واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: چگونه شیطان به خانه ما وارد نمی شود
محتواى سوره بقرهاین سوره بزرگترین سوره قرآن مجید است و دریایى از حقائق و معارف اسلامى در آن بیان گردیده است. مطالب سوره بقره در چهل بخش تنظیم شده است:بخش نخست مبادى و اصول اسلام است.بخش دوم در باره آنها كه مىپندارند خدا را میتوانند بفریبند.بخش سوم توصیه به پرستش خداوندى است كه آفرینش را گسترانیده است.بخش چهارم سخن از جانشینى انسان براى خداوند در روى زمین است.بخش پنجم حقایقى را به بنى اسرائیل گوشزد مىكند.بخش ششم داستان حضرت موسى است.بخش هفتم در باره دوازده چشمه آبى است كه خداوند براى موسى پدید آورد.بخش هشتم موضوع كشتن گاو است به فرمان خدا.بخش نهم سخن در این است كه چگونه خدا راز قاتل را فاش مىكند.بخش دهم پیمانى است كه خدا از اسرائیلیان گرفت.بخش یازدهم نقل سخن آنهاست كه گفتند: دلهاى ما از شنیدن سخن حق در پرده است.بخش دوازدهم اشارهیى است به سلیمان و شیاطین.بخش سیزدهم این مبحث است كه قرآن نسخ كتب آسمانى است یا تكمیل آنها؟بخش چهاردهم سخن از گروهى است كه خدا را داراى پسرى مىشمردند.بخش پانزدهم خدا ابراهیم را آزمود.بخش شانزدهم در باره كیش حنیف ابراهیم است.بخش هفدهم فرمان الهى است بر تغییر قبله.بخش هیجدهم كلام خداست كه ما پیامبرى از خودتان فرستادیم.بخش نوزدهم در تقویت نیروى بندگان است با یاد كسانى كه كشتگان راه خدا و زندگان ابدى هستند.بخش بیستم گفتگو از دستگاه آفرینش و سر چشمه نیروهاست.در كتاب ثواب الاعمال (طبق نقل نور الثقلین، ج 1، ص 26) از امام "على بن الحسین علیهماالسلام" از پیامبر اكرم(صلی الله علیه و آله) چنین نقل شده است كه فرمود: كسى كه چهار آیه از آغاز سوره بقره و آیة الكرسى و دو آیه بعد از آن و سه آیه از آخر آن را بخواند هرگز در جان و مال خود ناخوشآیندى نخواهد دید، و شیطان به او نزدیك نمىشود، و قرآن را فراموش نخواهد كرد."بخش بیست و یكم در باره خوردنىهاى حلال و حرام است.بخش بیست و دوم نیكى و نیكوكارى و احكام جنائى را بیان مىكند.
بخش بیست و سوم سخن از روزهدارى است و نهى از خوردن مال مردم.بخش بیست و چهارم در دفاع از حق و دفع متجاوز است.بخش بیست و پنجم در باره مناسك حج است.بخش بیست و ششم در باره انفاق است. بخش بیست و هفتم گفتگو از ماههاى حرام و حرمت قمار و شراب است.بخش بیست و هشتم وظایف مرد و زن را پیش از طلاق یاد مىكند.بخش بیست و نهم توصیه مىكند كه از حقوق زن چیزى مكاهید.بخش سىام رفتار نیك با زن طلاق داده را بیان مىدارد.بخش سى و یكم باز توصیه مىكند كه مهریه زن را كاملا به او بدهید.بخش سى و دوم در پیكار در راه حق و حقیقت است و وام بخدا.بخش سى و سوم در انتقال حكومت بنى اسرائیل از شیوخ سبعین به حكومت سلطنتى.بخش سى و چهارم سخن در این است كه در دین اجبار و اكراه نیست.بخش سى و پنجم چگونه خداوند افراد و امم را زنده مىكند و مىمیراند.بخش سى و ششم در باره كسانى است كه مال خود را در راه خدا مىدهند.بخش سى و هفتم خدا بگونهیى و شیطان بطورى دیگر وعده میدهد.بخش سى و هشتم در تحریم رباست.بخش سى و نهم در بیان اهمیت سند و پیمان است.بخش چهلم گفتگو از این است كه خدا ظاهر و باطن شما را بحساب میگیرد.در "مجمع البیان" از پیامبر اكرم(صلی الله علیه و آله) چنین نقل مىكند كه پرسیدند:كدامیك از سورههاى قرآن از همه برتر است؟ فرمود: سوره بقره، عرض كردند كدام آیه از آیات سوره بقره افضل است؟ فرمود: آیة الكرسى."فضیلت این سورهدر فضیلت این سوره روایات پر اهمیتى در منابع اسلامى نقل شده است:از جمله: عبدالله بن عباس روایت كرده كه رسول خدا(صلی الله علیه و آله) فرمودند: شب معراج مرا به آسمان بردند چون به سدرةالمنتهى رسیدم مرا سه تحفه دادند: اول پنج نماز در پنج وقت، دوم خواتیم سوره بقره، سوم آمرزش امت من آنان كه به خدا شرك نیاورند.
