محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1826209820
معرفي پايان نامههاي وقفي
واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
معرفي پايان نامههاي وقفي جايگاه وقف در ادب فارسي دانشگاه: دانشگاه آزاد اسلامي، واحد اراک مقطع تحصيلي: کارشناسي ارشد رشته زبان و ادبيات فارسي موضوع: جايگاه وقف در ادب فارسي با تکيه بر ويژگي هاي سبکي و ادبي وقف نامه ها دانشجو: محمد مولايي استاد راهنما: دکتر محمد رضا زمان احمدي استاد مشاور: دکتر جليل مشيدي تاريخ: تابستان 1383 چکيده وقفنامهها از گنجينههاي ادبي و تاريخي است که اين پاياننامه کوشش ميکند يکي از ابعاد آن، يعني بعد ادبي اين حوزه را بررسي نمايد. اين تحقيق از پنج فصل تشکيل شده است. در فصل اول، دوم و سوم، نويسنده درباره روش تحقيق، تاريخچه و اهداف مطالعاتي خود توضيح داده و سپس به شرح واژهها پرداخته است. در فصل چهارم که بخش اصلي پاياننامه ميباشد، محقق نخست نگاهي گذرا به وقف و نيکوکاري در ايران قبل از اسلام، و پس از اسلام افکنده، سپس نمونههايي از کاربرد واژه وقف در ادبيات فارسي عرضه کرده است. آنگاه ابعاد مختلف ادبي و هنري وقفنامهها را بررسي نموده و نيز ويژگيهاي سبکي و ادبي در دوازده وقفنامه زيرا از ادوار مختلف تاريخي را مورد بررسي قرار داده است: وقفنامه شيخ امينالدين محمد بلياني (8 ق)؛ وقفنامه کهن امامزاده جعفر (ع) (9 ق)؛ وقفنامه موقوفه علوي همدان (10 ق)؛ وقفنامه مدرسه نوريه اصفهان (11 ق)؛ وقفنامه ميرزا صدرالدين محمد يزدي (12 ق)؛ وقفنامه مدرسه صالحيه کازرون (12 ق)؛ وقفنامه فتحعلي شاه قاجار و فرزندش شاهزاده علينقي ميرزا (13 ق)؛ وقفنامه بي بي تحيه مشهوره به خانم کوچک (13 ق)؛ وقفنامه بهرام مرئيآبادي (13 ق)؛ وقفنامه حضرت آيتالله حاج آقا محسن اراکي (13 ق)؛ وقفنامه خسرو ولد شهريار (14 ق)؛ وقفنامه بانو بتول رستمي (15 ق). سبک عمومي وقف نامهها محقق پس از بررسي اين اسناد ميگويد: وقفنامههاي موجود عموما داراي مقدمهاي است که در آن علت و جهت وقف ذکر شده است. در اين مقدمه معمولا نويسنده وقفنامه پس از تسبيح خداي کريم و رسول اکرم (ص) و ائمهي هدي شمهاي از محاسن خيرات و مبرات را ذکر و سپس رقبات موقوفه را نام برده و بعد از آن مصارف وقف و متوليان را تعيين کرده و در آخر آيهي شريفهي (فمن بدله بعد ما سمعه فانما اثمه علي الذين يبدلونه) را که عموم آيهي مخصوص وصيت است تحرير کرده تا کسي به خود اجازه ندهد در وقفنامه و رقبات آن و مصارف مقرره تصرفي بنمايد. مقدمهاي که بر وقفنامهها نوشته شده داراي عبارات مختلفي است ولي عموما مسجع است و از نظر فرهنگ و ادب کشور ايران ارزنده ميباشد. از چند فقره وقفنامه که با کلمات عربي نوشته شده اگر صرف نظر شود اکثر وقفنامهها داراي عبارات شيرين فارسي است. بنابراين مؤلف در تحقيق حاضر بر آن است تا با بررسي کاربرد واژه وقف در سخن شاعران و کلام نويسندگان و همچنين بررسي تعدادي از متون وقفنامههاي مربوط به قرن هشت تا پانزدهم هجري قمري به اعتقاد خود پل ارتباطي بين وقف و زبان و ادبيات فارسي ايجاد نمايد. وقف در متون ادب فارسي محقق در باب متون ادب فارسي چنين ميگويد: