واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: به گزارش ايرنا، ام القراي جهان اسلام امروز شاهد عاشقانه ترين عزاداريها از سوي زايران و مجاوران حضرت فاطمه معصومه (س)است که همگام با ملکوتيان بر سرو سينه مي زنند. حرم مطهر حضرت فاطمه معصومه (س)يکپارچه سياهپوش شده و زايران همراه مجاوران با قلب هاي شکسته و چشماني اشکبار براين مصيبت بزرگ عزاداري مي کنند. هيات هاي مذهبي از سراسر قم نيز با حضور در حرم مطهر کريمه اهل بيت عصمت و طهارت(س) درحالي که بر سرو سينه مي زنند، نالان و اشکريزان ، درفراق حضرت فاطمه معصومه (س) ناله مي کنند. دربيوت آيات عظام تقليد و دفتر مقام معظم رهبري درقم نيز به همين مناسبت ، مجالس سوگواري برپا شده و سخنرانان گوشه هايي از زندگاني گهربار آن حضرت را بيان کردند. مسجد مقدس جمکران نيز اين روزها شاهد حضور گسترده زايراني است که از نقاط مختلف کشور دراين مکان مقدس حضور پيدا کرده و ضمن دعا و نيايش در سوگ وفات حضرت فاطمه معصومه (س) اشک مي ريزند. مقابرامامزادگان نيز دراين روز غمبار شاهد برگزاري آيين هاي عزاداري و سخنراني با حضور زايران و مجاوران مي باشد. نام شريف آن بزرگوار فاطمه و مشهورترين لقب آن حضرت، «معصومه» است، پدر بزرگوارش امام هفتم شيعيان حضرت موسي بن جعفر (ع) و مادر مکرمه اش حضرت نجمه خاتون (س) است . ولادت آن حضرت در روز اول ذيقعده سال 173 هجري قمري در مدينه منوره واقع شده است، ديري نپاييد که در همان سنين کودکي مواجه با مصيبت شهادت پدر گرامي خود در حبس هارون در شهر بغداد شد، لذا از آن پس تحت مراقبت و تربيت برادر بزرگوارش حضرت علي بن موسي الرضا (ع) قرارگرفت. در سال 200هجري قمري در پي اصرار و تهديد مامون عباسي سفر تبعيد گونه حضرت رضا (ع) به مرو انجام شد و آن حضرت بدون اين که کسي از بستگان و اهل بيت خود را همراه ببرند راهي خراسان شدند. يک سال بعد از هجرت برادر، حضرت معصومه (س) به شوق ديدار برادر و اداي رسالت زينبي و پيام ولايت به همراه عدهاي از برادران و برادرزادگان به طرف خراسان حرکت کرد. آن حضرت نيز در اين سفر همچون عمه بزرگوارشان حضرت زينب(س) پيام مظلوميت و غربت برادر گراميشان را به مردم مومن و مسلمان ميرساند و مخالفت خود و اهل بيت (ع) را با حکومت حيله گر بني عباس اظهار ميکرد. از اين رو به محض رسيدن کاروان آن حضرت به شهر ساوه، عدهاي از مخالفان اهل بيت که از پشتيباني ماموران حکومت برخوردار بودند، سر راه را گرفتند و با همراهان حضرت وارد جنگ شدند، در نتيجه تقريبا همه مردان کاروان به شهادت رسيدند، حتي بنابر نقلي حضرت معصومه (س) را نيز مسموم کردند. با وقوع اين حادثه يا بر اثر اندوه و غم زياد از اين ماتم و يا بر اثر مسموميت از زهر جفا، حضرت فاطمه معصومه (س) بيمار شدند و چون ديگر امکان ادامه راه به طرف خراسان نبود قصد شهر قم را نمود. آن حضرت در ادامه اين سفر پرسيد: از اين شهر(ساوه) تا قم چند فرسنگ است؟ آن چه بود جواب دادند، فرمود: مرا به شهر قم ببريد، زيرا از پدرم شنيدم که ميفرمود: شهر قم مرکز شيعيان ما است. آن بانوي بزرگوار بنابر روايات در روز 23ريبع الاول سال 201هجري قمري به قم رسيد، بزرگان شهر قم وقتي از اين خبر مسرت بخش مطلع شدند به استقبال آن حضرت شتافتند و در حالي که موسي بن خزرج بزرگ خاندان اشعري زمام ناقه آن حضرت را به دوش ميکشيد و عده فراواني از مردم پياده و سواره گرداگرد کجاوه حضرت در حرکت بودند. سپس در محلي که امروز ميدان مير ناميده ميشود شتر آن حضرت در جلو در منزل موسي بن خزرج زانو زد و افتخار ميزباني حضرت نصيب او شد. آن بزرگوار به مدت 17روز در اين شهر زندگي کرد و در اين مدت مشغول عبادت و راز و نياز با پروردگار متعال بود. محل عبادت آن حضرت در مدرسه ستيه به نام بيت النور هم اکنون محل زيارت ارادتمندان آن حضرت است. سرانجام آن بانوي بزرگوار در روز دهم ربيع الثاني سال 201هجري قمري پيش از آن که ديدگان مبارکش به ديدار برادر روشن شود، در ديار غربت و با اندوه فراوان ديده از جهان فروبست و شيعيان را در ماتم خود به سوگ نشاند. مردم قم با تجليل فراوان پيکر پاکش را به سوي محل فعلي که در آن روز بيرون شهر و به نام باغ بابلان معروف بود تشييع کردند. همين که قبر مهيا شد دراين که چه کسي بدن مطهر آن حضرت را داخل قبر قرار دهد دچار مشکل شدند، که ناگاه دو تن سواره که نقاب به صورت داشتند از جانب قبله پيدا شدند و به سرعت نزديک آمدند و پس از خواندن نماز يکي از آن دو وارد قبر شد و ديگري جسد پاک و مطهر آن حضرت را برداشت و به دست او داد تا در دل خاک نهان سازد. آن دو نفر پس از پايان مراسم بدون آن که با کسي سخن بگويند بر اسبهاي خود سوار و از محل دور شدند. بنا به گفته بعضي از علما به نظر ميرسد که آن دو بزرگوار، دو حجت پروردگار حضرت رضا (ع) و امام جواد (ع) باشند زيراا که معمولا مراسم دفن بزرگان دين با حضور اوليا الهي انجام شده است. پس از دفن حضرت معصومه(س) موسي بن خزرج سايباني از بوريا بر فراز قبر شريفش قرار داد تا اين که حضرت زينب فرزند امام جواد(ع) به سال 256هجري قمري اولين گنبد را بر فراز قبر شريف عمه بزرگوارش بنا کرد و بدين سان تربت پاک آن بانوي بزرگوار اسلام قبله گاه قلوب ارادتمندان به اهل بيت (ع) و دارالشفاي دلسوختگان عاشق ولايت وامامت شد. ک/4 550/
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 494]