واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: جواب مثبت من مشروط است !(قسمت دوم)
در قسمت قبل ، شرح حماسه های زنان در دفاع مقدس را بیان کردیم تا آنجا که در پشتیبانی از رزمندگان نقس به سزایی داشتند ، و اینک ادامه :نگهداری از فرزندان شهیدان و تربیت آنان كاری است بس سخت و طاقت فرسا، ولی همسران شهیدان، این وظیفه خطیر را به نحو احسن به انجام رسانده اند به گونه ای كه امروزه فرزندان شاهد نسبت به سایر طبقات در سطوح مختلف سرآمد هستند. عشق و علاقه مادر به فرزند وصف ناپذیر است در عین حال مادران شهیدان كه در مكتب والای زهرای اطهر و زینب كبری تربیت شده اند این تمایل فطری خودشان را فدای خواست و رضای حق كردند و با طیب خاطر و اشتیاق فرزندان خود را راهی جبهه نموده و شهادت نامه آنان را امضاء نمودند. زنان علاوه بر اینكه در ترغیب و تشویق رزمندگان و سرپرستی از خانه و فرزندان نقش عمده و مهمی داشتند و زمینه حضور رزمندگان را فراهم میكردند در ستادهای پشتیبانی نیز فعالانه حضور می یافتند و علاوه بر كمكهای مالی به ستادها، گاهی بطور شبانه روزی در آنجا می ماندند و به كار بسته بندی و آماده كردن وسایل مورد نیاز جبهه ها می پرداختند. زنان مبارز ایرانی مساجد را به پایگاه پشتیبانی از جبهه های نبرد حق علیه باطل مبدل كرده بودند و در هر زمانی كه از آنها برای كمك به جبهه ها درخواست می شد داوطلبانه خود را می رساندند و در این راه هیچ چیز نمی توانست مانع آن بشود. زیرا تنها به رفع نیازهای برادران رزمنده خویش می اندیشیدند. دختران جوان و فداكار این كشور كه در مكتب اسوه و مقتدای خودشان حضرت زهرا پرورش یافته بودند علاوه بر اینكه در بحرانهای مهم خود را در معرض آسیب و خطر قرار دادند و به یاری انقلاب و نظام مقدس جمهوری اسلامی و رزمندگان سلحشور شتافتند با ایثار و فداكاری وصف ناپذیری حاضر شدند با جانبازان و رزمندگان ازدواج كنند در حالی كه می دانستند با قبول این علقه، مشقات و سختیهای فراوانی را باید تحمل كنند ولی با اشتیاق فراوان به ازدواج با ایثارگران تن دادند. آنان با این عمل ایثارگرانه هم روحیه رزمندگان اسلام را تقویت كردند و هم برگهای زرینی بر تاریخ انسانیت این مرز و بوم افزودند. خانم دكتر كیهانی، پزشك بزرگواریست كه در بیمارستان سرپل ذهاب در خدمت مجروحان است او برای روحیه بخشیدن به بچه های جبهه حتی حاضر نشد در شهر خودش (تهران) ازدواج كند، بلكه پس از جاری كردن صیغه عقد در تهران، مراسم ازدواجش را در همان منطقه جنگی برپاساخت و سفره عقدشان از تجهیزات جنگی غنیمتی تزئین شده بود. 3. مداوای مجروحان : در عصرهای گذشته كه جنگها بیشتر به صورت تن به تن انجام می گرفت و در درجه اول نیروی بدنی برتر مطرح بود، كار دفاع و جنگ بر عهده مردان بود و زنان بیشتر به امور امدادی از قبیل مداوای مجروحان جنگی و پرستاری از آنها میپرداختند چرا كه آنها به جهت صبر و بردباری در این زمینه از مردان قویتر بودند. با مطالعه تاریخ جنگهای صدر اسلام در مییابیم كه مسؤولیت بزرگ پرستاری از مجروحان جنگی بر عهده زنان بوده است: «به حضرت زهرا خبر دادند پدرش در جنگ احد آسیب دیده است. سنگی به چهره او رسیده و چهرهاش را خونین ساخت است. با دسته هایی از زنان برمیخیزد، آب و خوردنی برمیدارد، به رزمگاه میروند. زنان، مجروحان را آب میدادند و زخمهای آنها را می بستند و فاطمه جراحت پدر را شستشو می داد.» خون بند نمیآید پاره بوریایی را میسوزاند و خاكستر آن را بر زخم مینهد تا جریان خون قطع شود.
صفحات زرین تاریخ اسلام گواه وجود زیادی از زنان امدادگر در میدان جنگ می باشد. زنان ایران اسلامی نیز با اقتدا به زنان صدر اسلام در سختترین شرایط جنگی، در این عرصه مقدس به خدمت مشغول شدند. در دوران دفاع مقدس، بیمارستانها و سایر مراكز درمانی و پزشكی شاهد فداكاری و ایثارگریهای زنان شاغل در حرفه پزشكی و زنان داوطلبی بود كه با گذراندن دوره های كوتاه مدت امدادگری با عشق و انگیزه به مجروحان و مصدومان جنگی، خدمت خداپسندانه مینمودند. آنها با ابتكار عمل ، مكانهای مناسب را به مراكز درمانی مبدل میساختند آنان در مناطق جنگ زده به كار امدادگری مبادرت ورزیدند و بدون هیچگونه ترسی در شهرهایی كه هر لحظه زیر آماج گلوله توپ و خمپاره بود مجروحان را مداوا میكردند. در سی و پنج روز حماسه خرمشهر نقش زنان، از محدوده مكان و زمان خارج شد، آنان در واقع میداندار اصیل این فعالیت سخت و جانفرسا بودند كه با كم شدن تعداد مردان امدادگری و رسیدگی به مجروحان را به دوش می كشیدند.در عصرهای گذشته كه جنگها بیشتر به صورت تن به تن انجام می گرفت و در درجه اول نیروی بدنی برتر مطرح بود، كار دفاع و جنگ بر عهده مردان بود و زنان بیشتر به امور امدادی از قبیل مداوای مجروحان جنگی و پرستاری از آنها میپرداختند چرا كه آنها به جهت صبر و بردباری در این زمینه از مردان قویتر بودند. آنان هر كاری نیاز بود و قادر بودند انجام میدادند از تخلیه مجروح و پرستاری و كار در آشپزخانه گرفته تا نگهبانی از بیمارستان. تمام سعی و تلاش آن شیرزنان مومن برای امداد و كمك رسانی به رزمندگان بود و در این راه نه از اسارت بیم داشتند و نه از كشته شدن هراسی به دل راه میدادند. آنها بجز ایفای تكلیف شرعی دفاع از سرزمینهای اسلامی همه چیز را فراموش كرده بودند و قلبشان تنها برای رضای خدا و حراست از انقلاب اسلامی در سینه می تپید. در این صحنه های پرشور و حماسه به زنانی برمیخوریم كه در عنفوان جوانی با جثه های ضعیف زیر باران گلوله های دشمن، زخمیها را به دوش میكشیدند و به بیمارستانها حمل مینمودند. زهرا جوان بیست و یك ساله ای بود كه در آن روزهای پرتب و تاب كارش كمك به مجروحان جنگی بود. او چنان با كمبود امكانات امدادی مواجه گردید كه زخمهای مجروحی را با تكه های لباس بست. شواهد فراوانی از امدادرسانی زنان در دوران دفاع مقدس موجود میباشد كه حاكی از عزم و اراده خستگی ناپذیر زنان غیور این مرز و بوم است. فعالیت در بیمارستهای صحرایی و درمانگاههای مناطق عملیاتی غرب و جنوب نمونه ای از این تلاشها می باشد. ولی متأسفانه فعالیت گسترده شیرزنان ایران اسلامی د راین مراكز مكتوب نشده و تنها مواردی از آنان به رشته تحریر درآمده است. از جمله آقای سیدامیر معصومی خاطرات تعدادی از پرستاران، امدادگران و پزشكان مناطق عملیاتی را در دو كتاب تحت عناوین «بالیننور» و «زنان جنگ» گردآوری كرده است. در این دو كتاب اندكی از ایثارگریها، رشادتها، شهامت ها و رنجها و مشقتهای زنان ایثارگر ایران اسلامی در مناطق عملیاتی به رشته تحریر درآمده است كه مطالعه آنها میتواند ما رابه اوج نقش زنان مسلمان كشورمان آشنا سازد. نقش امدادرسانی خواهران مسلمان همچون سندی جاودان در تاریخ دفاع مقدس حك شده است. عمق این فعالیت آنچنن وسیع و گسترده است كه قلم را یارای بیان آن نیست. اما تا جایی كه مقدور است باید این تلاش را به تصویر كشید و همگان را از شكوه و دلاوری ایثار زن مسلمان ایرانی آگاه كرد.
زنانی كه ضمن رعایت حجاب، آداب و شئون اسلامی نقش خویش را به بهترین نحو ایفا نمودن سهم و قدر و منزلت این زنان مجاهد در دفاع مقدس و پرورش شهیدان كمتر از مردان رزمنده و شهید نیست، زیرا علاوه بر انجام مسئولیت خویش روحیه دلیر مردان عرصه نبرد را نیز تقویت میكردند. زن مسلمان ایرانی، بازیابی هویت خویش را مرهون زحمات بنیانگذار جمهوری اسلامی حضرت امام خمینی میداند ایشان به طور مكرر از نقشهای مثبت زنان سخن به میان آورده و میفرمایند: «پیروز و سرافراز باد نهضت اسلامی زنان معظم ایران، افتخار بر این قشر عظیمی كه با حضور ارزشمند و شجاعانه خود در صحنه دفاع، میهن اسلامی و قرآن كریم و انقلاب را به پیروزی رسانده و هم اكنون در جبهه و پشت جبهه در حال فعالیت و آماده فداكاری هستند.» زنان نیمی از پیكره اجتماع را تشكیل میدهند و در پرورش و تربیت نیم دیگر نیز نقش اساسی دارند، بدون مشاركت این قشر عظیم، هیچ جامعه ای به مدارج پیشرفت و توسعه نخواهد رسید. در حقیقت با توجه به نقش حساس و حیاتی زنان در صحنه های گوناگون جامعه و با بهره گیری از توان آنهاست كه میتوان به پیشبرد اهداف برتر و مقدس نظام جمهوری اسلامی دست یافت.منبع :مرکز فرهنگی بشارت ، سیدمحمد طالبیان
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 124]