تور لحظه آخری
امروز : جمعه ، 13 مهر 1403    احادیث و روایات:  امام علی (ع):روزه قلب بهتر از روزه زبان است و روزه زبان بهتر از روزه شكم است.
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها




آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1820608848




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
archive  refresh

دستوری برای سلوک


واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: فقط نخوان عمل کن
دستوری برای سلوک
 این چند کلمه است که به التماس بعضی از برادران دینی مرقوم قلم اقل عباد ، حسین بن ابراهیم الحسینی در خلاصه نصایح و تهذیب اخلاق می گردد . جناب احدیّث همگان را توفیق رفیق سازد .بدان که دفع صفات نفاق و تحصیل اخلاق ، بر جمیع مکلّفین بالاتفاق ، از جمله فروض عینیّه و تغافل و تهاون و ریاضت و تخلّق به مکارم صفات و فضائل نعات ، منشأ تضییع قابلیت و باعث خروج از کرامت انسانیت گردیده ، نفس نفیس را به بهایم ملحق خواهد گردانید که:«ان هم الاّ کالانعام بل هم اضلّ سبیلا»25شاهد صدق مدّعا می باشد . پس طالب حق را لازم است که بعد از تحصیل اعتقاد به مبدأ و معاد و تحصیل یقین ، به کتب درسی بر وفق شریعت غرّای سید المرسلین و صفوت عالمین ، متابعاً لرؤف رحیم که درباره ذی شأن آن جناب «انّک لعلی خلق عظیم» 26ورود یافته ، در ایام مهلت حیات ، متمتّع؛ اقوال و اطوار آن بزرگوار را شعار و به تدریج خود را از خصیص نقصان ، به اوج کمال و حدّ تمکین و وقار به حول و قوّه ملک غفّار ، تعالی شانه ، برساند . پس بر سبیل تنبیه به پاره ای از رؤوس فضایل اشاره می شود:اول ، تحصیل تقوا و پرهیزکاری در جمیع فعل و ترک است که مدام در مقام مراقبه بوده ،جناب اقدس الهی ، تعالی شأنه ، را در هر حال حاضر و بر خود ناظر دانسته ، در مقام خوف و خشیت به او امر ، مؤتمر و از نواهی منتهی بوده و در آشکار و نهان ، فضیلت تقوا را شعار خود ساخته ، پا از اندازه شریعت غرّا بیرون نگذارد و بر تقدیر عروض اثم و گناه با استغفار و توبه و انابه و ندامت ، به زودی تدارک مافات نماید .دوم ، دوام ذکر حق به قلب و لسان که لمحه ای به غفلت نگذارند و ساعت را غنیمت شمارد و به غیر فایده ، ایّام مهلت را از دست ندهد که هر ساعت ، گوهر گرانبهایی است که جمیع دنیا و مافیها با آن برابری نمی نماید .سوم ، توکل و واگذاشتن امور به ولی حقیقی و پناه بردن به جناب مقدس اوست ، تعالی شانه . که در هیچ حال به رای و تدبیر خود اعتماد ننموده ، اتکال به ذات بی زوال نموده ، آنچه منعم حقیقی درباره او تقدیر نماید ، راضی بوده ، جناب متعال را متهم در قضا نداند و ضیق قلب و سخط اقدار را از صفحه دل بزداید .چهارم ، تمسّک است به جمیع شرایع دین مبین در سنت سنیّه سید المرسلین و اخذ نمودن آن از علمای دین و ورعین متّقین که تخلّف از آن منشأ و اخذ به بدع و اهواء و باعث بر هلاکت است ، مانند: مداومت فرایض و واجبات و باز داشتن نفس از منهیّات علی کرور اللیّالی و الایام . باید نهایت اهتمام و سعی تمام معمول داشت و به مجرّد وصف طریق بدون اعمال نفس ، به نصیحت شفیق اکتفا ننموده و در خصوص مرغبات نوافل و مندوبات فضایل بعد ذلک به قدر جهد طاقت و فراغ و صحت در لیل و نهار ، سعی بسیار نموده ، از ندامت تضییع عمر گرانبها در روز عرض اکبر با حذر بوده و زیان از سخن لغو و بی فایده خصوصاً فحش و کذب و غیبت و نمیمه نگاهداشت و از استماع و سماع منهیّات و امورات بی فایده دینیّه و دنیویّه با حذر بوده و جمیع اعضا و جوارح را از خلاف رضای مالک حقیقی مضبوط و محفوظ داشت .پنجم ، ممارست زهد وبی رغبتی در دنیای و مافیها و اقتصاد در معیشت ، به قدر بلغه از حلال و ضبط نفس از اشتغال و فضول عیش و استغنای از جمیع ناس در قلیل و کثیر؛ چه احتیاج به ناس با مذلّت حاضره و نسیان آخرت ، مورّث یاس و موجب افلاس است .ششم ، دوام یاد مرگ و مستعد بودن برای نزول فرض است که مکرر در نصب عین خود دانسته ، لمحه ای غافل نشود که غفلت ، باعث و بال دنیا و آخرت است و تهیّه اسباب سفر آخرت از وصیت و آماده کردن کفن و غیر آن از ضروریات را لازم داند که با ترک استعداد هر چند عمر یابد مرگ او فجأة خواهد بود .