محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1826690753
ترافیک معنویت در صدا و سیما
واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: ترافیک معنویت در صدا و سیما
یک.بگذارید همین الان و همین اول کار بگویم که می خواهم از چه چیزی حرف بزنم: از زیاد شدن برنامه های مناسبتی صدا و سیما در روزها و شب های خاص. یعنی چه؟ چند روز بعد، شب های قدر از راه خواهند رسید. شب های قدر، از عزیزترین شب های سال هستند. و خب، البته چون همه ما مسلمان هستیم و از بچگی، همه این ها را خوانده و شنیده ایم، در این نکته هیچ شکی نداریم. شک داریم؟ اما صدا و سیمایی ها، جوری از شب های قدر صحبت می کنند که انگار، با یک عده غیرمسلمان روبه رو هستند که می خواهند شب های قدر را برای آن ها بشکافند و آموزش بدهند و ... . و جوری با مخاطبان خود صحبت می کنند که انگار ما، از خارج کشور وارد شده ایم و اصلا نمی دانیم اسلام چیست و شب قدر کدام است. ساده تر بگویم: صدا و سیما در روزها و شب های خاص و معنوی و مناسبتی، حوصله مخاطبان خودش را سر می برد و آن قدر پیام معنوی و مناسبتی ریز و درشت تحویل شان می دهد که نگو و نپرس. کار به آن جا کشیده می شود که ادم های بی ربط زیادی – مثل فوتبالیست ها و بازیگرها و ... که ذره ای معنویت از سر و روی شان نمی ریزد- هم وارد گود می شوند و می خواهند به ما تازه مسلمانان، درس معنویت و اخلاق و اسلام بدهند! دو. دانشمندان علوم ارتباطات، به این می گویند تبدیل شدن پیام به ضدپیام. ببینید، وقتی من می گویم شما باید آدم بااخلاقی باشید و حقوق دیگران را رعایت کنید، این یک پیام معنوی و اخلاقی است. اما وقتی که در طول شبانه روز، دو هزار بار این پیام را تکرار کنم، شمایی که مخاطب من هستید، به آستانه انزجار و رویگردانی از این پیام خواهید رسید. این وسط مقصر کیست؟ شمای مخاطب مقصر هستید که فطرت معنوی شما، زنگار گرفته است و این پیام را درک نمی کنید؟ یا کسی که تعادل را در انتخاب و ارائه پیام رعایت نمی کند و همین جوری مثل نقل و نبات، شما را پیام باران می کند؟ در این جا، مقصر، نفر دوم است که بدون هیچ انتخاب و هنر خاصی، تنها به تکرار پیام معنوی خود کفایت می کند و بعد، انتظار معجزه هم دارد! سه.بحث بر سر این است که صدا و سیما، مدیریت واحد در تولید و پخش پیام ها و محتواهای خود ندارد. یعنی چه؟ یعنی به این فکر نمی کند پیام های معنوی ای که از شبکه یک پخش می شود، در همه جای ایران قابل دریافت و استفاده است. خب اگر کسی بخواهد استفاده کند، می رود و شبکه یک را می گیرد و درگیر این پیام های معنوی می شود. حالا چه نیازی هست که در شبکه های دیگر، که ممکن است بعضی هاشان هم استانی باشند و محدود، این همه تکرار محتوا و پیام معنوی صورت بگیرد؟ بحث بعدی، بر سر انتخاب درست این پیام ها است. وقتی که پیامی معنوی و اخلاقی را، با صدا و سیمایی ها، جوری از شب های قدر صحبت می کنند که انگار، با یک عده غیرمسلمان روبه رو هستند که می خواهند شب های قدر را برای آن ها بشکافند و آموزش بدهند و ... . و جوری با مخاطبان خود صحبت می کنند که انگار ما، از خارج کشور وارد شده ایم و اصلا نمی دانیم اسلام چیست و شب قدر کدام است. ساده تر بگویم: صدا و سیما در روزها و شب های خاص و معنوی و مناسبتی، حوصله مخاطبان خودش را سر می برد ساختاری حرفه ای و هنرمندانه، می توان ده ها بار تاثیرگذارتر کرد، چرا نباید این کار را کرد؟ به جای صد برنامه معنوی و مناسبتی، خب ده تا بسازید، ولی درست و حسابی. چرا هر کسی که از سر جایش بلند می شود، باید به خاطر اجباری ظاهری و کلیشه ای که در سازمان صدا و سیما وجود دارد، خود را ملزم به صحبت کردن از معنویت و اخلاق بداند؟ من ممکن است که برنامه این شب ها را با اجرای هنرمندان علی درستکار تماشا کنم و از گپ و گفت او با مهمانان ارجمندش، لذت و استفاده ببرم؛ اما از من بیننده، دیگر انتظار نداشته باشید که برنامه فلان بازیگر و بهمان مجری را هم تماشا کنم و تحت تاثیر معنویت پیام هایش قرار بگیرم؛ آن هم در حالی که تصنع و ظاهرسازی، از سر و رویش می بارد. چهار. ما ادعا نمی کنیم که اسلام را کامل می دانیم و نیازی به برنامه های مناسبتی نیست؛ اما ادعا می کنیم که به عنوان یک بیننده فرهیخته، دوست نداریم صدا و سیما، در حوزه برنامه های مناسبتی و لحظه های مناسبتی، مثل آماتورها رفتار کند. مگر این صدا و سیمای به این بزرگی، یک ستاد هماهنگی سراسری ندارد که این پیام های بسیار را، کنترل کند تا با ترافیک پیام معنوی روبه رو نشویم؟ گاهی وقت ها هر پنج تا شبکه را که تماشا می کنیم، عین هر پنج شبکه، در حال ارشاد و راهنمایی و تزریق معنویت به مخاطبان خود هستند! اینجا فلسفه "در خانه اگر کس است، یک حرف بس است" حاکم است. ما انتظار معجزه از دوستان جام جم نشین نداریم، تنها کمی همت کرده و این ترافیک معنویت را کنترل کنند تا خدای ناکرده مخاطبان در لابه لای ماشین های برنامه های مختلف، به شکوه و گلایه دچار نشوند. بالاخره هر چیزی، حد و اندازه ای دارد؛ اما ظاهرا بعضی ها دوست ندارند حد و اندازه برنامه های مناسبتی را نگه دارند و با این کارشان، کل ایده و فلسفه این برنامه ها را، به شکل ناشیانه ای، زیر سئوال می برند. و این، ظلمی است آشکار در حق مناسبت ها و برنامه های معنوی ما. عیسی محمدیگروه هنر تبیان
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 104]
-
گوناگون
پربازدیدترینها