واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: خصوصی سازی رویاست
طی این سال ها آن قدر راجع به ضرورت خصوصی سازی فوتبال و به ویژه واگذاری باشگاه های بزرگ دولتی مثل پرسپولیس و استقلال گفته و نوشته شده است که در حال حاضر، مردم به این مهم به چشم یک «مطالبه» نگاه می کنند. مطالبه ای که دست بر قضا محمود احمدی نژاد نیز ماه ها بیش بر اجرایی کردنش تأکید کرد. بااین همه، نه تنها رییس دولت نهم در روزهای باقی مانده از مسئولیتش توفیقی در عملیاتی کردن خصوصی سازی سرخابی ها نداشت. بلکه نشان های روشنی وجود دارد دال بر این که دولت دهم نیز در این پروژه ناموفق خواهد بود!پرسپولیس و استقلال، به عنوان 2 قطب محبوب فوتبال ایران مدت هاست که در چنبره سیستم ناکارآمد باشگاهداری دولتی گرفتار شده اند و عملاً در حالتی شبیه به «فلج»، حیات خود را پی می گیرند. عجز در انجام کارهای زیربنایی و بلندمدت، ناتوانی در درآمدزایی، لیست بلند بالای بدهی ها، مشکلات وخیم مالی و در نهایت مدیریت افرادی که در سود و زیان باشگاه دخیل نیستند و صورتحساب همه هزینه ها و آزمون های به خطا رفته شان که به آدرس دولت ارسال می شود، از سرخابی های پایتخت، مجموعه هایی علیل و همواره نیازمند ساخته است. مدت هاست که «ضرورت خصوصی سازی» در ورزش، خاصه در فوتبال و به ویژه در مورد پرسپولیس و استقلال که سر جمع شاید نیمی از مردم کشور را هواخواه خود می بینند، تبدیل به ترجیع بند سخنان دلسوزان و کارشناسان شده، اما افسوس که این همه فریاد هرچه بلندتر شده، کمتر به جایی رسیده است!
هنوز فراموش نکرده ایم که در روزهای منتهی به انتخابات دهم ریاست جمهوری، چگونه دکتر محمود احمدی نژاد طی دستوری به رییس وقت سازمان تربیت بدنی، از مهندس علی آبادی خواست فوراً مقدمات واگذاری قرمز و آبی به بخش خصوصی را فراهم بیاورد. اکنون ماه های زیادی از آن ابلاغ می گذرد و دولت دهم، چیزی حدود 4 ماه است که زندگی اش را آغاز کرده، اما کماکان خبری از خصوصی سازی قطب های فوتبال ایران نیست که نیست. عده ای بر این عقیده مصرند که اصولا بنا به دلایل فراوانی، دولت راغب نیست تملک سرخابی ها را برای بلند مدت از کف بدهد. گواه این عده نیز آن است که در تمام این سال ها، هرگونه پیشنهادی برای هر نوع واگذاری 2 تیم با پاسخ منفی قوه مجریه روبه رو شده است، دولت برای تصاحب پرسپولیس و بیرون کشیدن آن از حوزه مدیریت حوزه هنری و مدعیان خصوصی اش، چیزی حدود 10 سال پیش وارد یک جنگ فرسایشی بزرگ شده و پیروز بیرون آمده و البته هنگام واگذاری موقت استقلال، به گزینه ای دورتر از وزارت رفاه – جایی حوالی کابینه! فکر نکرده است! همه این شواهد و قرائن باعث می شود این گروه از مفسران اراده دولت برای خصوصی سازی قرمز و آبی تهران را جدی نگیرند. با این وجود دسته دیگری نیز وجود دارند که گمان می برند خواست دولت نهم و حالا دولت دهم برای عملی شدن این اتفاق، «واقعی» است و آن ها به واگذاری سرخابی هم به چشم گامی در راه تحقق عملی اصل 44 نگاه می کنند؛ آن چه البته تاکنون رخ نداده و در حد یک آرزو باقی مانده است. نظر شما در این مورد چیست؟!
گمانه زنی ها پیرامون دولت، پرسپولیس و استقلال و موضوع مهم خصوصی سازی، فراوان و متناقض است. با این حال شاید حضور دکتر احمدی نژاد در شبکه تهران و سخنرانی اش در مورد مسایل و مشکلات پایتخت راهگشا باشد و بتواند تصویر دقیقی از آن چه در این رابطه در جریان است پیش چشم علاقه مندان قرار بدهد. رییس جمهور در این برنامه اگرچه واگذاری بخش قابل توجهی از سهام پرسپولیس و استقلال را مورد تاکید دوباره قرارداد، اما در جای دیگری از سخناش به مترو اشاره کرد و با توجه به مشکلات اخیر قطار شهری تهران و حومه، خواستار بازگشت آن به دامان دولت شد! در واقع رئیس قوه مجریه، عملا در این برنامه تلویزیونی از اقدام بزرگی که در راستای خصوصی سازی در سال 79 انجام پذیرفته و مطابق آن اختیار مترو به شهرداری واگذار شده بود، چشم پوشید و با توجه به معضلات اخیر مترو، رسما خبر از استرداد قریب الوقوع قطار شهری به حوزه اختیارات دولت داد. با این اوصاف، آیا می توان علاقه ای در این دولت برای واگذاری پرسپولیس و استقلال متصور بود؟ و از همه مهم تر این که اگر فردا روز پرسپولیس و استقلال به هر نحوی دچار مشکل شدند و بعد از خصوصی سازی با معضلات مالی دست به گریبان شدند، آیا دولت بار دیگر به موضوع ورود کرده و ماجرایی شبیه به جدل های قضایی یک دهه پیش درخصوص مسایل مدیریتی 2 باشگاه را به وجود خواهد آورد؟ پاسخ این سوالات بسیار دشوار است، اما هر چه باشد دست کم رویای خصوصی سازی را برای پرسپولیس و استقلال اندکی دورتر از دسترس تصویر می کند!تنظیم برای تبیان: رضا سیگاری
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 256]