واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: آینده جامعه و بشر
قرآن در باره سرنوشت جامعه ها به روشنى سخن گفته است و با ملاحظه آیاتى كه در این زمینه وارد شده است مى توان نظریه قرآن را در جهات مختلف مسأله دریافت و ما آیات دهگانه اى را كه در این موضوع وارد شده است در چند بخش مطرح مى كنیم: 1. صالحان وارثان زمین مى شوندآینده نگرى انسان او را وادار مى كند كه از آینده جهان و سرنوشت بشر خبرى به دست آورد زیرا از سپیده دم تاریخ ، نزاع و نبرد پیوسته ى میان حق و باطل برقرار بوده و پیروزى دست به دست مى كشت و به تعبیر قرآن: (...وتِلكََ الأَیّامُ نُداوِلُها بَیْنَ النّاس...).1«ما ایام و روزهاى (شیرینى و پیروزى) را میان مردم دست به دست مى گردانیم».با این كه روش تاریخ بشر تاكنون به صورت مبادله پیروزى بوده است ولى قرآن معتقد است كه مشیت الهى بر این تعلق گرفته كه در آینده، فقط صالحان وارثان زمین خواهند بود، و حكومت جهان و اداره امور را به دست خواهند گرفت و حق و حقیقت در موضع خود استوار خواهد بود و باطل بر آن پیروز نخواهد شد. و همه جهانیان زیر لواى حكومت صالحان قرار خواهند گرفت و حكومت واحدى بر جهان مستولى خواهد شد چنان كه مى فرماید:(وَلََقَدْ كَتَبْنا فِى الزَّبُور مِنْ بَعْدِ الذِّكْر أَنَّ الأَرْض یَرِثُها عِبادى الصّالِحُون).2«ما در كتاب زبور، پس از «ذكر»(شاید مقصود تورات باشد) چنین نوشتیم كه در آینده صالحان و پاكان وارثان زمین خواهند بود و صفحه جهان براى ابد از لوث وجود افراد ناصالح پاك خواهد شد».و در آیه دیگر باز مى فرماید:(وَعََدَ اللّهُ الَّذِینَ آمَنُوا مِنْكُمْ وَ عَمِلُوا الصّالِحات لَیَسْتَخْلِفَنَّهُمْ فِى الأَرْضِ كَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذِینَ مِنْ قَبْلِهِمْ...).3«خداوند به افراد با ایمان از شما كه داراى عمل نیك هست، وعده قطعى داده است كه آنان را خلیفه و جانشینان خود در روى زمین قرار خواهد داد».جانشینى این گروه از خداوند یا از پیشینیان در روى زمین، همان قیام به تدبیر امور زندگى، و برقرارى عدل و عدالت در اجتماع و توسعه عمران و آبادى در زمین است.در آیه سوم، سرانجام را از آن تقوا پیشگان مى داند و یادآور مى شود كه: (...وَالعاقِبَةُ لِلتَّقْوى)4: «عاقبت از آن متقین است». 2. استقرار آیین خدا و گسترش امنیت در جهانقرآن در دو مورد از برقرارى آیین اسلام در جهان، و پیروزى آن، بر دین هاى دیگر خبر داده است و این گزارش غیبى تاكنون محقق نگردیده و طبق روایات، ظرف تحقق آن، دوره دیگرى است كه در آن، آخرین وصى پیامبر حضرت مهدى (علیه السلام)زمام امور را بدست مى گیرد و اسلام را در سراسر شرق و غرب منتشر مى سازد چنان كه مى فرماید:(هُوَ الَّذِى أَرْسَلَ رَسُولهُ بِالهُدى وَدِین الحَقّ لِیُظْهِرَهُ عَلى الدِّینِ كُلِّهِ وَلَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُون).5«او است كه پیامبر خود را با هدایت ها و آیین استوارى فرستاده است تا دین حق را بر تمام دین ها پیروز گرداند هر چند گروه مشرك آن را دوست نداشته باشند».در آیه دیگر، همین مطلب به تعبیر دیگر و این كه «نور خدا خاموش شدنى نیست»، وارد شده است چنان كه مى فرماید:(یُرِیدُونَ لِیُطْفِئُوا نُورَ اللّه بِأَفْواهِهِمْ وَاللّهُ مُتِمُّ نُورِهِ وَلَوْ كَرِهَ الكافِرُون).6«مى خواهند نور خدا را با دهانهاى خود خاموش كنند، خداوند نور خود را به پایان مى رساند هر چند كافران دوست نداشته باشند».