محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1829233792
از باغ جلاليه تا دانشگاه تهران
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: سخن از مكاني است كه بعداز دارالفنون داير شد تا به سبك نهادهاي آموزشي دنيا؛ پاسخ گوي مشتاقان جوينده علم و دانش باشد. اگرچه دارالفنون به همت ميرزا تقي خان اميركبير در 1230ه.ش. به عنوان يك مركز براي آموزش عالي در ايران و يا به تعبير امروز، دانشگاهي براي تربيت طالبان علم داير گرديد و توسعه چنداني نيافت، اما تجربه مغتنمي را براي افرادي كه در آرزوي آشنايي ايرانيان با دانش و پيشرفت علمي اروپائيان در زمينه هاي مختلف بودند؛ فراهم ساخت. درخصوص پيشنهاد تاسيس اين مركز علمي نقل قول هاي گوناگوني مطرح است. برخي گفته اند، فكر تأسيس دانشگاه تهران درسال 1305خورشيدي براي نخستين بار، توسط دكترسنك نماينده مجلس مطرح و در نامه اي خطاب به محمد تدين وزير معارف وقت نوشت: راجع به اونيورسيته كه آن را مي‌توانيم دارالعلوم بگوييم كمال علاقه را دارم و مشغول تهيه لوازم مقدمات آن هستم. نظر من اين است كه در يك فضاي وسيعي كه شايد 80تا 100 هزار ذرع مربع وسعت داشته باشد، بنايي ساخته شود كه شعب علوم و فنون در آنجا تاسيس گردد. پنج سال پس از طرح اين ايده، وزير دربار وقت، عبدالحسين تيمورتاش از طرف رضاشاه، دكتر عيسي صديق (صديق اعلم) را مامور كرد تا در سال 1310 خورشيدي با سفر به ايالات متحده آمريكا و مطالعه تاسيسات علمي دنياي جديد، طرحي براي تاسيس دانشگاه در كشور به دولت ارائه كند. طرح دكتر صديق مورد قبول كفالت وزارت معارف وقت(علي اصغر حكمت) قرار گرفت و سر انجام با پيگيري هاي او و علي‌اصغر حكمت، دكتر محمود حسابي و ديگران، تاسيس دانشگاه تهران در هشتم خرداد 1313 به تصويب مجلس شوراي ملي رسيد. برخي ديگر از قول دكتر حسابي نيز اين گونه نقل كرده اند كه: جهت تاسيس دانشگاه تهران با وساطت يكي از دوستان ملاقاتي از وزير معارف وقت گرفتم، پس از توضيح طرح، وزير معارف از من(دكتر حسابي) پرسيد: دانشگاه بسازيد كه چه بشود؟ من عرض كردم: دكتر و مهندس‌ها كه براي تحصيل به فرنگ مي روند را در مملكت خودمان تربيت كنيم و او پاسخ داد: تربيت دكتر و مهندس براي ما صد سال زود است. متاثر از كوته فكري وزير معارف از دفتر وزير خارج شدم، دوستي كه آزردگي مرا ديد براي تسلي خاطر گفت من مي توانم از رضاشاه برايت وقت ملاقات بگيرم. وقت ملاقات با رضاشاه تعيين شد، براي او طرح تاسيس دانشگاه تهران را شرح دادم، و شاه پرسيد: كه چه شود؟، عرض كردم به جاي آنكه جوانان ما به فرنگ بروند در مملكت خودمان دكتر و مهندس آموزش دهيم و رضا شاه باز پرسيدكه چه شود؟، و عرض كردم: اين جاده‌ها و راه آهن را آلمان‌ها مي سازند مهندسين خودمان بسازند و ...؛شاه بسيار استقبال كرد و گفت برويد طرحتان را بنويسيد به مجلس مي گويم راي بدهد! و من ازهمان شب شروع به نگارش طرح دانشگاه كردم. فرداي آنروز ازدربار به در خانه ام آمدند، تعجب كردم كه با من چه كار دارند، ديدم يكصد هزار تومان پول فرستاده اند كه اعليحضرت فرموده اند، كارتان را شروع كنيد و طرح تان را نيز بنويسيد. اين همان مبلغ خريد زمين دانشگاه تهران بود و كار ساخت و ساز همزمان با نوشتن طرح آغاز شد. اما قول ديگري در اين زمينه وجود دارد كه گفته مي شود، با توجه به اينكه پرفسور حسابي از جمله كساني بود كه دغدغه تاسيس دانشگاه را در كشور داشت با عطف به تجربه دارالفنون، پيشنهاد راه اندازي چنين مركزي را كه جامع اغلب علوم باشد، سال 1307 ه.