تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1833634135
برقع؛ پوششي خارج از دايره حقوق بشر فرانسوي
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: آغاز اجراي قانون منع پوشاندن كامل صورت از بيست و دوم فروردينماه در فرانسه به عنوان كشور داعيهدار دموكراسي، آزادي و حقوق بشر سبب برانگيختن واكنش ساكنان مسلمان و حتي غيرمسلمان اين كشور شد به طوريكه حتي درگيري‌هايي در پاريس رقم خورد. حتي بيست و يكم فروردينماه پيش از اجرايي شدن اين قانون نيز غول‌هاي رسانه‌اي غرب همچون شبكه آمريكايي فاكس نيوز از بازداشت 61 نفر به دنبال برگزاري يك تظاهرات اعتراضي خبر داد. گرچه قانون منع پوشش حجاب ابتدا از مجلس شوراي بلژيك در فروردينماه 1389 و در پي ممنوعيت حضور يك بانوي معلم مسلمان در كلاس‌هاي درس سر درآورد اما به دليل انحلال اين مجلس، اجراي آن متوقف ماند. البته جان دالهوييسن يكي از اعضاي سازمان عفو بين‌الملل اين تصميم را خطرناك دانست و گفت: اين تصميم نقض حقوق آزادي بيان و مذهب تمام زناني است كه از حجاب كامل اسلامي استفاده مي كنند. ششم ارديبهشت‌ماه 1385 هفته‌نامه تركي زمان، با اشاره به تغيير آيين‌نامه داخلي مجلس شورا، از ممكن شدن ورود زنان محجبه به ساختمان اين شورا البته با در دست داشتن كارت‌هاي ويژه‌اي خبر داد. هيات مديره مدارس بروكسل نيز با تصويب قانوني، پوشيدن يا همراه داشتن نمادهاي مذهبي يا هر چيزي را كه بيانگر اعتقاد معلم ها و يا دانش‌آموزان باشد ممنوع اعلام و به دنبال آن بيست و سوم تيرماه دو معلم را اخراج كرد. همچنين انتخابات مجلس بلژيك در سال 1388 با ورود ماه نور اوزدمير يك زن محجبه ترك‌تبار به مجلس، بحث‌هايي را درباره همراه داشتن نمادهاي ديني ايجاد كرد. جك استراو رييس مجلس عوام و وزير پيشين امور خارجه انگليس، نيز مهرماه 1385 گفت: پوشيه زدن زنان در ايجاد ارتباط بين قشرهاي مختلف جامعه تاثيرگذار است. از طرفي اين نوع حجاب بيان‌كننده نوعي انفصال و نقطه اختلاف با ساير اقشار جامعه است. وي افزود: ارتباط كلامي با زناني كه پوشيه دارند به نحو مطلوب انجام نمي‌شود، در حالي‌كه مكالمه رودررو، تاثير بيشتري در القاي مطلب و فهماندن مخاطب دارد. به گزارش بيست و هشتم آبان‌ماه 1385 روزنامه عربستاني الوطن، وزير مهاجرت هلند با اعلام ممنوعيت حجاب در اماكن رسمي اين كشور گفت: پوشش حجاب در هلند موجب سوء تفاهم و مشكلات در آموزش مي‌شود و به همين دليل در صدد وضع قانون منع حجاب برآمديم. وي افزود: بانوان محجبه در هلند با مشكلات ايجاد ارتباط با شهروندان هلندي و همچنين قبول در جامعه مواجه خواهند بود. قانون منع استفاده از روبند سبب تجمع اعتراض‌آميز يازدهم آذرماه 1385 جمعي از بانوان مسلمان مقابل مجلس هلند شد. در سال 1385 نيز وزير آموزش و پرورش آلمان، با وجود راي دادگاهي در شهر اشتوتگارت در حمايت از حجاب، به هفته‌نامه اشپيگل گفت: پوشيدن حجاب اسلامي خلاف قانون اساسي است. وي افزود: حجاب نه فقط يك سمبل مذهبي نيست بلكه يك سمبل سياسي است كه باعث شكاف بين فرهنگ‌ها و دانش‌آموزان مي‌شود. دوازدهم اسفندماه 1389 پس از