واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: ویلیام شكسپیر446 ساله شد
شكسپیر مردی برای تمام فصول بخش فرهنگی سازمان ملل متحد 23 آوریل ( 3 اردیبهشت) امسال را همزمان با تولد «ویلیام شكسپیر» به عنوان جشن سالانه روز زبان انگلیسی نامگذاری كرده است. به گزارش ایسنا، امسال دومین دوره برپایی این جشن است و این مراسم با هدف بالا بردن آگاهی و احترام به تاریخ، فرهنگ و دستاوردهای بشری به شش زبان رسمی جهان، بزرگداشت این نویسنده پرآوازه بین المللی را برگزار می كند. بنابر اعلام پایگاه اطلاعرسانی دیلی استار، «كیو آكاساكا»، معاون دبیركل در امور ارتباطات و اطلاعات همگانی در مقر سازمان ملل، با به كار گرفتن عبارت «جشن زبانها» گفت: این عبارتی است كه میتواند جهان امروزمان را ارتقا دهد، و چندزبانی به وضوح منعکس کننده ایدههای درخشان و میراث فرهنگی كلی ماست و ما این را جشن میگیریم. بنا بر این گزارش، تاكنون آثار سینمایی بسیاری براساس زندگی و آثار شكسپیر در عالم هنر هفتم خلق شدهاند. از جمله آنها میتوان به «شكسپیر عاشق» و «متولی شکسپیر » اشاره كرد. شكسپیر دستمایه سینماگران شکسپیر عاشق، نام فیلمی است در ژانر درام و رومانس که جایزه اسکار بهترین فیلم را در سال1998 به دست آورد. بخش عمده داستان این فیلم، تخیلی است ولی بخشهای کوچکی از آن با حقایق زندگی شکسپیر منطبق است. «متولی شکسپیر » محصول سال 1965 هند است. گروهی بازیگر به رهبری «آقای باکینگهام» (جفری کندال) و همسرش، «کلارا» (لیدل)، همچنین دخترشان، «لیزی» (فلیسیتی کندال) و چند بازیگر محلی در شهرهای مختلف میگردند و نمایشنامههای شكسپیر را اجرا میكنند. بازیگران این پروژه عبارتند از: فلیسیتی کندال، شایسی کاپور، جفری کندال، لارا لیدل، مادهور جافری و اوتپال دوت. شكسپیر مردی برای تمام فصول شكسپیر معروفترین درامنویس زبان انگلیسی كه همعصر با نمایشنامهنویسانی چون بن جانسون بود. خالق آثاری بوده كه در همه دوران و زمانها طراوت و تازگی خود را حفظ كردهاند و همواره با مخاطبان بیشماری در سراسر جهان ارتباط برقرار كردهاند. نویسندگانی كه وامدار ویلیام شكسپیر بودهاند از جمله مهمترین نویسندگان آن درواقع وامدار ویلیام شكسپیر بودهاند میتوان به «توماس هاردی»،«چارلز دیكنز»، «ویلیام فاكنر»، «سامرست موام»، «جان اشتن بك»، «تام استوپارد»، «آلدوس هاكسلی» و آثاری چون «زیر درخت سبز» و « عشقهایی كه با من صادق نبودند» اشاره كرد. زندگینامه ویلیام شکسپیر ویلیام شکسپیر در 23 آوریل سال 1564 در استراتفورد متولد شد. شهرت شکسپیر به عنوان شاعر، نویسنده، بازیگر و نمایشنامه نویس منحصر به فرد است و برخی او را بزرگترین نمایشنامه نویس تمام دوران میدانند اما بسیاری از حقایق زندگی او مبهم است. پدرش بازرگان پشم و مادرش فرزند زمین داری محلی بود. شکسپیر احتمالا در مدرسهگرامر استراتفورد تحصیل و در آنجا اطلاعات ارزشمندی درباره لاتین به دست آورده؛ اما ویلیام رهسپار آکسفورد و یا کمبریج نشد. درباره دوران جوانی ویلیام اسناد مستندی وجود ندارد. اولین مدرکی که درباره او پس از مراسم تعمید و نام گذاری وجود دارد از ازدواج او با «آنی هاداوای» میباشد