تبلیغات
تبلیغات متنی
پرچم تشریفات با کیفیت بالا و قیمت ارزان
پرواز از نگاه دکتر ماکان آریا پارسا
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
محبوبترینها
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1848378986
اولین مقابله اسلام با دشمن خارجی
واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: غزوه ی دُومه الجَندَل
دومه الجندل (به ضم و فتح دال) که به آن دوماء الجندل نیز می گویند، نام منطقه ای است بین «حجاز»، «عراق» و «شام » و نزدیکی مرزهای روم شرقی در آن زمان، که گروهی از اعراب بادیه نشین در آنجا سکونت داشتند و فاصلهاش تا مدینه پانزده روز بوده است.1 و به عبارتی دیگر، فاصله آن تا مدینه ده منزل، تا کوفه نیز ده منزل، تا شام هفت یا هشت منزل بوده است. البته امروزه، شهری است نزدیک تبوک که به آن « جوف » می گویند. در وجه نام گذاری آن می گویند که آن منسوب به دوماء بن اسماعیل (علیه السلام) است. وقتی فرزندان حضرت اسماعیل نبی علیه السلام در «تهامه» روبه فزونی نهاد، دوماء پسر حضرت اسماعیل به آن منطقه آمد. و در آن جا سکنی گزید و قلعه ای بنیان نهاد که بعد ها به اسم «دومه الجندل» خوانده شد. چگونگی جنگبه رسول خدا (صلی الله علیه وآله) خبر رسید که اُکَیدَر بن عَبدُالملک، حاکم مسیحی دومه الجندل، که تابع امپراتوری روم بود، مزاحم مسافران کاروان های مدینه می شود و با گروه زیادی از اعراب، آهنگ مدینه دارد. البته مطابق روایتی پیغمبر اکرم (صلی الله علیه وآله) تصمیم گرفت سپاهی به سرزمین های نزدیک شام ببرد تا مایه ترس قیصر روم شود. رسول خدا (صلی الله علیه وآله)، هزار نفر از مسلمانان را بسیج نمود و به سوی دومه الجندل حرکت کرد. اما زمانی که مسلمانان به منطقه رسیدند، آنجا را خالی از سکنه دیدند و فقط به چوپانان و گله های آنان دست یافتند. فردی از اهالی دومه الجندل اسیر شد و زمانی که از او علت نبودن مردم را جویا شدند، گفت که مردم این منطقه وقتی خبر حرکت سریع شما و تصرف گله ها را شنیدند، توان ایستادگی و مقابله را در خود ندیدند و به مناطق اطراف گریختند. رسول خدا (صلی الله علیه وآله) چند روزی در آنجا ماند و هنگام بازگشت با قبیله بنی فَزارِه پیمانی منعقد کرد. در جریان این غزوه یک تن از مردم آن ناحیه، که با مسلمانان برخورد کرده بود، اسلام آورد. و ضمنا با پیمودن این راه طولانی و بی آب و گرمای سخت، طاقت و تحمل آنان را در این گونه مسافرت های جنگی نیز نشان داد و نفوذ اسلام را تا مرزهای روم شرقی بسط و توسعه داد. این غزوه در ربیع الاول سال پنجم اتفاق افتاد. رسول خدا پنج شب مانده از ربیع الاول از مدینه خارج شد و ده شب مانده از ربیع الآخر به مدینه بازگشت.2اهمیت غزوه دومه الجندل در این است که برای نخستین بار قوای اسلام از منطقه قبایل آزاد عربی، وارد قلمرو امپراتوری روم شد و این امر به اطلاع دولت روم رسید و این دولت از مرزهای جنوبی خود در ناحیه عربی احساس خطر کرد. از این رو در مرحله بعد که سپاه اسلام به قلمرو روم آمد، با آمادگی رومیان مواجه شد. این امر نشان دهنده اهمیتی است که امپراتوری روم برای همسایه جدید خود، یعنی حکومت نوبنیاد اسلام، قائل شده بود.در این منطقه دو سریه در سال های ششم و نهم هجرت به فرماندهی «عبدالرحمن بن عوف» و «خالد بن ولید مخزومی|خالد بن ولید» انجام شده است. بیشترین شهرت منطقه دومه الجندل به داستان تحکیم بر می گردد که «ابوموسی اشعری» و «عمرو عاص|عمرو بن عاص» به نمایندگی از امیرالمومنین علی (علیه السلام) و معاویه در آن جا انجام داده اند. گروه دین و اندیشه - مهدی سیف جمالی1- بین دومه الجندل و دمشق پنج شب؛ و میان آن و مدینه 15 یا 16 شب فاصله بود: الطبقات الکبری، ج 2، ص 62.2- ر.ک: السیره النبویه، ج 3، ص 224؛ مغازی، ج 1، ص 299؛ الطبقات الکبری، ج 2، ص 62؛ تاریخ طبری، ج 2، ص 564.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 345]
-
گوناگون
پربازدیدترینها