واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: مهمانداري در اسلام
مهمانداري، سنت حسنهاي است كه اسلام بر آن صحه گذاشته است و روايات بسياري در فضيلت و آداب و رسوم مهمانداري و ثمرات دنيوي و اخروي آن نقل شدهاند.به گزارش ايبنا، كتاب «مهمانداري در اسلام» نوشته نورمراد محمدي از سوي موسسه بوستان كتاب تجديد چاپ شد. اين اثر با توجه به حوزههاي اجتماعي و ديني مهمانداري در جامعه، به بررسي و بيان ابعاد فردي و اجتماعي اين عمل اخلاقي با استفاده از روايات و حكايات پرداخته است. كتاب حاضر كه عجين شدن سنت حسنه مهمانداري را با آيين ناب و سرنوشتساز اسلام، به بحث و بررسي گذاشته است، با بيان احاديث جذاب و نوراني و ذكر حكايات و لطيفههاي شيرين، مسايلي از قبيل فضيلت مهمانداري و ثمرات آن و همچنين وظايف مهمان و ميزبان و آداب مهماني را به طور مفصل بيان كرده است.محتواي كتاب، پرده از سنتي زيبا و حسنه و رايج در بين هموطنان ما برميدارد كه متاسفانه تاكنون كسي در اين باره به تحقيقي جامع نپرداخته است. اصولا هر آنچه در جامعه بشري از ارزش و اهميت والايي برخوردار است، انديشهاي محسوب ميشود كه ريشه در اعتقادات، سنتها و باورهاي مردم دارد و در بين ساير جوامع زبانزد عام و خاص است.خداوند تبارك و تعالي براي مهمان و ميزبان، ارزش زيادي قايل شده و براي آنها پاداش بسيار زيادي در نظر گرفته است؛ هم براي مهمان كه به خانه برادر دينياش ميرود و هم براي ميزبان كه از او پذيرايي ميكندآنچه موضوع بحث و مشترك بين تمامي جوامع است، مهمانداري است كه از زمانهاي بسيار دور و در ميان تمام ملل و اقوام مختلف وجود داشته و همه انسانها با هر خصوصيت و تيره و نژادي در هر منطقه دنيا اين خصيصه را در جان و دلشان ثبت كردهاند و اين كار پسنديده را ارج مينهند و به آن عمل ميكنند.اين خصلت بسيار خوب و نيك، با ظهور دين مقدس اسلام در بين جوامع و پذيرش آن از طرف مردم براي هميشه ثبت و جاوداني شد و دين مبين اسلام، اين خصلت نيك را تاييد و بر آن تاكيد كرد.آداب و چگونگي پذيرايي از مهمان در جوامع، مختلف است و در هر جامعهاي به نوعي از مهمان پذيرايي ميكنند كه بعضي از آن مطابق شرع مقدس اسلام است و برخي ديگر مخالف با فرمانهاي انسانساز الهي است. به عنوان نمونه، در بعضي از جوامع غير اسلامي، بهترين پذيرايي از مهمان اين است كه جام شرابي را به وي تعارف كنند و او نيز براي قدرداني از ميزبان، جام را سر بكشد، كه اينگونه پذيرايي از نظر اسلام مردود و بلكه حرام است.خداوند تبارك و تعالي براي مهمان و ميزبان، ارزش زيادي قايل شده و براي آنها پاداش بسيار زيادي در نظر گرفته است؛ هم براي مهمان كه به خانه برادر دينياش ميرود و با او ديدار كرده و در خانه او غذا ميخورد و هم براي ميزبان كه از او پذيرايي ميكند و غذا و امكانات رفاهي در اختيار او قرار ميدهد. بر اساس مطالب كتاب، اگر انسان بعد از انجام واجبات و ترك محرمات، جز مهمانداري عمل نيك ديگري را انجام نداده باشد، خداوند به واسطه همين عمل، او را به بهشت ميبرند.يكي از صفات بسيار پسنديده مهمانداري و مهماندوستي است. تمامي پيامبران به اين صفت زيبا و پسنديده آراسته بودند و يكي از صفات بارز آنان، مهماندوستي بود. ما هيچ پيامبري را سراغ نداريم كه از مهمان روگردان بوده باشد. بعضي از پيامبران اگر شب در منزل مهمان نداشتند، لب به غذا نميزدند و گرسنه ميخوابيدند!بر اساس مطالب کتاب، «حضرت ابراهيم(ع) يكي از پيامبران عظيمالشان بود كه هيچ وقت بدون مهمان غذا نميخورد و لب به غذا نميزد. از قضا روزي مهمان براي آن حضرت نرسيد و او گرسنه بود. از خانه به جستوجوي مهمان بيرون آمد. ديد در صحرا جماعتي در حال سفرند.حضرت ابراهيم(ع) خود را به آنها كه پانزده نفر بودند، رساند و آنها را به مهماني دعوت كرد.آنها گفتند: ما گروهي كارگر بيچاره هستيم. هريك از ما اطفال و عيال زيادي داريم. هرگاه خود مهمان شويم، اهل و عيال ما گرسنه خواهند ماند.حضرت ابراهيم فرمود: اجرت عملگي شما را نيز خواهم داد. به هرحال آنها را راضي كرد و به خانه آورد و مهمان كرد.وقتي كارگران در ضيافت شركت كردند و اجرت هم گرفتند، با خود گفتند: حقيقتا دين ابراهيم بر حق است؛ زيرا مهمان ميكند و اجرت هم ميپردازد.در همان ساعت نزد حضرت ابراهيم ايمان آوردند و به سوي خانواده خود برگشتند.»چاپ سوم كتاب «مهمانداري در اسلام» در شمارگان 1500 نسخه، 100 صفحه و بهاي 17000 ريال راهي بازار نشر شد.تهيه و تنظيم: گروه کتاب تبيان - محمد بيگدلي
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 674]