ش.به وزير فرهنگ وقت(دكتر علي اصغر حكمت)ارائه كرد. اين زمينه فكري، بهمن ماه سال 1312 شمسي، هنگام جلسه هيات دولت وقت، پس از طرح موضوع آبادي تهران و زيبايي و شكوه ابينه، عمارات و كاخهاي زيبا ؛ نمود پيدا كرد. در آن جلسه هر وزيري جهت جلب رضايت رضا شاه سخناني تمجيد آميز بر زبان مي راند، اما در ميان وزرا؛ تنها يك نفر با زيركي خاص طرح تاسيس مركز جامعي از علوم را ارئه كرد. علي اصغر حكمت كفيل وزارت معارف؛ با درنظر داشتن پيشرفت‌هاي پايتخت و تاييد نظرات حاضرين، با لحني محتاطانه چنين گفت: البته كه در آبادي و عظمت پايتخت شكي نيست ولي تنها نقص آشكار آن اينست كه انيورسته( دانشگاه) ندارد و حيف است كه در اين شهر نوين از اين حيث از ديگر بلاد بزرگ عالم، واپس ماند. سخنان ارزشمند او تاثير وافري بر حاضرين گذارد و سنگ بنايي براي تخصيص بودجه اوليه به ميزان 250 هزارتومان به وزارت معارف، جهت يافتن زمين مناسب براي تاسيس دانشگاه شد. علي اصغر حكمت بدون معطلي براي يافتن مكان مناسبي همت گمارد و از كمك و مشاوره آندره گدار، معمار چيره دست فرانسوي كه در آن روزگار به عنوان مهندس در خدمت وزارت معارف بود، بهره برد.آنان پس از جستجوي بسيار در ميان ابنيه، باغها و زمينهاي فراوان آن روز اطراف تهران، باغ جلاليه را براي احداث دانشگاه برگزيدند. گروهي از مالكين اراضي بهجت آباد براي جلب نظر وزير ماليه وقت، همه تلاش خود را به كار گرفتند تا براي تاسيس دانشگاه زمينهاي آنها خريداري شود، زيرا واگذاري زمين به چنين موسساتي سود بسيار كلاني در پي داشت. عليرغم نظر آندره گدار مبني برمناسب نبودن زمينهاي بهجت آباد براي تاسيس دانشگاه به دليل تنگ بودن عرصه زمينها و سيل گير بودن موقعيت آن؛ دولتمردان، زمينهاي بهجت آباد را براي خريد برگزيدند. با ورود رضاخان به مجلس ومطلع شدن از موضوع، وضعيت تغيير كرد زيرا او با قلدري خاص خود، نظر حكمت وزير معارف و آندره گدار را تاييد و بر خريد باغ جلاليه تاكيد كرد. باغ جلاليه در شمال تهران آنروز با مساحتي حدود 25 هكتار، بين قريه اميرآباد و خندق شمالي تهران قرار داشت. احداث اين باغ زيبا و پوشيده از درختان كهنسال، به حدود 1300.ق در آخرين سالهاي سلطنت ناصرالدين شاه قاجار باز مي گردد كه به شاهزاده جلال الدوله فرزند ارشد ظل السلطان تعلق داشت. اين باغ از اين جهت به جلاليه موسوم شد. مالك باغ جلاليه در زمان توافق براي خريد، تاجري ترك به نام حاج رحيم آقاي اتحاديه تبريزي بود كه ملك از قرار متري 5 ريال و جمعاً به مبلغ 100.000 تومان از اين تاجر خريداري شد و موسيو گدار به سرعت مامور تعيين حدود، نرده گذاري، طراحي و اجراي عمليات ساختماني در آن شد. نقشه عمومي دانشگاه را نيز او كه رئيس كل باستان‌شناسي و موزه ايران باستان و ديپلمه مدرسه عالي هنرهاي زيباي پاريس بود طراحي كرد. بر اساس اين طرح، چهار خيابان خارجي و دو خيابان داخلي براي محوطه دانشگاه ايجاد شد و در اواخر