تبلیغات
تبلیغات متنی
پرچم تشریفات با کیفیت بالا و قیمت ارزان
پرواز از نگاه دکتر ماکان آریا پارسا
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
تجهیزات و دستگاه های کلینیک زیبایی
محبوبترینها
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1850764702
ديپلماسى قرآن
واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: دیپلماسى قرآن
اقدام تبلیغاتى “تیرى جونز كشیش كلیساى “دوف وورلد اوستاریچ در نهمین سالگرد واقعه 11 سپتامبر موجى از اعتراضات گسترده را در سراسر كشور برانگیخت و این اعتراضات در قالب راهپیمایى سراسرى، انتشار بیانیه و برخى شیوههاى نوین سامان گرفت كه در جاى خود تأملاتى را مىطلبد.نگارنده این یادداشت نیز همچون همگان نسبت به هرگونه توهین و اهانت به ساحت مقدس قرآن كریم اعلام برائت و انزجار نموده و معتقد است كه این رویكرد در هر شكل و شمایل، برآمده از ضعف منطق و استدلال و محكوم به شكست است لیكن سعى دارد با نگاهى متفاوت و از زاویهاى دیگر به این رویداد بنگرد.پیش از هرچیز باید گفت نه اولین بار است نه آخرین بار خواهد بود كه برخى به قداست ادیان معترض مىشوند و اجازه توهین به مقدسات یك ملت و پیروان یك دین آسمانى رابه خود روا مىدارند. تنها بعد جدید آن كه شاید سابقهاى در گذشته ندارد، این است كه از زبان كشیشى بیان مىشود كه مىبایست به قداست ادیان دیگر احترام بگذارد و این پدیده تازه تعجب برانگیز است به طورى كه حتى با اقبال و تأیید هیچكدام از نهادهاى مسیحى و سایر كلیساها و شخصیتهاى مذهبى غرب روبرو نشد و پیش از اقدام به شكست انجامید. چرا كه آگاهان مغرب زمین خوب دریافتهاند كه اسلام دین محبت و تسامح، عدالت و هدایت و گفتوگوى سازنده است و با هرگونه خشونت و افراطگرایى مخالفت و تعارض دارد.شعار قرآن احترام به ادیان است و از تاریخ انبیاء عظام، از آدم گرفته تا موسى و عیسى(ع)، با عظمت و احترام یاد مىكند و بین پیامبرانش تفاوتى قائل نیست: “لانفرق بین احد من رسله. اما چرا چنین زمزمه خصمانه و كراهت بارى ازگوشه كلیسایى كوچك كه هیچ مرجعیتى براى سایر كلیساها ندارد، بلند مىشود؟ آیا عداوت تنها مىتواند مایه و انگیزه آن باشد یا در پشت این عداوت و خصومت تودهاى از جهالت و ناآگاهى یا تبلیغات سوء و برداشتهاى نادرست قرار دارد كه مانع از هشیارى و بیدارى آنان شده و حجاب دیدگاه و بینش آنان شده است؟ قطعاً آنانى كه با بصیرت و علم به پیشینه شناخت تحریف شده و مجعول غربىها نسبت به حقایق قرآنى آگاهند، نیك مىدانند كه حرص و ولع خاورشناسان غربى نسبت به شناخت قرآن ریشه در تاریخ قرون وسطى دارد و همین مقطع تاریخى است كه پایه و بنیاد آن را بر تهدیدانگارى دین اسلام و كتاب آسمانى آن بنا نهاده و تا قرن 19 تقریباً با بدفهمى و كجفهمىها همراه بوده است.شعار قرآن احترام به ادیان است و از تاریخ انبیاء عظام، از آدم گرفته تا موسى و عیسى(ع)، با عظمت و احترام یاد مىكند و بین پیامبرانش تفاوتى قائل نیست: “لانفرق بین احد من رسلهدر قرون وسطى نخستین كسانى كه به مطالعه و شناخت قرآن روى آوردند، گروهى از عالمان مسیحى بودند كه به قصد جلوگیرى از نفوذ اسلام به این اقدام گرویدند و پیشفرض آنها این بود كه قرآن خطرناك است و با تكیه بر همین احساس تهدید از قرآن بود كه تبلیغات خود را بر بیان نقاط ضعف اسلام و ترجیح مسیحیت بر آن متمركز كردند. در گذر از جهالت خانمانسوز این عصور و زمانه تاریك، هرچه پیش مىرویم این مفروضات رنگ مىبازد اما همچنان وجود دارد. به طورىكه در میانه قرن دوازده یك راهب مسیحى فرانسوى به نام “پیرو نرابل در سفر به اسپانیا و مشاهده همزیستى مسالمتآمیز مسلمین و مسیحیان دچار شوك شد، و از اینكه مسیحیان در سایه حكومت اسلامى زندگى مىكنند، دچار حسادت و عوارض روحى و روانى مىشود و تصمیم مىگیرد كه با جهان اسلام حاكم