واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: نمره منفی جریان روشنفکری ایرانی در ماجرای "کاروان آزادی" عصرایران - حمله اسرائیل به کاروان آزادی غزه ، به حدی مشمئز کننده و جنایت بار بود که موجی بزرگ از محکومیت جهانی را به دنبال داشت و نه تنها مسلمانان ، بلکه پیروان ادیان دیگر و در یک کلام همه آنانی که همچنان به "انسانیت" پایبند هستند ، از این فاجعه ضد انسانی و ضد صلح ابراز انزجار کردند.در این میان گروه هایی نیز عملاً وارد عرصه عمل شدند تا بلکه بتوانند محاصره یک و نیم میلیون انسان نیازمند کمک را بشکنند و به آنها آب و نان و دارو برسانند.
در داخل ایران نیز ، این جنایت مورد توجه افکار عمومی قرار گرفت و تأثری ملی و انساندوستانه بر فضای عمومی ایران حاکم شد.در این میان ، انتظار می رفت جریان روشنفکری ایرانی بعد از انتخابات نیز که "اصول اعلامی" اش ، انسان محوری و حراست از حقوق بشر است ، واکنشی در خور شأن شعارهایش نشان دهد و نه تنها به محکوم کردن این جنایت آشکار بپردازد ، بلکه اقداماتی بشر دوستانه ای را نیز برای کمک رسانی به "انسان" های تحت محاصره غزه صورت دهد.این اقدام نه تنها می توانست بر شعارهایشان صحه گذارد ، بلکه از نقطه نظر محاسبات مادی سیاسی و اجتماعی هم می توانست به سود این جریان باشد.با این حال ، بر سبیل انصاف و واقع بینی و بی هیچ تعارفی باید واقعیت را گفت که که سکوت این جریان در قبال فاجعه حمله به کاروان صلح دوستان آزادی ، نمره ای منفی و غیرقابل توجیه در کارنامه روشنفکری ایرانی است.اصولاً انتظار می رود جریان های روشنفکری ، مستقل و بر پایه باورهای اعلامی خود تصمیم بگیرند و کنش و واکنش نشان دهند نه این که به سیاستمداران حاکم رقیب بنگرند و هر آنچه آنان انجام دادند را مرتکب نشوند و بالعکس.در این ماجرا نیز ، به نظر می رسد جریان روشنفکری ، چون می بیند که طیف حاکم ، در این ماجرا منتقدانه وارد شده ، ترجیح می دهد سکوت کند .ای بسا اگر حاکمان در قبال این جنایت سکوت می کردند ، اینان ، ندا بر می آوردند که چرا سکوت و مماشات در برابر این جنایات؟!این موضوع یاد آور ماجرای کشتار مسلمانان در چین است. پیش از آن ماجرا ، به طیف حاکم اعتراض می شد که چرا این قدر نسبت به کشتار مسلمانان فلسطین و لبنان واکنش نشان می دهید و برای کشور هزینه زایی می کنید؟ حاکمان نیز پاسخ می دادند که دفاع از مسلمانان در هر جای دنیا ، وظیفه دینی ماست.اما وقتی حادثه خونبار قتل عام مسلمانان چین پیش آمد و طیف حاکم در قبال آن سکوت کرد ، جریان معترض و روشنفکران به صدا در آمدند که "دارند مسلمانان را می کشند ، چرا کاری نمی کنید؟" و در واقع جاها عوض شد.این نشان می دهد بسیاری از کنشگری های فعالان اجتماعی - سیاسی ما ، نه بر مبنای اصول و باورهای متقن ، که برپایه لج و لجبازی با همدیگر است. اگر "الف" ، فلان اقدام را خوب می داند ، "ب" دیگر نیازی نمی بیند درباره ماهیت آن اقدام تحقیق کند و خود رأساً درباره خوب و بدش تصمیم بگیرد ، بلکه همین که "الف" آن را خوب دانسته ، لاجرم "ب" اتوماتیک وار آن را بد می شمارد و برعکس!اینها نشانه هایی از این است که "روشنفکری" در جامعه ما ، برغم تمام ادعاهای دهن پرکنش ، موجودی هنوز نابالغ است که در دوران لجاجت ها و خامی های کودکانه به سر می برد و کنشگران اش ، برغم آن که خود مردان و زنانی بزرگسال اند ، در طریقت حریت ، "نوپا"یانی اند که خیلی مانده است راه بیفتند!
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 88]