واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: زندگی نامه مردی که عاشق استقلال است پورحیدری پرافتخارترین مربی آبی
دنیای کودکی و دبستان فردوسی منصور پورحیدری اواسط زمستان، در یکی از شب های سرد بهمن ماه سال 1324 خورشیدی به دنیا آمد و در خانواده ای هفت نفره بزرگ شد و پا گرفت. خیابان های حوالی میدان خراسان، کودکی منصورخان را به خوبی به یاد دارند. دبستان فردوسی هر صبح و عصر میزبان کودک بازیگوشی بود که از همان ابتدای کودکی، ورزش را بهترین تفریح زندگی اش انتخاب کرده بود ... کودکی منصورخان سرشار بود از تجربیات مختلف ورزشی از والیبال، پینگ پنگ تا دو و میدانی و در نهایت فوتبال. شاید آن روزها خودش هم نمی دانست که عاقبت، همین فوتبال و توپ گرد دوست داشتنی اش، سرنوشتش را رقم خواهد زد. دبیرستان تمدن و ایرانمهر خاطرات نوجوانی منصورخان را در خشت خشت دیوارها و البته زمین فوتبالش به یادگار حفظ کرده است ... منصور خان که به سن نوجوانی رسید، فوتبال شد همه زندگی اش. زمین های خاکی الهیه، قلهک شاید باعث و بانی پیشرفت مرد محبوب آبی ها بود، او که به همراه خانواده در ابتدای نوجوانی به محله قلهک تهران نقل مکان کرده بود، حالا دیگر آنقدر بزرگ شده که به این نتیجه برسد که باید آینده اش را در زمین های خاکی محله جدیدش جستجو کند. اولین مسابقات رسمی منصورخان، در دبیرستان عضو تیم مدرسه بود. مسابقات آموزشگاه های تهران در آن زمان مسابقاتی کاملاً رسمی و در عین حال سنگین بود، به گونه ای که حتی در هر تیم، چند بازیکن ملی پوش بازی می کردند. منصور پورحیدری فوتبالش را به صورت جدی با تیم دبیرستانش شروع شد و مسابقات آموزشگاه ها اولین مسابقات رسمی بود که منصورخان در آن حضور یافت و اتفاقاً چند باری هم موفق شد که در این مسابقات قهرمانی را تجربه کند. معلم ورزش، کاشف استعداد او مرد محجوب آبی ها، فوتبالش را مدیون معلم ورزشش است. مرحوم پورامیر، کسی بود که استعداد منصورخان را کشف کرد و به او توصیه نمود که فوتبال را بین سایر ورزش ها در اولویت قرار دهد. او به خوبی به این مهم دست یافته بود که منصورخان استعدادی خارق العاده دارد و مطمئناً پیشرفت خواهد کرد. تیم دخانیات و باشگاه دارایی تیم دخانیات وابسته به باشگاه دارایی، اولین تیم رسمی منصور پورحیدری بود. مرحوم پورامیر پس از کشف استعداد منصورخان او را به آقای غلامحسین نوریان در باشگاه دارایی معرفی کرد و پورحیدری در سال 1341 به صورت رسمی کارش را در این باشگاه با تیم دخانیات آغاز کرد. او در ابتدا دفاع وسط بازی می کرد، اما بعدها مربی اش به این نتیجه رسید که کارآیی مدافع جوانش در پست دفاع راست بیشتر است و از آن پس، از او در این پست بازی گرفت. منصورخان تا سال 45 با دارایی ادامه داد و با این تیم، قهرمان باشگاه های تهران شد.