بر اروپاى آن عصر به مقابله برخیزد و لذا مظاهر فرهنگى اسلام را هدف گرفته و مجموعه “طلیطله را كه حاوى ترجمههایى از قرآن و ردیّههایى علیه آن بود، تكثیر و براى مبلغان و مبشران مسیحى ارسال مىكند تا تفكر سوء خود نسبت به اسلام و قرآن را توسعه دهد. مجموعه یاد شده در طول 6 قرن دست به دست چرخیده و در پایان قرن 17 ترجمه دیگرى از قرآن كه توسط “ماراچى كشیش ایتالیایى عرضه شد، گونهاى دیگر از بدفهمى و غرضورزى در خصوص اسلام را بازتاب داد و صرف نظر از قضاوت منصفانه “نولد كر در قرن 19 كه صداقت و درستى پیامبر اسلام را ستود و تأیید كرد، مجموعه این اقدامها نشان از آن داشت كه سمت و سوى مطالعات و شناخت ادلیه غربىها نسبت به اسلام و قرآن خواسته و ناخواسته به غرضورزى آلوده شده و طبیعى است كه نگرش و بینش آنها نسبت به حقیقت آن مجعول و غیرواقعى بوده باشد. اما این فقط یك روى سكه است و روى دیگر آن رویكرد مسلمین نسبت به این تمایلات خاورشناسانه غربىها است كه تنها در خصوص قرآن و كتاب آسمانى اسلام با ركود و رخوت و تأخیر همراه است و تا اوایل قرن بیستم ترجمه منقّح و صحیحى از قرآن براى ذائقه غربىها ارائه نشد. شاید در مقاطعى از تاریخ این فكر غلط كه ترجمه قرآن رابدعت مىدانست عامل این تأخیر بود و رویكرد سیاستمداران و دولتمردانى چون آتاتورك در جغرافیاى عثمانى كه باعربى بودن قرآن و اعمال دینى مخالفت داشت و در دوره او نماز واذان به زبان تركى قرائت مىشد، این تأخیر را قوت بخشید، اگر چه اندیشمندانى چون محمد فرید وجدى، در همان زمان اعتقادى به بدعت ترجمه نداشتند و ترجمه قرآن را تأیید مىكردند اما دیگران عملاً از همراهى با رویكرد عثمانىها خوددارى كردند و آن را بدعت خواندند.تمایل الأزهر به ترجمه قرآن در دهههاى پایانى قرن بیستم یكى از شواهدى است كه تأثیر آن بر روى بهبود كیفى پژوهشها و مطالعات خاورشناسان را مىتوان سراغ گرفت. از آن زمان به این سو بویژه در مقطع پس از پیروزى انقلاب اسلامى در كشور ما نیز نهضت ترجمه قرآن در كنار ترجمه و اقبال گسترده داخلى به قرآن بسیار پرطمطراق و پردامنه بوده است اما ظهور پدیدههایى چون “تیرى جونز ظاهراً نشان از عدم كفایت اقدامات ارشادى و تبلیغات درست و هدفمند اسلامى در آن سوى قارهها دارد.
به نظر مىرسد بستر پیادهسازى رسالت شناساندن اسلام و قرآن به ملتها و ادیان دیگر در راستاى تعامل بینالادیانى و گفتوگو با پیروان سایر ادیان الهى حداقل در ایالات متحده امریكا به دلیل سیطره سیاستها و نگاه سلبى در تبیین روابط با آن دچار وقفه شده و این مهم را تحت تأثیر خود قرار داده است. حتى به جرأت مىتوان گفت كه در نتیجه برخى سیاستها و سلائق سیاسى، شاهد صدور هنرمندان جوانى چون شقایق فراهانى 25 ساله به سرزمین هالیوود بودهایم اما در صدور و شناساندن حقیقت قرآن این اتفاق چندان چشمگیر نمىنماید. در سفرهاى رسمى سیاسى نیز كه طى سالهاى اخیر تحت شرایط تازهاى به وقوع پیوسته و در جمع قابل توجهى چون دانشگاه كلمبیا بروز و ظهور داشتهایم، به جوانب سیاسى، آن هم از دید و زاویه یك سلیقه خاص سیاسى و نه از زاویه كلان فرهنگى توجه داشتهایم. حال سوال این است كه چگونه مىتوان گذشتهها را جبران كرد و به دیپلماسى قرآن ایمان آورد؟ آگاهان مىدانند كه ترجمه لاله بختیار، ایرانى مقیم امریكا از قرآن در سال 2005 چه تأثیرى در معرفى اسلام به عنوان دین رئوف نسبت به زنان داشته و نگرشهاى منفى نسبت به احكام اسلام در خصوص زنان را تا اندازهاى اصلاح و بازسازى كرده است یا بدون قضاوت نسبت به محتواى ترجمهاى كه در بهار سال 87 توسط “قادر عبدالله یا همان حسین سجادى قائم مقامى از اعضاى سابق فدائیان خلق به زبان هلندى در آن كشور ارائه شد، با چه استقبال فراوانى روبرو و به پر فروشترین كتاب تبدیل شد؛ اگرچه ترجمهاى مجعول و گزینش شده و حتى سورهاى افزون بر سور قرآنى در آن وجود داشت و تحریف آن آشكار بود!