آنچنان که از واقعيتهاي تلخ تاريخي برميآيد سوء استفادههاي فراواني از وقف در موقوفات شده است. اموال وقف همواره در معرض دستاندازي سودجويان و قدرتمندان زمانه بوده است. بويژه مدعيان دروغين ارشاد و کرامت، بيش از هر چيز چشم طمع به مال وقف داشتهاند. رفتار اين جماعت لطمه شديدي به حيثيت وقفزده است که آثار آن هنوز در ذهنيت مردم باقي است. طبيعي است که اين سوء استفادهها و نابايستگيها و ناشايستگيها که بر وقف رفته است دل و جان حساس شاعران و انديشهوران اين ديار را آزرده ساخته باشد. به گونهاي که به تلميحات گوناگون از وقف ياد کردهاند و با زبان طنز پرده از اوضاع نابسامان اجتماعي و سوء استفادههاي ارباب قدرت از وقف برداشتهاند. شاعران عارفمسلک دلتنگ از رياکاريهاي اصحاب ظاهر براي نشان دادن سوء استفادههاي مدعيان دروغين ديانت، زبان به طنز گشوده و از اين زاويه به وقف نگريستهاند! وقف و نيکوکاري در سخن شاعران حافظ سروده است: فقيه مدرسه دي مست بود و فتوا داد که مي حرام ولي به ز مال اوقاف است! شاعر خوشذوق ديگري جام باده را پيش زاهدنمايي ميگذارد و به او ميگويد: «بنوش که تاکش ز مال اوقاف است». صائب که در روزگار خود شاهد حيف و ميل اوقاف و ويراني موقوفات بوده ميسرايد: چون هر چه وقف گشت به زودي ميشود خراب کرديم وقف عشق تو ملک وجود خويش و بدين گونه مضموني تغزلي و عرفاني را به کمک يک واقعيت اجتماعي بيان ميکند. عشق جز بخشش خدايي نيست اين به سلطاني و گدايي نيست عشق وقف است بر دل پر درد وقف در شرع ما بهايي نيست عطار خانقاهي که به خرجش نکند دخل وفا صرفه وقف در آن است که ميخانه شود! مجذوب تبريزي بيا که خرقهي من اگر چه رهن ميکدههاست ز مال وقف نبيني به نام من درمي خاقاني هر کجا قاب پلو جوجه و کوکو باشد مال وقف است و تعلق به دعا گو دارد کليم به خير خلق مرا گشنه دل دو صد پاره گليم وقف، بلي زود ميشود پاره! هادي رنجبر آنگاه نويسنده به اين نتيجه ميرسد که وقفنامهها منبعي ادبي و تاريخي است او ميگويد: در متون فارسي، معمولا در جاهايي که به اوضاع اجتماعي و اقتصادي جامعه، بويژه شرايط معيشتي اهل مسجد و مدرسه و خانقاه اشاره ميشود سايه وقف و موقوفات را ميتوان ديد. در متوني که به اطلاعات جغرافيايي ميپردازند بويژه در سفرنامهها، اشارات خوبي به وقف، موقوفات و مراکز وقفي وجود دارد. متن وقفنامهها يکي ديگر از منابع بسيار مهم در باب مطالعات وقف است. ارزش ادبي اين اسناد چشمگير است و اطلاعات ريز و درشت تاريخي، لغوي، مردمشناسي و... در آنها قابل دستيابي است. ديباچهي - اين اسناد، بويژه از لحاظ ارزشهاي ادبي حائز اهميت است. زيباترين تحميديهها، آراسته به انواع صنايع ادبي در ديباچهي وقفنامهها به يادگار نهاده شده است. حجم وقفنامهها گاه برابر کتاب و رسائل مفصل است. با تأمل در اين قبيل متون ميتوان فيشهاي فراواني را در باب وقف و بازتابهاي آن در متون فارسي فراهم کرد. آنچه در پي ميآيد به عنوان نمونه قسمتهايي از مقدمهي وقفنامهي مرحوم آيتالله حاج آقا محسن اراکي ميباشد که در سال 1299 هجري قمري توسط ايشان به رشتهي تحرير درآمده است: نگاهي به وقف نامه حاج آقا محسن اراکي «هو الواقف علي