که ثمرهی آن یك دختر و پسر دو قلو بود. مدتی در لندن به عنوان بازیگرکار میكرده است. در این موقع چندین هیات بازیگران در لندن و دیگر مناطق وجود داشت که ارتباط شکسپیر با یکی یا بیشتر از آنها همگی حدسیات است. اما از ارتباط مفید و طولانی او با موفق ترین دسته بازیگران با نام مردان لرد چمبرلین اطلاعاتی وجود دارد که پس از آمدن جیمز اول به «تخت مردان شاه» نام گرفتند. شکسپیر نه تنها با این گروه بازی کرد بلکه سرانجام سالار صاحب سهم و مدیر نمایشنامه شد. دسته شامل کسانی که در آن روزگار مشهورترین بازیگران بودند میشد مانند ریچارد بربارگ که بی شک خالق نقشهای هاملت ، لیر و اوتلو بود؛ همین طور رابرت آرمین وویل كمپ (بازیگران نمایشنامهی دلقک و احمق شکسپیر ) همچنین این افراد شناخته شدهترین تئاتر الیزابتی بودند. نمایشهای ابتدایی شکسپیر شامل : هنری چهارم، تیتوس آندرونیکس، رویای شبی در نیمهی تابستان، بازرگان ونیزی و ریچارد دوم میشود. از زمان اختراع سینما به عنوان تاثیرگذارترین هنر قرن جدید، همواره اقتباس از آثار ادبی ویلیام شكسپیر دستمایه بسیاری از فیلمهای شاخص و كارگردانهای تاثیرگذار بوده است. مرگ ویلیام شكسپیر به تاریخ 23 آوریل 1616 میلادی درگذشت و جسد او را دو روز پس از آن در کلیسای مقدس ترینتی به خاک سپردند. او حتی قطعهای ادبی نیز برای روی سنگ قبر خود گفته که بر روی آن حک شدهاست : به خاطر حضرت مسیح از کندن خاکی که اینجا را احاطه کرده خودداری کن، خجسته باد کسی که این خاک را رها کند و نفرین باد کسی را که استخوانهای مرا بردارد. او در حالی مرد که به سال 1616 هیچ نسخه جمع آوری شدهای از آثار شکسپیر وجود نداشت و بعضی از آنها در نسخههایی مستقل چاپ شده بودند که همانها هم بدون نظارت ویرایش او بود. و در سال 1623 دو تن از اعضای هیات شکسپیر جان همینگز و هنری کاندل نسخهای جمع آوری شده از تمام نمایشهایش که مورد تصحیح و رسیدگی قرار گرفته شده بود به چاپ رسید که فرست فولیو نام گرفته شد . ویلیام شكسپیر، كودك طناز و شوخ و فعال و البته شیطان بود كه در همان دوران مدرسه علاقه خود را به ادبیات نشان داد و با فراگیری زبانهای لاتین و یونانی به تدریج با ادبیات كلاسیك دوران باستان و قبل از میلاد مسیح(ع) آشنا شد. ویلیام جوان متاسفانه مجبور شد به علت كسادی شغل پدر، مدرسه را رها كرد و به شغل های گوناگون پرداخت. در سال 1582 در سن 18 سالگی با «آن هسوی» از دختران روستای نزدیك دهكده خود ازدواج كرد و از این زن صاحب سه فرزند شد. با سفر به لندن، زندگی هنری ویلیام جوان و احساساتی آغاز شد. او به دنبال كسب درآمد بیشتر و فراهم آوردن آسایش خانوادهاش به این شهر كه آن زمان از مهدهای هنر اروپا بود آمد اما روحیه حساس او و همنشینی با محفلهای هنری كمكم باعث به وجود آمدن زمینههای تازه برای هنرنمایی او شد. در لندن ابتدا در تماشاخانهای به نگهداری اسبهای مشتریان پرداخت ولی بعد ویراستار نمایشنامههای ناتمام شد و چندی بعد نیز بازیگر تئاتر شد و روی صحنه هم هنرنمایی كرد. در سال 1594 ویلیام شكسپیر قطعات منظومی سرود كه باعث شهرت او شد و ملكه الیزابت كه از حامیان تئاتر به شمار میرفت او را برای