واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
چرا برخي نوزادان در مکيدن پستان مادر موفق نيستند ؟ اکثر نوزادان از بدو تولد قادرند پستان مادر را در دهان گرفته و همزمان با مکيدن آن شير را بلعيده و براحتي نيز تنفس کنند . يعني نوزاد طبيعي و رسيده مي تواند عمل مکيدن ، قورت دادن و نفس کشيدن را توأمان انجام دهد . به علت آنکه پستان مادر و دهان نوزاد متفاوت است ، در بعضي موارد لازم است تمهيداتي انديشيده شود تا نوزاد بتواند ياد بگيرد چگونه پستان مادر را در دهان نگه دارد ، آنرا بمکد و شير را بلع کند . اشکالاتي که در اين روند تکاملي به وقوع مي پيوندد اکثراً به دليل زايمان هاي غيرطبيعي و يا استفاده از مواد و ابزاري است که در جريان زايمان مورد بهره برداري قرار مي گيرند ، که ذيلاً به برخي از آنها اشاره مي گردد : ۱- مصرف دارو در جريان زايمان از قبيل پتيدين يا بي حس کننده هاي نخاعي ۲- استفاده از داروهاي ضد درد پس از زايمان ۳ - تغذيه نوزاد با بطري يا دادن پستانک به نوزاد که مکانيسم مکيدن متفاوتي نسبت به مکيدن پستان دارد . ۴- جدا نگه داشتن نوزاد از مادر پس از تولد و عدم اجرا يا اجراي ناقص هم اتاقي مادر و نوزاد ۵- درست بغل نگرفتن نوزاد و وضعيت ناصحيح نوزاد روي سينه مادر ( مثلاً فشار دادن سر نوزاد با دست ) بايد در نظر داشت همه نوزاداني که پس از تولد به خوبي پستان مادر را نمي گيرند ، مشکل مکيدن پستان را ندارند . معهذا معدودي از نوزادان در گرفتن پستان و قورت دادن شير در ابتدا دچار مشکلاتي هستند از جمله : ۱- نوزاداني که عادت داشته اند در رحم مادر شست خود را بمکند . ۲ - آنهايي که دچار ضربه هاي زايماني و يا اختلالات عصبي شده اند . ۳- نوزاداني که واکنش جستجو ( Rooting Reflex ) در آنها ضعيف است و براي گرفتن پستان مادر دهانشان را به خوبي باز نمي کنند . ۴- نوزاداني که هنگام شيرخوردن دهان را کاملاً به پستان نمي چسبانند و يا آنرا مکرراً رها مي کنند . ۵- نوزاداني که تحت تأثير داروهاي مصرف شده توسط مادر قرار دارند . ۶- نوزادان نارس يا آنهايي که ديرتر از موعد مقرر متولد شده اند . ۷- نوزاداني که با ناهنجاري مادرزادي دهان و بيني بدنيا آمده اند ( شکاف کام يا انحراف تيغه بيني و يا گره ضخيم زيرزباني و ... ) نشانه هاي مکيدن ناموفق عبارتند از : ۱- هاله پستان خارج از دهان و لبهاي نوزاد به داخل فرو رفته و يا ( غنچه شده ) و چانه دور از پستان است . ۲- مراحل تکاملي با تأخير همراه است . ۳- افزايش وزن مطلوب نبوده و دفعات اجابت مزاج و دفع ادرار کم است . ۴- هنگام شيرخوردن سروصداي زيادي ايجاد مي شود . ۵- دفعات تقاضا براي شيرخوردن و مدت شيرخوردن زياد و طولاني است ( بيش از يکساعت ) ۶- حرکات چانه نامنظم و لرزشي است و ممکن است در صورت ، حرکات و پرش هاي غيرعادي مشاهده گردد . ( گونه ها فرو مي روند )
#اجتماعی#
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[مشاهده در: www.rasekhoon.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 860]