سال 45 و شروع با تاج سال 1345 نقطه عطفی در زندگی منصور پورحیدری بود، وقتی برای نخستین بار با لباس خوشرنگ آبی اش با تیم تاج وارد میدان شد و تا آخرین روزی که تصمیم گرفت کفش هایش را بیاویزد، حاضر نشد پیراهن محبوبش را از خود جدا کند. تا آخر با استقلال ماند و با استقلال از فوتبال خداحافظی کرد. هم دوره های او در استقلال جملگی بازیکنان نام آشنایی بودند، بزرگانی که نام و یادشان تا ابد در یادها خواهد ماند و افتخارآفرینی هایشان زبانزد خواهد بود. قلیچ خانی، طالبی، مرحوم کامبیز جمالی، حسین فرزامی و بعدها ناصر حجازی و ... همگی هم بازی های منصورخان در استقلال بودند. ویترین افتخارات منصور پورحیدری در مقام بازیکن، 3 عنوان قهرمانی در باشگاه های تهران، باشگاه های ایران و جام دوستی و همچنین سه دوره قهرمانی جام میلز و مقام سومی جام باشگاه های آسیا را در کارنامه اش دارد. او 9 سال با استقلال بود و با تیم محبوبش در سال 49 قهرمان باشگاه های آسیا شد تا ویترین افتخاراتش را تکمیل کند. خداحافظی پس از 9 سال اسطوره محبوب آبی ها، در طی 9 سال حضورش در استقلال از حضور مربیانی چون مرحوم علی دانایی فر، برادران بیاتی و پس از آن رایکوف استفاده کرد تا اینکه در سال 1354 تصمیم گرفت تنها با 30 سال سن از دنیای بازیگری فوتبال خداحافظی کند. ازدواج، هم زمان با آویختن کفش ها سال 54، برای منصورخان سال به یاد ماندنی و سرنوشت ساز در زندگی شخصی اش بود. همسرش خانم فریده شجاعی، آن روزها در باشگاه تاج بسکتبالیست بود و او هم، همچون منصورخان ورزش اولویت اول زندگی اش بود. باید گفت همانگونه که باشگاه تاج، سرنوشت فوتبالی منصورخان را رقم زده بود، دست تقدیر این بار باعث شد تا این باشگاه، سرنوشت زندگی اش را هم مرقوم کند، حضور خانم شجاعی در این باشگاه مقدمه ای شد برای آشنایی و ازدواج منصور پورحیدری در سال 54، یعنی دقیقاً همان سالی که منصورخان کفش هایش را برای همیشه آویخته بود. و شروع مربیگری پورحیدری سال 54 و پس از خداحافظی از دنیای بازیگری در فوتبال، رفت تا به جرگه مربیان بپیوندد و به عنوان کمک مربی در کنار رایکوف، هدایت تیم محبوبش «تاج» را عهده دار شد.
تیمی به نام استقلال در بحبوحه انقلاب، تیم تاج در آستانه انحلال قرار گرفت. اما منصور پورحیدری در کنار دیگرانی چون شاهرخ و شاهین بیانی، مظلومی، حاجیلو، رجبی و ... تلاش بسیاری کردند تا تیم را دوباره جمع و جور کنند و با کمک آقای آتشی که بعد از انقلاب مسئولیت باشگاه را عهده دار شد، تیم آبی پوشان تهرانی را با نام جدید «استقلال» راهی میدان کردند و در اولین جام پس از انقلاب با نام جام شهید اسفندی در فروردین ماه 58 شرکت کردند. اتفاقاً شهید اسفندی هم یکی از بازیکنان جوانان استقلال بود که به مقام رفیع شهادت نایل گشت و اولین دوره مسابقات را با نام ایشان مزین کردند. افتخارآفرینی با لباس مربیگری پورحیدری در سال 59 راهی دبی شد و در باشگاه الاهلی امارات به عنوان کمک جکیچ، قریب به یک سال و نیم فعالیت کرد و پس از آن به ایران بازگشت و در اوایل سال 1362 مربی استقلال شد و در همان سال، استقلال را به مقام قهرمانی رساند. سه دوره قهرمانی باشگاه های تهران، دو دوره قهرمانی