تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1837596376
دیدار مسلمان مساوی با بهشت
واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: دیدار مسلمان مساوی با بهشت
دید و بازدیدآنچه روحیه ها را شاداب و زندگی ها را با صفا می سازد، «دیدار» است. چه دیدارهای دوستانه، چه خویشاوندانه! به ویژه اگر در دیدارها، سخنان دلنشین گفته شود و خاطرات شیرین و همفکری در مسیر گشایش مشکلات.«زیارت» و «دیدار مؤمنان» مورد سفارش اولیاء دین است، هم کدورت ها را می زداید، هم نشاط می آورد و هم خدا و رسول را خوشحال می سازد؛ و چه کار نیکی بهتر از این؟...بجاست که این گونه دیدارها به خاطر خدا و با انگیزه ی خلوص و عمل به سنت دین باشد، نه روی طمع های دنیو ی و انگیزه های مادی و ...امام صادق (علیه السلام) به اصحاب خویش سفارش می فرمود: «تزاوروا و تلاقوا و تذاکر و امرنا و احیوه»به دیدار و ملاقات یکدیگر بروید و «امر» ما را یاد کنید و به یاد هم آرید و آن را زنده نگه دارید. این حدیث، محتوای سازنده و تربیتی و جهت دار و هدفدار بودن دیدارها را تبیین می کند.«ما زار مسلم اخاه المسلم فی الله و لله الا ناداه الله عزوجل: ایها الزائر طبت و طابت لک الجنه»؛ هیچ مسلمانی برادر دینی اش را در راه خدا و برای خدا زیارت نمی کند، مگر آنکه خدای متعالی به او ندا می دهد: ای دیدار کننده! خوش به حالت، بهشت برای تو سزاوار و گوارا باد! دیدار حضوریبرخی به هر دلیل، عیادت و زیارت و احوالپرسی شان «غیر حضوری» است. می کوشند تا از طریق این و آن، یا از راه تلفن و نامه احوالپرسی کنند و تماس داشته باشند. گر چه از این رهگذر، «کسب اطلاع» می توان کرد؛ ولی دیدار رویاروی و نشست و گفتگوی چهره به چهره حلاوت و برکتی دیگر دارد.دیدار کریمانهچه خوب که در دیدارها، قصد قربت کنید و اینها را به حساب، خدا بگذارید. اگر معامله و سود هم می کنید، با خدا سود کنید، تا اجر ببرید. نگویید: من چند بار رفته ام، آنها نیامده اند، نوبتی هم که باشد، حالا نوبت آنهاست ...در بهره وری از ثواب و پاداش الهی که نباید این گونه محاسبات را به میان کشید. درست است که «دیدی»، «بازدیدی» دارد و هر سلامی ، علیکی و هر نامه ای جوابی ! ولی گاهی هم باید کریمانه و بزگوارانه برخورد کرد. دیدار مؤمن، دیدار خداست و چقدر ثواب دارد. در حدیث قدسی آمده است که خداوند می فرماید :«ایما مسلم زار مسلما فلیس ایاه زار، ایای زار و ثوابه علی الجنه»هر مسلمانی که به دیدار مسلمانی برود، او را نه ، بلکه مرا زیارت کرده است و پاداش او بر عهده ی من بهشت است. چه چیزی بالاتر از این؟ دیدار مؤمن همپای دیدار خدا !هیچ مسلمانی برادر دینی اش را در راه خدا و برای خدا زیارت نمی کند، مگر آنکه خدای متعالی به او ندا می دهد: ای دیدار کننده! خوش به حالت، بهشت برای تو سزاوار و گوارا باد!مهمان، برکت خانه بعضی، از مهمان گریزانند. برخی هم مهمان دوستند. هر کدام هم نشان دهنده ی خصلت درونی افراد است. حضرت علی (علیه السلام) را اندوهگین دیدند. پرسیدند: یا علی! سبب اندوه شما چیست؟ فرمود: «یک هفته است که مهمانی برایم نیامده است! ...» موارد مهمانیاز توصیه های حضرت رسول به امیرالمؤمنین یک هم این بود:«یا علی لا ولیمه الا فی خمس فی عرس او خرس او عذار او وکار او رکاز»یا علی! جز در این پنج مورد، ولیمه ای (اطعام و مهمانی دادن) نیست: ازدواج و عروسی، تولدنوزاد، ختنه کردن کودک، ساختن یا خریدن خانه ، بازگشت از سفر حج پرهیز ار اسراف و ریا
