محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1845717603
چگونه سخن بگوییم؟
واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
چگونه سخن بگوییم؟ نويسنده:جواد محدثیمنبع:مجله پرسمان سخن گفتن، كلید ارتباط با دیگران است . با مردم چگونه «رابطه كلامی» بر قرار كنیم؟ آغاز سخنان چگونه باشد كه جذاب باشد؟ لحن گفتار، چه تاثیری بر مخاطب ما میگذارد؟ كلام، در چه صورت بر دلها مینشیند و مقبول طبع قرار میگیرد؟ اصلا درباره چه چیز هایی باید سخن گفت و از چه گفتاری و چگونه گفتاری باید پرهیز كرد؟ چه روشی بر محبت و محبوبیت میافزاید و چه شیوهای ایجاد تنفر میكند؟ اینها همه، سؤال هایی است كه به «ادب و آداب گفتار» مربوط می‌شود و شیوههای كامیابی در كلام را باید آموخت، تا از طریق رابطه گفتاری، هم دانستهها و خواستههای خویش را بهتر بیان كرد، هم بر دیگران تاثیر مثبت گذاشت و هم كلام را پل ارتباطی با دیگران ساخت . برخی «پرحرف» اند .«حرافی» ، گاهی هم سر از «وراجی» در میآورد . اگر از پرحرفی دیگران خسته میشوید، لابد دیگران هم از پرچانگی شما دچار خستگی میشوند وبه ستوه میآیند . پس، باید از تكرار ملال آور و پرحرفی آزار دهنده پرهیز كرد و ظرفیت طرف و اشتیاقش را برای شنیدن در نظر گرفت . برخی «بد دهان» اند .بد حرف زدن، زشت گویی، تندی در گفتار، هتاكی و بی حرمتی، از آفات كلام به شمار میآید . بسیاری از دوستیهای دیرین و روابط صمیمی، گاهی به خاطر كلامی نسنجیده و اهانتآمیز و تحقیر كننده یا دل آزار، بر هم میخورد . اگر جواب «های» ، «هوی» است، جواب سخن مؤدبانه هم پاسخ احترامآمیز است . حضرت علی (علیه السلام) فرموده است: «اجملوا فی الخطاب تسمعوا جمیل الخطاب» (1) زیبا سخن بگویید و خطاب كنید، تا جواب زیبا هم بشنوید . گروهی «دهن لق» اند .قدرت رازداری و حفظ اسرار، نشانه كمال است . آنان كه هیچ حرفی را نمیتوانند نگاه دارند و حتی آنچه را نیز كه سفارش شده «به كسی نگویید» ، در اولین فرصت «لو» میدهند، قابل اعتماد نیستند و از «محرم راز» بودن درمیآیند و وجهه خودشان را از دست میدهند . خیلی «حرفهای مگو» وجود دارد كه باید در صندوق سینه محبوس باشد و به بیرون درز نكند، چه رازهای شخصی، چه امور مربوط به حیثیت و آبروی دیگران، چه اسناد طبقه بندی شده، چه اسرار محرمانه یك نظام و تشكیلات، چه پروندههای قضایی و .. . . پس، باید تمرین كرد كه هر حرف را نزد . تازه، بعضی از حرفها هم بی اساس و شایعه است و بازگو كردن آنها، نوعی دامن زدن به شایعات دروغ است واین گناه به شمار میرود و به آلوده شدن فضای جامعه میانجامد . باز هم كلامی از حضرت امیر (علیه السلام) كه فرموده: «لا تحدث الناس بكل ما تسمع» (2) هر چه را میشنوی، برای مردم بازگو مكن . بعضی «خام گفتار» اند .حرف هم مثل غذا، باید بپزد، دم بكشد، وقتی پخته شد «عرضه» گردد . پختگی سخن به آن است كه در ورای آن، اندیشه و درنگ و مصلحت اندیشی و عاقبت نگری باشد . وقتی حرفی نسنجیده از دهان بیرون پرید، دیگر نمیتوان عوارض و عواقب و پیامدهای آن را جمع كرد . مزن بی تامل به گفتار، دم نكو گو، اگر دیر گویی چه غم؟ خیلیها پشیمان میشوند كه فلان سخن را چرا گفتند، یا با فلانی چرا آنگونه حرف زدند . آرزو میكنند كه كاش كمی فكر كرده بودند . ولی، این «حسرت بعدی» ، هرگز جای آن «اندیشه قبلی» را نمیگیرد . در حالی كه با لحظهای تدبر، میتوان جلوی بسیاری از پشیمانیها را گرفت . پس، «اول اندیشه، و آنگهی گفتار» را از یاد نبریم . تیر سخنت، به آب شلیك مكن بیهوده و بی حساب، شلیك مكن حرف و عمل تو، چون سلاح است و خشاب هشدار كه بی خشاب، شلیك مكن برخی «دشوارگوی» اند .