جام آزادگان، نایب قهرمانی جام باشگاه های آسیا، قهرمانی باشگاه های آسیا در سال 1990، دو دوره قهرمانی جام حذفی افتخاراتی است که کارنامه مربیگری پورحیدری در استقلال با آن مزین شده است. مقام سومی که پورحیدری در آسیا به آن دست یافت را حتماً اکثریت فوتبالدوستان به خاطر دارند، آن بازی معروف با آنیانگ کره و آن باران سیل آسا، شاید اگر زمین آزادی تبدیل به دریاچه نشده بود، آن اتفاق هم رقم نمی خورد و استقلال با پورحیدری قهرمانی دیگری را تقدیم هوارادانش کرده بود. رکورددار بازی آبی و قرمز پورحیدری تا به امروز در 309 مسابقه رهبری استقلال را به عنوان سرمربی برعهده داشته است و 81 بار نیز به عنوان مربی در کنار آبی پوشان بوده است، او همچنین رکورد دار بازی های آبی و قرمز است. منهای استقلال علاوه بر استقلال، منصور پورحیدری مدتی سرمربی فجر شیراز بود. فجری ها که تازه به لیگ برتر آمده بودند در سال 77 تصمیم گرفتند از تجربیات ارزشمند مربی باسابقه و ارزشمند ایرانی استفاده کنند و منصور پورحیدری را انتخاب کردند. همزمان با سرمربیگری در شیراز، منصورخان راهی تیم ملی شد و پس از آن، سال 78 از فجری ها جدا شد. منصور پورحیدری مدتی هم با صنعت نفت کار کرد اما بحث استقلال مطرح شد و او هم مجبور شد راهی استقلال شود.
صنایع اراک دیگر تیمی بود که مدتی پذیرای اسطوره محبوب آبی ها بود. منصورخان به خاطر روابط دوستانه ای که با مهندس بازوند، معاون عمرانی استان مرکزی داشت و از آنجا که خوب می دانست ایشان انسان بزرگ و بسیار علاقمند به ورزش و علی الخصوص فوتبال است، برای کمک به تیم صنایع، راهی اراک شد. دو سال و چند ماهی هم با پاس همدان بود. زمانی که پاس به تازگی راهی همدان شده بود. در آن شرایط سخت که همدان هیچ گونه تجربه تیمداری نداشت، پورحیدری به عنوان مدیرفنی و سرپرست در کنار پاس در همدان بود. منصورخان و تیم ملی منصور پورحیدری در سال 1970 در خدمت تیم ملی بود و با تیم ملی راهی بازی های آسیایی تایلند شد. ضمن آنکه چند بار با تیم منتخب ایران به مصاف منتخب شوروی رفت و در المپیک آسیایی هم همراه تیم ملی بود. منصورخان یک مقام قهرمانی هم در تورنمنتی که در تهران برگزار شد با مربیگری مرحوم دهداری در کارنامه اش دارد. سال 78 منصور پورحیدری سرمربی تیم ملی فوتبال بود و مشغول آماده سازی تیم برای جام ملت های آسیا، اما در اوایل اسفندماه به علت نتایج ضعیفی که استقلال با هدایت یوگنی سکوموروخوف کسب کرده بود از مربیگری تیم ملی کناره گیری کرد و بدون تامل برای کمک به تیم محبوبش بر روی نیمکت آبی ها نشست. پورحیدری برای تیم ملی کشورمان نیز افتخاراتی کسب کرده است. قهرمانی در بازی های آسیایی بانکوک را می توان یکی از این افتخارات طلایی دانست. ... و بازگشت دوباره این روزها، پس از بازگشت دکتر فتح الله زاده و جمع شدن دوباره استقلالی ها در زیر یک سقف، منصورخان مرد محجوب آبی ها بار دیگر به تیم محبوبش بازگشته است و هواداران استقلال با شروع لیگ، توانستند اسطوره دوست داشتنی شان را در سمت مدیرفنی و سرپرست تیم بر روی نیمکت ببینند.تنظیم برای تبیان: رضا سیگاری منبع: فوتبال
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 642]