واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: به گزارش ايرنا به نقل از پايگاه اطلاع رساني دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آيت الله العظمي خامنهاي، اين بيانات كه دلايل ادامه جنگ پس از فتح خرمشهر را مطرح مي كند، در گفتوگو با خبرنگار صداوسيما و در تاريخ 1365/6/29 ايراد شده است. متن اين پرسش و پاسخ به شرح زير است: سوال: آقاي خامنهاي سؤالي كه ميشود مطرح كرد مسألهي دفاعي بودن جنگ است. ما از ابتداي جنگ و شروع تجاوز عراق اعلام كرديم كه در حال دفاع هستيم و بعد از اينكه وارد خاك عراق هم شديم اين مسأله را عنوان ميكنيم كه باز جنگ ما يك جنگ دفاعي است. شما اين مسأله را چگونه تعبير ميكنيد؟ بسماللَّهالرّحمنالرّحيم جنگ ما از آغاز به صورت دفاع شروع شد و تا اين ساعت هم ما در حال دفاع هستيم. علت هم اين است كه حتي ورود ما به خاك عراق، در ادامهي دفاع مقدس ماست. البته دشمن طبعاً مايل است كه هنگامي كه ميتواند و احساس قدرت ميكند، وارد مرزهاي ما بشود، تا هر وقتي كه ميتواند در آنجا بماند، ويرانگري بكند، تخريب بكند، افراد نظامي و غيرنظامي را به قتل برساند، زندگي را ناامن بكند، هر وقت هم كه تاب نياورد و نتوانست بماند، برگردد و داخل مرزهاي خودش بشود و ما هم با فداكاري و با توانائي مردم، وقتي كه توانستيم او را از مرزها بيرون برانيم، لب مرز بايستيم كه مبادا وارد خاك دشمن بشويم و به حريم دشمن قدم بگذاريم، اين ميل دشمن است. اما عقل و منطق انساني، همچنين احكام اسلامي به ما اجازهي اين را نميدهند. ما دشمن را بايد ببينيم كه چگونه دشمني است. يك وقت دشمني است كه آمده براي گرفتن يك تپه، تصرف يك رودخانه، يك موذيگري مرزي، بعد هم سركوب ميشود برميگردد سرجايش و قضيه تمام ميشود. اينجا البته بعد از آني كه دشمن را ما رانديم مسأله تمام شده است. لكن يك وقت دشمن بناي بر قلدري و زورگوئي دارد. مسألهي او با بيرون رفتن از مرزها، آن هم با قدرتنمائي نيروهاي اسلامي و فداكاريهاي فراوان حل شده و تمام شده نيست. دشمن خيلي اين را مغتنم ميشمارد كه وقتي قصد تجاوز دارد و وارد خاك ميشود، تا جايي كه ميتواند بماند، بعد هم كه رفت بيرون، ما لب مرزها بايستيم او تجديد قواي خودش بكند و هنگامي كه باز لازم دانست و مصلحت دانست برگردد، تجاوز خودش را آغاز كند. من يك وقتي يك مثالي زدم، گفتم كه دزدي، متجاوزي، وارد خانهي شما ميشود، وارد مزرعهي شما ميشود و ويران ميكند، نابود ميكند، ميدزدد، ميكشد. اگر تحمل كرديد كه ميماند، اگر تحمل نكرديد و با فشار و زور و قدرتنمائي او را بيرون كرديد، هيچكس به شما نميگويد كه شما از خانهات ديگر پا بيرون نگذار، پا توي مزرعهي او يا خانهي او نگذار كه اين تجاوز به حريم اوست. نه، عقل به شما حكم ميكند كه برويد گريبان اين دشمن را بگيريد، گلوي او را بفشاريد و اولاً: از او بپرسيد چرا اين كار را كرده و مجازاتش كنيد به اين كار و ثانياً: حقتان را بگيريد، آنچه كه تضييع شده از او باز پس بگيريد. اين يك حكم عقلي است. اين چيزي نيست كه اين را ما ابداع كرده باشيم. همهي انسانها و همهي فطرتهاي سالم همين جور فكر ميكنند. اصولاً وارد شدن به حريم خاك ديگران دو نوع است: يك نوع اين است كه از روي تجاوز، به قصد تصرف و براي زورگوئي است؛ اين تهاجم است، اين تجاوز است. همانطور كه عراق وارد خاك ما شد. دليلي براي اين كار نداشت. يك بهانههايي همان اوّل ذكر كردند، اما حتي خودشان هم كاملاً واقف بودند و ميدانستند كه اينها بهانه است. دنيا هم اين را فهميد. لذا بود كه همهي كساني كه توي مسأله جنگ وارد شدند، تا امروز هم بما ميگويند، از اوائل هم به ما گفتند كه ما ميدانيم متجاوز كي است، اين تجاوز است. يكجور وارد شدن به خاك دشمن هست كه براي استنقاض حق است، براي گوشمال دادن به متجاوز است، براي حفظ امنيت است. براي تأمين مرزها از حوادث مشابه بعدي از سوي همين دشمن هست، اين را نميشود گفت تجاوز. بنابراين ما، تا وقتي كه در پشت مرزهاي خودمان ميجنگيديم كه روشن بود داشتيم دفاع ميكرديم از خاك خودمان. آن وقتي هم كه وارد خاك عراق شديم، باز به دنبالهي همين مسأله است. ما مجازات متجاوز و گوشمالي دادن به متجاوز را يكي از هدفهاي ادامهي جنگ ذكر كرديم و همين هم هست. البته اين را هم بايد بگويم كه هنوز در مرزهاي ما، همهي مناطق از دشمن پاكسازي نشده است. ما هنوز مناطقي را داريم كه از جمله نفتشهر و بخشي از مراكز ديگر مرزيِ ما كه هنوز در اختيار دشمن هست و ما ادامهي جنگمان ولو براي پس گرفتن اينها هم كه باشد، يك عمل دفاعي است. اما وقتي اينها را هم پس بگيريم، ما دنبال كردن دشمن و رفتن داخل اعماق خاك او براي گوشمالي دادن او، اين را همه، دفاع از خود و مجازات متجاوز ميشناسند. بنابراين دفاعي بودن اين جنگ يك چيز واضحي است. البته ما اين را گفتيم بارها و همه هم اين را قبول كردند از ما كه ما قصد ماندن در اين مناطق تصرف شدهي از عراق را نداريم. نه فاو، نه جزيره و نه هيچ نقطهي ديگر، نقاطي نيست كه ما اينها را براي خودمان و جزء خاك خودمان دانسته باشيم. نه اينها مال عراق است، مال مردم عراق است، مال هر رژيم صالحي است كه بعدها بر سر كار بيايد در عراق. فعلاً حركت ما، حركتي است كه در دفاع از امنيت ما و در دفاع از آرامش و صلحي است كه براي زندگي دو همسايه كه ما و عراق باشيم، ضروري و لازم است. سيام/ 1965 1568
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 249]