واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: مهیاى میهمانى الهى

قسمت اول را اینجا بخوانیدحضرت امام خمینى هر وقت وضو مىگرفتند تمام جزئیات آن را روبه قبله انجام مىدادند حتى اگر دستشویى رو به قبله نبود در هرمورد پس از این كه یك كف دست آب برمىداشتند، شیر را مىبستند ورو به قبله آب را به صورت یا به دست مىزدند. آیهالله قدیرىمىگوید: من تا حدودى شاهد برخى از عبادتهاى حضرت امام بودهامچیزى كه برایم قابل توجه بود یكى مداومت در عمل و دیگرى دقت درانجام عبادتها مطابق دستورهاى وارده بدون كم و زیاد. من دومرتبه وضو گرفتن امام عزیز را دیدهام درست مثل وضوى پیغمبراكرم(صلى الله علیه و آله)كه در روایات ذكر شده است تنهابراىهر یك از صورت و دستها به یك مشت آب اكتفا مىكردند و با یكمرتبه شستن وضو مىگرفتند.در واقع حضرت امام بر مبناى تعهد و بنا به اعتقاد عمیق بهموازین شرعى و اسلامى مىكوشیدند همان را عمل كنند كه مىفرمودنداگر وقت وضو گرفتن به یكى از اعضاى خانواده تذكر مىدادند كه آبرا بیش از حد مصرف نكنید این عمل را خودشان نیز دقیقا انجاممىدادند. دكتر بروجردى مىگوید :یك روز شیشه كوچك قرص را دستپسرم دیدم كه مایعى داخل آن بود پرسیدم این چیست؟ گفت : دوستانمدرسهام از من خواسته بودند قدرى از آب وضوى امام را به عنوانتبرك برایشان ببرم من هم هنگام وضو طشتى بردم و زیر دست پدربزرگ گذاشتم اما آبى كه از وضوى ایشان توى ظرف ریخت آن قدر كمبود كه ناچار شدم سرنگ بیاورم و به وسیله آن این شیشه را پركنمتازه پر هم نشد گفتم آقا آب وضوى شما همین است لبخندى تحویلمدادند و گفتند این باقى مانده آب واجبات وضو بوده است.

حضرت امام براى نماز تمیزترین جامهها را برتن مىكردند و بعداز تطهیر و گرفتن وضو ریش مبارك را شانه مىكردند، عطر مىزدند وبعد از گذاشتن عمامه بر سرشان به نماز مىایستادند. حتى درهنگام بیمارى و درحال خونریزى و با وجود زخم بزرگ در ناحیه شكمموقع نماز تمیزترین جامهها را كه از آلودگى دور بود بر تنمىكردند.وقتى امام به نوفل لوشاتو وارد شدند رعایت دقیق موازین شرعىرا براى انجام امور عبادى در اولویت قرار دادند و نخستین سوالىكه كردند این بود كه قبله كجاست؟ خوب آنهایى كه مسیحى بودند ازاین موضوع اطلاع نداشتند. مسلمانى هم در آن منطقه سكونت نداشتكه جهت قبله را بداند چون نمىخواستند نماز را به تاخیربیندازند جهت قبله را پیدا كردند و به سوى آن نماز خواندند،یكى از یاران ایشان كه در آنجا حضور داشته مىگوید: عصر بود كهحضرت امام مرا فرا خواندند و فرمودند: این قبله نما را بگیریدو به مسجد پاریس ببرید و ببینید كه در آنجا قبله را چگونه نشانمىدهد همان جهت را حفظ كنید و بیائید در اینجا نیز قبله رامشخص كنید. در هر صورت قبله نما را گرفتم و به همراه یكى ازبرادران به مسجد جامع پاریس رفتم و جهت قبله را كه قبله نمانشان مىداد با قبله آن جا تطبیق كردم پس از آن نیز به نوفللوشاتو برگشتم و قبله منزل امام را مشخص نمودم.