واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: وقتي تاريخ را مرور مي کنيم مي بينيم کشتيهاي ايران در زمان هخامنشيان طول رودخانه سند را تا سواحل اقيانوس هند و درياي عمان و خليج فارس پيمودند و سپس شبه جزيره عربستان را دور زدند و تا انتهاي درياي سرخ و بحر احمر کنوني رسيدند. داريوش براي نخستين بار در محل کنوني کانال سوئز فرمان کندن ترعهاي( آبراه) را داد و کشتيهايش از طريق همين ترعه به درياي مديترانه راه يافتند. در کتيبهاي که در محل اين کانال به دست آمده نوشته شده است: من پارسي هستم. از پارس مصر را گشودم. من فرمان کندن اين ترعه را دادهام از رودي که از مصر روان است به دريايي که از پارس آيد پس اين جوي کنده شد چنان که فرمان دادهام و ناوها آيند از مصر از اين آبراه به پارس چنان که خواست من بود. به استناد کتاب مجموعه عهدنامه هاي تاريخي ايران و اسناد آرشيو وزارت امور خارجه،داريوش در اين کتيبه از خليج فارس به نام دريايي که از پارس مي آيد نام برده و اين در زمره نخستين مدراک تاريخي قلمداد مي شود که درباره خليج فارس موجود است. نخستين بار يونانيها بودند که خليج فارس را پرسيکوس سينوس يا سينوس پرسيکوس که همان خليج فارس است ناميده اند. از آنجا که اين نام براي اولين بار در منابع معتبر تاريخي که غيرايرانيان نوشته اند آمده است، هيچگونه نزديکي نژادي در وضع آن وجود ندارد چنان که يونانيان نخستين بار، سرزمين ايران را نيز پارسه و پرسپوليس يعني شهر يا کشور پارسيان ناميده اند بطوري که استرابون جغرافيدان قرن اول ميلادي نيز به کرات در کتاب خود از خليج فارس نام برده است. اين جغرافيدان محل سکونت اعراب را بين درياي سرخ و خليج فارس اعلام مي کند. جستجو در سفرنامهها يا کتابهاي تاريخي بر حجم سندهاي خدشهناپذيري که خليج فارس را خليج فارس گفتهاند، ميافزايد. اين منطقه آبي همواره براي ايرانيان که صاحب حکومت مقتدر بوده اند و امپراطوري آنها در قرنهاي متوالي بسيار گسترده بوده هم از نظر اقتصادي و هم از نظر نظامي اهميت خارق العادهاي داشته و دارد. نام خليج فارس بيشتر از هزار و 400 سال بطور مستمر در ادبيات مکتوب نه تنها از سوي اعراب، ترکها و ايرانيها بلکه در ادبيات تمام جهان بر پهنه آبي جنوب ايران اطلاق ميشده است. وجود دهها کتاب مورخين و جغرافي نويسان و صدها نقشه تاريخي و مجموعه اسناد و قراردادههاي ميان ايران، اعراب و ساير کشورها دليل بارز اين مهم است. يک ايرانشناس برجسته و چهره ماندگار فرهنگي که در زمينه اسناد تاريخي خليج فارس تحقيقات گسترده اي داشته به ايرنا گفت: سند خليج فارس همواره تاريخ به نام و در دست ايران زمين بوده است و تا هميشه باقي خواهد ماند. ايرج افشار سيستاني اظهار داشت: از سالها پيش اعراب همسايگان ايران سعي داشتند مالکيت ايران بر خليج فارس را مخدوش نشان دهند و به نفع خوشان اقدام کنند. وي افزود: گرايش هاي ملي ايرانيان سبب شد در اين زمينه به پژوهش ميداني در منطقه خليح فارس بپردازم. او ادامه داد: در اين زمينه با سفر به مناطق خليج فارس اعم از کشورهاي جنوبي و شمالي اسناد بهينه اي دال بر تاييد نام خليج هميشه فارس به دست آوردم. افشار سيستاني بيان کرد: با به دست آوردن اين اطلاعات کتابي را در زمينه جزيره تنب بزرگ، تنب کوچک و بوموسي نوشتم که اکنون براي چاپ پنجم ارسال شده است. وي افزود: اين کتاب تاکنون دهها بار ترجمه و به انگليسي و زبانهاي ديگر دنيا برگردان شده و اخيرا نيز در دانشگاه زقازيق مصر به ترجمه، چاپ و نشر رسيده است. اين ايرانشناس گفت: اين کتاب به عنوان سندي رسمي 100 درصد حاکميت و مالکيت ارضي کشور ايران را بلکه براي تمام جزاير خليج هميشه فارس نشان مي دهد. وي اظهار داشت: در مجامع بين الملل نيز اين کتاب سندي معتبر براي پژوهشگران است. او ادامه داد: بعد از آن کتاب، کتاب جزيره کيش و درياي فارس براي نخستين بار در ايران و جهان که باز هم به مقوله خليج فارس ارتباط دارد، تاليف کردم. او افزود: کتاب درياي پارس(خليج فارس و درياي مکران) نيز کتابي مرجع و معتبر در ايران و فرامنطقه تشخيص داده شده که حتي در همايش اخير کيش نيز رييس جمهور با در دست گرفتن اين کتاب اظهار داشت اين سند خليج هميشه فارس ما است و اين يکي از افتخارهاي زندگي من است که براي کشورم انجام دادم. وي افزود: تاکنون 30 جلد کتاب درباره خليج هميشه فارس، درياي مکران و درياي پارس نوشته ام که اسناد معتبري براي پژوهشگران ايراني و فرامنطقه اي محسوب مي شود. افشار سيستاني تاکيد کرد: نام خليج فارس از روزگار باستان خليج هميشه فارس است و به همين نام خواهد ماند و اين مهم به تاييد سازمان ملل نيز رسيده است.ک/1 /380/
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 136]