واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: آرامش روحی ندارم!چگونه به یک آرامش واقعی برسیم؟
آیا تا بحال احساس افسردگی وکسلی و پوچی و خستگی کرده اید؟ اگر چنین است، آیا هیچ به علت آن و این که چرا چنین احساسی به شما دست داده است، اندیشیده اید؟ مواقعی درزندگی پیش می آید که همه ما بنوعی ، کم یا زیاد احساس غم ، ناامیدی، افسردگی ، کسلی ، پوچی و خستگی می کنیم. احساس می کنیم که فردی شاد و خوشبخت نیستیم، شادی و دلخوشی را در دل و در درون خود احساس نمی کنیم، احساس می کنیم که از زندگی خود لذت کافی را نمی بریم. در بعضی مواقع، حتی با این که فرد خوشبخت و شادمانی بنظر می رسیم، اما در واقع چنین نیست.و یا مسلما برای شما پیش آمده که خلاء یا کمبودی را در زندگی احساس کنید؟ مثلا وقتی خود را با دیگری مقایسه و ارزیابی می کنید، او را فردی خوشبخت و شاد می پندارید و خود را فردی بدبخت و ناشاد. مسلما شما هم گاهی غمگینی، دلمردگی و کسالت روحی را در زندگی تجربه کرده اید و شاید یکی از رموز نهفته در نظام آفرینش، برای بهرهمندی و لذّت بردن بیشتر از لحظات زندگی، همین تجربههای ناخوشایند و کسالتهای روحی باشد.بیماری، امری ناخوشایند برای تمام انسانهاست؛ امّا برای پیبردن به ارزش سلامتی و استفاده لذتبخش از تندرستی و قدردانی و سپاسگزاری از آفریننده همه زیباییها، تذکر بسیار مهمی برای انسان است و به عبارت دیگر، برای پیبردن به ارزش هر نعمتی، ابتلا به فقدان آن، بهترین هشدار و مناسبترین وسیله برای بیداری انسان و استفاده بهینه از نعمتهای الهی است. بنابراین، بیماری و کسالت نیز یک نعمت است و اگر نگاه ما به زندگی و حوادث آن اینگونه باشد، به طور کلی، همه چیز عوض خواهد شد و فشارهای روحی و افسردگیها، تبدیل به نشاط و شادابی میشوند.برای پیبردن به ارزش هر نعمتی، ابتلا به فقدان آن، بهترین هشدار و مناسبترین وسیله برای بیداری انسان و استفاده بهینه از نعمتهای الهی استمشکل اساسی و محور همه پریشانیهایی که بر زندگی شما سایه افکنده است و همه چیز را تیره و تار و سیاه میبینید، نگرش منفی به زندگی، محیط اطراف و مهمتر از همه، نسبت به «خود» است. شما همواره روح و روان خود را آماج تیرهای سهمگین تفکرات منفی و منفینگریهای خود قرار دادهاید و طبیعی است که نتیجه این، چیزی جز تخریب روحیه و از دست دادن نشاط و ابتلا به افسردگی و پریشانی نیست. پرسش این است که چرا دنیا و زندگی در آن را برای خود، زندان تصور میکنید؟ چرا خود را سردرگم و گرفتار پیچ و خمهای زندگی میکنید؟ چرا خود را در بنبست تفکرات منفی قرار داده، آیه یأس میخوانید؟
همه این سردرگمیها، بنبستها، ناامیدیها، خستگیهای روحی و بالاخره افسردگیها، ناشی از همین منفیبافیهایی است که شاید از دوران نوجوانی، به صورت ناخودآگاه، به دام آن گرفتار شدهاید!به هر حال، برای رفع این دسته از مشکلات راه حلهایی ارائه میشود که امیدواریم ضمن به کارگیری آنها به صورت جدی، شاهد سلامتی و بهبود وضعیت آن دسته از افرادی شویم که از بی حوصلگی و کسالت رنج برده و آرامش روحی ندارند: - به مسائل معنوی - به ویژه نماز اول وقت - اهمیت فوقالعاده بدهید.- با توسل به اهلبیت علیهم السلام از آنها بخواهید که شما را کمک کنند و همواره امیدوار به لطف و رحمت خدا باشید- اجتناب از تنهایی؛ بکوشید به جز مواقعی که ضرورت دارد، در تنهایی قرار نگیرید.- با افکار منفی خود مقابله کنید؛ یعنی هر وقت افکارآزار دهنده به شما هجوم آوردند، به هر صورت ممکن، خود را از چنبره آنها نجات دهید؛ برای مثال، خود را به کاری مانند مطالعه یا هر کار دیگری که امکان انجام آن برای شما هست، مشغول کنید و نگذارید ذهن شما جولانگاه افکار منفی باشد.- به جنبههای مثبت خود فکر کنید و بکوشید آنها را در برگهای به صورت فهرستوار بنویسید.- به جای این که به کمبودها، عیبها و ناکامیهای خود بیندیشید، به موفقیتها و آن امکاناتی که در زندگی از آن بهرمند هستید، فکر کنید. به عبارت دیگر، امکانات و شرایط زندگی ما مانند یک لیوانی است که بخشی از آن پُر است و بخشی خالی؛ به آن بخش پُر فکر کنید و از آن بهره ببرید و غصه نیمه خالی را نخورید. فرصتهای زندگی را مغتنم بشمرید و از آن چه در آینده پیش خواهد آمد، نگران نباشید.به جای این که به کمبودها، عیبها و ناکامیهای خود بیندیشید، به موفقیتها و آن امکاناتی که در زندگی از آن بهرمند هستید، فکر کنید- با افراد شاداب، فعال، اجتماعی، متدین و در عین حال مثبتنگر، معاشرت کنید و از افرادی که وقتی با آنها مواجه میشوید از زندگی شکایت میکنند، دوری گزینید.- ورزش را جزء ضروریترین فعالیتهای خود قرار داده، روزی حداقل نیم تا یک ساعت ورزش کنید.- هر چه میتوانید قرآن بخوانید و از دعاهای اهلبیتعلیهم السلام، بهره بگیرید.- از بیکاری و بیبرنامگی بپرهیزید و همه اوقات خود را به صورت منطقی پر کنید.- برای برنامهریزی اوقات شبانهروزی، حتماً با یک مشاور گفتوگو کنید یا از دوستان موفق خود کمک بگیرید.
- به تغذیه خود - به ویژه صبحانه - اهمیت بدهید و هیچگاه بدون خوردن صبحانه، مشغول تحصیل یا مطالعه نشوید.- هر وقت احساس دلتنگی میکنید، حدود ده دقیقه دوش آب ولرم بگیرید و در صورت امکان، شنا کنید. پرسمان- ابوالقاسم بشیریگروه خانواده و زندگی سایت تبیان- تغییر و تنظیم: مریم عطاریان
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 370]