منظور و مقصود نگارنده تلنگرى بر خود و در واقع اعلام جرمى علیه خود است كه چرا در عرصه دیپلماسى فرهنگى و روابط خارجى با پیروان سایر ادیان در كشورهاى جهان از جمله كشورهایى كه مهد و منشأ تعارضات فرهنگى و سیاسى با ایران هستند، تاكنون اقدامات و سیاستهاى تأثیرگذارى به كار گرفته نشده است؟ و اینكه چرا با تعمیق به خلأهاى موجود از رهگذر سیطره سیاست خارجى و دیپلماسى رسمى، به دیپلماسى فرهنگى و دینى از سوى نهادهاى متولى و مرتبط توجه جدى نشده است؟ در قرون وسطى نخستین كسانى كه به مطالعه و شناخت قرآن روى آوردند، گروهى از عالمان مسیحى بودند كه به قصد جلوگیرى از نفوذ اسلام به این اقدام گرویدند و پیشفرض آنها این بود كه قرآن خطرناك است و با تكیه بر همین احساس تهدید از قرآن بود كه تبلیغات خود را بر بیان نقاط ضعف اسلام و ترجیح مسیحیت بر آن متمركز كردندآیا مىتوان خبرهاى امیدواركننده سالهاى اخیر در خصوص رویكرد مثبت جامعه دینى و حتى جامعه سیاسى غرب را
نادیده گرفت و به آن توجهى نكرد؟ آیا مىتوان از پیشینه رویكردهاى مثبت غربىها و بویژه امریكایىها نسبت به اسلام و قرآن از جمله رویكرد “جان آدامز در سال 1776 و در “اندیشههایى از حكومت او كه حضرت محمد(ص) را به عنوان فردى كه براى حقیقت تلاش مىكرد، معرفى نمود، چشم پوشید یا حمایت جورج واشنگتن “در جریان اعلامیه استقلال امریكا از زندگى و حیات دینى مسلمانان در ایالت ویرجینیا و نیز دفاع “توماس جفرسون سرین رئیس جمهور امریكا از آزادى ادیان و.... را فراموش كرد؟ آیا مىدانیم كه در نظر سنجى سال 2005 در بین مردم امریكا این نتیجه استخراج شد كه مسلمانان مقیم امریكا از بیشترین آگاهى، درآمد و بهترین شیوه و اسلوب آموزشى و فرهنگى در بین سایر اقلیتهاى دینى امریكا برخوردار هستند؟مىتوان به كتاب “مسلمانان امریكا نوشته ایقون حداد و “تاریخ دینى مردم امریكا نوشته سیدنى اهیلستروم مراجعه كرد و بدون تعصبات صرف سیاسى و از سر بصیرت به برخى اتفاقات پیرامون عمیقتر و تیزبینانهتر نگاه كرد.نمونهاى از آن پیشنهاد “مارتینوس موسكنز اسقف كاتولیك شهرمربرا در هلند است كه در سال پیش در مصاحبه با شبكه نت ورك از اعضاى جامعه دینى خود خواست به منظور ترویج روابط بهتر با مسلمانان، مسیحیان نیز خداوند را الله خطاب كنند. یا “فرانكو فراتینى وزیر خارجه ایتالیایى در پیامى كه “كوریرى دیلاسیرا آن را منتشر كرد، خواستار تجدیدنظر در استراتژى اتحادیه اروپا در تعامل با اسلام شد و اعلام كرد كه: “روش زندگى ما در طى سالهاى آینده اساساً مبتنى بر راهى خواهد بود كه براساس آن روابط بین دموكراسى و جهان اسلام را تنظیم خواهیم كرد و...در نهایت اگر از این راه مورد نظر فراتینى حتى سوسویى مشكوك نیز به چشم بخورد، باید آن را جست و راهكارهاى مدیریت و تنظیم تعاملات بین الادیانى با پیروان ادیان مسیحى و سایر ادیان الهى را كشف كرد و به كار بست و پر پیداست كه در این راه تنها مىتوان با بهرهگیرى از دیپلماسى قرآن، حقانیت و درستى راه اسلام را به آنان شناساند و از آثار معنوى آن براى گسترانیدن دامنه و گستره رحمت اسلامى در اقصى نقاط جهان توشههاى گرفت و با توطئههاى بىرمق غافلان یا غرضورزانى كه از روابط و گفتوگوى بین ادیان هراس دارند، مقابله كرد. علاوه بر این، در درون و در محكمه وجدان خود نیز مىتوانیم این پرسش را مطرح كنیم كه در برابر اهانت به قرآن از رهگذر بىاعتنایى یا غفلت نسبت به آموزههاى قرآنى در زندگى اجتماعى خود چقدر آزرده و برآشفته مىشویم؟ شاید این هم تلنگرى دیگر برخورد و در جهت بصیرت یافتن بیشتر خود باشد و از فراموشى خود ما را نجات دهد. صبوری ضیاء الدین تنظیم: گروه دین و اندیشه تبیان
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 444]
-
گوناگون
پربازدیدترینها