زمستان 1313، در تمام اين شش خيابان از دو طرف نهال هاي چنار غرس گرديد. پيش از اين، مطالعه طراحي شالوده تاسيس دانشگاه به عهده كميسيوني گذارده شد كه اعضاي آن را افرادي چون، حاجي سيد نصرالله تقوي(مدرس مدرسه عالي سپهسالار)، بديع الزمان فروزانفر، غلامحسين رهنما(معلم رياضيات دارالفنون)، علي اكبر دهخدا(رئيس وقت مدرسه حقوق)، دكتر عيسي صديق(رئيس وقت دانشسراي عالي)، دكتر رضازاده شفق، دكتر امير علم و دكتر لقمان الدوله ادهم تشكيل مي دادند. در اين ميان علي اصغر حكمت وزير معارف وقت (نخستين رئيس دانشگاه تهران) و دكتر علي اكبر سياسي(مسئول و مباشر مستقيم سازمان دانشگاه در وزارت معارف) نيزدر جلسات شركت مي‌كردند و مدتي بعد ميرزا محمد علي خان گركاني(مديرمطلع و آگاه مسائل استخدامي و رئيس اداره تقاعد كه همان بازنشستگي است) به جمع آنها افزوده شد. اين كميسيون از اواخر سال 1312 شروع به كار كرد و عاقبت حاصل بررسي آنها به صورت لايحه قانوني در آمد و اسفند 1312 باعنوان لايحه قانون تأسيس دانشگاه به مجلس شوراي ملي پيشنهاد گرديد و در تاريخ 8 خرداد ماه 1313 تصويب شد. لوح يادبود تاسيس دانشگاه پانزدهم بهمن ماه 1313 با حضور مقامات دولتي در محلي كه اكنون پلكان جنوبي دانشكده پزشكي است در دل خاك به امانت گذاشته شد اگر چه رسما تاسيس دانشگاه تهران در تقويم تاريخ، روز جمعه 24 اسفندماه 1313ثبت گرديد. اين دانشگاه با همت و تلاش دوستداران اين ديار، با ادغام دارالفنون، مدرسه علوم سياسي، مدرسه طب، مدرسه عالي فلاحت و صنايع روستايي، مدرسه فلاحت مظفر(اولين مدرسه كشاورزي در ايران)، مدرسه صنايع و هنر(موسس: كمال الملك)، مدرسه عالي معماري، مدرسه عالي حقوق، و چند مركز آموزش عالي ديگر در تهران داير گرديد. اگرچه الگوي دانشگاه تهران از موسسات آموزش عالي فرانسه برداشت شد، اما اواخر دهه 1940ميلادي ساختار درسي و پژوهشي دانشگاه رفته رفته به سمت الگوبرداري از سيستم دانشگاه‌هاي آمريكايي حركت كرد. ساختمان جديد كتابخانه مركزي دانشگاه تهران نيز 1971م. با طراحي عبدالعزيز فرمانفرمايان گشوده شد كه امروزه حاوي 700هزار جلد كتاب و 1800 نشريه از سراسر جهان مي‌باشد. از آغاز فعاليت تاكنون شخصيتهاي برجسته و چهره هاي صاحب نام بسياري دراين محيط فرهنگي به تدريس يا تحصيل پرداخته اند كه ازآن جمله مي توان به استاد جلال الدين همايي، عبدالعظيم قريب، بديع الزمان فروزانفر، پروفسور محمود حسابي، استاد علي اكبر دهخدا، دكترمحمد معين ، دكتر محمد مفتح، استاد مرتضي مطهري، دكتر كريم ساعي، دكترعبدالحسين زرين كوب و... اشاره كرد. دانشگاه تهران تا سال 1321 ه.ش. توسط وزير فرهنگ مديريت مي‌شد اما بعد از اين تاريخ مديريت دانشگاه بصورت مستقل ، زير نظر وزارت فرهنگ در آمد كه تاكنون 31 نفر مديريت آن را عهده دار شده اند كه اسامي آنها عبارتند از: 1.دكتر علي اصغر حكمت 2.دكتر اسمعيل مرآت 3.دكتر عيسي صديق علم 4.سيد محمد تدين 5.دكتر مصطفي عدل 6.دكتر علي اكبر سياسي 7.دكتر منوچهر اقبال 8.دكتر احمد فرهاد معتمد 9.دكتر جهانشاه صالح 10.دكتر پروفسور فضل ا..رضا 11.دكتر علينقي عاليخاني 12.دكتر هوشنگ نهاوندي 13.دكتر احمد هوشنگ شريفي 14.دكتر قاسم معتمدي 15.دكتر عبدا.. شيباني16.