واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: جام جهاني هم نتوانست مارادونا را از مردم بگيرد كوريره دلامانيانا در بازگشت سرمربي شكست خورده نوشت: بيماري هم نتوانست مارادونا را از ما بگيرد؛ چه برسد به جام جهاني. به گزارش فارس و به نقل از رويترز، از ديد مردم غريبه با فوتبال آرژانتين، جام نوزدهم كليد خورد. اين تيم فوقالعاده بود. سرمربي اين تيم، پرحاشيه نشان داد. فحاشي كرد. سخنان تحريكآميز به زبان آورد. در آخر، تيمش مقابل آلمان تحقير شد؛ اما اين داستان كوتاه، روايت ديگري از نگاه عاشقان ديهگو آرماندو مارادونا در بوينس آيرس دارد.جواناني كه 12 شب بدون آب و غذاي كافي در كليساهاي آرژانتين براي سلامتي مارادونا دعا كردند. همان پيرمرداني كه روزها و شبهاي متمادي براي آنكه ديهگو بار ديگر به زندگي برگردد، گريستند و وقتي خبر بازگشت او به زندگي را شنيدند؛ طوري در خيابانها جشن گرفتند كه خاطره مرگ ديكتاتوري آلنده را زنده ميكرد.در تحقير فوتبال آرژانتين برابر فوتبال آلمان بحثي نيست. خبرنگاراني كه بدون جانبداري و به اصطلاح، با چشم خشك آن بازي بزرگ را تحليل كردند، بر اين واقعيت صحه گذاشتند كه آلمان درس بزرگي به حريف داد و ثابت كرد كه تكنيك، تاكتيك، قدرت بدني و روانشناسي، با هم مهم هستند. مربي كه تنها يكي از اين عوامل را در شمايل زنجير دعاخوانده در كليسا به دست خود ببندد و تنها مسائل رواني را عامل موفقيت بداند، ديگر از خانواده فوتبال نيست.اما صحبت از بازگشت كاروان فوتبال آرژانتين به خاك اين كشور است؛ جايي وراي جام جهاني به نام آرژانتين و مردمي فراتر از سطح تصور ساير نقاط جهان كه البته همتايان آنها در اسپانيا خوب ميدانند پرستش ديهگو يعني چه.در فوتبال حرفهاي امروز عواملي چون سياست، اقتصاد، فرهنگ و اجتماع آن چنان تخصصي شده كه مجالي براي سخن گفتن از فاكتورهايي چون تعصب، پايبندي به مسائل اخلاقي و تعهد وجود ندارد. سخنان يك نخستوزير يا رئيسجمهوري در يك اجلاس جهاني چنان بر سرنوشت بنگاههاي شرطبندي اثر ميگذارد كه به طرز غيرقابل انكاري، نتايج بازيها را تحتالشعاع خود قرار ميدهد. در چنين شرايطي، چگونه ميشود از نكات اخلاقي يا پايبندي بازيكنان به پيراهن تيم ملي كشورشان نوشت؟كاروان فوتبال آرژانتين به خاك اين كشور بازگشت و جمعيت ميليوني، چنان ديهگوي بزرگ را در آغوش كشيد كه هر فرد ناآگاه و غريبه با فوتبال تصور ميكرد رهبر معنوي اين كشور ميان مردم جاي گرفته است. علت اين همه عشق و علاقه به مارادونا به عنوان فردي با كوهي از رسواييهاي اخلاقي، بدبياريهاي سياسي و نامراديهاي اجتماعي، چه چيزي ميتواند باشد؟ كارشناسان تنها يك پاسخ به اين سؤال كلان دارند و آن اينكه مارادونا بهانهاي براي بروز نداشتهها و عقدههاي مردم است. نام او مهم نيست و هر سمبل ديگري به جاي ديهگو ميتوانست بهانهاي باشد براي بروز خشم و عقدههاي پنهان مردم؛ اما چه بهانهاي بهتر از فوتبال؟دقايقي فارغ از فقر و فساد، در سكوت دوستداشتني كليسا، ثمره عشق به ديهگو است و مردم آرژانتين چنين موهبتي را هرگز از دست نميدهند.فوتبال آرژانتين ميرود تا براي جام جهاني 2014 برزيل آماده شود. ميزبان نيست؛ اما همسايه ميزبان است و فرصتي مناسب دارد تا اين بار به قهرماني برسد. روزنامه كوريره دلامانيانا چاپ آرژانتين تيتر جالبي را براي صبح خود انتخاب كرد كه ميتواند پايان بخش اين گزارش باشد."بيماري هم نتوانست مارادونا را از ما بگيرد، چه برسد به جام جهاني. "
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 416]