واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: هواپيماي مسافربري ايرباس ايران با شماره پرواز 655 از بندر عباس به مقصد دبي ، 9 دقيقه پس از برخاستن از زمين هدف اصابت 2 فروند موشک سطح به هواي ناو وينسنس آمريکا قرار گرفت و در نزديکي تنگه هرمز، بين شارجه و بندر عباس در نزديکي جزيره ايراني هنگام منفجر شد و سقوط کرد . تعداد سرنشينان اين هواپيما 298 مسافر و خدمه بود که همگي جان خود را در اين حادثه از دست دادند. در ميان قربانيان، 66 کودک زير 13 سال، 53 زن و 46 تن تبعه کشورهاي يوگسلاوي، کويت، افغانستان ، هند، پاکستان، ايتاليا، شارجه و دوبي، از جمله وابسته نظامي پاکستان در ايران و خانواده اش، ديده مي شدند. آمريکا با بيان دلايل متفاوت قصد داشت خود را بيگناه جلوه دهد ولي با توجه به مجهز بودن کشتي به موشک هاي جنگي و شناسايي کامل هواپيمايي که در حال پرواز بود ،دستشان رو شد. حادثه سقوط هواپيمايي مسافربري ايران اولين جنايت آمريکا در خليج فارس نبود .يکسال بعد از انقلاب اسلامي زمانيکه عراق جنگ عليه ايران را آغاز کرد حمله به کشتي هاي تجاري در آبهاي خليج فارس شروع شد که شوراي امنيت نيز واکنشي در اين خصوص از خود نشان نداد اما با شکاياتي که شوراي همکاري هاي خليج فارس به شوراي امنيت کرد باعث شد که شوراي امنيت در 11 خرداد 1363 قطعنامه 533 را صادر کرد و در آن خواستار توقف اين حملات شد . با توجه به قطعنامه همچنان حمله به کشتي ها ادامه داشت و بعد از آن 41 کشتي به زير آب فرو رفت و بيش از 300 ملوان از کشورهاي مختلف جان خود را از دست دادند.هدف از حملات اين بود که کشورهاي حوزه خليج فارس نيز وارد جنگ شوند. متعاقب حمله آمريکا به هواپيماي مسافربري که تجاوز به حريم يک کشور را به اوج خود رسانده بود، جمهوري اسلامي ايران در روز 14 تير 1367، در نامه اي به رئيس شوراي امنيت، خواستار تشکيل جلسه فوري شورا براي رسيدگي به موضوع شد . 25 تير 1367 مطابق با 16 ژوئيه 1988 ، شوراي امنيت تشکيل جلسه داد . از سوي جمهوري اسلامي ايران علي اکبر ولايتي وزير امور خارجه وقت ايران و از جانب آمريکا جرج بوش معاون وقت رئيس جمهوري آمريکا در جلسه حضور داشتند . شوراي امنيت سازمان ملل متحد ، پس از استماع سخنان ولايتي و بوش، در جلسه شماره 2821 خود در تاريخ 20 ژوئيه 1988 ( 29/4/ 1367 ) طرح قطعنامه پيشنهادي را به عنوان قطعنامه شماره 616 تصويب کرد . متن قطعنامه به شرح زير است : شوراي امنيت ، با بررسي نامه مورخ 5 ژوئيه 1988 جانشين نماينده دائم جمهوري اسلامي ايران خطاب به رئيس شوراي امنيت و با استماع بيانات نماينده جمهوري اسلامي ايران ، وزير امور خارجه علي اکبر ولايتي و سخنان نماينده ايالات متحده آمريکا معاون رئيس جمهوري جورج بوش ، با ابراز تاسف عميق از اينکه يک هواپيماي غير نظامي « ايران اير » در پرواز برنامه ريزي شده بين المللي 655 ، در پرواز بر فراز تنگه هرمز ، بوسيله موشک شليک شده از ناو جنگي ايالات متحده آمريکا ( وينسنس ) منهدم شد ، با تاکيد بر ضرورت تبيين حقايق سانحه توسط بازرسي بي طرفانه ، با اضطراب عميق از تشنج دائم التزايد در منطقه خليج ( فارس): 1 – تاسف عميق خود را از ساقط ساختن هواپيماي غيرنظامي ايران به وسيله موشکي که از يک ناو جنگي آمريکا شليک شده و تسليت عميق خود را به خاطر از دست رفتن غم انگيز جان انسانهاي بيگناه ابراز مي دارد . 2 – همدردي صميمانه خود را به خانواده هاي قربانيان سانحه غم انگيز و دولتها و کشورهاي آنان اعلام مي دارد . 3 – از تصميم ايکائو (سازمان هواپيمايي کشوري بين المللي) در پاسخ به درخواست جمهوري اسلامي ايران مبني بر ايجاد گروه تحقيق براي بررسي تمام حقايق موجود و جنبه هاي فني زنجيره حوادث مربوط به اين پرواز و انهدام هواپيما و همچنين از اعلام ايالات متحده آمريکا و جمهوري اسلامي ايران مبني بر تصميمشان براي همکاري با بررسي سازمان هواپيمايي کشوري ، استقبال مي کند . 4- از تمامي اعضاي کنوانسيون 1944 شيکاگو در مورد هواپيماي کشوري بين المللي درخواست مي کند که در همه شرايط ، مقررات و رويه هاي سلامت هوانوردي کشوري بويژه ضمائم آن کنوانسيون، به منظور جلوگيري از چنين پيشامدهايي را دقيقا مراعات نمايند . 5- لزوم اجراي فوري و کامل قطعنامه 598 (1987)، شورا را به عنوان تنها مبناي حل جامع، عادلانه، شرافتمندانه و پايدار منازعه ميان ايران و عراق ابراز و پشتيباني خود را از دبير کل براي اجراي اين قطعنامه اعلام و خود را ملتزم به همکاري با دبير کل براي تسريع در اجراي طرح اجرايي او مي نمايد . ايران شکايتي نيز به ديوان بين المللي دادگستري لاهه فرستاد که اين نهاد هم واکنش خاصي از خود نشان نداد و فقط در حد تسليت بسنده کرد. و بدين سان آمريکا ، سازمان هاي بين المللي و حتي نهاد دادخواهي جهاني نشان دادند که همگي به رغم پروتکل ها و عهدنامه ها، مرگ غيرنظاميان برايشان نه تنها مشکلي نيست ، بلکه اين سازمان ها به عنوان بازوهاي قانون سازي قدرت ها در صورت لزوم عمل مي کنند. ک/1 550/
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 281]