واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: نویسنده وحی مهدور الدم شد
مجلسى به نقل از صدوق (ره ) مى نویسد: در مورد معاویه امر بر مردم مشتبه شد (یعنى برخى او را از رجال صالح به شمار آوردند)، چرا كه وى را كاتب وحى مى شناختند ولى این سمت بیانگر هیچگونه فضیلتى نیست زیرا معاویه از این لحاظ با عبدالله بن سعد بن ابى سرح تفاوتى ندارد یعنى در عین حال كه این دو داراى سمت كتابت وحى بوده اند از منافقین زمان پیغمبر صلى الله علیه و آله نیز به شمار مى رفتند. چون عبدالله بن سعد كسى بود كه مى گفت : سانزل مثل ما انزل الله(من نازل خواهم کرد مانند آنچه را که خدا نازل کرده است) او وحى را تحریف مى كرد به این معنى كه پیغمبر صلى الله علیه و آله به او مى فرمود: بنویس والله غفور رحیم ولى او مى نوشت والله عزیز حكیم یا به وى دستور مى داد كه بنویسد والله عزیز حكیم ولى او مى نوشت والله علیم حكیم . رسول خدا صلى الله علیه و آله چون مى دانست عبدالله سخن او را تحریف مى كند مى فرمودند: هو احد یعنى او یكى است و تفاوتى ایجاد نمى كند، اما عبدالله به مردم مى گفت : محمد صلى الله علیه و آله نمى داند چه مى گوید، او چیزى مى گوید و من چیز دیگرى مى نویسم و در عین حال به من مى گوید هو واحد، هو واحد اگر گفته او با گفته من ، یكى باشد من هم مى توانم همانند آیاتى كه خداوند متعال نازل كرده ، نازل سازم . به همین جهت خداوند متعال ، پیامبر صلى الله علیه و آله خود را آگاه ساخت و آیه : «وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَى عَلَى اللَّهِ كَذِبًا أَوْ قَالَ أُوحِی إِلَی وَلَمْ یوحَ إِلَیهِ شَیءٌ وَمَنْ قَالَ سَأُنْزِلُ مِثْلَ مَا أَنْزَلَ اللَّهُ ...»(چه کسی ستمکارتر است از کسی که دروغی به خدا ببندد، یا بگوید: «بر من، وحی فرستاده شده»، در حالی که به او وحی نشده است، و کسی که بگوید: «من نیز همانند آنچه خدا نازل کرده است، نازل میکنم»؟!) را در توبیخ عبدالله نازل گردانید. آنگاه كه عبدالله از نزول این آیه در مورد كار خود آگاهى یافت متوارى شد و پیامبر صلى الله علیه و آله را هجو مى كرد، رسول خدا صلى الله علیه و آله در مورد او چنین امر دادند: هر كه عبدالله بن سعد را بیابد اگر چه به پرده كعبه چنگ زده باشد باید او را بكشد (یعنى رسول مكرم اسلام صلى الله علیه و آله با چنین فرمانى عبدالله را مهدورالدم كرد).صدوق پس از پایان داستان مى گوید: علت اینكه پیامبر اكرم صلى الله علیه و آله به عبدالله آنگاه كه وحى را دگرگونه مى نوشت مى فرمود: هو واحد این بود كه عبدالله آنچه را مى خواست بنویسد و وحى الهى را تحریف نماید بهمان صورت نگارش نمى یافت ، بلكه همانگونه نوشته مى شد كه پیامبر اكرم املاء مى كرد، یعنى منظور پیامبر صلى الله علیه و آله از این گفتار چنین بود كه عبدالله چه بخواهد تحریف كند و یا نخواهد بى اثر است ، چون وحى به همان صورت نوشته مى شود كه من آن را املاء مى نمایم و اگر او تحریف كند، جبرئیل علیه السلام آن را اصلاح مى نماید. (1) (و تحریف وى را به من اعلام مى كند).(2)_________________1-بحارالانوار، ج 19، ص 102- سرگذشت های تلخ و شیرین در قرآنتنظیم: شکوری_کارشناس بخش قرآن
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 354]