واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: سوم خرداد سالروز آزادسازي خرمشهر، سرزمين مردان دلير و غيور ايران است. خبر آزادسازي اين شهر، به سرعت در همه جا طنين افکند و ملت مسلمان ايران را که مدتها در آرزوي شنيدن چنين خبر مسرت بخشي بودند، غرق شادي و سرور کرد. خرمشهر سرزمين خرمي که سرچشمه طراوت هميشگي اش، سرخي شبنم گونه قطرات خون است و سرزمين صبوري که سنگفرش خيابانهايش به سرخي خون سرو قامتان دلير ميهن رنگين شده است. خرمشهر يکي از شهرهاي زيباي جنوب و از بزرگترين بنادر خاورميانه و خليج فارس، چهارم آبان ماه 1359، به اشغال دشمن درآمد و اين مرواريد زيبا، پس از اشغال، خانه اي بي ترکش نداشت و بعضي از کوچههايش کاملا محو شده و بسياري از نخلها، سر بريده بودند. آن روز؛ پائيز بود و سربازان عراقي نمي دانستند که اين بندر، بهاري هم دارد. شايد گمان مي کردند بهار در خرمشهر براي هميشه گم شده است. بهار هنوز به نيمه نرسيده بود که نيروها آراسته و بند حمايل خود را بسته، گلوله هايي را در جان خشاب جاي مي دادند و خرمشهر هم بتدريج اين دوستان صميمي را در قلب خود جاي مي داد. نيروهاي ايراني مي آمدند تا غرور ارتش عراق را زير پاهايشان له کنند. نيروهاي ايراني مي آمدند تا بگويند: جهان ارتش ديگري را تجربه خواهد کرد. ارتشي که نيروهاي مردمي سربازان آن هستند . آنها اراده کرده اند سرشان را بالا بگيرند حتي به قيمت رنگين شدن اين خاک. خرمشهر در زمان حکومت شيخ خزعل، محمره خوانده ميشد؛ يعني شهر سرخ، چرا که قسمت عظيمي از سواحل شهر، در بيشتر روزهاي سال به علت جزر و مد دريا به رنگ قرمز مي گراييد. ولي قرمزي خاک اين شهر، امروز ديگر به خاطر جزر و مد نبود، بلکه اين رنگ خون بود. جوانان شهر، 45 روز در نبردي نابرابر، مقاومت کردند؛ محمد نوراني، محمد جهانآرا، پرويز عرب، احمد نوش، بهروز مرادي، علي هاشمي، امير رفيعي و بسياري که هنوز گمنامند. خرمشهر بعد از اين تجاوز، خونين شهر نام گرفت، ولي اين سرزمين زيبا نمي توانست در اسارت بماند. نيروهاي عراقي به استحکامات آهني که مانند يک کمربند به دور خرمشهر کشيده بودند و به تدبيرهاي نظامي فرماندهان اميد بسته بودند،غافل از اينکه اميدي واهي بود. پس از تسلط نيروهاي اسلام بر پل مهندسي منطقه شيخ خزعل که رئوي شط العرب احداث شده بود، ارتباط نيروهاي عراقي با داخل و خارج از خرمشهر قطع شد. اين پل همان پلي بود که نيروهاي عراقي ايجاد کرده بودند تا بتوانند به نيروهاي باقي مانده در خرمشهر کمک برسانند و آنها بتوانند در برابر محاصره خرمشهر مقاومت کنند اما با گرفتن اين پل توسط ايراني ها در روز دوم خرداد، محاصره خرمشهر کامل شد به طوريکه نيروهاي اسلام ، کاملا راههاي خروج از خرمشهر را بستند و نيروهاي عراقي که در شهر مانده بودند مجبور شدند به داخل شهر بروند و پناه بگيرند. ساعت 14 روز سوم خرداد سال 61 13، پس از 24 روز رزم بي امان، نيروهاي ايراني آمدندتا به ضيافت 19 ماهه ميهمانان ناخوانده عراق، پايان دادند و اين مرواريد زيبا به طور کامل آزاد شد و پرچم پرافتخار الله اکبر، بر فراز مسجد جامع و پل تخريب شده خرمشهر به اهتزاز در آمد. سرانجام، با برنامه ريزي دقيق رزمندگان اسلام، اين خاک با ارزش پس گرفته شد و سال 61، سال تلخي براي ارتش عراق بود و خسارتهاي جنگي بيشمار ي متحمل شدند و در اين عمليات، صدام 16 هزار تن از نيروهاي خود را به کشتن داد و با برجاي گذاشتن 19 هزار اسير، منطقه عملياتي را در وسعت 5400 کيلومتر، تسليم کرد. فتح خرمشهر، از دو زاويه بسيار حايز اهميت بود. نخست اينکه، با اين پيروزي بزرگ، جنگ وارد مرحله تازه اي شده بود و قواي اسلام با حمله هاي کوبنده خود، مرحله به مرحله پيروزي هاي تازه اي را به ارمغان مي آوردند و از زاويه ديگر؛ اين فتح سبب شد که آمريکا و ساير قدرتهاي استعماري، از موضع تهاجم و حمله، به موضع دفاع کشيده شوند. آنان که پيش از اين، در اين تصور بسر مي بردند که عراق پس از پيروزي بر ايران، جايگزين رژيم سابق ايران و ژاندارم منطقه و حافظ و نگهبان منافع آنان در منطقه شود، پس از فتح خرمشهر نه تنها انديشه تصرف ايران غيرممکن شد؛ بلکه بيم و وحشت سقوط صدام، وجودشان را فرا گرفت. امام خميني (ره ) در پيامي به همين مناسبت فرمودند: «فتح خرمشهر، يک مسئله عادي نبود؛ 15 تا 20 هزار نفر به صف براي اسارت بيايند و تسليم شوند. من از فرزندان اسلام و قواي سلحشور مسلح که دست قدرت حق از آستين آنان بيرون آمد و کشور را از چنگ ابرقدرتها به ويژه آمريکا، خارج و نداي الله اکبر را در خرمشهر عزيز طنين انداز کرد و پرچم لااله الا الله را بر فراز آن شهر خرم، به اهتزاز در آورد، تشکر ميکنم. خرمشهر سرزميني به وسعت آسمان است که سينه هاي سوخته اي را در آغوش گرم و سوزان خويش گرفته است که هر کدامشان در جوار قرب الهي ماوي گرفته اند. خرمشهر سرزميني است که هر کوچه اش، همچون شقايقي داغدار، قصه داغي بر سينه دارد؛ قصه شرحه شرحه فراق، قصه مظلوميت، قصه تجاوز و قصه ... سلام و درودت باد اي خرمشهر؛ آزاديت مبارک و آزادگيت جاودان. ک/1 /380/
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 198]