محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1829223676
دلم از كسي گرفته ، كه ...
واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: دلم از كسی گرفته ، كه ...
هرشب ، با تیك تیك 8:45 ، تا آهنگ دلنواز " حال من دست خودم نیست " ، از بچه ی8 ساله تا پیرمرد 80 ساله، میخكوب جعبه ی جادویی می شدند ، تا بیاموزند شیوه ی زندگی را . خلوتی خیابانها در آن ساعت و نقل صحبت مهمانی ها ، آمار 85 درصدی مخاطبان این سریال را تائید می كرد . جالب بود برایمان كه از هر قشر و سنی ماجرای یلدا و بهزاد و ستایش را می پرسیدی، حرفی برای گفتن داشت .شده بود نقل "مراد برقی " آن روزها و " اوشین " همین دیروزها .اما آنچه ما را به نوشتن و یا به نقد كشیدن واداشت ، این بود : آیا این سریال ملودرام شبه هندی ، توانست شیوه ی بهتر زندگی كردن را به این خیل عظیم آدمهای ایرانی نشان دهد ؟ آیا توانست جایگزین خوبی باشد به جای دورهم نشستن و گپ زدن اهل خانواده ؟ آیا این شخص ثالث جادویی كه اینگونه مسحور می كند و به دنبال خود می كشاند ، چیزی در چنته ی پرزرق و برق خود داشت كه معادل "وقت" ی باشد كه میگویند "طلا" ست ؟ از اسم سریال شروع می كنیم . دوباره این پسوند جمع "ان" كه تازگیها مد شده است بگذارند روی مجموعه هایشان . تا كی كپ زدن از دست همدیگر و فراموشی خلاقیت ؟ ازصاحبدلان شروع شد ، به رستگاران رسید و بعد دلنوازان ، خسته دلان را هم در پیش داریم . شاید هم در آینده : سفیدبختان ، خوشگلان ، خوش تیپان ، قهرمانان ، دلاوران، نام آوران ، ...زنان در این سریال نقش محوری داشتند ؛ اما كاش كمی منطقی تر و با اراده تر از اینها بودند. در این مجال قصد داریم "شخصیت پردازی زنان این مجموعه" را مورد نقد و بررسی قرار دهیم :" مهتاب" شخصیتی فرشته گونه و سفید دارد . كینه به دل نمیگیرد . آسان میگذرد و می بخشد . آنقدر دریادل و وسیع است كه هیچگاه دلتنگی و شكایت نمیكند . "مهتاب" خوب است . سفید سفید . بی ذره ای شك و تردید و دلواپسی . ولی چرا با اینهمه خوبی به دل نمینشیند؟ چرا انگار فرسنگ ها از ما فاصله دارد ؟ چون اغلب آدها سفید سفید نیستند . بعضی ها سفیدند ، بعضی ها یك ذره سفیدند ، بیشتر آدمها خاكستری اند و شاید برخی هم خدای ناكرده سیاه . شخصیت پردازی سفید سفید چون از اغلب ما دور است ، قابل حس و باور نیست . برای همین است كه به دل نمینشیند . برای همین است كه انگار شیرینی اش دل را میزند . ولی آنچه قابل تامل است ، برخورد سایر آدمها با این همه خوبی است.
بهزاد به راحتی احساسات او را نادیده می گیرد و اینطور توجیه می كند : مهتاب دختری منطقی است حتما مرا درك میكند . فرهاد اهمیتی به نیت خیر او نمی دهد و او را فضول و كنجكاو می خواند .انگار چون مهتاب خوب و باگذشت است ، همه حق دارند به او توهین كنند و او با ملایمتی دور از ذهن ببخشد و به دل نگیرد . انگار چون خوب است ، باید محتاج محبت بهزاد باشد كه یلدا را طلاق دهد و سراغ او بیاید .همان طور كه گفتیم نشان دادن این همه خوبی ، با وجود كلیشه ای بودنش قابل تحمل است ، اما برخورد سطحی آدمها با مهتاب ، شاید این را به ذهن مخاطب متبادر كند كه اگر می خواهید دیگران شما را دست بالا بگیرند ، بهتر است مثل روشنك حاضرجواب و كم طاقت باشید .برای "روشنك" زودتر از "مهتاب" خواستگار می آید . مهتاب خاطره ی "مسابقه ی دو" تا مدرسه را مثال می زند و میگوید : این بار هم تو بردی .پس برای هركس زودتر خواستگار بیاید ، یعنی زودتر برده . حالا این خواستگار محترم چه شرایط و خصوصیاتی دارد ، انگار اصلا مهم نیست . مخصوصا برای "مادرشكوه " كه قند در دلش آب میشود وقتی برای دختر خانم های دم بختش خواستگار پیدا می شود . قضیه ی " هم كفو " بودن در این سریال مطرح نیست . نه برای "بهزاد و یلدا " كه خودسرانه ازدواج كردند ، نه برای "رامین و روشنك " كه زیر نظر خانواده و كاملا سنتی ازدواج كردند . "رعنا" شخصیتی مغرور و زودباور دارد ؛ البته فقط در مقابل "جهان" . انگار سالها با سوء تفاهم زندگی كرده و كوله باری از تردید را به دوش كشیده. درحالیكه "جهان " هیچ نقطه ی منفی ای ندارد و مثل "مهتاب" سفید سفید است . پس چرا رعنا بعد از این همه سال ، این همه سفیدی را ندید ؟ چرا سریع تحت تاثیر "اتابك" قرار گرفت و حرف هایش را باور كرد ؟ شاید برای این بود كه مرگ جهان بیشتر دل بیننده را بسوزاند و سریال هندی تر جلوه كند .
در آخر به "یلدا"ی همیشه گریان می رسیم . قربانی بی دست و پایی كه بازیچه ی جهل خویش است نه فقر خویش . تنها شخصیت زن معقول سریال ، "الهام" یا همان "ستایش" بود كه دم به تله ی احساسات و حرف های دیگران نمی داد و راه خود را می رفت .شخصیت های این مجموعه آنقدر ضعیف پردازش شده بودند كه عدم تعادل در رفتار و گفتارشان در سراسر داستان موج می زند .اصلا معلوم نبود یلدا آدم خوبه ی قصه است یا آدم بده . اصلا معلوم نبود جهان ریگی به كفش دارد یا نه . اتابك برای پیدا كردن دخترش آمده یا به دست آوردن زمین ها . شاید اگر كارگردان از این شیوه استفاده نمیكرد نمی توانست این همه بیننده را پای تلویزیون میخكوب كند . این نیز گذشت . به رسم تمام شروع ها و پایان ها . ما ماندیم و آنچه ته ذهنمان را قلقلك می دهد كه: "حالا كه چی؟" چی فهمیدیم ؟ چی یاد گرفتیم ؟ اینكه:" ازدواج خیلی سخته و خیلی آدم را گرفتار میكند و باعث سلب آرامش میشود " ؟اینكه : "بابا این روشنك بیچاره داشت زندگیشو می كرد با اون همه امكانات و دك و پز اون وقت با ازدواج كردن ، جروبحث مدام با رامین و تحمل یك خواهر شوهر وحشتناك و رهن و اجاره ی خونه و هزار تا بدبختی ریخت رو سرش " ؟ اینكه:" بهتر بود بهزاد با مهتاب ازدواج می كرد و پا از قالب سنت فراتر نمی گذاشت "؟ یا نه ، اینكه : "باید به ندای عشق پاسخ داد و رفت و مبارزه كرد و به آرامش رسید "؟ نظر شما چیه ؟مگر این نیست كه قرآن بشارت به آرامش بعد از ازدواج میدهد ؟ مگر این نیست كه در ازدواج باید عشق و علاقه ی دوطرفه حاكم باشد ؟مگر این نیست كه باید خانواده را پاس نهاد و احترام گذاشت ؟ كاربران محترم سایت تبیان !تمام این سوالها و كشمكش ها را مطرح كردیم تا شما را نیز شریك بحثمان گردانیم . تا بیشتر از اینها فكر كنیم و نقد نماییم . تا یاد بگیریم مخاطب منفعل رسانه ها نباشیم . تا بیشتر از اینها فكر كنیم و فكر كنیم و فكر كنیم . نویسنده : سرور حاجی سعید تبیانتنظیم :داوودی
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 401]
-
گوناگون
پربازدیدترینها