واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: خارجی های لیگ برتر از حرم امام رضا (ع) می گویندتاثیرش را روی آدم می گذارد
تأثیرش را روى آدم مى گذارد. سنگ باشى آبت مى كند. مهم هم نیست كه چه كسى هستى و چه كار مى كنى. وارد آنجا كه مى شوى فضاى دیگرى است. حتى آسمانش هم رنگ دیگرى دارد. فقط كافى است یك بار دلت بشكند. . .فرقى هم براى آقا نمى كند. ایرانى، خارجى، مسیحى و یا حتى یهودى. به همین دلیل هم است خارجى هایى كه پا بهحرم امام رضا(ع) مى گذارند با حالتى منقلب آنجا را ترك مى كنند. این حسى است كه بیشتر آنها به آن اعتراف كرده اند. بسیارى از آنها در بدو ورودشان به حرم متعجب شده اند و گاهى از تعجب ترجیح داده اند كه سكوت اختیار كنند. بعضى ها هم مدام گنبد و مناره ها را با نگاه هاى خود وارسى مى كرده اند و بقیه را سؤال پیچ، كه چرا این همه طلا در گنبد به این بزرگى به كار رفته است؟ سؤال در مورد كاشى كارى حرم، آیینه كارى آن و اینكه هنر معمارى ایرانى به خوبى در ساخت آنها رعایت شده از نخستین اظهارنظرهاى خارجى ها در بدو ورود به حرم است. هرساله آدم هاى مختلفى از سراسر دنیا به مشهد مى آیند و هر كدام هم واكنش هاى خاص خودشان را دارند. بسیارى از آنها اطلاعاتشان كامل است و به خوبى مى دانند كه پا درقطعه اى از بهشت گذاشته اند. آنها هم كه نه مسلمانند و نه آگاهى از مشهد و حرم امام رضا(ع) دارند خاطرات را در حافظه خود ثبت مى كنند تا در بازگشت به كشورشان حكایت آنجا را براى دیگران به تصویر بكشند. اما در بین تمام خارجى هایى كه به زیارت امام رضا (ع) مى آیند افرادى هستند كه بیشتر مورد توجه اند.
از شخصیت هاى سیاسى كشورهاى مختلف گرفته تا بازیگر، هنرمند، توریست ها و البته ورزشكاران. هر كدام هم به دلیل خاصى سعادت زیارت امام هشتم شیعیان را پیدا كرده اند. بیان احساسات آنها با یكدیگر متفاوت است و هر كس برداشت خاصى از چیزهایى كه در حرم دیده دارد. در این میان هستند نفراتى كه به واسطه ورزش در ایران ماندگار شده اند و در طول سال چندین بار به حرم امام رضا(ع) مشرف شده اند. به خصوص فوتبالیست هایى كه در شرایط حرفه اى وارد فوتبال ایران شدند و هرگز فكرش را نمى كردند كه تغییرى ناگهانى در مسیر زندگى شان ایجاد شود و آنها حتى در جوار امام هشتم «اشهد ان محمد رسول الله» بگویند و مسلمان شوند. مثل دنى اولروم كه حالا همه عرفان صدایش مى زنند. یا ایوان پترویچ كه از ضرب المثل هاى فارسى هم استفاده مى كند ودر توصیف نخستین حضورش در حرم مى گوید: «مو روی بدنم سیخ شد وقتى پایم را داخل آن محوطه گذاشتم»بیان احساس هر آدمى از زبان خودش گویا تر است و تنها خود انسان است كه مى تواند آنچه را كه در درونش اتفاق افتاده توصیف كند. خاطره نخستین حضور در بارگاه ملكوتى امام هشتم از زبان كسانى كه در زندگى شاید فقط خدا را قبول داشته باشند چیز دیگرى است. شاید تشرف در همان مرتبه نخست كار خودش را كرده باشد و امام رضا(ع)كه یك از القابش امام رئوف است ضمانت آنها را هم كرده باشد. توصیف حال بازیکنان خارجی لیگ برتر فوتبال کشورمان که حداقل یک بار سعادت حضور در حرم امام رضا(ع) را داشته اند از زبان خودشان جالب و خواندنی است.
