واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: فرشته را ببوس!
انسانها در اثر پذیرى، یكسان نیستند. آنها كه از نزاهت روح برخوردارند، گاهى به طور مستقیم و گاهى به طور غیر مستقیم، از ذات اقدس اله و مبادى عالیه، فیض و معارفى دریافت مىكنند و فضایل نفسانى نصیبشان مىشود و انسان صالحى خواهند بود. و آنها كه راه آلودگى را طى كردهاند، براى تاثیر شیطان در خود، زمینه مساعدى فراهم كردهاند و در نتیجه، خاطرات بد، نقشههاى زشت و رذایل نفسانى به آنها القا مىشود و بر اثر این تاثیر گذارى شیطان، به صورت شیطان ممثل در مىآیند. خداوند در قرآن كریم براى این دو نوع یا این دو صنف، دو دسته از آیات را تنظیم كرده است. درباره مؤمنان، كه هم از نظر عقیده صائبند و هم از نظر عمل صالح، وعده داده است كه خود و فرشتگان او بر آنان صلوات و درود بفرستد. ذات اقدس اله در سوره «احزاب» دو قسم صلوات را ذكر مىفرماید: قسم اول، صلواتى است كه بر پیغمبر نازل مىكند: إِنَّ اللَّهَ وَ مَلَائِكَتَهُ یصَلُّونَ عَلَى النَّبِی یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَیهِ وَ سَلِّمُوا تَسْلِیمًا؛خدا و فرشتگانش بر پیامبر درود میفرستد؛ ای کسانی که ایمان آوردهاید، بر او درود فرستید و سلام گویید و کاملا تسلیم (فرمان او) باشید.1یعنى، مؤمنین هم، به صلوات بر پیغمبر (و آل پیغمبر) صلى الله علیه و آله و سلم و تسلیم در برابر حكم الهى آنان مامورند. قسم دوم، صلواتى است كه خدا و فرشتگان او بر مؤمنان مىفرستند: هُوَ الَّذِی یصَلِّی عَلَیكُمْ وَ مَلَائِكَتُهُ لِیخْرِجَكُمْ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ وَك َانَ بِالْمُؤْمِنِینَ رَحِیمًا؛او کسی است که بر شما درود و رحمت میفرستد، و فرشتگان او (نیز) برای شما تقاضای رحمت میکنند تا شما را از ظلمات (جهل و شرک گناه) به سوی نور (ایمان و علم و تقوا) رهنمود گردد؛ او نسبت به مؤمنان همواره مهربان بوده است!»2در حدیث است كه: اگر مؤمنان، راه صحیح را طى كنند فرشتگان با آنان مصافحه(4) مىكنند: «لصافحتهم الملائكة» . یعنى، خداوند و فرشتههاى او بر شما صلوات مىفرستند تا شما را نورانى كنند. البته این صلوات فرستادن، گاهى بدون این كه فرشتهها بر كسى نازل بشوند از همان اوجى كه دارند صلوات را نازل مىكنند; و گاهى از این مرحله، تنزل مىكنند، یعنى بر اشخاص نازل مىشوند و با آنها سخن مىگویند; به آنان چیزى یاد مىدهند یا آنها را مطمئن و آرام مىكنند. گاه، مطلب صحیحى به ذهن انسان مىآید اما انسان نمىداند از كجا نازل شده; ولى باید بداند كه از ناحیه الهام فرشتههاست. گاهى انسان بر سر دو راهى قرار مىگیرد كه آیا فلان كار بد را انجام بدهد یا نه؟ یا اگر انسان محتاطى است و از كار بد پرهیز دارد، كار مشكوك و مشتبهى براى او پیش آمده و نمىداند كه آن را انجام بدهد یا نه; ولى ناگهان تصمیمى قطعى بر ترك آن مىگیرد. این تصمیم، در مقابل فیض علمى، فیضى فعلى است. گاهى ذهن انسان در حین مطالعه برقى مىزند و مطلبى را مىفهمد. پس آنجا كه فضیلتى علمى یا فضیلتى عملى بهره كسى مىشود، به وسیله فرشتههاى خدا و اثر همان صلوات فرشتههاست كه نصیب مؤمن صالح مىشود. گاهى فرشتگان از این مرحله هم، تنزل مىكنند، یعنى نه تنها صلوات مىفرستند; بلكه بر مؤمنین، نازل مىشوند و این، اختصاصى به برزخ یا حالت احتضار ندارد; چنان كه مىفرماید: « إِنَّ الَّذِینَ قَالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقَامُوا تَتَنَزَّلُ عَلَیهِمُ الْمَلَائِكَةُ أَلَّا تَخَافُوا وَلَا تَحْزَنُوا وَأَبْشِرُوا بِالْجَنَّةِ الَّتِی كُنْتُمْ تُوعَدُونَ»؛به یقین کسانی که گفتند: «پروردگار ما خداوند یگانه است!» سپس استقامت کردند، فرشتگان بر آنان نازل میشوند که: «نترسید و غمگین مباشید، و بشارت باد بر شما به آن بهشتی که به شما وعده داده شده است! 3همان گونه كه انبیا منذر و مبشرند، فرشتهها نیز منذر و مبشرند. در این آیه مىفرماید: قلب كسانى كه از نظر عقیده، موحد و از نظر عمل، مستقیم و بردبار هستند، منزل فرشتههاست. با توجه به این نكته كه آن مقام كامل و عالى صلوات، مخصوص پیغمبر و ائمه(علیهم السلام) است مقام متوسط و نازل آن، شامل مؤمنان هم مىشود. در باره نزول ملائكه نیز چنین است، ملائكهاى كه وحى تشریعى مىآورند مخصوص پیغمبرند; و ملائكهاى كه وحى تشریعى نمىآورند; ولى وحى انبایى و تسدیدى و تاییدى البته در حدبرتر مىآورند مخصوص ائمه هستند; ولى نزول ملائكه مادون آنها كه علوم و اعمال صالحه را افاضه مىكنند، براى مؤمنان هم حاصل مىشود. پس مؤمن مىتواند بر اثر تهذیب اخلاق، به جایى برسد كه هم مشمول صلوات فرشتهها باشد و هم قلبش منزل آنان. از این مرحله برتر، آن است كه نه تنها فرشتهها بر مؤمن مهذب، صلوات فرستاده و بر او نازل مىشوند، بلكه با او مصافحه مىكنند. بوسه بر گونه فرشتهدر حدیث است كه: اگر مؤمنان، راه صحیح را طى كنند فرشتگان با آنان مصافحه(4) مىكنند: «لصافحتهم الملائكة.» 5گاهى دست انسان در خواب یا بیدارى به دست فرشتهها مىرسد. در كارهاى علمى، آنجا كه با دستخود، مطالب حق مىنویسد و در كارهاى عملى، آنجا كه با دستخود، كارهاى خیر انجام مىدهد، دستش، با دست فرشتهها مصافحه كرده است. اینها براى كسى است كه در مسیر صحیح، حركت كرده، اعتقادى دارد، آنچه را كه مىفهمد عمل مىكند، خود را فریب نمىدهد و فریب دیگران را هم نمىخورد.6______________________1. سوره احزاب، آیه 56. 2. همان، آیه 43. 3. سوره فصلت، آیه 30. 4- مصافحه یعنی: دست یکدیگر را گرفتن از روی دوستی و صداقت و تکان دادن دست و روی هم را بوسیدن(ر.ک: لغتنامه دهخدا)5. تهذیب الاحكام، ج 6، ص 24، ح 52.6. تفسیر موضوعى قرآن كریم، تالیف آیت الله جوادی آملیتنظیم برای تبیان: شکوری_گروه دین و اندیشه تبیان
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 311]