اجرای نمایش به دربار دعوت كرد تا سرانجام در سال 1597 با اجرای نمایش كمدی «تقلای بیفایده عشق» در حضور ملكه، به نویسنده مورد علاقه و حمایت او تبدیل شد. با مرگ الیزابت در سال 1603، «جیمز اول» به گروه شكسپیر و بازیگرانش اجازه رسمی اعطا كرد. نمایشهای گروه پرآوازه او با نام «لرد چمبرلین» در تماشاخانه «گلوب» كه بعدها اكثر آثار مهم شكسپیر در آن اجرا شدند، به نمایش درمیآمد. شكسپیر خیلی زود موقعیتهای مادی و معنوی بسیاری را به دست آورد و در تماشاخانه گلوب هم به عنوان مالك سهیم شد. این تماشاخانه در سالن 1613 در حین بازی نمایش «هنری هشتم» سوخت. او در سال 1610 به استراتفورد بازگشت و دو نمایشنامه متفاوت و تاثیرگذار «توفان» و «زمستان را نوشت» . و سرانجام در سال 1616 در سالروز تولد خود در سن 53 سالگی فوت كرد. مزار او در كلیسای «ترنیتی هلی» در استراتفورد محل حضور بسیاری از علاقهمندان به ادبیات در 400 سال اخیر بوده است. برخی از آثار شكسپیر نیز اقتباسهایی از آثار نویسندگان پیشین بودهاند. با توجه به تعداد نمایشنامههایی كه هر ساله از شكسپیر به صحنه میآمد، میتوان این طور نتیجه گرفت كه نمایشنامهها را بسیار سریع مینوشته است. شكسپیر خود نیز طرحهای قصههایش را از تاریخ و افسانههای قدیمی میگرفته است. مثلا نمایشنامههای بسیاری را با اقتباس از كتابی به نام «شرح وقایع انگلستان، اسكاتلند، ایرلند» اثر «هالنیشد» نوشته است كه از آن جمله میتوان به «هنری پنجم»، «ریچارد سوم» و «لیر شاه» اشاره كرد. از دیگر آثار ویلیام شكسپیر میتوان به هملت، اتللو، هنری پنجم، هنری ششم، تاجر ونیزی، آنطور كه تو بخواهی، مكبث، رومئو و ژولیت، توفان، تلاش بیثمر عشق و... اشاره كرد. رومئو و ژولیت مهمترین اثر تراژیك و غمانگیز شكسپیر قرنها است كه به عنوان اثری كه نماد یك قصه كلاسیك عاشقانه است بارها مورد اقتباس بسیاری از كارگردانهای تاریخ تئاتر شده است. اما «هملت» را باید ستاره تابناكی در میان آثار شكسپیر بدانیم. اثری كه با فلسفهای محكم و بازی زبانی قدرتمند، تاثیرگذارترین اثر ادبی تمام دوران اروپا و زبان و ادبیات لاتین و انگلیسی نامیده شده است. این اثر بارها در سینما اقتباس شده است، اما چهار اثر مهمی كه میتوان آنها را به عنوان آثار شاخص نام برد از این قرار است. هملت «زفیرلی» كه بسیار وفادارانه و امانتدارانه با قصه برخورد كرده است. هملت اثر «كوزینتسف» فیلمی كه هرچند با سیاهنماییهای خاص سینمای شرق كمی از فضای آثار شكسپیر دور شده است اما به هر حال مورد توجه بسیاری از منتقدان و كارشناسان و علاقهمندان سینما قرارگرفته است. هملت سوم را باید فیلم قوی و منحصر به فرد «سرلارنس الیویه» نامید كه هنوز هم در فهرست بهترین اقتباسهای سینمایی در صدر جدول قرار میگیرد. و «كنت برانا»، كارگردان دیگری است كه آثار شكسپیر را محور اصلی آثار خود قرار داده و به تازگی هم فیلم تازهاش را براساس قصه او میسازد. به هر حال باید به یقین نام نویسندهای كه تمام جهان دیالوگ نمایش نامه او را به عنوان تكیه كلام انتخاب كردهاند ستود؛ «بودن یا نبودن، مساله این است»
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 509]