ایوان پتروویچ هافبک شاهین بوشهرمو روى بدنم سیخ شد وقتى پایم را داخل آن محوطه گذاشتم. همه چیز عجیب بود و من هنوز هم نمى دانم كه حرم آن مرد مذهبى شما چرا آن همه چراغ داشت.» این حرف را ایوان پترویچ زمانى زد كه در محفلى نشسته بودیم و درباره همه چیز بحث مى كردیم كه یك دفعه بحث به بازى كردن ایوان در مشهد و رفتن او به حرم امام رضا (ع)كشیده شد. «وقتی از دور آن لامپ های رنگی را دیدم حس عجیبى پیدا كرده بودم. قبلاً بقیه بازیكنان توضیحاتى در مورد آنجا به من داده بودند اما وقتى از دور یك جسم طلایى بزرگ را دیدم خیلى تعجب كردم. در هر حال فكر مى كنم آنجا فضاى روحانى جالبى داشت. این حس به من دست داده بود كه آنجا در امانم و واقعاً احساس آرامش می کردم.»ایوان از زمانى حرف مى زند كه به قول ما ایرانى ها مو روى بدن آدم سیخ شود. حسى كه در حرم امام رضا(ع) به او دست داده و فضا آنقدر خاص بوده كه ایوان را اینطور منقلب كرده. او این حس را طور دیگری تعبیر می کند و ادامه می دهد: « دستانم دون دون شده و ضربان قلبم شدت گرفته بود. وقتى تعداد زیادى از مردم را دیدم كه آنجا هستند و دور یك فضاى مشبك مى چرخند حس كردم آن كسى كه ایرانى ها صدایش مى زنند و به خاطرش اشك مى ریزند باید جایگاه والایى داشته باشد. نمى دانم چطور باید بگویم تا متوجه شوید. اما در هر كشورى یك چیز بسیار باارزش براى نزدیك شدن به خدا وجود دارد و من فكر مى كنم مشهد و جایى كه روحانى مقدس شما را در آن دفن كرده اند جایى براى نزدیك شدن به خدا است.»
عرفان اولروم مهاجم تراکتور سازی علیرغم مخالفت خانواده اش مسلمان شد، آن هم در ایران و البته در جوار حرم مطهر امام رضا (ع). حالا نامش عرفان است و چند سالى است كه مسلمان شده. درا بتدا دودل بود و شك این اجازه را به او نمى داد تا براى مسلمان شدن تصمیم بگیرد. اما فضاى روحانى شهر مشهد كارى كرد كه دنى اولروم دیگر نتوانست از تصمیمى كه گرفته بود منصرف شود. خودش بیشتر در این مورد توضیح مى دهد: « بله در آغاز كه مى خواستم مسلمان شوم، شك و دودلى داشتم، اما فضاى خاص مشهد من را كاملاً مطمئن كرد. آن روزى كه به حرم امام رضا(ع) رفتم را هرگز فراموش نمى كنم. مشابه حرم امام رضا(ع) را در عراق دیده ام اما فضاى اینجا خیلى خاص است. تا به حال تجربه حضور در اماكن اینچنینى را نداشتم. نمى دانم شاید دست خودم نبود كه براى اولین بار مبهوت فضاى آنجا شده بودم. وقتى اشهد گفتم و مسلمان شدم حس عجیبى در حرم درونم را فر اگرفته بود و احساس مى كردم كه سبك شده ام. بارها از همسرم شنیده ام كه مردم ایران هر خواسته اى كه دارند از امام رضا(ع) مى خواهند. مطمئنا ً اگر مشكلى داشته باشم از امام رضا(ع) خواهم خواست.
آندرانیك تیموریانجاهاى زیارتى خیلى به من آرامش مى دهند. این تنها حسى است كه مى توانم بیان كنم. در مورد مشهد و حرم امام رضا(ع) هم همین طور. همه اش آرامش است و آرامش.وقتى در مشهد بودم به همراه سردار صلاحى و تیم به حرم امام رضا(ع) مى رفتیم، معمولا قبل از بازى ها این كار را انجام مى دادیم.بچه ها به حرم مى رفتند و من در حیاط مى نشستم و دعا مى كردم. راستش نمى توانم بیان كنم كه براى نخستین بار چه حسى داشتم. اما خب ما ایرانى هستیم و بارها در مورد مشهد و امام رضا (ع)شنیده بودم. این مكان ها تمركز بیشترى به ما مى دهد و كلیسا هم همین طور. باید هر چیزى را از خدا خواست. اوست كه به بنده اش كمك مى كند.من تا به حال هر چه از خدا خواستم به من داده و همواره كمك حالم بوده است.عیسى ترائوره مهاجم راه آهن عیسى خودش مسلمان است و مى داند كه اعتقادات مردم در ایران چگونه است. شاید او جزو معدود خارجى هایى بود كه براى ورود به حرم زیاد استرس نداشت و كمتر متعجب شده بود. او حتی می گوید: «یک بار از امام رضا (ع) خواسته بودم تا یك جایگاه ویژه نزد خودش برایم قرار دهد و رزق و روزى را برایم بیفزاید.»ترائوره خاطرات نخستین حضور در حرم را خوب توصیف مى كند. از دیدن سقاخانه، دخیل بستن به حرم آقا و كبوتر هایى كه در صحن پرواز مى كنند شروع می کند و با اشاره به عقایدش مى گوید: « خب من هم مسلمان هستم و مى دانم كه مسلمانان عقاید خاصى دارند. در ابتدا البته شناخت زیادى از امام شما نداشتم. اما مى توانستم به خوبى درك كنم كه مردم در آنجا دنبال چه چیزى مى گردند و چه چیزى مى خواهند. آنجا مكانى است براى نزدیكى بیشتر به خدا.به نظرم هر كس كه پا به آنجا مى گذارد از دنیا فارغ مى شود و به هیچ چیز فكر نمى كند. من اماكن مذهبى زیادى در دنیا دیده ام اما باید بگویم كه مشهد فضاى خاص دیگرى دارد.هیچ جاى مذهبى در جهان مثل مشهد همیشه شلوغ نیست.»تنظیم برای تبیان: رضا سیگاری
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 873]