید نهال سیب سبز

قیمت پنجره دوجداره

بازسازی ساختمان

طراحی سایت تهران سایت

دیوار سبز

irspeedy

درج اگهی ویژه

ماشین سازان

تعمیرات مک بوک

دانلود فیلم هندی

قیمت فرش

درب فریم لس

شات آف ولو

تله بخار

شیر برقی گاز

شیر برقی گاز

خرید کتاب رمان انگلیسی

زانوبند زاپیامکس

بهترین کف کاذب چوبی

پاد یکبار مصرف

روغن بهران بردبار ۳۲۰

قیمت سرور اچ پی

بلیط هواپیما

 






آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1816437786




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
archive  refresh

پره ريسي ؛ تمدن نساجي ايران


واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: همزمان با توسعه رمه گرداني و دامداري از سوي انسانها، بهره گيري از پشم گوسفندان و دام به عنوان يكي از محصولات دامي براي توليدات منسوجي نيز مورد توجه انسان ها قرار گرفت. انسان ها در عصر باستان در هزاران هزار سال پيش براي توليد لباس و پوشنده هاي بدن از برگ درختان پهن و نخ هاي بافته شده از پشم گوسفندان استفاده مي كرده و اين نوع پوشش در فصل هاي مختلف تغيير شكل داده مي شده است. آنان در همان عصر پوست حيوانات را به صورت يكجا در مي آوردند و آن را به شكل تن پوش بر تن مي كردند و اين پوست بعدها براي جلوگيري از كرم افتادگي و عدم تجمع حشره هاي موزي نمك اندود مي شد. اين نوع پوشش علاوه بر ايجاد حيا و عفت براي انسانها موجب جلوگيري از گزند حيوانات و باعث جلوگيري از ايجاد خراش سنگ و درختان بر روي پوست مي شده است. در همين عصر بود كه انسانها با كشف آتش پا به عصر جديدي از حيات بشري گذاشتند و نوع زندگي خود را تغيير دادند و رفتار بشري نيز متناسب با تمدن جديد شد. با كشف آتش و بوجود آمدن آهن و مفرغ بشر به صنعتي جديدتر نيز دست يافت به نام نساجي كه پشم هاي گوسفندان را تبديل به نخ كرد در اين عصر حاصل شد. ايرانيان باستان براي نخستين بار از وسيله اي ابتدايي براي تاباندن پشم ها و تبديل آنها به نخ استفاده مي كردند كه شرق شناسان آن را دوك نام نهادند و ايرانيان به آن پره مي گفتند. دوك يا پره تكه اي چوبي يا سنگي يا گلي است كه شكل پروانه اي دارد و به اندازه يك كف دست مي باشد و هنگام چرخاندن ، پشم هاي دور صاعد دست نيز در دور اين پره ها تبديل به نخ مي شود. به همين راحتي پشم هاي چيده شده با چرخ دست هنرمندانه زنان تبديل به نخ مي شود و اين نخ كاربردهاي بسياري زيادي در گذشته داشته كه بافتن جوراب و لباس هاي پشمينه از جمله آن بوده است. كاوش هاي باستان شناسي از سوي شرق شناسان نشان مي دهد كه دوك از گل رس يا از سنگ ساخته شده و انسان قديم در ايران در سيلك كاشان نيز اين صنعت بافندگي را مي شناخته اند و آن را به ساير تمدن ها معرفي كرده اند. ايرانيان باستان در صنعت ريسندگي و بافندگي چيرگي زيادي داشتند به گونه اي كه در عصر پيشداديان پارچه بافي و رنگرزي پارچه مورد توجه اميران و شاهان بوده و صنعت گران ناسج و رنگرزان خمره اي ، در جوامع بشري افرادي توانمند بوده اند. شهر مدائن نيز محل تجمع رنگرزان و پارچه بافان بوده ، كه پس آن انكه اين شهر مورد تهاجم امويان قرار مي گيرد،برخي از رنگرزان و پارچه بافان به شهر يمن سفر مي كنند و كارگاه هاي خانگي برد بافي را راه اندازي كرده و از آن پس برد يماني شهرتي ابدي مي بايد. در 12هزار سال پيش مادهاي سرزمين ايران، دانشي خود آموخته به نام پره ريسي داشتند كه به واسطه آن پارچه هاي پشمين بسيار نرم و حريري مي بافتند. با گسترش صنعت خودآموخته پره ريسي در بين