تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
مراحل قانونی انحصار وراثت در یک نگاه: از کجا شروع کنیم؟
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی ایران شناخته می‌شود؟
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1820007660
شاید کسی دلش گرفته باشد...
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: وبلاگ > رستمی، اردشیر - تقدیر و تشکر، عمر ما و زمین را زیاد میکند اما این کار را کم انجام می‌دهیم! بعضی وقت‌ها به اهمیتش پی نبرده‌ایم، گاهی آن را از یاد می بریم و گاه هم زمانش را نمی‌دانیم! اگر بپذیریم که لحظه‌ها ما را زنده نگاه داشته‌اند مدیون زمان هایی می‌شویم که دیگران برایمان کاری انجام داده‌اند. یک عدد کبریت شاید ما را از مرگ حتمی در سرمای سخت، نجات داده باشد؛ چوب کبریتی که شاید هیچ گاه به چشم نیاید ولی زمانی تمام هستی‌مان به آن وابسته بوده است. یک بفرما و تعارف در لحظه‌ای که از همه جا خسته بوده‌ایم ایمانی دوباره را در ما شعله‌ور کرده است. بعضی وقت‌ها یک کلمه به اندازه تاریخ کلمات، ارزش پیدا میکند. یک لبخند، یک نوازش؛ گاه می‌تواند نیرویی به ما ببخشد که دشواری‌های بسیاری را پشت سر بگذاریم. راستی فکر کرده‌ایم که آدم بزرگ‌ها هم نیازمند نوازش‌اند! یک تکه رنگ در سیاهی شهر، پرواز یک کبوتر در آسمان بی‌پرنده، درخشش یک ستاره در کویری تاریک، دود اجاقی در برهوت، صدای جیغ و گریه کودکی که برای رسیدن به خواسته‌اش تمام قوانین عالم را نادیده می‌گیرد و مطالبه آینده و جاری بودن را نوید می‌دهد، قطره اشکی که از زنده بودن کیفیت انسانی ما خبر می‌دهد، صدای فریاد مواظب باشی که ما را از پرتگاهی نجات داده است اما اهمیتش را نفهمیده‌ایم! بوی غذایی که ما را به یاد مادرمان انداخته و لبخندی بر لبمان نشانده است. اشیا و کالاهای اطرافمان که به نوعی برای ما زندگی ایجاد کرده‌اند و هزاران پدیده دیگر که مدیونشان هستیم و شاید باید همه جا و همه وقت از آنها تشکر کنیم! بعضی دِین‌ها را می‌توان پرداخت ولی بعضی را هیچگاه نمی‌توان. اما می‌شود با روزها برخورد بهتری داشت و تقویم جدیدی برای زندگی ساخت و برنامه‌های خاصی در آن گنجاند. برنامه‌هایی که ما را به کودکی‌مان، به شعرها، به قصه‌ها و رویاها نزدیک‌تر کند. می‌توان رویاها را زیست. غذا دادن به کلاغ‌هایی که همیشه خدا از ما ترسیده‌اند! پاک کردن غبار از چهره سنگ‌هایی که نفس کشیدن را به آنها دشوار کرده‌ایم! کمک کردن به زائران پیر و خسته، زائرانی که تار و پودشان باور است و از انگشتانشان نور می‌بارد. نشستن بر نیمکت پارک و چهره سابیدن به آفتاب، پارک کردن اتومبیل در کنار جاده و تماشای روباهی که او هم با تعجب به تو نگاه میکند و لحظه‌ای بعد فارغ از این نگاه به راه خود می‌رود. لبخند زدن به هستی و به راه خود رفتن، گرفتن دست فرزند و تشکر کردن از تمام کسانی که در طول سال‌ها به آنها زحمت داده‌ایم. بقال، لوازم التحریری، سبزی فروش، قصابی، عطاری، قنادی و هر که را که فکر می‌کنیم. شاید کسی دلش گرفته باشد... 60
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 255]
-
گوناگون
پربازدیدترینها