واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: ذبیح ابراهیم؛ اسحاق یا اسماعیل؟
قرآن به طور صریح بیان مىكند كه ذبیح، اسماعیل(علیه السلام) بوده است، زیرا قرآن ماجراى ذبیح را نقل كرده و پس از آن خداوند، ابراهیم(علیه السلام) را به فرزند دیگرى به نام اسحاق مژده داده است: «وَبَشَّرْناهُ بِإِسْحقَ نَبِیّاً مِنَ الصّالِحِینَ». بنابراین مژده به تولد اسحاق بعد از ذكر سرگذشت ذبح، صراحت دارد كه اسحاق غیر از فرزندى بوده كه ابراهیم به وسیله ذبحِ او مورد آزمایش قرار گرفته است.یهودیان ادعا مىكنند كه ذبیح همان اسحاق است، سِفر پیدایش تورات به بیان سرگذشت ذبیح مىپردازد و در ابتدا هویّت او را آن گونه كه پروردگار به ابراهیم گفته است، عنوان مىكند: <اسحاق تنها فرزند خود كه وى را دوست دارى برگیر و به سرزمین موریا ببر».(1)ابن كثیر با ردّ این ادعا مىگوید: كلمهاسحاق در اینجا اضافه است؛ ... زیرا او تنها فرزند ابراهیم و نخستین آنها نبود، بلكه او اسماعیل بود و یهود به جهت حسادت با اعراب، چنین گفتهاند، چرا كه اسماعیل پدر اعراب حجاز، از جمله رسول خدا(صلی الله علیه و آله) است و اسحق پدر یعقوب است كه نام وى اسرائیل بوده و یهودیان به او منسوب هستند، به همین دلیل آنها با این سخن خواستهاند خود را صاحب مجد و شرف بدانند،از این رو كلام خدا را تحریف نموده و بر آن افزودهاند.(2)چون یهود از قدیم با فرزندان اسماعیل كینه و عناد و دشمنى و حسد داشتهاند، كوشیدهاند تا هرگونه افتخارى را از ایشان سلب كنند، و به خود نسبت دهند و چون داستان ذبح و تسلیم جان در پیشگاه خدا برتر از هر افتخارى است، لذا یهود خواستهاند آن را به اسحاق، جدّ خودشان نسبت دهند. اظهر روایات اهل بیت، قول دوم، یعنى اسماعیل است چنان كه آیات 102 تا 111 سوره صافات همین نظریه را تأیید مىكند؛ چه این كه در این آیات، مأموریت ابراهیم و موضوع ذبح را بیان مىفرماید و پس از آن به بیان بشارت خدا به ابراهیم راجع به پیدایش اسحاق مىپردازد و بدیهى است كه اسحاق در آن تاریخ وجود نداشته و خدا از پدیدآمدنش، به ابراهیم بشارت مىدهد لذا او نمىتواند ذبیح باشد.دلیل دوم آن كه، در آیه دیگر خدا ابراهیم(علیه السلام) را به ذریّه اسحاق بشارت مىدهد و از پدید آمدن حضرت یعقوب (فرزند اسحاق) سخن مىگوید، بنابراین چگونه تصور مىشود كه خدا از پدید آمدن اولاد و احفاد اسحاق به ابراهیم بشارت دهد و در عین حال او را مأمور به ذبح اسحاق كند؟ به علاوه در حدیث صحیح از پیامبر(ص) روایت شده كه فرمود: <أنا ابن الذبیحین؛ من فرزند دو ذبیحم» و جاى تردید نیست كه رسولاكرم(ص) از فرزندان اسماعیل است كه یكى از آن دو ذبیح تلقى مىشود و ذبیح دوم حضرت عبدالله والد ماجد پیامبر(ص) است. گذشته از این عبارات تورات بهترین دلیل بر این است كه ذبیح، اسماعیل است نه اسحاق، زیرا در عدد دوم از فصل 22 از سفر تكوین تورات، بیان مىكند كه خدا ابراهیم را مأمور فرمود تا پسر یگانهاش را قربان كند. همچنین در شمارههاى 16 و 17 از همان سفر، از قول فرشته در مقام خطاب به ابراهیم مىگوید: خداوند مىفرماید: به ذات خود سوگند مىخورم چون این كار را نمودى و یگانه پسرت را از من دریغ نداشتى، تورا بركت خواهم داد و ذریّه تو را مانند ستارههاى آسمان و شنهاى كنار دریا فزونى خواهم بخشید. با توجه به این بیان تورات، به خوبى روشن است كه ذبیح، اسماعیل است و دست تحریفگران تورات، كلمه اسحاق را به جاى كلمه اسماعیل در تورات وارد كرده است. زیرا این سند مسلّم است كه اسحاق هیچگاه یگانه نبوده و او به تصدیق تورات چندین سال پس از اسماعیل متولد شده و اسماعیل تا پایانِ عمرِ ابراهیم، حیات داشته است. بنابر آنچه ذكر شد جاى تردید نیست كه ذبیح، اسماعیل است، ولى چون یهود از قدیم با فرزندان اسماعیل كینه و عناد و دشمنى و حسد داشتهاند، كوشیدهاند تا هرگونه افتخارى را از ایشان سلب كنند، و به خود نسبت دهند و چون داستان ذبح و تسلیم جان در پیشگاه خدا برتر از هر افتخارى است، لذا یهود خواستهاند آن را به اسحاق، جدّ خودشان نسبت دهند. (تورات، سفر تكوین، شماره 25 از فصل 17) پی نوشت ها:1- سفر پیدایش، فصل 22، آیه 2. 2- ابن كثیر، بدایه و نهایه، ج1، ص159.تنظیم برای تبیان: الف_شکوری
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 399]