واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: امام علي بن محمد الهادي (ع) در 15ذيحجه سال 212 هجري قمري در صريا، منطقه اي واقع در 6 كيلومتري مدينه پا به عرصه گيتي نهاد. نام اش علي، كنيه اش ابوالحسن و القاب اين بزرگوار نجيب، مرتضي، هادي، نقي، عالم، فقيه، امين، مؤتمن و طيب مي باشد كه مشهورتر از همه هادي و نقي است. پدر بزرگوارش امام جواد (ع) و مادر ايشان سمانه مغربيه است. امام هادي(ع) در سن شش يا هشت سالگي با شهادت امام جواد(ع) در سال 220 هـجري قمري، به امامت رسيدند. اگر چه آن امام همام 42 سال بيشتر عمر نكردند ولي دوران 34 ساله امامت او نسبت به برخي ديگر از ائمه (ع) طولانيتر است. آن امام بزرگوار به دليل قابليت، لياقت و عنايت الهي، از جايگاهي رفيع نزد خداوندمتعال برخوردار بود. دوران امامت حضرت همزمان با سلطه شش تن از حاكمان عباسي بود و ايشان در شرايط خفقان و ارعاب حكومت عباسي، با سختي ها و دشواري هاي بسيار رسالت الهي خويش را انجام داد، فعاليت هاي امام اعم از ارتباط با دوستان و هدايت آنها، تعليم و راهنمايي شيعيان كه گوشهاي از اين رسالت مهم محسوب ميشد، از سوي ايشان به گونهاي انجام مي شد كه حساسيت حاكمان عباسي برانگيخته نشود. به علت محدوديتهاي ايجادشده از ناحيه حاكمان عباسي، امام پيوسته در مراكز نظامي تحت نظر و مراقبت ويژه بودند و كمتر امكان ارتباط علني و آزاد با يارانشان را داشتند. بعد از مدتي امام به سامرا تبعيد شد و در چنين وضعيتي، امام هادي (ع)به تناسب موقعيتهاي مختلف مكاني و زماني كه فراهم مي شد براي اتمام حجت و تبيين حق و هدايت افراد استفاده كرد. درايت و بينش توحيدي و برخورد اصولي و حكيمانه امام در زمان حكومت عباسيان باعث شد كه دقيقترين و عاليترين معارف توحيدي و اعتقادي براي جهان اسلام به يادگار بماند. گذشته از پاسخ امام هادي (ع) به پرسشهاي گوناگون مردم و نيز رفع احتياجات آنها، نيايش معروف به جامعه كبيره كه در آن مقام امامان معصوم تبيين شده است نيز، از سخنان ارزشمند بهجا مانده از آن امام بزرگوار است. علاوه بر رهبري و مديريت جامعه امام هادي (ع) از نظر معنويت و اخلاق يك الگوي صادقه براي مردم زمان خود و آيندگان بود، به گونه اي كه اسماعيل بن عمر بن كثير مي نويسد: او عابدي وارسته و زاهد بود. ايشان كمر همت به عبادت بسته، فقيه و پيشوا بود. در جلد دوم شذرات الذهب از قول ابواحمد عبدالله بن اسعد بن علي يافعي يمني نقل شده است: امام علي هادي، امامي بود فقيه و متعبّد... امام هادي (ع) در سال 230 هـجري قمري با بانويي به نام حديث ازدواج كرد كه ثمره اين ازدواج امام حسن عسكري(ع) است. امام دهم، حضرت هادي (ع ) در سال 254هجري قمري توسط معتمد عباسي در سامرا با زهر مسموم و به شهادت رسيدند، پيكر مطهر ايشان در سامرا آرام گرفت مكاني كه امروز ميعاد گاه عاشقان اهل بيت عصمت وطهارت است. ك/1 380/
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 302]