آنكه كريستيان وولف رييس جمهوري آلمان، طي سخناني اسلام را جزيي از اين كشور دانسته بود، هانس پيتر فريدريش وزير كشور جديد آلمان اظهارات وولف را رد كرد. به نظر مي‌رسد حزب حاكم دمكرات مسيحي آنگلا مركل و حزب سوسيال مسيحي آلمان اهداف سياسي و انتخاباتي خود را فداي اعتقادات حدود چهار ميليون و 500 هزار شهروند مسلمان نمي‌كنند. ** فرانسه در آستانه انتخابات رياست جمهوري ---------------------------------------------------- مقام‌هاي فرانسوي پيش از اين نيز بارها مواضعي ضد استفاده از پوشش‌هاي اسلامي گرفته بودند. فرانسه در سال 1383 حجاب در مدارس و اماكن عمومي را ممنوع كرد. ششم آبان‌ماه 1385 دومينينك دوويلبان نخست وزير وقت اين كشور، با اشاره به طرح بحث حجاب در انگلستان گفت: به نظر من جامعه بريتانيا نيز بايد همچون فرانسه با قرار دادن معيارهايي ويژه، زنان اقليت مهاجر را ملزم به پيروي از قوانين خود كند. وي يادآور شد: فرانسه طي دو سال پيش به دليل مخالفت با حجاب و هرآن‌چه در مدارس حكومتي؛ مبين دين بود و در زندگي عموم مردم، دين ستيزي عنوان مي‌شد، مورد انتقاد شديد انگليس قرارگرفت. دوويلبان افزود: مايه خرسندي من است كه خواسته لاييك‌هاي فرانسه درباره مساله حجاب كه از ديرباز در اين كشور مورد بحث بود، امروز با جديت در انگليس مورد مناقشه قرار مي‌گيرد. نخست وزير وقت فرانسه همچنين گفت: دولت اهميت ويژه‌اي براي احترام به قوانين به خصوص قوانين حكومتي و احترام به مبادي و ارزش‌ها قايل است و اين همان منبع قدرت فرانسه محسوب مي‌شود. اكنون نيز در شرايطي بحث درباره حجاب بار ديگر در فرانسه اوج گرفته است كه اين كشور در آغاز سال آينده ميلادي (2012) انتخابات رياست جمهوري را در پيش دارد. در حالي كه حدود 6 ميليون شهروند مسلمان فرانسوي حتي براي برگزاري مناسك ديني خود همچون نماز، فضاي كافي در اختيار نداشته و به اجبار ادامه صف‌هاي نماز آنان به كنار خيابان كشيده مي‌شود، بيستم اسفندماه 1389 مارين لوپن رهبر جديد جبهه ملي فرانسه در جمع هواداران حزبي، ضمن مخالفت آشكار با مسلمانان و آيين هاي اسلامي اظهار داشت: مسلماناني كه به دليل نبود مساجد در خيابان ها نماز جماعت برپا مي دارند مانند اشغالگران جنگ جهاني دوم هستد. نيكلا ساركوزي رييس جمهوري فرانسه، نيز براي عقب نماندن از جريان اسلام‌ستيزي شكل گرفته به دست رقباي انتخاباتي خود مجبور به اتخاذ تصميم‌هايي جدي شده است. اجراي قانون منع پوشاندن كامل صورت نيز در گير و دار چشم و هم‌چشمي‌هاي سياسي او با نامزدهاي بالقوه انتخابات آتي رياست جمهوري، ابزاري براي قدرت‌نمايي ساركوزي و جلب نظر گروه‌هاي تندروست. ساركوزي تيرماه 1389 طي سخناني در مجلس ورساي گفت: حجاب برقع يك مشكل مذهبي نيست بلكه مشكل آزادي و مشكل شان و منزلت زن است و نمادي از ارزش پايين‌تر آنان است. وي ادامه داد از حجاب برقع در فرانسه استقبال نمي‌شود؛ چرا كه ما آن را نشان ياس و نااميدي مي‌دانيم. پنجم اسفندماه 1389 ساركوزي در برنامه حرف‌هاي مردم فرانسه شبكه يك تلويزيون اين كشور درباره اسلام و مهاجران مسلمان گفت با مهاجرت صفر