الضمائر» «بسم الله الرحمن الرحيم و به نستعين.» بستان حمد و سپاس و گلشن ثناء بيقياس مخصوص بارگاه احدي و مختص درگاه صمدي است جل ذکره و عز اسمه، که رياحين ممکنات را از صحراي عدم به چمن وجود جلوه داد و از عين مرحمت ابواب مکرمت بر روي ارباب غيب و شهود که در مهد نيستي غنوده، بگشود، کريمي که از کمال احسان و لطف بيپايان نهال ممکنات را در باغ نيستي به فر هستي مثمر و بارور گردانيد، رحيمي که از فرط مکرمت و فيض بينهايت، بهار وجود بنيآدم را به چندين هزار گلهاي صوري و معنوي زيب و زينت بخشيد، حکيمي که چندين هزار ازاهير فطرت از هبوب لوايح حکمت در روضهي غيب و شهادت آشکار نمود، صانعي که جميع مخلوقات را بيماده از محض عدم و عدم محض به کسوت وجود و خلعت هستي سرافراز فرمود، بيمانندي که بلبلان روضه ايجاد بر احديتش همآواز، خداوندي که طايران بوستان ادراک در هواي معرفتش بال طيران بسته و مرغان گلستان دانش در اوج ثنايش پر پرواز خسته، خالقي که از غايب عاطفت نهال وجود انساني را بر وفق آيه کريمهي: (و لقد کرمنا بنيآدم) از جميع مخلوقات برگزيد. بعد از حمد حضرت بيچون و ثناء زواهر تحيات و جواهر صلوات بر ارواح ساکنان فراديس قدس و عاکفان جناب انس که هر يک در بوستان نبوت و گلشن رسالت سرو خرامندهاند و هر يک از ايشان چندين سرگشتگان وادي ضلالت و گم شدگان بيداي غوايت را آگاه و هدايت کنندهاند و آن مسندنشين (ولسوف يعطيک ربک فترضي) آن ناطق (ما ينطق عن الهوي) و آن واجب ممکن انتماء آن شکوفه باغ لولاک و آن ثمره شجره افلاک، آن شاهد مشهود و آن شفيع روز موعود و...» سبک اين وقفنامه را ميتوان در نکات ذيل خلاصه نمود: - آوردن اصطلاحات عرفاني در متن وقفنامه مانند: غيب و شهود، ممکنات، وجود، عدم و نيستي؛ - مطابقت صفت و موصوف در مفرد و جمع بودن و تذکير و تأنيث مانند: بلده مذبوره؛ - استشهاد به آيات و احاديث خصوصا در تحميديه؛ - تصويرآفريني و استفاده مکرر از صور خيال در متن وقفنامه؛ - استفاده مکرر از آرايه تشبيه بليغ در تحميديه؛ - به کار بردن «اعني» بجاي «يعني» که در آن زمان کاربرد داشته. نتيجه گيري محقق سپس نتيجهگيري ميکند که: بعد از بررسي و تحليل نمونههايي از متون وقفنامهها، مشخص شد وقفنامهها عمدتا همانند آثار نثر ادبيات فارسي از قبيل: گلستان سعدي، منشآت قائممقام و... داراي نثري مسجع و آهنگين بوده و در اکثر موارد تحت تأثير ويژگيهاي سبکي و ادبي دورهاي که وقفنامه در آن تحرير يافته قرار گرفتهاند. مسلما وقفنامهها به واسطهي داشتن وزن و آهنگ و جملاتي مسجع و مقفي و وجود آرايههاي مختلف ادبي همچون: براعت استهلال، تشبيه، استعاره، تلميح، اقتباس، تضاد و... در آنها و به لحاظ داشتن ارزشهاي فرهنگي، تاريخي و... از جمله مواريث کهن ادب فارسي و اسناد معتبر ملي به شمار ميآيد که ذکر پارهاي آداب و رسوم و سنن اقوام مختلف و بيان مصاديق بارز نوع دوستي در متون مذکور بر اهميت آن افزوده است. همچنين با بررسي پارهاي آثار منظوم و منثور در ادبيات فارسي مشخص شد که بسياري از شعرا و نويسندگان نيز با مقولهي وقف آشنايي داشته و در اشعار و يا نوشتههاي خود به آن اشاره نمودهاند. نقد و ارزيابي پايان نامه با