اگر قلمبه گویی، سخت گفتاری، پیچیده سخن گفتن و سنگین حرف زدن، سبب شود كه گوینده با شنونده نتواند «رابطه» برقرار كند، از این سخن گویی چه سود؟ تازه، بعضیها به این شیوه میبالند! راحت و روان حرف زدن، یك هنر است، به خصوص آنجا كه مخاطبان عام و عوام اند، یا كودكان، یا كم سوادان پای كلام به گوش نشستهاند . پس، باید تمرین كرد كه روان و آسان حرف زد، سخنرانی كرد، تدریس نمود، سؤال كرد، جواب سؤال داد، خاطره گفت و مقاله نوشت . یعنی این سهولت در گفتار، در كار معلم و نویسنده و خطیب و واعظ و پرسشگر و جوابگو، یك «هنر» به حساب میآید . البته با تمرین هم میتوان به این مرحله رسید، مثل هنرمند شدن و مهارت در هر رشته و حرفه دیگر . كسانی «موقع نشناس» اند . مگر هر حرف را، در هر جا، با هر گروه و در هر شرایط باید گفت؟ شناخت این نكته و رمز و راز كه در كجا و با كه، چه سخنی و با چه لحنی و به چه مقدار باید گفت، چیزی است كه در علوم ادبی به آن «بلاغت» گفته می‌شود، یعنی مراعات مقتضای حال! مثلا در مجلس عزا و ختم، شوخی كردن، یا در محفل جشن، سفره دل و غم و غصه را باز كردن، یا با كسی كه كم حوصله استبه جر و بحث نشستن، یا نزد دانای فرزانهای، پرحرفی كردن و توضیح واضحات دادن، یا با آدم ناشناس و غریبه، اسرار را در میان گذاشتن و ... همه اینها البته هر كدام به نوعی نشانه «موقع نشناسی» است و این، یعنی پاشیدن بذر در زمین شوره زار، یا آب دادن به درختخشكیده . باز هم كلام امام علی (علیه السلام): «لا تتكلمن اذا لم تجد للكلام موقعا» (3) اگر زمینه و جای سخن نیافتی، حرف مزن . گروهی «خجالتی» اند .شرم و حیا نسبتبه كارهای زشت و گناه، بسیار مقدس و خوب است . اما در مورد كارهای شایسته و حرفهای خوب و سؤالهای مفید وپاسخهای لازم و اعتراضهای تكلیفی، نه تنها خوب نیست، بلكه عامل عقب ماندن و مانع خیر و سبب محرومیت است . ریشه این خجالت، یا تربیتخانوادگی و نوع تربیت است، یا احساس حقارت و كمبود است، یا ترس از ریخته شدن آبروست، یا نداشتن تمرین قبلی است، یا هر عامل دیگر . باید این مشكل را به نحوی حل كرد . داشتن اعتماد به نفس و دل به دریا زدن و سد را شكستن، موفقیتهای بعدی را در پی دارد . سختی در همان «نوبت اول» است . پس، باید تمرین كرد . هر چند سخت است، ولی با اقدام، آن هراس درونی فرو میریزد و تمرین، سبب می‌شود كه مثلا حرف زدن در جمع یا سؤال در كلاس یا خواندن متنی در یك مراسم یا كنفرانس دادن در حضور دیگران و ... برای انسان عادی شود . آنچه گذشت، نكاتی چند درباره «كلام» بود . یقینا اینها همه مطالب نیست . نه همه مشكلات مطرح شد، نه همه راه حلها . خوب است كتابهایی كه در زمینه «فن خطابه» و «آیین سخنرانی» و «روش سخنوری» و ... نگاشته شده است، بیشتر و دقیقتر مطالعه شود، چرا كه در آنها رهنمودهای عملی بیشتری برای موفقیت در این زمینه وجود دارد . حرف زدن، این كار به ظاهر ساده كه همگان با آن سر و كار داریم، آن هم از صبح تا شب، در خانه و بیرون، با آشنا و ناآشنا، برای خود فوت و فن خاص دارد . آموختنش هم لازم و مفید نیست . بی جهت نیست كه غربیها درباره «آیین سخنرانی» كتاب مینویسند و شرقیها در زمینه «فن خطابه» دستبه تالیف میزنند . از این روش سود بجوییم تا كلام، پل ارتباطی ما و دیگران شود . پینوشتها: 1 . غررالحكم (چاپ دانشگاه)، ج2، ص 266 . 2 . همان، ج 6، ص 281 . 3 . همان، ج 6، ص 264 .
#اجتماعی#
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[مشاهده در: www.rasekhoon.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 2038]
-
اجتماع و خانواده
پربازدیدترینها