ايرانيان صنعت نمد مالي نيز رشد كرد و به واسطه آن نمد و الياف پشمي در كنار هم پوشاك زنان و مردان را تشكيل مي داده است. تمدن نساجي ايران به سرزمين هاي ديگر تحت سيطره ايران باستان نيز گسترش يافت و اسيران جنگي كه در ميدان نبرد به اسارت ايرانيان در مي آمدند،براي حفظ حيا و عفت آنان پارچه هاي پشمين دريافت مي كردند تا خود را بپوشند و برخي از اين اسرا نيز با صنعت نساجي خانگي و پره ريسي آشنا مي شدند. پره ريسي همراه با رمه گرداني و دامداري صنعتي كوچك و فردي بوده كه در برخي از نقاط چهارمحال وبختياري هنوز نيز رواج دارد و زنان عشاير بختياري در حين كوچ و يا حتي بچه داري اين صنعت باستاني را نسل به نسل حفظ كرده اند. زنان عشاير چهارمحال وبختياري با پشم چيده شده گوسفندان ، باقت هاي بسيار عجيبي مي بافند كه در هيچ تمدني يافت نمي شود چه اين كه نوع بافت آنها در زمستان بسيار گرم و در تابستان بسيار خنك است. پشمينه بافي از طريق دوك يا پره ريسي به صنعت فرش نيز كشيده شده و برخي از ريسه هاي بافته شده زنان عشاير در فرش و قالي به كار گرفته شده است. آنها پشم هاي چيده شده توسط چره را در آب گرم جوش مي دهند و سپس آن را خشك مي كنند تا لطافت خاصي به خود بگيرد پس آن را با چوب با سنگ ، حلاجي و سنگ كوبي مي كنند. زنان عشاير بختياري مشتي پشم گوسفندان را برخلاف جهت عقربه به دور ساعد خود مي تابند و پره هاي دو گانه را در جهت عقربه هاي ساعت چرخ مي دهند و به اين شكل پشم هاي حلاجي شده ، تبديل به ريسه هاي نخي بسيار محكم و بادام مي شود. پس از پره ريسي و توليد ريسه هاي پشمي آن را تبديل به جوراب پشمي ، لباس گرم، سرافان، ساقه پوش، كمربند، خورجين و يا مصارف ديگر مي كنند. اين نوع پره ريسي هنوز در بين زنان سالخورده عشاير كاربرد دارد و نوعي صنعت فردي براي آنان محسوب مي شود چرا كه زنان كهن پير به آن افتخار مي كنند و تمدن بزرگ نساجي ايرانيان هنوز در دستان زنان عشاير مي چرخد. بي بي ماه گل ، پره را هي مي چرخاند انگار تاريخ يك صنعت را با خود به عصر مدرن مي آورد ، اما انگار اين چرخش تاريخي صنعت فردي ايرانيان، براي دختران و زنان جوان امروزي چندان جايگاهي ندارد. بي بي ماه گل سرافان بلندش را نشان مي دهد كه خودش بافته و مي گويد كه اين حاصل تابستان همين امسال است كه عصرهاي آفتابي دشت، آن را براي خود بافته است. بافته هاي ديگر بي بي ماه گل نيز جورابي است كه تا بالاي زانو كشيده مي شود و آن را براي شوهر پيرش كه دندان هاي پيشين ريخته، بافته است. بي بي ماه گل ، چره دست اش را مي تابند و نشان مان مي دهد كه چند دست بافت ديگر را به سفارش برخي از توريست هاي خارجي كه سال گذشته به در و دشت آمده بودند و پولي به بي بي داده اند بافته و آنها را كنار گذاشته تا سال آينده دوباره صاحبشاتن بيايد و امانتي خود را بگيرند. هواي سرد كوهستان زردكوه انگار از دست بافته هاي بي بي عبور نمي كند و سالهاست كه سرما مي داند عبور از اين دست بافته ها كار چندان آساني نيست. به گزارش ايرنا، در اين بين زنان جوان شهري و روستايي كمتر به اين تمدن عظيم صنعتي توجه دارند و به دليل مصرف گرايي بيش از حد، بيشتر از پارچه هاي نارك و رنگارنگ چيني و كشورهاي ديگر استفاده مي كنند و اين با تمدن بزرگ نساجي ايرانيان سازگاري ندارد. گزارش از محمود رييسي 7359/671




این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 183]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


گوناگون

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن