تبلیغات
تبلیغات متنی
پرچم تشریفات با کیفیت بالا و قیمت ارزان
پرواز از نگاه دکتر ماکان آریا پارسا
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
تجهیزات و دستگاه های کلینیک زیبایی
محبوبترینها
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1850803382
دیدگاه امام صادق(علیه السلام) به قیام زیدبن علی
واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: دیدگاه امام صادق(علیهالسلام) به قیام زیدبن علی
زید فرزند على(امام چهارم شیعیان) از بزرگان و رجال با فضیلت و عالىقدر خاندان نبوت و مردى دانشمند، زاهد و دلیر بود. چنان كه از جهت علمى به او لقب عالم آل محمد و فقیه اهل بیت دادهاند. همچنین به خاطر كثرت انس او با قرآن به "حلیف القرآن" مشهور شد و چون اوقات زیادى را در مسجد به عبادت و راز و نیاز مىپرداخت از او به عنوان ستونى از ستونهاى مسجد یاد مىكردند. داستان شهادت او نیز همانند داستان شهادت پدران بزرگوارش مىباشد یعنى او نیز از بى وفایى و پیمانشكنى مردم كوفه در امان نماند بدینگونه كه در ابتدا 25 هزار نفر با او بیعت كردند اما در جنگى كه میان زید و یوسف بن عمر ثقفى(استاندار عراق) - كه از طرف هشام بن عبدالملك خلیفه اموى منصوب شده بود ـ در گرفت تعداد كمى از این افراد به یارى زید شتافتند در همین جنگ بود كه تیرى به پیشانى زید برخورد نمود و در آن فرو رفت و سرانجام زید به شهادت رسید. قیام زید در سال 122 هجرى قمرى به وقوع پیوست. دقت در چندین روایت كه از ائمه معصومین (علیهمالسلام) نقل شده مطیع و معتقد بودن زید به اصل امامت را براى ما ثابت مىكند. مانند روایتى كه از او نقل شده كه مىگفت: جعفر امام ما؛ در حلال و حرام است.[7] و نیز او مىگفت: در هر زمانى یك نفر از ما اهل بیت حجت خدا است و حجت زمان ما برادرزادهام، جعفر بن محمد است. هر كس از او پیروى كند گمراه نمىشود و هر كس با او مخالفت ورزد هدایت نمىیابد. و نیز روایات دیگرى كه این امر را براى ما روشن مىسازد. حال كه اطاعت و فرمانبردارى زید از مقام امامت براى ما ثابت گشت باید به این نكته ظریف توجه كرد كه مطمئنا زید از امام عصر خود اجازه قیام را گرفته و آن حضرت نیز موافقت نمودهاند زیرا اگر غیر از این مىبود (امام از قیام او راضى نبود) زید هرگز دست به قیام نمىزد. امام صادق(علیهالسلام) در روایت دیگرى چنین مىفرماید: خدا عمویم زید را رحمت كند هرگاه پیروز مىشد(به قرار خود) وفا مىكرد. عمویم زید مردم را به رهبرى شخص برگزیدهاى از آل محمد دعوت مىكرد و آن شخص منم.امرى كه گفته ما را تأیید مىكند روایات بسیارى هست كه رضایت ائمه اطهار را از قیام زید حكایت مىكند و این كه برخى مىگویند قیام زید بدون اذن امام صورت گرفته، گفتهاى نادرست و بى اساس است زیرا دقت در گفتهها و احادیثى كه براى اثبات حرف خود به آن تمسك مىجویند ضعیف بودن متن یا سند اینگونه روایات را به ما نشان مىدهد. اولین روایتى كه رضایت امام صادق(علیهالسلام) را از قیام زید براى ما روشن مىسازد این روایت است كه امام رضا(علیهالسلام) از پدر بزرگوارشان امام کاظم(علیهالسلام) و ایشان نیز از پدر بزرگوارشان امام جعفر صادق(علیهالسلام) نقل مىكنند كه آن حضرت مىفرمود: «زید براى قیامش با من مشورت كرد» و موقعى كه زید از حضور امام صادق(علیهالسلام) بیرون رفت امام فرمود: واى به حال كسى كه نداى او را بشنود و به یارى او نشتابد. روایت دیگرى از امام صادق(علیهالسلام) نقل شده كه آن حضرت در گفتگو با یكى از یاران زید كه در ركاب او شش تن از سپاه امویان را كشته بود فرمود: خداوند مرا در این خونها شریك گرداند به خدا سوگند عمویم زید روش على و یارانش را در پیش گرفت. امام صادق(علیهالسلام) در روایت دیگرى چنین مىفرماید: خدا عمویم زید را رحمت كند هرگاه پیروز مىشد(به قرار خود) وفا مىكرد. عمویم زید مردم را به رهبرى شخص برگزیدهاى از آل محمد دعوت مىكرد و آن شخص منم. در روایتى دیگر آن حضرت چنین فرمودهاند: «خدا او(زید) را رحمت كند مرد مومن و عارف و عالم و راستگویى بود. اگر پیروز مىشد به عهد خود وفا مىكرد و اگر قدرت و حكومت را به دست مىآورد، مىدانست آن را به چه كسى بسپارد. همچنین از آن حضرت نقل شده هنگامى كه فردى شعرى در مذمت زید بن على گفته بود و حضرت آن را شنید او را نفرین كرد. در نقل دیگرى آمده است كه حضرت چنین فرمود: «ستایش كنندگان از زید در بهشتند و شماتت كنندگان شریك خون او. در روایت دیگرى آن حضرت در برابر كسانى از شیعیان كه از زید تبرى مىجستند او را تأیید فرموده است. در روایتى دیگر كه كلینى در كافى به نقل از آن حضرت آورده است آن حضرت چنین فرموده است: «نگویید كه زید خروج كرد زیرا زید عالم و راستگو بود و شما را به امامت خویش دعوت نمىكرد بلكه به سوى رضاى آل محمد(صلّی الله علیه و آله) مىخواند و چنانچه غالب مىشد، حق را به صاحب حق مىداد جز این نبود كه علیه حاكم جائرى كه اسباب قدرتش فراهم شده بود و ظلم مىكرد قیام نمود تا قدرتش را در هم شكند. نگویید كه زید خروج كرد زیرا زید عالم و راستگو بود و شما را به امامت خویش دعوت نمىكرد بلكه به سوى رضاى آل محمد(صلی الله علیه و آله) مىخواند و چنانچه غالب مىشد، حق را به صاحب حق مىداد جز این نبود كه علیه حاكم جائرى كه اسباب قدرتش فراهم شده بود و ظلم مىكرد قیام نمود تا قدرتش را در هم شكند. خبر شهادت زید و یارانش در مدینه اثرى عمیق و ناگوار داشت و بیش از همه امام صادق(علیهالسلام) از این واقعه متاثر بود. پس از شهادت زید چنان غم و غصه امام صادق(علیهالسلام) را فرا گرفته بود كه هرگاه نام كوفه و زید به میان مىآمد، بى اختیار اشك از چشمان حضرت سرازیر مىشد و با جملههاى جانسوز و تكان دهنده توأم با تكریم و احترام عمیق نسبت به عموى شهید خود و یاران فداكار وى، خاطره شهادت او را گرامى مىداشت. یكى از دوستان امام ششم نقل مىكند زمانى كه من به محضر آن حضرت رسیدم و به ایشان گفتم كه از كوفه مىآیم، آن حضرت به محض شنیدن نام كوفه به شدت گریه كرد به طورى كه صورت مباركش از اشك خیس شد. وقتى كه من دلیل این گریه شدید را از آن حضرت سئوال كردم، امام فرمود: به یاد عمویم زید و آنچه بر سر او آوردند افتادم و گریهام گرفت. پرسیدم: چه چیزى از او به یاد شما آمد؟ فرمود: قتل و شهادت او. آنگاه امام چگونگى شهادت زید را براى آن فرد شرح داد. شخصى دیگر به نام فضیل مىگوید: پس از شهادت زید، خدمت امام صادق(علیهالسلام) رسیدم. حضرت گریه كرد و فرمود: «خدا زید را رحمت كند او عالمى درستكار بود.» قیام زید حتى مورد تأیید سایر ائمه نیز بوده است. امیر مومنان على(علیهالسلام)در ضمن خطبهاى از قیام زید خبر داد و فرمود: در این موقع مردى از خاندان ما قیام مىكند. وى را كمك كنید چون مردم را به سوى حق دعوت مىكند. امام باقر(علیهالسلام) نیز قیام زید را مورد تأیید قرار داده چنین فرمود: برادرم زید بن على قیام مىكند و كشته مىشود او بر حق است واى به حال كسى كه او را یارى نكند واى بر كسى كه با او بجنگد و واى بر كسى كه او را بكشد. امام رضا(علیهالسلام) درباره قیام زید چنین فرمود: «زید از علماى آل محمد(صلّی الله علیه و آله) بود: به خاطر خدا غضب نمود و با دشمنان خدا جهاد كرد تا به شهادت رسید. این دسته از روایات و روایات دیگرى رضایت امام صادق(علیهالسلام) و ائمه دیگر را از قیام زید نشان مىدهد. ولى ظاهرا دلیل اصلى عدم تصریح امام به موافقت با قیام زید این بوده كه مساله خروج زید مىبایست با رعایت احتیاط كامل صورت گیرد و ممكن بود مداخله امام و موافقت صریح او با قیام زید به گوش دشمن برسد و مشكلاتى بر سر قیام زید پیش آید. البته روایات دیگرى نیز كه با مضمون این روایات تعارض دارد نقل شده است. مانند این روایت كه از امام صادق(علیهالسلام) نقل شده كه آن حضرت چنین فرمودهاند: زید دروغ مىگوید، او آن چه مىگوید نیست اگر قیام كند كشته مىشود قبل از این كه قائم این امت كه وى فرزند بهترین كنیزان است قیام كند. و روایاتى دیگر كه در ذم و نكوهش زید و قیام او منسوب به امام جعفر صادق(علیهالسلام) وارد شده است. بنابراین مىتوان گفت كه حضرت امام صادق(علیهالسلام) با قیام زید از آن جهت كه قیامى بر ضد ستمگرى انجام گرفته موافق بوده است ولى اختلافاتى در این كه خواسته زید، امامت سیاسى بر مردم بوده است (با توجه به این كه امامت علمى امام را قبول داشته) و یا این كه بدون اذن صریح آن حضرت دست به این قیام زده باشد وجود دارد.برگرفته از منابع ذیل:1. نورالله علیدوست، «پرتوى از زندگانى امام صادق(علیهالسلام)»، چاپ دوم، دفتر نشر فرهنگ اسلامى، تهران ـ 1377. 2. رسول جعفریان، «حیات فكرى و سیاسى امامان شیعه»، چاپ چهارم، انتشارات انصاریان، قم ـ 1380. 3. ابوعلى فضل بن حسن طبرسى، «اعلام الورى باعلام الهدى»، انتشارات دارالكتب، تهران 1390 هـ. ق. 4. اسد حیدر، «الامام الصادق و المذاهب الاربعه»، انتشارات مكتبه الامام امیرالمومنین، اصفهان. 5. محمدبن یعقوب كلینى، «الكافى»، تحقیق، على اكبر غفارى، انتشارات دارالكتب الاسلامیه، تهران ـ 1388 هـ. ق. 6. محمدبن محمدبن النعمان الشیخ المفید، «الارشاد فى معرفة حجج الله على العباد»، انتشارات بصیرتى، قم ـ 1413 هـ. ق. 7. محمدباقر مجلسى، «بحارالانوار»، انتشارات موسسه الوفا، بیروت، 1403، هـ. ق. 8. كاظم ارفع، «سیره عملى اهل بیت»، چاپ اول، انتشارات فیض كاشانى، تهران ـ 1379. 9. محمد محمدى اشتهاردى، «سیره چهارده معصوم»، چاپ دوم، نشر مطهر، تهران ـ 1377. 10. مهدى پیشوایى، «سیره پیشوایان»، چاپ یازدهم، انتشارات مؤسسه امام صادق(علیهالسلام)، قم- 1379. 11. عباس قمى، «منتهى الامال»، جلد دوم، چاپ سیزدهم، انتشارات هجرت، قم ـ 1378. 12. ابومحمد حسن بن موسى النوبختى، «فرق الشیعة»، انتشارات المكتبه المرتضویه، نجف ـ 1355 هـ. ق. 13. على بن عیسى بن ابى الفتح الاربلى، «كشف الغمّة فى معرفة الائمة»، انتشارات دارالمكتب الاسلامیة، بیروت. 14. السید محسن الامام الامین، «اعیان الشیعة»، انتشارات دارالتعاریف للمطبوعات، بیروت 1403 هـ.ق. 15. على بن محمد بن احمد المالكى، «الفصول المهمة فى معرفة الاحوال الائمة(علیهمالسلام)»، انتشارات دارالقلب التجاریه، نجف. 16. مومن بن حسن الشبلنجى، «نورالابصار فى مناقب آل بیت النبى المختار»، انتشارات دارالكتب العلمیه، بیروت. 17. محمد جواد فضل الله، «الامام الصادق»، انتشارات دارالزهرا، بیروت - 1401 هـ.ق. 18. محمد بن علی بن طباطباالمعروف بابن طقطقی، «الفخرى»، انتشارات دارصادر، بیروت. 19. ابن انبه، «عمدة الطالب فی انساب آل ابى طالب»، انتشارات مكتبه الحیدریه، نجف، 1380 هـ.ق. 20. سید على خان، «ریاض السالكین فى شرح صحیفة سیدالساجدین»، انتشارات موسسة آل البیت، قم. 21. ابوالفرج اصفهانى، «ترجمة مقاتل الطالبیین»، مترجم سید هاشم رسولى محلاتى، چاپ دوم، انتشارات صدوق، تهران .22. هاشم معروف الحسنى، «جنبشهاى شیعى در تاریخ اسلام»، مترجم: سید محمد صادق عارف، چاپ اول، انتشارات آستان قدس رضوى، مشهد، 1371. 23. احمد بن محمد بن خالد برقى، «المحاسن»، تصحیح: محدث ارموى، تهران، 1370. 24. باقر شریف قریشى، «حیاة الامام الباقر»، نجف. ابوالعباس النجاشى؛ «رجال النجاشى»، تصحیح: آیت الله زنجانى، انتشارات موسسة النشر الاسلامى، قم. 26. حسین كریمیان، «سیره و قیام زید بن على»، انتشارات علمى و فرهنگى، تهران ، 1360. 27. محمد بن حسن شیخ طوسى، «اختیار معرفة الرجال معروف به رجال الكشى»، تصحیح: مصطفوى، انتشارات دانشگاه، مشهد. 28. شیخ صدوق: «الامالى»، انتشارات اعلمى، بیروت، 1980 میلادى. 29. الشیخ محمد تقى التسترى، «قاموس الرجال»، انتشارات مركز نشر الكتاب، تهران، 1397 هـ.ق. 30. محمدبن على بن الحسین بن بابویه الشیخ صدوق، «عیون اخبار الرضا»، انتشارات اعلمى، تهران. 31. سید ابوفاضل اردكانى، «شخصیت و قیام زیدبن على»، انتشارات علمى و فرهنگى، تهران ـ 1361. احمد تقى زاده گروه دین و اندیشه تبیان، هدهدی .
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 317]
-
گوناگون
پربازدیدترینها