اينکه نويسنده زحمات فراواني جهت ارائه اين تحقيق کشيده، و به منابع متعددي مراجعه کرده، نيز علاوه بر مطالعاتي کتابخانهاي، جهت تهيه اسناد به مراکز تحقيق و اوقاف مراجعه و مسافرت نموده است، چند نکته قابل تأمل است. از جمله آنها: 1. تقسيم و بخشبندي کتاب، خالي از تناسب و هماهنگي است، فصل اول، دوم و سوم فقط هفت صفحه را تشکيل ميدهد و عمدتا در مورد معرفي تحقيق ميباشد، در صورتي که فصل چهارم از يکصد و سي صفحه تشکيل گرديده است. بهتر بود که اين فصل به بخشهاي متعدد تقسيم ميشد. 2. پاياننامه داراي غلطهاي چاپي متعددي است، در صورتي که تحقيقي که در مورد اسناد وقفنامه باشد، ميبايست از دقت لازم برخوردار باشد. 3. منابع و ارجاعات تحقيق پايينتر از حد مطلوب است منابع بسيار ارزندهاي در زمينه وقفنامهها و اسناد وقفي وجود دارد که نويسنده به آنها مراجعه نکرده است. از شانزده مرجعي که به آن اشاره شده به جز دو مرجع يعني مجلهي وقف ميراث جاويدان، و يادگار ماندگار، بقيه کتابها به موضوعاتي غير از وقفنامه اختصاص دارد. فروش اموال موقوفه موضوع: فروش اموال موقوفه نگارش: ابراهيم پيرقلي خياوي دانشگاه: آزاد اسلامي، واحد تهران مرکز استاد راهنما: دکتر سيامک ده پيک استادان مشاور: دکتر عباس کريمي، دکتر غلام علي سيفي سال: 1381 ش. چکيده مطالعات انجام شده در قوانين وضعي هم چون مدني، قانون ابطال اسناد فروش رقبات، آب اراضي موقوفه، و شناخت احکام شرعي آنها و ابهامات و مشکلاتي که در احراز شرايط فروش اين اموال ايجاد شده است، نياز به بررسي مسأله فروش اموال موقوفه از ديدگاه قوانين وضعي و احکام شرعي به منظور تبيين حقوق صاحبان موقوفه، و ارزيابي آثار فروش آن بر موقوف عليهم ميباشد. اين پژوهش با هدف شناخت قوانين وضع شده از يک سو و احکام فقهي از سوي ديگر، مسايل را مورد مقايسه قرار داده و کم و کاستي هر کدام را مشخص کرده است. نويسنده معتقد است احکام فقهي نسبت به قوانين موضوعه در مسايلي هم چون تبديل به احسن، شروط واقف، نياز موقوف عليهم و... ارجحيت دارد، زيرا اينها شروطي هستند که در احکام شرع مقدس در مبحث فروش اموال موقوفه به آن اشاره شده، ولي در قوانين جديد ذکري از آن نشده است. نويسنده جهت تبيين حدود روابط افراد ذي نفع و موقوف عليهم در صورت فروش مال موقوفه با بهره گيري از قوانين وضعي، پيشنهاد اصلاح برخي از قوانين را براي احيا و توسعه نهاد وقف ميدهد. پژوهش از دو فصل و پنج مبحث تشکيل شده است. در فصل اول، تعريف وقف، تاريخچه آن در اسلام و ايران، ارکان وقف، شرايط وقف، واقف، و موقوف عليهم و مال موقوفه مطرح و بررسي شده است. هم چنين مبحثي در مورد مديريت وقف متولي، ناظر و وظايف مديران مطرح شده است. فصل دوم به مبحث اصلي ميپردازد ؛ نخست شرايط بيع مال موقوفه، شرايط فروش توسط واقف و بيم خون ريزي در مال موقوفه، و در نهايت آثار بيع وقف نسبت به واقف، موقوف عليهم، و يا شخص ثالث مورد بررسي قرار گرفته است. در لا به لاي پژوهش قوانيني همچون «قانون تبديل به احسن» و «واگذاري مزارع موقوفه به زارعين» صاحب نسق مصوب سال 1350 ش «قانون اصلاحات اراضي» مصوب سال 1341 ش و «قانون ابطال اسناد فروش رقبات و