دكتر محمد ملكي 17.دكتر حسن عارفي 18.دكتر علي مهدي زاده شهري 19.دكتر ابوالقاسم گرجي 20.دكتر عباس شيباني 21.دكتر بهمن يزدي صمدي 22.دكتر محمد فرهادي 23.مهندس اسماعيل اويني 24.دكتر حسين فروتن 25.دكتر محمد رحيميان 26.دكتر غلامعلي افروز 27.دكتر محمدرضا عارف 28.دكتر سيدمنصور خليلي عراقي 29.دكتر رضا فرجي دانا 30.آيت ا.. عباسعلي عميد زنجاني 31.دكتر فرهاد رهبر. دراين مجموعه، ساختمان دانشكده هاي هنرهاي زيبا، ادبيات و علوم انساني، علوم، فني، حقوق و علوم سياسي،پزشكي، دندانپزشكي، داروسازي، ساختمان كتابخانه مركزي و مسجد دانشگاه واقع شده است. سازمان مركزي دانشگاه، اداره امور دانشجويي، مركز بهداشت و درمان دانشجويان، دانشكده محيط زيست، جغرافيا و... نيز در خيابان هاي اطراف دانشگاه قرار گرفته اند. دانشكده هاي علوم اجتماعي، علوم تربيتي، كوي دانشگاه، اقتصاد، الهيات و معارف اسلامي به ترتيب در اميرآباد شمالي وخيابان مطهري قرار دارند. همچنين تعدادي از دانشكده ها و مراكز تحقيقاتي و پژوهشي دانشگاه تهران در خارج از تهران؛ درشهرهاي ديگر از جمله كرج، قم، پاكدشت، ساري، چوكا و نشتارود واقع شده اند. پس از انقلاب فرهنگي وتعطيلي دانشگاه(1361-1359)دانشكده هاي پزشكي، دندانپزشكي و داروسازي رسما از دانشگاه تهران جدا شدند و طبق دستور بخشنامه دولت دانشگاه علوم پزشكي تهران تشكيل يافت. بايد گفت اين بناي تاريخي، در سطح ملي سمبل تمام نماي علم، دانش، معرفت و نماد زندگي شيرين دانشجويي در زير سقف مركز نمادين علمي كشور است.آرم يا نشان دانشگاه تهران با تقليد از پلاك گچبري شده مكشوفه از شهر ساساني تيسفون، توسط دكتر محسن مقدم، استاد فقيد دانشكده هنرهاي زيبا و سر در دانشگاه نيز توسط كوروش فرزامي طراحي شده است. گفته مي شود سالهاي46-45 به دستور رياست وقت دانشگاه تهران، براي ارائه طرح سر در دانشگاه مسابقه اي گذاشته شد كه درميان طرح هاي رسيده، طرح دانشجويي به نام كوروش فرزامي از دانشكده هنرهاي زيبا به عنوان طرح برتر برگزيده شد. درباره اين طرح برخي معتقدند، الهام از تصوير خيالي دوپرنده‌اي است كه بال‌هايشان را براي اوج گرفتن و برخاستن از زمين، باز كرده‌اند. علم و دانش به دو بال تشبيه شده كه ورود به دانشگاه با آن دو ممكن است و هنگام خروج از دانشگاه نيز تقويت اين بال‌ها، موجب صعود افراد بر فراز اجتماع خود و پاسداري از آن مي‌گردد؛ اما عده‌اي ديگر آن را همچون كتابي باز در مقابل ديدگان عموم مي‌دانند كه بيانگر ارزش مطالعه و تحقيق است. دانشگاه تهران با توجه به دارابودن 25 دانشكده و بهره مندي از حضور استادان مجرب ايراني در بيشتر رشته‌ها و داشتن بيش از 30 هزار دانشجو يكي از بزرگ‌ترين دانشگاه‌هاي خاورميانه به شمار مي رود؛ به همين دليل از اين دانشگاه با تعبير دانشگاه مادر و نماد آموزش‌عالي در كشور ياد مي شود و مي بايست مهمترين و معتبرترين دانشگاه كشور قلمداد كرد. اينك به منظور كسب رتبه اي چشمگير در عرصه جهاني به فراخور قدمت و محتواي نخستين دانشگاه كشور مي بايست تمامي تلاش و كوشش را به كار گرفت تا از معيارهاي لازم علمي برخوردار شود. اطلاع/1350**1717
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 443]
-
گوناگون
پربازدیدترینها