محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1829701970
فتوای رهبری درباره تقلید لهجه + صدا
واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: فتواي رهبري درباره تقليد لهجه
حضرت آيتالله خامنهاي در جلسه درس خارج فقه در ذيل بحث «غيبت» با اشاره به رواج تقليد لهجهي اقوام ايراني از سوي برخي، اين كار را مصداق "غيبت" ندانستند ليكن تاكيد كردند كه چنانچه اين كار از باب تمسخر باشد، «حرام» است.ايشان همچنين يادآور شدند: «غالب شهرهايي كه لهجه‌هاي آن ها تقليد ميشود شهرهايي هستند كه مردم غيرت‌مند آن‌ها در حوادث مهم صد سال گذشته در مقابل دشمنان و مهاجمين ايستاده‌اند و اين عمل تصادفي نيست». پايگاه اطلاع‌رساني حضرت آيتالله خامنهاي بخشي از متن و صوت(
)بيانات رهبر انقلاب در اين جلسه را به دليل جنبه‌ي عمومي و اجتماعي آن، منتشر کرده است.شايان ذكر است جلساتِ درس «خارج فقه» حضرت آيتالله خامنهاي، به صورت منظم و سه روز در هفته، از ساعت 7.5 صبح تشكيل ميشود و جزء برنامه‌هاي ثابت ايشان از سال 69 تاكنون بوده است. در اين جلسات كه با حضور تقريبا 500 نفر از طلاب برگزار ميشود، تاكنون مباحث جهاد و قصاص به طور كامل تدريس شده و در حال حاضر، «مكاسب محرّمه» تدريس ميشود.يك وقتي چند سال قبل از اين، در راديو يك گوينده‌اي تقريبا تمام لهجات ايران را در يك برنامه‌ي راديويي بيان ميكرد! بعد هم ما آن شخص را ديديم. گفتيم بالاخره تو كجايي هستي؟! چون هم تركي را مثل خود تركها حرف مي‌زد كه ما مي‌فهميديم، هم مشهدي را مثل خود مشهدي‌ها حرف مي‌زد! نفهميديم بالاخره كجايي است، نگفت آخرش هم كه كجايي استمتن اين سخنان به اين شرح است:«متأسفانه يك كار زشتي در بين مردم رايج است كه از لهجه‌هاي بعضي از ولايات تقليد مي‌كنند؛ اين آيا غيبت محسوب مي شود يا نه؟ حالا اين را هم من به شما عرض بكنم؛ غالب اين شهرهايي كه لهجه‌هاي آن ها تقليد ميشود، شهرهايي هستند كه داراي مردم غيرتمندي هستند كه در حوادث مهم صد سال پيش، در مقابل دشمنان و مهاجمين ايستاده‌اند. اين تصادفي نيست. اين تقليد هم سابقه ندارد؛ يعني توي هيچ يك از اين كتاب‌هاي ادبي و طنز و غيره، ما نديديم كه يك حرفي باشد كه نشان دهنده‌ي تقليد لهجه باشد. اين مالِ همين اواخر است؛ يعني مثلاً از صد سال پيش به اين طرف؛ يعني از وقتي كه كشور ما در مواجهه‌ي با اين دشمني‌ها قرار گرفته. يكي از مناطقي كه ايستادگي سرسخت كرده، مناطق شمال است، منطقه‌ي گيلان؛ يكي از مناطق، منطقه‌ي خراسان است؛ يكي از مناطق، مناطق آذربايجان است. اينها آن جاهايي هستند كه مردمش سرسختي و سلحشوري نشان دادند؛ اتفاقاً سعي شده است كه همين‌ها از لحاظ لهجه در بين مردم سبك بشوند. يعني تقليد ميشود. پس ضمناً در پرانتز، به اين نكته هم توجه داشته باشيد. اين مسلماً حرام است. در حرمت اين عمل هيچ شكي نيست. لكن غيبت نيست. چون قيودي كه در غيبت ذكر شد -كه مقوّم معناي غيبت محرم شرعي است- در اين جا وجود ندارد. يكي از قيود، مستور بودن بود. خب، اين مستور نيست. علاوه بر اين كه عيب نيست اصلاً. كسي اين را به عنوان عيب ذكر مي‌كند، ولي اصلاً عيب نيست! بنابراين وقتي عيب نبود، پس غيبت نيست. مثل اين است كه مثلاً بگويند: آقا عمامه سرش است؛ اين «عمامه به سر بودن» عيب نيست. ذكرش بنابراين غيبت نيست. علاوه بر اين كه امر ظاهري است، امر واضحي است. پس تعريف غيبت بر اين صدق نميكند. اما مسلماً حرام است. اين از باب تمسخر و از باب استهزاء و اينهاست. اينجا ديگر فرقي نميكند كه علي نحو عام استغراقي مورد نظرش باشد؛ يا نه، مثلا فرض كنيد فرد خاصي را مورد نظر قرار بدهد و لهجهي يك شخصي را –به عنوان اينكه لهجهي او، لهجهي عموم است- تقليد بكند. اين صور مختلفي دارد. همه‌ي اينها محرّم است. منتها تفاوتش اين است كه اگر غرض او لهجهي عموم باشد، اين ميشود اهانت به همه‌ي آن جمعيت؛ كه خب طبعا آثار خاص خودش را دارد. مثلا فرض بفرماييد اگر بخواهد استحلال بكند، بايستي از يكايك اينها استحلال بكند. آنجايي كه يك نفر باشد، نه، از يك نفر استحلال مي‌كند. اين بحث عيبجوئي است.اگر چنانچه نه، تمسخر وجود نداشت، اين از محل كلام خارج است. گاهي از اين تقليدها انجام مي گيرد، اما هيچ قصد تمسخري هم نيست. يك وقتي چند سال قبل از اين، در راديو يك گوينده‌اي تقريبا تمام لهجات ايران را در يك برنامه‌ي راديويي بيان ميكرد! بعد هم ما آن شخص را ديديم. گفتيم بالاخره تو كجايي هستي؟! چون هم تركي را مثل خود تركها حرف مي‌زد كه ما مي‌فهميديم، هم مشهدي را مثل خود مشهدي‌ها حرف مي‌زد! نفهميديم بالاخره كجايي است، نگفت آخرش هم كه كجايي است؛ گفت من ايراني هستم.پس بنابراين گاهي تقليد لهجه به عنوان تمسخر نيست. كما اين كه تقليد لهجهي يك فرد هم به عنوان تمسخر نيست. يك عمل شيريني است. خود آن فرد هم گاهي مي‌نشيند و تماشا مي‌كند كه تقليدش را دارند مي‌كنند. خودش هم مي خندد، خوشش مي آيد. پيداست كه پس تمسخر نيست. اين از محل كلام خارج است. آن جايي كه قصد، استهزاء باشد، تمسخر باشد، آن جا ميشود محرّم.» فرآوري: شکوري_گروه دين و انديشه تبيان
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 277]
-
گوناگون
پربازدیدترینها