مخالف است ولي چندفرهنگي را همانند آنگلا مركل صدر اعظم آلمان و ديويد كامرون نخست وزير انگليس، شكست‌خورده مي‌داند. وي افزود: كسي كه به فرانسه مي‌آيد بايد فرهنگ محيط را بپذيرد و در آن ذوب شود. بحث فقط بر سر اسلام فرانسوي است و نه اسلام در فرانسه. دوازدهم اسفندماه نيز مارتين اوبري شهردار شهر ليل فرانسه گفت: هدف ساركوزي اسلام هراسي نزد فرانسوي‌هاست. ساركوزي با انجام اين درخواست درصدد است موضوع اسلام را در فرانسه به جاي بحث لائيسيته بنشاند. اوبري كه از او به عنوان يكي از نامزدهاي احتمالي انتخابات رياست جمهوري ياد مي‌شود، افزود: سرپوش گذاشتن بر سياست هاي شكست خورده دولت در عرصه هاي داخلي و خارجي نيز از ديگر اهداف رييس جمهوري فرانسه از طرح مساله اسلام در اين كشور است. در نخستين بند قانون اساسي فرانسه آمده است: فرانسه بايد يك جمهوري يكپارچه، سكولار، دموكراتيك و اجتماعي باشد و بايد برابري تمام شهروندان را در پيشگاه قانون بدون تمايز ريشه، نژاد يا مذهب ضمانت كند و بايد به همه عقايد احترام گذارد. گرچه شوراي قانون اساسي فرانسه قانون منع پوشاندن كامل صورت را مغاير قانون اساسي ندانسته اما شوراي دولتي اين كشور در اسفندماه 1389 هشدار داد اجراي اين قانون ناقض قانون اساسي است، مگر اينكه فقط در اماكن بسيار حساس اجرا شود. به نظر مي‌رسد اين موضع‌گيري براي پيشگيري از اقدام‌هاي احتمالي تروريستي افرادي با هويت نامعلوم اتخاذ شده است. با اين حال، آنچه اكنون اجرا مي‌شود بسيار فراتر از نظر شوراي دولتي فرانسه است. ** آثار اقدام‌هاي محدودكننده فرانسه عليه مسلمانان ------------------------------------------------------------- مرور اقدام‌هاي اسلام ستيزانه كشورهاي غربي بويژه اقدام اخير دولت فرانسه در محدود كردن پوشش مسلمانان، پيش از هر تحليلي اين فكر را ايجاد مي‌كند كه شايد كشورهاي غربي در پي عادي كردن اعمال محدوديت‌ها عليه مسلمانان هستند. از سوي ديگر، مي‌خواهند به برآوردي از نوع واكنش‌ها و حوادث احتمالي ناشي از اجراي چنين محدوديت‌هايي بپردازند؛ چرا كه فرانسه به عنوان دارنده بزرگترين جمعيت مسلمانان در اروپا براي اجراي اعمال محدوديت حجاب پيش قدم شده است. همچنين در شرايطي كه ساركوزي از وراي مشكلات اقتصادي فرانسه به انتخابات سال آتي رياست جمهوري مي‌نگرد، تامين نظر همسويان سياسي در داخل و خارج كشور را مد نظر خود قرار داده است. از سوي ديگر مي‌كوشد انتقادهاي احزاب تندرو و ناسيوناليست را به هر وسيله‌‌اي برطرف كند. اين، در حالي است كه حمايت‌هاي فرانسه از برخي حاكمان قديمي جهان اسلام همچون زين‌العابدين بن‌علي رييس جمهوري مخلوع تونس، حسني مبارك رييس جمهوري بركنار شده مصر و حتي معمر قذافي رهبر ليبي، تنگناهايي را براي مقام‌هاي اين كشور ايجاد كرده بود. حتي در آخرين نمونه آن، مي‌توان به افتضاح سياسي ميشل آليوماري وزير پيشين امور خارجه فرانسه، اشاره كرد كه به دنبال سفر به تونس كه حمايت از رژيم بن‌علي توصيف مي‌شد، مجبور به استعفا شد. شايد همين امر كه به شكل فشارهاي ملموس و ناپيدا بر ساركوزي خود را نشان داد سبب تعجيل