و نیز، ابىّ بن كعب از رسول اكرم(صلی الله علیه و آله) نقل میكند كه فرمود: هر كسى این سوره را بخواند سلام و رحمت خدا بر او باد و به او اجر مرزبانان و فداكاران در راه خدا را میدهند.او میگوید: پیامبر به من گفت: اى ابىّ به مسلمانان بگو كه سوره بقره را یاد گیرند كه فرا گرفتن آن بركت و ترك آن موجب حسرت است و ساحران توانایى آن را ندارند.همچنین پیامبر خدا(صلی الله علیه و آله) فرمود: هر چیزى یك بلندى دارد و بلندى قرآن سوره بقره است، هر كس آن را در خانهاش روزانه بخواند، شیطان تا سه روز به خانهاش داخل نمىشود و هر كس آن را در خانهاش شبانه بخواند تا سه شب شیطان به خانهاش داخل نمىشود.(مجمع البیان، ج 1، ص 111)و نیز مرحوم "طبرسى" در "مجمع البیان" از پیامبر اكرم(صلی الله علیه و آله) چنین نقل مىكند كه پرسیدند:اى سورة القرآن افضل؟ قال: البقرة، قیل اى آیة البقرة افضل؟ قال آیة الكرسى؛ "كدامیك از سورههاى قرآن از همه برتر است؟ فرمود: سوره بقره، عرض كردند كدام آیه از آیات سوره بقره افضل است؟ فرمود: آیة الكرسى."و نیز خدا به رسولش(صلی الله علیه و آله) گفت: «به تو و به امّتت گنجى از گنجهاى عرش خودم را بخشیدم كه فاتحة الكتاب است و پایان سوره بقره.» (بحارالانوار، ج 89، ص 263)و امام صادق(علیه السلام) فرمودند: «هر كس سورههاى بقره و آل عمران را بخواند، این دو، در روز بازپسین همچون دو ابر یا دو عبا بر سر او سایه خواهند افكند.» (بحارالانوار، ج 89، ص 265)و نیز از حضرت پیغمبر(صلّى اللّه علیه و آله و سلّم) روایت شده كه حضرت لشكرى را به جنگ مىفرستاد یك یك را نزد خود طلبیده فرمود: از قرآن چه مىدانى؟ عرض مىكرد: فلان سوره، تا جوانى پیش آمد كه در سن از همه كوچكتر بود، عرض كرد:پیامبر خدا(صلی الله علیه و آله) فرمود: هر چیزى یك بلندى دارد و بلندى قرآن، سوره بقره است، هر كس آن را در خانهاش روزانه بخواند، شیطان تا سه روز به خانهاش داخل نمىشود و هر كس آن را در خانهاش شبانه بخواند تا سه شب شیطان به خانهاش داخل نمىشود.فلان و فلان و سوره بقره. فرمود: بیرون روید، این جوان امیر شما باشد.
گفتند: یا رسول اللّه جوانى را كه از همه كوچكتر است، بر پیرمردان امیر مىسازى؟ فرمود: او سوره بقره را مىداند.(تفسیر مجمع البیان، ج اوّل، ص 32)(نكته: از فرمایش جواب حضرت در این حدیث معلوم مىشود كه منصب امارت و حكومت و ریاست بر مسلمانان به كثرت علوم و فضائل مىباشد، نه به زیادتى سنّ و شیوخیت. پس بنابراین حضرت امیرالمؤمنین على- علیه السلام- كه جامع علوم شریعت نبوى و حاوى تمام كتب سماوى و عالم به مغیبات و حلال مشكلات بوده، البته مسلما مقدم باشد بر تمام عالمیان بعد از پیغمبر آخر الزمان صلّى اللّه علیه و آله و سلّم.) و نیز در كتاب ثواب الاعمال (طبق نقل نور الثقلین، ج 1، ص 26) از امام "على بن الحسین علیهماالسلام" از پیامبر اكرم(صلی الله علیه و آله) چنین نقل شده است كه فرمود: كسى كه چهار آیه از آغاز سوره بقره و آیة الكرسى و دو آیه بعد از آن و سه آیه از آخر آن را بخواند هرگز در جان و مال خود ناخوشآیندى نخواهد دید، و شیطان به او نزدیك نمىشود، و قرآن را فراموش نخواهد كرد."پس مى توان نتیجه گرفت كه افضلیت این سوره ظاهرا به خاطر جامعیت آنست، و افضل بودن آیة الكرسى به خاطر محتواى توحیدى خاص آن مىباشد و این منافات ندارد كه بعضى از سورههاى دیگر قرآن از جهات دیگرى برترى داشته باشند، چرا كه از دیدگاههاى مختلف به آنها نظر شده است. (نكته: در اینجا لازم مىدانیم كه این حقیقت مهم را تكرار كنیم، كه ثوابها و فضیلتها و پاداشهاى مهمى كه براى تلاوت قرآن یا سورهها و آیات خاصى نقل شده هرگز مفهومش این نیست كه انسان آنها را به صورت اوراد بخواند و تنها به گردش زبان قناعت كند، بلكه خواندن قرآن براى فهمیدن، و فهمیدن براى اندیشیدن، و اندیشیدن براى عمل است.)آمنه اسفندیاری – گروه دین و اندیشه تبیانمنابع:- ترجمه و تفسیر راهنما- تفسیر نمونه- تفسیر اثنی عشری- ترجمه تفسیر مجمع البیان
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 479]