هر عمل خیر و شایسته ای، گاهی دچار برخی آفت ها می شود. با همه ی ستایشی که از پذیرایی شایسته از مهمان شده، اگر جنبه ی تعادل رعایت نشود و به مرز اسراف و ولخرجیهایی برسد که اغلب، روی چشم و هم چشمی است، یا ریشه در خودنمایی و تفاخر دارد، ناپسند است و همین کار مقدس و خداپسند از قداست و محبوبیت نزد خدا می افتد.اطعام با همه ی ارزشی که دارد، آن جاست که «فی الله» و «لله» باشد و به قصد سیر کردن شکمی گرسنه یا شاد کردن برادری مؤمن یا تقویت رابطه های خویشاوند ی و صله ی رحم باشد ..درست است که از نعمت الهی باید بهره گرفت، اما با حفظ حد و مرز ارزشی آن و فراتر نرفتن از مرز اعتدال، و انجام دادن آن کار به صورتی خردمندانه و شرع پسند و عرف پذیر!امام حسن مجتبی (علیه السلام) مهمانخانه ای در منزل داشت که به طور معمول، از طبقات مختلف، به ویژه افراد غریب و بی خانه و بینوا و مسافران و یتیمان و محرومان، پیوسته از آن بهره مند می شدند.برای کریمان بلند همت، «اطعام» لذتی بیش از اطعام خوردن دارد و حظ روحی آنان از این رهگذر است. مزاحمتتعجب نکنید اگر به جای طرح یک موضوع ارزشی و مثبت، از یک رفتار منفی و ضد ارزش به نام «مزاحمت» بحث می کنیم؛ چرا که توجه به نقاط ضعف اخلاقی و پرهیز از آنها نیز، به اندازه ی همان نقاط قوت و فضایل، کارساز است.در معاشرت ها، هیچ عاملی به اندازه ی خدمت و یاری، جلب کننده ی دل ها و محبت ها نیست . هیچ عاملی هم به اندازه ی آزار و زحمت و آسیب رسانی، رشته های دوستی و علقه های مودت را از هم نمی گسلد.این، طبیعت دل هاست که اسیر محبت می شود و گریزان از دشمنی و بدخواهی. زندگی، جریانی از حوادث گذران است. انسان ها نیز نقش اصلی این حوادث را ایفا می کنند. هر چه بی دردسر تر و بی مانع تر باشد، دل ها شادتر و امیدها به زندگی افزونتر است.برعکس، هر چه تصادم و تزاحم منافع و سلب آزادی ها از هم و ایجاد زحمت و مزاحمت برای هم فراهم شود. به همان مقیاس ، رابطه ها تیره تر، دل ها جدا تر از یکدیگر، دیدها نسبت به هم منفی تر و زندگی ها به رنج و یأس و سرخوردگی ها نزدیک تر و آمیخته تر خواهد بود. مزاحمت چیست؟
حتماً افرادی را می شناسید که وجودشان، رفتارشان و زبانشان، برای شما دردسر تولید می کند و شما از دست و زبان آنان آسوده نیستید.آسایش در محیط کار و خانه، خواسته ی هر انسان است .آنکه آسایش دیگران را به هم بزند، «مزاحم» است. به تعبیر دیگر می توان گفت: مزاحم، از دایره ی اسلام بیرون است. این کلام صاحب شریعت و رسالت محمد (صلی الله علیه و اله) است، آنجا که به اصحاب خویش فرمود:«الا انبئکم من المسلم ؟ من سلم المسلمون من یده و لسانه»؛ آیا شما را خبر دهم که «مسلمان» کیست؟ مسلمان کسی است که مسلمانان از دست و زبانش آسوده باشند.- صدای رادیو، ضبط و بلند گو را در مراسم شادی و عزا و جشن و سوگواری تا حدی بلند کردن که سلب آسایش از دیگران کند. مساجدی که بلندگوهای خود را در مجالس ختم یا شبهای رمضان و محرم تا دیر وقت، به بیرون از مسجد وصل می کنند و همسایگان را از دین و مسجد و عزاداری بیزار می کنند. مسئولند. فقهای بزرگوار نیز در پاسخ به استفتا از این گونه مزاحمت ها، از آن نهی کرده اند.- دیر وقت، برای شب نشینی و مهمانی رفتن.- مزاحمت های تلفنی برای دیگران و بی جهت تماس گرفتن، یا گوشی و تلفن را به عنوان سرگرمی و بازی در اختیار کودکان گذاشتن.- در گرما یا سرما، بدون آمادگی صاحبخانه، به مهمانی و عیادت و زیارت دیگران رفتن. امیرالمؤمنین (علیه السلام) در این زمینه چنین است:«المومن نفسه منه فی تعب و الناس منه فی راحه»خدا را بر آن بنده بخشایش استکه خلق از وجودش در آسایش است(اخلاق معاشرت اثر استاد جواد محدثی) منبع: ویژه نامه ارمغان بهار محمدیگروه دین و اندیشه - مهدی سیف جمالی
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 423]
-
گوناگون
پربازدیدترینها