او براي مشاركت فعالانه نظامي در ائتلاف ضد قذافي و ورود جنگنده‌هاي فرانسوي به خاك آفريقا شد. البته جنگنده‌هاي اين كشور گوشه چشمي نيز به ساحل عاج داشتند تا پس از درگيري‌هاي ميان هواداران دو رييس جمهوري خودخوانده اين كشور، وارد عمل شوند و در نهايت لوران گباگبو رييس جمهوري پيشين ساحل عاج را دستگير كنند. از سوي ديگر، دامان آلوده به خون گروه‌هاي تندرو منسوب به اسلام همچون القاعده نيز انگشت اتهام را در اقدام‌هاي تروريستي در دنياي غرب به سوي جهان اسلام چرخاند. گرچه اقدام‌هاي اسلام‌ستيزانه در سراسر جهان پس از حادثه يازدهم سپتامبر 1380 در آمريكا شدت گرفت و شايد اوج آن را در حادثه شهادت مروه شربيني بانوي محجبه آلماني در دادگاه و با وجود حضور ماموران امنيتي دانست اما تبليغات منفي رسانه‌اي درباره مسلمانان، نگاه مردم اروپا و آمريكا را نسبت به اسلام به تحريف كشانيد. فرانسه به عنوان كشوري كه به واسطه تصويب اعلاميه حقوق انسان و حقوق شهروندي از سوي مجلس اين كشور در چهارم مهرماه 1168 ه.خ (1789 م.) همواره خود را داعيهدار حقوق بشر معرفي كرده، اكنون بواسطه محدود كردن آزادي‌هاي بخشي از شهروندان خود در رفت و آمد و پوشش زير ذره‌بين قرار گرفته است. به دنبال اين اقدام، مسلما آنچه بيش از همه در خطر قرار خواهد گرفت، انسجام اجتماعي و احساس تعلق شهروندان به فرانسه است. در چنين شرايطي كه رفتارهاي دولت فرانسه سبب برانگيختن احساسات نژادپرستانه در بين برخي گروه‌هاي تندرو شده، حتي امنيت مسلماناني كه از روبند يا برقع استفاده نمي‌كنند به خطر افتاده است. نمونه آن در حمله به دانشجوي محجبه ايراني در لندن ديده مي‌شود. از سوي ديگر، قانون فرانسه گرچه به نام برابري حقوق زنان و آزادي آنان براي حضور در جامعه اين كشور انجام شده اما مجازات‌هاي مربوط به شكستن اين قانون (جزاي نقدي و زندان)، زنان مقيد به استفاده از اين نوع پوشش را مجبور به ماندن در خانه‌هاي خود مي‌كند. از اين رو، قانون منع پوشاندن كامل صورت در واقع مخالف حقوق زنان در كشورهاي اروپايي خواهد بود؛ آن هم در شرايطي كه براي نداشتن پوشش در انظار عمومي محدوديتي در نظر گرفته نمي شود و هر گونه اعتراض به آن وضع، خلاف آزادي‌هاي فردي دانسته مي‌شود. همچنين ساركوزي رييس جمهوري كشوري است كه بيشترين تعداد مسلمانان را در اروپا در خود جاي داده و در زمان حاضر هم درگير جنگ فيزيكي و آشكار با كشوري مسلمان -ليبي- آن هم به بهانه دفاع از حقوق بشر و ممانعت از كشتار مردم شده است. در چنين شرايطي به نظر مي‌رسد اجراي قانون منع پوشاندن كامل صورت با محدود كردن حيطه آزادي‌هاي شهروندي و ايجاد احساس شهروند درجه دوم بودن، علاوه بر كاهش حس امنيت و آزادي بين جامعه مسلمانان اين كشور، شرايط را براي بروز خشونت‌هاي بيشتر نژادي در سراسر اروپا و حتي تكرار حوادثي مانند آنچه بر شرويني گذشت، فراهم مي‌آورد. روشن است كه ساركوزي نخواهد توانست براحتي از زير بار مسووليت هر حادثه احتمالي شانه خالي كند. تحقيق**1961**1358
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 340]
-
گوناگون
پربازدیدترینها