تور لحظه آخری
امروز : چهارشنبه ، 13 تیر 1403    احادیث و روایات:  امام صادق (ع):روزه دارى (در حكم) دهانى است كه جز به خير سخن نگويد.
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها

تبلیغات

تبلیغات متنی

اتاق فرار

خرید ووچر پرفکت مانی

تریدینگ ویو

کاشت ابرو

لمینت دندان

ونداد کولر

صرافی ارکی چنج

صرافی rkchange

دانلود سریال سووشون

دانلود فیلم

ناب مووی

رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید

سرور اختصاصی ایران

تور دبی

دزدگیر منزل

تشریفات روناک

قیمت فنس

armanekasbokar

armanetejarat

صندوق تضمین

پیچ و مهره

طراحی کاتالوگ فوری

دانلود کتاب صوتی

تعمیرات مک بوک

Future Innovate Tech

آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت

پی جو مشاغل برتر شیراز

قیمت فرش

آموزش کیک پزی در تهران

لوله بازکنی تهران

میز جلو مبلی

هتل 5 ستاره شیراز

آراد برندینگ

رنگ استخری

سایبان ماشین

قالیشویی در تهران

مبل استیل

بهترین وکیل تهران

شرکت حسابداری

نظرسنجی انتخابات 1403

استعداد تحلیلی

کی شاپ

خرید دانه قهوه

دانلود رمان

وکیل کرج

آمپول بیوتین بپانتین

پرس برک

بهترین پکیج کنکور

خرید تیشرت مردانه

خرید نشادر

خرید یخچال خارجی

وکیل تبریز

اجاره سند

وام لوازم خانگی

نتایج انتخابات ریاست جمهوری

خرید سی پی ارزان

خرید ابزار دقیق

بهترین جراح بینی خانم

 






آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1803896842




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
archive  refresh

روزه ، تمرينِ جهاد


واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: روزه ، تمرینِ جهاد پیام امام موسى صدر در آستانه آغاز ماه مبارک رمضان در تاریخ 21/10/1971 میلادی ، مطابق با 18/7/1350 بسم اللَّه الرحمن الرحیم. برادران مؤمن، بار دیگر ماه رمضان با شبهاى الهام‏ بخش، روزهاى سراسر پند، فضاى معطر، و خاطرات و درس هایش، در حالى که انسان را به سوى حزم و نظم و انضباط و استوارى فرا مى‏خواند، به ما روى آورده است.
امام موسی صدر
بار دیگر روزه مى‏گیریم، شب‏ زنده ‏دارى مى ‏کنیم و شعایر دینى را بزرگ مى ‏داریم و سرانجام با شادمانى و خشنودى عید را با هم جشن مى ‏گیریم سپس به زندگى عادى باز مى ‏آییم و به همین ترتیب، سالها، یکى پس از دیگرى مى‏آیند و یادها و خاطرات ما بیشتر و بیشتر مى‏گردد. بیم آن مى‏رود که ماهِ رمضان به عادتِ بى‏روحى تبدیل شود که شعایرِ آن تنها عادتها و رسومى سرگرم ‏کننده باشد و از همه معانى اصلى و روح حقیقىِ خود تهى گردد. با یک نگاه گذرا در مى‏ یابیم که این مصیبت، یعنى مصیبتى که روزه و رمضان به آن مبتلا شده‏اند، مصیبتى است که بر همه عبادات و مناسک دینى سایه افکنده است. این بیمارى به عبادات و مراسم دیگر هم سرایت کرده و به اماکن مقدس، شعایرِ دینى و همه رهنمودهاى آسمانى حمله‏ ور شده است. در لبنان درد و اندوه مضاعف است؛ دردِ دین و تعالیم دینى است. این فاجعه پس از آن رخ داد که به آموزه‏هاى آسمانى قالبهاى زمینىِ محدود و معین داده شد، همه چیز کمى شد و براى آن اندازه‏گیرى و درجه‏ بندى وضع گردید. ببینید آیا کارایی دین و تأثیرِ تعالیمِ آن را در زندگىِ خود از دست نداده‏ایم؟ آیا نقش راهبردى آن در هدایتِ انسان به پایان نرسیده است و به پاره‏اى آئینها، یادگارها و سرگرمی ها تبدیل نشده است؟ شاید گمان مى‏رود اساسا دین متعلق به روزگارى است که مشکلات و محنتهاى گوناگون سراسرِ زندگى انسان را فرا گرفته بود و آموزه‏هاى دینى نقش تقویت روحى و روحیه دادن و تسلى بخشیدن به چنان انسانى را داشت و امروز که بشر بر بسیارى از مشکلات چیره شده است، نقش دین و رهنمودهاى آن باید کمرنگ شود.برادرانِ مؤمن، پیش از آن که این سؤالات از سوى دیگران مطرح شود و ما را آشفته و پریشان سازد لازم است خود به طرح آنها بپردازیم. البته این پرسش ها و پاسخ آنها مطرح شده است ولى ما غفلت ورزیده و تجاهل کرده‏ایم. از آن سخن نگفته‏ایم تا با واقعیت تلخ روبه‏رو نشویم. درنتیجه، امروز با واقعیت صریح و برهنه آنها روبه‏رو شده‏ایم.اى دین ‏باوران، آیا در روزه ما آثارِ روزه و در نمازمان عروج و پرواز به ملکوت آسمانها را مى‏توان یافت؟ آیا در فطر و قربان جوهر و معانى این اعیاد را مى‏بینید؟ آیا همه ما به شعایرِ دینى عمل مى‏کنیم و از اماکن مقدسه تأثیر مى‏پذیریم؟ و آیا گستره معنایى را که در مسجد الاقصى و کلیساى قیامت براى امتِ ما به ودیعه نهاده شده، پیش از آن که با اشغال این دو فضاى مقدس ضربه بخوریم و حسرت و خسارتِ آنها را بچشیم، درک کرده بودیم؟اینها تجارب تلخ و دردناک ما است که از واقعیتِ تلخ و دردناکمان حاصل شده است. باید با نگاه واقع‏ نگرِ فراگیر و با شهامت و تفکر رهنمودهاى دینى را بازشناسى کنیم، باشد که بار دیگر حرکتى نو آغاز کنیم و روح حیات را در آنها بدمیم. باید با هستى و وجود خود دین و آموزه‏هاى ارزشمندِ آن را در جایگاهِ رفیعِ آن بنشانیم و اجازه دهیم تا ابعاد وجود ما را مشخص کند و ما را در کثرتمان وحدت بخشد و تفرقه ما را به یکپارچگى بدل نماید.رمضان تمرینِ جهاد است و آمادگى براى جنگ و آغاز بازگشت به خدا، بازگشت به سرزمینِ مقدّس خدا: قدس. این وعده حق خدا است. خدا خُلف وعده نمى‏کنداى خدا باوران، اگر ما در همه ساحتهاى وجودى و ابعاد حیات خویش، در خانه و بازار، محل کار و عبادت و در همه عرصه‏ها اندیشه دینى و تعالیم آن را تجربه کنیم، اگر حصار زندان را ببینیم و دینمان را که در معابد زندانى شده است آزاد کنیم و اجازه دهیم دین به همه قلمروهاى زندگى ما وارد شود و بایدها و نبایدها را تحقق بخشد و تأثیر بگذارد و جهت دهد، اگر به دین فرصتِ حضور و ظهور دهیم و اگر آن را محدود و کمرنگ نگردانیم و در عزلت و انزوا زندانى نکنیم، در آن صورت آثار و برکات این ثروت عظیم را در زندگانى و در ساختن تمدن خویش خواهیم یافت.برادران، روزه ماه رمضان و سایر عبادات و شعایرِ دین فقط فعالیتهاى جسمى نیستند، بلکه همه اینها اعمالى هستند که از عقل و دل سرچشمه مى‏گیرند و در قالب حس مى‏ریزند و با آن همراه مى‏شوند. از همین رو، هرگاه این اعمال بدون مشارکت و حضورِ دل و عقل انجام گیرد، بى ‏روح، بى‏هدف، و تقلیدى مى‏شوند: انجام مى‏گیرند اما تأثیرى نمى‏بخشند.در تجربه جدید، در این ماه مبارک و در فریضه روزه‏ دارى باید عقل و دل خویش را با بدنهایمان به کار بگیریم. بر ما است که بیندیشیم و تأمل کنیم. باید، محبت بورزیم و به فکر دیگران باشیم. باید محبت و اندیشه را در عبادت روزه خود وارد نماییم. آرى، «یک ساعت تفکر از یک سال عبادت برتر است» این سخن امام صادق است. امام صادق‏(ع) در جای دیگر فرمود: «آیا دین جز محبت است؟»این روزه زنده مایه نجات از آتش است و یکى از ارکان اسلام به شمار مى‏آید(بحارالانوار،ج66 ص327). چنین روزه‏اى ضیافت خداوند است و گرامیداشتِ انسان. این است شأن انسان و قَدرِ او.رمضان تنها با این اوصاف رمضانى است که فضایى ایجاد مى‏کند تا انسانى عزتمند و سرفراز پرورش یابد که فاتح مکه باشد و پیروزِ جنگِ بدر و سازنده تاریخ. این است رمضانى که ماهِ انس است و هنگامِ احساسِ آلامِ همنوعان، موسمِ به فراموشى سپردنِ کینه‏ها و الفتِ جامعه، توحیدِ کلمه و نزدیکى قلبها و برانگیختن دوباره امت. روزه ماه مبارک، با این اوصاف، نخستین گام است براى پایه ‏گذارى و ساختن تاریخ.این رمضان تمرینِ جهاد است و آمادگى براى جنگ و آغاز بازگشت به خدا، بازگشت به سرزمینِ مقدّس خدا: قدس. این وعده حق خدا است. خدا خُلف وعده نمى‏کند، و اوست که مى‏فرماید:و خدا هر کس را که یاریش کند، یارى مى‏کند و خدا توانا و پیروزمند است؛ همان کسان که اگر در زمین مکانتشان دهیم نماز مى‏گزارند و زکات مى‏دهند و امر به معروف و نهى از منکر مى‏کنند. و سرانجامِ همه کارها با خدا است. تنظیم : فرهنگ پایداری تبیان 





این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 309]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


گوناگون

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن