واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: باران حکمت(32)(تفسیر تمثیلی قرآن)
هزار دروغ و دغل برای رزق کاذب تفسیر آیه شریفه: الَّذِینَ یؤْمِنُونَ بِالْغَیبِ وَیقِیمُونَ الصَّلَاةَ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ ینْفِقُونَ(البقرة/3)(پرهیزکاران) کسانی هستند که به غیب [=آنچه از حس پوشیده و پنهان است] ایمان میآورند؛ و نماز را برپا میدارند؛ و از تمام نعمتها و مواهبی که به آنان روزی دادهایم، انفاق میکنند. ای خدا جان را پذیرا کن ز رزق پاک خویشرزق تنها ماش و عدس و لوبیا نیست، بلکه هر چیزی که برای انسان بهره و سودی داشته و نافع و سودمند باشد در نگاه قرآن کریم رزق نامیده میشود.از اینرو: آبرو، اعتبار، قدرت، نام نیک، لذت و... رزق خواهد بود. و رزق را تنها خدا میدهد.جمله را رزاق روزی میدهدانالله هو الرزاق؛ خداوند روزی رسان استحافظ قلم شاه جهان مقسم رزق استاز بهر معیشت مکن اندیشهی باطلحال اگر کسی رزق را بفهمد و نیز بداند که رازق و روزی رسان تنها اوست، کافی است که از تمام رذیلتهای اخلاقی، دور، پاک و صافی شود.به عنوان مثال: اگر من بدانم آبرو رزق است و این رزق را تنها خدا میدهد، دیگر دروغ نخواهد گفت، چون من اگر دروغ میگویم میخواهم به کمک آن کسب سود و ثروتی کرده یا آبرویی را برای خود دست و پا کنم و این در صورتی ممکن است که دروغ ثروت ساز و آبرو دهنده یا به قول قرآن کریم رزاق باشد، حال آنکه رزاق مُلک و مَلک تنها خداست و بس.نی چرخ دانم نی سها نی کاله دانم نی بهابا اینکه نادانم مها دانم که آرام منیای رازق ملک و ملک وی قطب دوران فلکحاشا از آن حسن و نمک که دل ز مهمن برکنیحال ممکن است بگویی: بسیاری دروغ میگویند و از این رهگذر بسیار هم سود میبرند و اساساً اگر سود و نفعی عاید آنها نمیشد که دروغ نمیگفتند:ولی پاسخ روشن است و با مثالی که میزنم روشنتر خواهد شد:داروی کمیاب را با هزار مکر و دروغ و نیرنگ میتوان تهیه کرد ولی سخن اینجاست که ما دارو را برای چه میخواهیم؟آیا دارو را جز برای شفا و سلامت و بهبودی میخواهیم؟حال خود دارو رزق است و ما آن را رزق اول مینامیم و این رزق اول در دست خود ماست و ما میتوانیم آن را با دروغ و نیرنگ و پارتی و یا از هر راه دیگر به چنگ آوریم.و از سوی دیگر شفا و بهبودی که از دارو حاصل میشود خود رزقی دیگر است که ما در اینجا آن را به رزق دوم نام مینهیم، و این رزق دوم تنها و تنها در دست خداست، یعنی شفا بخش تنها اوست.بگفتم آفتابا تو مرا همراه کن با خودکه جمله دردها را تو شفا گشتی و تسکینیاز اینرو یکی از نامهای پاک و زیبا و مقدس خداوند «شافی» است.از این و آن چه می لافی؟ طلب کن شربت شافی پس اگر میگوییم: خدا رزاق است، یعنی رزق دوم با اوست.و این رزق دوم است که پاک و طیب و حلال است.و برای رسیدن به آن باید رزق اول را پاک کرد، چون خداوند، پاکی را در دل پاکیها قرار میدهد.همان گونه که شما هیچگاه سجاده خود را در جای آلوده قرار نمیدهی.بنابر این دارویی که از راه درست به دست آید شایستگی آن را دارد که اگر صلاح و مصلحت باشد خداوند شفا را در آن قرار دهد.البته به یاد داشته باش که شفا هم گاهی خود حالت رزق اول را پیدا میکند و ما آن را برای چیز دیگری میخواهیم، و آن چیز دیگر در دست خداست و باید او روزی کند.باز هم مثالی بزنم: فرض کن چند اتاق تو در تو باشد و تمام درها قفل، و تو میتوانی با مکر و دروغ، کلید تمام درها را به دست آورده و آنها را یکی پس از دیگری باز کنی جز درب آخر که اتفاقاً گنج هم در پشت همان درب است.حال وقتی در اینجا میگوییم خدا رازق است، و کلید رزق در دست اوست، منظور کلید آخرین درب است، و خوش به حال آنها که آخر بین و عاقبت اندیشند.مرد آخر بین مبارک بندهای استبنابراین نتیجه میگیریم که رزق از دو راه به دست میآید، یکی از راه صحیح آن، مثل اینکه دارو را بیهیچ فریب و نیرنگ و دروغ و دغلکاری تهیه کنیم و اگر مصلحت حق باشد به شفا دست یابیم، و دیگر آنکه از راه ناصحیح آن را فراهم کنیم که در اینصورت یا به شفا میرسیم و یا نه، و اگر هم برسیم آن خود مقدمه هلاک و آسیبی بزرگتر است.مثل اینکه شفا و بهبودی بیابیم و از پس آن به سفری رفته و معاملهای انجام داده، اما در آنجا تمام اموال خود را یک جا و یک شبه از دست بدهیم.تالیف: حجت الاسلام رنجبرتنظیم: الف_شکوری
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 321]