تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1805841418
جرقه نه، جريان!
واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: به بهانه سال اصلاح الگوی مصرفی كه رو به پایان است؛جرقه نه، جریان!چه بخواهیم چه نخواهیم ،ما ایرانی ها ملتی پر مصرف و-با عرض پوزش- مردمان اسراف كاری هستیم .این را هم آمار وارقام می گوید هم زندگی روزمره مان.
به تعبیر آقا در حال حاضر یک سوم نان تولیدی و حداقل یک پنجم آب مصرفی در كشور ما عملاً به هدر می رود. ضمن آنكه متاسفانه هم اكنون متوسط مجموع انرژی مصرفی در ایران بیش از دو برابر متوسط جهانی شده و شاخص شدت انرژی در کشور ما یعنی نسبت انرژی مصرف شده به کالای تولید شده 8 برابر کشورهای پیشرفته دنیا است(!) به قول عزیزی، ما ایرانی‌ها در كنار صفات خوب و پسندیده فراوانی كه داریم، متأسفانه عادت‌ها و ویژگی‌های نامطلوبی هم داریم كه آن خوبی‌ها را تحت الشعاع خود قرار می‌دهدكه یكی از شاخص‌ترین این عادت‌ها بی شك، بحث اسراف و زیاده روی در مصرف می‌باشد. دقیقا به دلیل اهمیت همین مساله است كه رهبر عزیزمان با درایت خویش، سالی كه پیش رو داریم را به عنوان سال اصلاح الگوی مصرف نام گذاری كردند.اسراف، تبذیر، ریخت و پاش بی‌مورد، خرج کردن‌های بی‌برنامه، چشم‌و هم‌چشمی‌ها، تجمل‌گرایی و بالاخره بی‌توجهی به قناعت، اگر نگوییم یک بیماری روحی و روانی به طور قطع یک بیماری اجتماعی است که از یک سو معنویّت را در افراد می‌خشکاند و از سوی دیگر، می‌تواند به یک معضل برای جامعه تبدیل شود، خصوصاً زمانی که به عنوان یک فرهنگ معقول و یک هنجار اجتماعی مورد پذیرش همگان قرار بگیرد. اسراف، تبذیر، ریخت و پاش بی‌مورد، خرج کردن‌های بی‌برنامه، چشم‌و هم‌چشمی‌ها، تجمل‌گرایی و بالاخره بی‌توجهی به قناعت، اگر نگوییم یک بیماری روحی و روانی به طور قطع یک بیماری اجتماعی است که از یک سو معنویّت را در افراد می‌خشکاند و از سوی دیگر، می‌تواند به یک معضل برای جامعه تبدیل شود یادم هست كه مقام معظم رهبری در خطبه های عید فطر سال 86 به همین موضوع اشاره داشتندو با حالتی گلایه آمیز فرمودند:«ما مردم مسرفی هستیم؛ ما اسراف می‌كنیم؛ اسراف در آب، اسراف در نان، اسراف در وسایل گوناگون و تنقلات، اسراف در بنزین. كشوری كه تولید كننده نفت است، وارد كننده فرآورده نفت ـ بنزین است! این تعجب آور نیست؟! هر سال میلیارد‌ها بدهیم بنزین وارد كنیم یا چیز‌های دیگر وارد كنیم برای این كه بخشی از جمعیت و ملت ما دلشان می‌خواهد ریخت و پاش كنند! این درست است؟! ما ملت به عنوان یك عیب ملی به این نگاه كنیم. اسراف بد است حتی در انفاق راه خدا هم می‌گویند... افراط و تفریط نكنید، میانه روی؛ میانه روی در خرج كردن. این را باید ما به صورت یك فرهنگ ملی در بیاوریم.» شاید بگویید در جامعه‌ای که درصد بالایی از افراد، زیر شاخص فقر زندگی می‌کنند، چه جای سخن گفتن از اسراف و بریز و بپاش است؟ در چنین اجتماعی بایستی از فقر و نداری سخن گفت، نه از اسراف و تبذیر!
جواب اما این است که اولاً اسراف و ریخت و پاش خارج از ضابطه که گناه کبیره است، خاص ثروتمندان نیست و می‌تواند همة افراد را شامل گردد. ثانیاً سخن، مخاطب خود را پیدا می‌کند؛ چنان که آب، چاله را. طرح یک معضل و فرهنگ غلط اجتماعی، مخاطب خاص خود را نشانه می‌گیرد؛ همان‌طور که شاید تلنگر و تنبهی باشد بر کسانی كه آگاهانه یا ناآگاهانه در آن معضل گرفتارند. مخلص كلام اینكه ما به دلیل شرایط خاص داخلی و خارجی، چاره ای نداریم جز آنكه برای رسیدن به اهدافمان -كه در سند چشم انداز بیست ساله به بخش مهمی از آنها اشاره شده-هر چه سریع تر وبا جدیت الگوی مصرفمان را اصلاح كنیم. برای این منظور هم لزوما نیاز به آپولو هوا كردن (!) نداریم بلكه اگر هر كدام از ما به نوبه خود ودر زندگی فردی واجتماعی مان ،راه ورسم درست مصرف كردن را یاد گرفته ، راه ورسم قناعت پیشه كردن را بیاموزیم و جدای از شعار دادن به آنچه كه می گوییم عمل كنیم و از همه مهم تر ، به فرهنگ غلط «به من چه و به تو چه »پشت پا بزنیم، بی برو برگرد نتیجه اش كه همانا شكوفایی وپیشرفت است رابه چشم می بینیم. امیدوارم كه نام گذاری امسال شروع خوبی برای این مهم باشد واین كه، این شروع تنها یك جرقه نباشد وبه یك جریان پایدار وفرهنگی ملی در سال های آتی تبدیل شود انشااللهمنبع: سایت خبر دانشجوتنظیم برای تبیان: عطاالله باباپور
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 516]
-
گوناگون
پربازدیدترینها