امام قبل از فرا رسیدن وقت نماز به تلاوت قرآن كریممىپرداختند و پس از برگذاركردن نماز مغرب و عشاء به داخل حیاطخانه مىرفتند و رو به قبله مىایستادند و در حالى كه با انگشتبه سوى قبله اشاره مىنمودند حدود پنج دقیقه دعایى را زیر لبزمزمه مىكردند.حجهالاسلام والمسلمین احمد احمدى خاطر نشان ساخته است: هنگامنماز مغرب در حیاط منزل قدیمى امام در یخچال قاضى براى نمازمغرب حاضر شدیم امام به اقامه نماز مبادرت نمودند و آن چنان باحضور تام نماز خواندند كه پس از نماز به یكى از دوستان نگریستمو گفتم نماز یعنى این.امام همیشه قبل از اذان ظهر روز جمعه غسل جمعه مىكردند و هیچوقت غسل جمعه ایشان ترك نمىشد در پاریس فردى آمد و گفت: امریكایىها آمدهاند با امام مصاحبهاى انجام دهند و این برنامههنگامى كه پخش شود و صورت پذیرد سایر كشورهاى اروپایى هم چنینكارى را انجام مىدهند واین برنامه مىتواند براى نشان دادن موضعو حركت انقلاب مؤثر باشد، خواهر دباغ مىگوید: بر حسب اتفاق روزجمعه بود بنده كه خدمت امام این موضوع را مطرح كردم، فرمودند: حالا وقت انجام مستحبات و غسل جمعه است، نه وقت مصاحبه. بعدوقتى این مستحبات را به جاى آوردند فرمودند: من براى مصاحبهآمادهام.محافظت از اوقات اقامهقرآن كریم یكى از شرایط افراد باایمان را محافظت و پاسدارىآنها از اوقات نمازهاى واجب خود مىداند و مىفرماید والذین همعلى صلواتهم یحافظون. پس باید سعى كرد موقع نماز هركارى را كهپیش مىآید رها كرده و به نماز پرداخت كه این امر بر حسب روایتجزء بهترین اعمال خیر انسان است.و از معصومین روایتشده كهشیعیان را در دو مسئله امتحان كنید: مراقبت آنها از اوقات نمازو انصافشان با مردم. در اهمیت آن همین بس كه حضرت امامحسین(ع)در ظهر عاشورا با آن وضع اطفال و اهل بیت و خطرات ودشوارىهایى كه اقامه نماز در میدان نبرد دربرداشتبا فرا رسیدنوقت نماز با اصحاب فداكارش به اقامه این فریضه الهى پرداخت تاجایى كه در حین اداى نماز اول وقتبرخى از یارانش به شهادترسیدند و یا مجروح شدند.در زیارت نامه اولیاى الهى و شهیدانهم مىخوانیم: «اشهد انك قد اقمت الصلوه» .در رساله احكامامام مىفرمایند: سزاوار است انسان نماز را در اول وقتبخواند وكسى كه نماز را سبك بشمارد همچون كسى است كه نماز نمىخواند.حضرت امام مقید بودند كه حتما نماز را اول وقتبخوانند و ازتاخیر نماز در وقتخود بسیار ناراحت مىشدند.حتى قبل از این كه موذن بانگ دلنواز اذان را از ماذنه سردهدامام به مقدمات نماز مشغول شده و با داخل شدن وقت، قامتبهنماز مىبستند.نقل كردهاند كه: روزى در حضور امام بودیم، صداىاذان شنیده شد. امام برخاستند و پس از جست و جوى مختصرى مهرخود را نیافتند چون نوه كوچكش، على، آن را جا به جا كرده بود،تكه كاغذى برداشته ونمازشان را مثل همیشه اول وقتبه جاىآوردند، آرى ایشان خود را مقید به برپایى نماز در سجادهاى باتشریفات و مانند آن نمىكردند و وقت فضیلت نماز را به خاطررعایت امور مزبور از دست نداده و محل سجده خود را تكه كاغذىقرار دادند. در واقع امام به روح نماز اندیشیده و به باطن آنبیشتر توجه داشتند.