ای کسانی که ایمان آورده اید ، هر که از شما از دینش بازگردد چه باک ، ،زودا که خدا مردمی را بیاورد که دوستشان بدارد و دوستش بدارند در برابر مؤمنان فروتنند و در برابر کافران سرکش ، در راه خدا جهاد می کنند واز مـلامـت هـیچ ملامـتگری نمی هـراسند این فـضل خـداست که به هر کس که خواهدارزانی دارد ، و خـداوند بخشاینده و داناست.3. پیروزى پیامبرانپیامبران در طول تاریخ براى اشاعه مكتب خود، مجاهدت ها و كوششها كرده اند ولى هرگز نتوانسته اند مكتب خود را در سراسر جهان پیاده كنند و در هر عصرى گروههاى بى شمارى به مخالفت با پیامبران برخاسته و سد راه آنان بودند.ولى قرآن مبارزه هاى اهل باطل را با مكتب حق یك مبارزه موقت تلقى مى كند و معتقد است كه سنگرهاى باطل سرانجام فرو ریخته وبرنامه پیامبران در جهان گسترش پیدا خواهد كرد.قرآن این حقیقت را طى آیاتى بیان مى كند:(إِنّا لَنَنْصُرُ رُسُلنا وَالَّذِینَ آمَنُوا فِى الحَیاةِ الدُّنْیا وَیَوم یَقُومُ الأَشهاد).7«ما پیامبران و فرستادگان خود و افراد با ایمان را در دنیا و روز قیام گواهان كمك مى كنیم».قرآن در آیه دیگر از تعلق مشیت الهى بر پیروزى پیامبران در آینده سخن مى گوید آنجا كه مى فرماید:(وَ لَقَدْ سَبَقَتْ كَلِمَتُنا لِعِبادِنا المُرْسَلین * انّهُمْ لَهُمُ المَنْصُورون * وَ إِنَّ جُنْدَنا لَهُمُ الغالِبُون).8«اراده و مشیت ما به پیروزى پیامبران تعلق گرفته است، آنان كمك شدگان هستند و سپاه ما (سپاه توحید) پیروز است».و در آیه دیگر مى فرماید: (كَتَبَ اللّهُ لأَغْلَبَنَّ أَنَا وَرُسُلى...).9«خداوند بر خود واجب و لازم شمرده است كه او و پیامبران او بر قواى كفر غلبه كنند».
4. در مبارزه حق و باطل، حق، پیروز استآیات قرآنى نه تنها نظام تكوین را نظام خیر، و غلبه خیر بر شر مى داند بلكه سرانجام، نظام اجتماعى انسان را نظام استوار مى داند كه در آن نظام توحید بر نظام شرك و طاغوت غلبه كرده و پیروزى از آن صالحان و راستگویان خواهد بود از این جهت مى فرماید:(بَلْ نَقْذِفُ بِالحَقِّ عَلى الباطِلِ فَیَدْمَغُهُ فَإِذا هُوَ زاهِق...).10«ما حق را بر باطل مى زنیم و آن را نابود مى سازیم ناگهان آن پوچ و تباه است».قرآن در آیه دیگر حق و باطل را به آب و كف تشبیه مى كند و باطل بسان كف بر دوش حق سوار مى شود و با حركت حق، حركت مى كند، امّا دیرى نمى پاید باطل هاى كف گونه فرو كش كرده و حق و حقیقت بسان آب حیات در دلها باقى مى ماند آنجا كه مى فرماید:(...أَمّا الزَّبَدُ فَیَذْهَبْ جُفاءً وَأَمّا ما یَنْفَعُ فَیَمْكُثُ فِى الأَرض...).11«كف ها روى آب نابود مى شوند و آنچه براى مردم مفید است در زمین باقى مى ماند». 5. كمك هاى غیبى در سرانجام جامعه هاقرآن معتقد است كه در سرانجام جامعه ها، افراد فداكارى پیدا مى شوند كه با تمام قدرت در عزت اسلام و ذلت كفر مى كوشند و از این طریق به گروهكها هشدار مى دهد كه اگر از جاده مستقیم توحید منحرف شوند و به وادى جاهلیت باز گردند هرگز آیین حق با انحراف آنان نابود نمى شود، و در طول تاریخ كه جامعه انسانى رو به كمال است افرادى پیدا مى شوند كه خداوند آنان را دوست دارد و آنان نیز خدا را دوست دارند، آنان در مقابل گروه با ایمان متواضع و در برابر كافران عزیز و سركشند، در راه خدا كوشش مى كنند و از سرزنش سرزنش كنندگان نمى ترسند، آنجا كه مى فرماید:(یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا مَنْ یَرْتَدَّ مِنْكُمْ عَنْ دِینهِ فَسَوفَ یَأتِى اللّه بِقَوم یُحِبُّهُمْ وَیُحِبُّونهُ أَذِلّة عَلى المُؤْمِنین أَعِزَّة عَلى الكافِرینَ یُجاهِدُونَ فِى سَبیلِ اللّهِ وَلا یَخافُونَ لَومة لائِم...).12 گروه دین و اندیشه تبیان، مهدی سیف جمالی[1] . آل عمران/140.[2] . انبیاء/105.[3] . نور/55.[4] . طه/132.[5] . توبه/33 و صف/9.[6] . صف/8.[7] . غافر/51.[8] . صافات/171 ـ 173.[9] . مجادله/21.[10] . انبیاء/18.[11] . رعد/17.[12] . مائده/54.منبع: منشور جاوید، ج1، ص 366ـ 374.ش
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 379]