اراضي موقوفه» سال 1363 ش بررسي و نقد شده است. پژوهش علاوه بر منابع فقهي عربي و فارسي، از مآخذ جديد استفاده کرده است. بررسي تطبيقي وقف دانشگاه تهران، دانشکده الهيات و معارف اسلامي مقطع تحصيلي: کارشناسي ارشد رشته: فقه و مباني حقوق اسلامي موضوع: بررسي تطبيقي وقف نگارش: رضا شيرواني شيري استاد راهنما: دکتر محسن جابري عربلو تاريخ دفاع: بهمن 1371 چکيده مباحث فقهي و حقوقي يکي از گستردهترين مباحثي است که در منابع فقهي آمده است. از آن جهت که وقف يکي از توابع تحولات اقتصادي و اجتماعي بوده هميشه مسايل فقهي آن نيز مورد تحول و اجتهاد فقها قرار گرفته است، به طوري که مسايل وقف همواره يکي از زمينههاي اختلاف و تنوع آرا در اجتهاد فقهاي اماميه و ساير مذاهب بوده است.پاياننامه «بررسي تطبيقي وقف» کوششي است جدي در جه بررسي اختلاف آراي مجتهدين و فقها در طول تاريخ فقه اسلامي. مباحث پايان نامه اين پژوهش از شش فصل تشکيل يافته است: در فصل اول، علاوه بر معني لغوي و اصطلاحي واژه وقف، گزارشي مختصر از تاريخچه وقف در ميان تمدنهاي عراق قديم، روميان، آلمانها، فرانسويها، انگلوساکسونها و تمدن اسلام عرضه شده است. فصل دوم، درباره صيغه وقف و بررسي مسايلي چون «وقف عقد است يا ايقاع»، لزوم وقف، وقف معاطاتي، اقسام وقف، و مالکيت عين موقوفه است. فصل سوم، شرايط وقف مثلا لزوم، تنجيز، تأبيد، شروط ضمن عقد، شرايط واقف، و شرايط عين موقوفه را بررسي کرده است. فصل چهارم، بحث مفصلي در مورد مصاديق موقوف عليهم در وقف عام مانند وقف بر جهت، وقف بر مسجد، وقف في سبيل الله، وقف بر مسلمين، وقف بر شيعه، وقف بر فقرا و وقف بر کافر ارائه ميدهد. همچنين در اين فصل وقف خاص از جمله وقف بر اولاد و وقف بر نفس مورد تحقيق قرار گرفته است. فصل پنجم، اختصاص به مبحث مهم بيع وقف دارد. فصل ششم، علاوه بر بررسي ولايت بر وقف و شرايط و وظايف متولي، مباحثي همچون تقسيم وقف، از بين رفتن جهت وقف، ضمان، توکيل، رهن، اخذ به شفعه و کيفيت اثبات وقف بررسي شده است. روش تحقيق نگارنده براي انجام اين پژوهش به حدود نود اثر فقهي، حقوقي و تاريخي مراجعه کرده و آن را با روش تحقيق کتابخانهاي انجام داده است. وي در هر مسأله فقهي نظر فقهاي متقدم و متأخر را بررسي کرده است. در ابتدا نظر فقهاي اماميه را براساس تقدم و تأخر ذکر ميکند، و سپس به بررسي مقارنهاي و تطبيقي آن براساس نظرات فقهاي مذاهب چهارگانه اهل سنت و مواد قانوني و آراي حقوقدانان ميپردازد. نگارنده در انتهاي پژوهش کليه منابع و مآخذ را، که اکثرا به زبان عربي است، ذکر کرده است. فصلنامه وقف، ميراث جاويدان پيش از اين در شمارههاي 3، 2 و 22 فصل ششم اين رساله را، که شامل دو مبحث ولايت بر وقف و مسايلي از وقف است چاپ کرده، اما به علت اينکه اين رساله يکي از رسالههاي علمي و دقيق ميباشد به جاست که به صورت کتاب چاپ و منتشرشود. منبع: ميراث جاويدانمعرفي سايت مرتبط با اين مقاله تصاوير زيبا و مرتبط با اين مقاله
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[مشاهده در: www.rasekhoon.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 2623]
-
گوناگون
پربازدیدترینها