شهید صیاد شیرازى گفته است: در اوایل جنگ تحمیلى عراق علیهایران جلسهاى داشتیم كه در آن یكى از فرماندهان نظامى داشتندگزارش خود را به فرمانده كل قوا امام خمینى ارائه مىدادند،گزارش نخست كه به عرض ایشان رسید، وى درصدد بود تا گزارش دیگرىرا به استحضار آقا برساند در همین حین، آقا از جاى خویشبرخاستند، برخى كه در آن جلسه بودند نگران شدند و پرسیدند: آیامشكلى پیش آمد؟ امام خیلى عادى فرمودند: نه ولى وقت نماز است.همه از این سخن وحركتشگفت زده شدیم، برخاستیم وضو گرفتیم و باشرمندگى به ایشان اقتدا نمودیم و راستى كه عجب نماز با نشاطىبود.در قرآن خواندهایم كه نماز انسان رااز كارهاى ناروا بازمىدارد ولى غالبا نتوانستهایم این پیامهاى آسمانى را درك كنیمو با جانمان آمیخته سازیم و نورانیت نماز را در عرصههاىگوناگون زندگى منتشر نماییم، به حكم وظیفه این فریضه را به جاىمىآوریم ولى به رعایتحدود و حقوق نماز كه مىتواند در همهابعاد زندگى تاثیر بگذارد و تمام خواستههاى ما را جهت ملكوتى ومعنوى بخشد، كم توجه مىكنیم.هنگامى كه امام به نماز مىایستادند احساس مىشد تمام وجودشاننماز مىخواند و چون چند نفر از برادران براى محافظت مىایستادندمىفرمودند نیازى نیست در ساعت نماز باید نماز خواند.در روز26 دیماه سال1357 شمسى كه شاه از ایران رفت و توماراستبداد در هم پیچیده شد در محل اقامت امام(نوفل لوشاتو)حدودچهارصد خبرنگار اطراف منزل امام اجتماع نمودند، تختى گذاشتند وایشان بر روى آن ایستادند، تمام دوربینها مشغول فیلم بردارى ازآن صحنه بود، قرار بر آن شد كه خبرنگاران به نوبت از امامسوالاتى بكنند، چند سؤال كه از ایشان شد صداى اذان ظهر شنیدهشد، بلافاصله امام آن صحنه را ترك نمودند و فرمودند: وقت فضیلتنماز مىگذرد. حاضرین از این كه بر حسب ظاهر امام بدون جهت اینصحنه را ترك كردند شگفت زده شدند. كسى از امام تمنا كرد كه چنددقیقهاى صبر كنید تا حداقل چهار پنجسؤال دیگر از شما بكنندفرمودند به هیچ وجه امكان ندارد، رفتند تا نماز ظهر را اقامهكنند.ظهر آن روزى كه آیهالله سید مصطفى خمینى(فرزند برومندامام)به شهادت رسیده بودند در منزل امام افراد زیادى براى عرضتسلیت اجتماع كردند، چون حاضران آن جا را ترك نمودند و رفتندتااذان ظهر شد امام برخاستند و تشریف بردند و وضو گرفتند،فرمودند: من مىروم به مسجد، حجهالاسلام والمسلمین فرقانى مىگوید :من با ناراحتى گفتم: اى واى، آقا امروز هم برنامههاى همیشگىنماز جماعتخود را ترك نمىكند به یكى از خادمهاى امام گفتم زودبرو به خادم مسجد خبر بده. وقتى مردم فهمیدند كه امام آن روزهم به مسجد مىآیند جمعیت از هر طرف به سوى مسجد آمدند، وقتى باامام به مسجد رسیدیم مشاهده كردیم افراد حاضر در آن جا گریهمىكردند و ضجه مىزدند، راه را بازكردند تا آقا وارد مسجد شوند.عاطفه اشراقى(نوه امام)مىگوید: اوایل جنگ تحمیلى عراق علیهایران بود كه ناگهان صداى ضد هوایى به گوشمان رسید و چون تا آنروز بااین صدا آشنایى نداشتیم احساس كردیم كه هر صدا به منزلهانفجار یك بمب است و سراسیمه به اتاق امام رفتیم ولى ایشان درایوان مشغول اقامه نماز و عبادت بودند، گویى اصلا صدایى نشنیدهبود و حتى متوجه ورود ما به اتاقشان نشدند ما كه هیجان زده واز طرفى نگران حال امام بودیم با دیدن آن حالت احساس آرامشكردیم.تنظیم برای تبیان حسن رضایی گروه حوزه علمیهمنبع حوزه نت
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 393]