هفتم ، دوام محاسبه نفس است در هر صبح و شام . پس هر گاه چیزی در اعمال خود ببیند ، حمد و شکر الهی را به جای آورده و آن نعمت عظما را از جناب مقدس او تعالی دانسته ، توفیق زیادت طلب نماید و هرگاه شرّ و بدی در اعمال خود ببیند ، در تو به و انابه استعجال نموده ، به آب حسرت و ندامت ، صفحه دل را پاک گرداند و به تدارک اعمال نیک ، نفس نفیس را از آن دنیّه رهاند .هشتم ، مداومت بر استغفار و طلب آموزش است و ساعات روز و شب ، خصوصاً در اعصار و اسحار؛ چه در وصیت حضرت لقمان که برای ولد خود فرموده مسطور است: «بسیار بگو: اللهم اغفرلی» پس به تحقیق که برای جناب احدیت ، وقتهایی چند می باشد که در آن وقت ردّ سائلی از درگاه عزت و جلالت نمی نماید . پس دائم الاوقات باید در دعا بود شاید دعا در ساعتی از ساعات به هدف اجابت رسد .نهم ، امر به معروف و نهی از منکر است به قدر مقدور و با تحقق آداب و شرایط که مشهور و در کتب اسلاف مسطور است و هر گاه اظهار حق ممکن نشود ، لااقل مجالست اشرار را اختیار ننموده ، از دل باید اطوار و رفتار ایشان را ناخوش شمرده ، مداهنه با ایشان اصلاً به عمل نیاورد .دهم ، مساعدت و یاری نمودن برادران دینی است در امور خیریّه و متوجّه شدن بر آوردن حاجتهای ایشان است ، خصوصاً ذریّه طیبه حضرت با رفعت خیر البریّه و سلاله علویه فاطمیه .یازدهم ، عظیم شمردن فرمانهای الهی و تعظیم و تکریم علمای دین و اهل تقوا و اصحاب ورع از مؤمنین است که منشأ رستگاری دنیا و نجات عقبی است .دوازدهم ،صبر نمودن است در جمیع مواطن که صبر به منزله سرایمان است و راضی بودن به اقدار ، باعث راحت دارین است و باید هرگز تمنّی و آرزو ننماید چیزی که عاقبت آن را نمی داند و دایم ، در هر حال ، شاکر بوده باشد که منشأ مزید نعمت است و درتعجیل فرج آل محمد(ص) مکرر داعی بوده باشد .سیزدهم ، اشتغال است به ممارست علوم دینیّه نافعه در سلوک مسلوک آخرت و طلب آن از اهلش و از ملامت احدی بیم ننماید و در جهالت نماند .چهاردهم ، اخلاص ورزیدن است در جمیع اعمال که غیر حقّ ، معیار نظر نبوده؛ چه ریا نعوذ باللّه شرک است و اجتناب از آن واجب است .پانزدهم ، سعی نمودن در صله ارحام و احسان به آنهاست که منشأ رفع درجات و برکت مال و طول عمر و رضای حضرت کردگار است ، هر چند سلام دادن بوده باشد . هر گاه غیر از آن ممکن نشود ، خصوصاً و الدین که حقوق ایشان بی شمار و عقوق ، موجب خسران و وبال است خواه در حیات و خواه در ممات .شانزدهم ، زیادت برادان دینی و مذاکره ایشان است در امور دین و آخرت که از مذاکره با ایشان ، استعداد تام و توشه سفر پر خطر عقبی حاصل می گردد .هفدهم ، عدم توسع است در مباحات و عدم سخت گیری است بر نفس ، بلکه اقتصاد و میانه روی باید سلوک داشت .هجدهم ، معاشرت با مردم دنیا ، به عنوان مدارا ، در خور فهم و تاب عقل ایشان معامله نمودن و اعراض نمودن در معارف از آنچه ایشان منکر می شمارند و به عقل ناقص راست نمی آرند و مزاوله و حسن خلق و کظم غیظ و تواضع و رفع کبر و عجب و خود بینی و خیلاء و نخوت و درخواست اصلاح اعمال خود و ایشان از درگاه احدیت است و سر رشته جمیع امور در اخذ به تقوا و پرهزکاری و دام مراقبه و نگهبانی ، جناب اقدس الهی ، تعالی شانه ، و توسل به اهل بیت اطهار ، صلوات اللّه علیهم ، فی اللیل و النهار می باشد .نوزدهم ، تحصیل خوفو رجاست که از سخط جباری هراسان و از رحمت بی نهایت در مهد امن و امان بوده . در یک مرتبه این دوحال را نگهدارد که یاس و امن ، هر دو منشأ مآتم بی شمار می گردد ، مگر در دم احتضار که دست از جان شسته ، رجاء رحمت باید غالب باشد .بیستم ، تحصیل عفت نفس با وجود و سخاوت و ثبات و اطمینان و مواسات اخوان و مسامحه با ایشان است و تامل در دقایق مسطور و ریاضت نفس با مداومت ، مثمر سعادت و ارتفاع شقاوت است .عصمنا اللّه واخواننا المؤمنین عن هوا جس الشیطان اللعینوجعلنافی یوم الدین فی مقام الامنین .آمین ربّ العالمین .منبع : حوزه نتتنظیم برای تبیان مولا دوست





این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 431]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


گوناگون

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن