واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: ردیابی جانوران در طبیعت
ردیابی، همان دنبال کردن هرگونه نشان باقی مانده از حیوانات است. مهارت و فنون ردیابی به شما کمک می کند تا بتوانید به اندازه لازم و کافی به محل زندگی و یا تغذیه حیوانات نزدیک شده و آنها را برای تغذیه و یا استفاده از پوست و سایر اجزاء ارزشمند، شکار کنید. اگر قرار باشد آموزش ردیابی به صورت حرفه ای دنبال شود سالها تحقیق و ممارست می طلبد. اما هر کسی می تواند با یاد گیری و شناخت اصول اولیه نسبت به نحوه ردیابی و زندگی جانوران آگاه تر شود. به علاوه نیازی به ورود به دنیای وحش جهت یادگیری فن ردیابی نیست. در واقع اکثر مهارتهای اصلی و اولیه را می توان در حیاط منزل و یا پارک ها آموخت. مهارتی به نام ردیابییادگیری مهارت ردیابی همچون یادگیری خواندن است. قبل از اینکه شروع به خواندن کلمات معنا دار، جملات و پاراگراف ها نمایید باید الفبا را بیاموزید و الفبای ردیابی نیز تشخیص نشانه های برجای مانده از گونه های مختلف حیوانات است. معمولا می توان با شمردن تعداد انگشتان در یک رد پا تشخیص داد که حیوان متعلق به کدام گروه از جانوران است، سپس با کمک یک کتاب معتبر و تعیین اندازه و سایر مشخصات موجود در رد پا می توان گونه آن را تشخیص داد. در اینجا برای شروع به دسته بندی اغلب خانواده های معمول جانوران می کنیم: گربه سانانگربه سانان همچون گربه های خانگی، سیاه گوش، پلنگ، گربه وحشی و... جانورانی وحشی هستند که رد پای گردی با 4 انگشت در هر رد پا و بدون اثری از چنگال هایشان دارند (چنگال های آنها معمولا جمع شده و پنهان است) گربه سانان تنها گونه ای هستند که در هنگام راه رفتن ثبت می شوند به این معنی که معمولا پای عقب مستقیما در جای پای جلوتر قرار می گیرد و چنین به نظر می رسد که رد به جای مانده واحد است. سگ سانانسگ سانان حیواناتی مانند سگ، روباه، گرگ و... هستند. پاهای عقب و جلوی این حیوانات نیز 4 انگشت دارد اما جای پنجه آنها در رد پایشان قابل مشاهده است. روباه تنها عضو این گونه است که در هنگام راه رفتن همانند گربه سانان دقیقا روی رد پای جلویی خود پا می گذارد. سایر سگ سانان رد پا های نا مرتبی دارند به این معنی که رد پای عقبی کمی عقب تر و کنارتر از رد پای جلویی قرار می گیرد. راسو ساناناین دسته شامل سمور، مینک، اسکانک، گور کن، سمور آبی، موش خرما و همچنین خود راسو ها می شود. رد پایی که از این جانوران پستاندار بر جای می ماند شامل 5 انگشت در هر دست و پا، همراه با پنجه های تیز است. بسیاری از اعضای این گونه دارای غدد عطری تندی هستند و از هر کجا که می گذرند بوی تندی از خود بر جای می گذارند (مشهورترین آنها همان اسکانک است.) بنابراین زمانیکه در حال ردیابی رد پای حیوانات ناشناس هستید از حس بویایی خود نیز بهره بگیرید.اگرچه خرس ها و راکن ها به این گونه تعلق نداند اما رد پای به جا مانده از آنها مشابه با این گروه است، رد پایی پنجه دار و 5 انگشتی، البته بسیار پهن و نزدیک به رد پای انسان از نظر بزرگی. جوندگانجوندگان شامل موش، موش صحرایی، سنجاب، جوجه تیغی، سگ آبی و... می شوند. در رد پای آنها 4 انگشت در هر پای جلویی و 5 انگشت در هر پای عقب دیده می شود. به استثنای سگ آبی و موش آبی که رد پای آنها 5 انگشتی است. البته انگشت پنجم از فشار کمتری برخوردار بوده و کم عمق تر است.خرگوش، خرگوش بی دم و خرگوش صحرایی علی رغم اندازه مشابه و دندانهای پیش جونده ای که داند از گونه جوندگان نیستند. رد پای آنها 4 انگشت برای پاهای جلو و 4 انگشت برای پاهای عقب و عموما به استثنای خرگوش بی دم، رد پاهای عقبی تقریبا 2 برابر اندازه رد پای جلویی می افتد. جانوران سم دارجانوران سم دار به آسانی از روی رد پای یک بخشی و یا دو بخشی که به شکل قلب هستند قابل تشخیص هستند. این گروه شامل گوسفند، بز، آهو، گوزن، غزال و... هستند. گروه گردشگری تبیان- الهام مرادیبرگرفته از سایت بقا در طبیعت
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 336]